Rachunek
sumienia jako badanie poruszeń duchowych
UWAGI
WSTĘPNE:
Rachunek
sumienia jest modlitwą. Święty Ignacy uważa, że w czasie modlitwy możemy
odczuwać wewnętrznie i smakować obecność Bożą. Nie obfitość wiedzy, ale
wewnętrzne smakowanie nasyca duszę.
Modlenie się bez wglądu w siebie przypomina wiosłowanie albo bieganie na
bezdechu (długu tlenowym). Brak wglądu w siebie uniemożliwia rozeznawanie
natchnień i pokus. Chodzi o to, aby coraz lepiej czynić to, co robimy i aby
oczyszczać intencje. Rachunek sumienia prowadzi nas do życia prawdziwego.
Prowadzi do wprowadzenia marzeń w rzeczywistość i do wyjścia ze świata złudzeń.
Bóg chce, abyśmy Go kochali całym sercem.
Rachunek sumienia jest szkołą uczuć. Jest odkrywaniem pragnienia
Boga. Pewne inspiracje są właśnie
wołaniem Boga o nawrócenie. Pozwala poznać: przedświadomość, podświadomość.
BŁĘDNE UJĘCIA RACHUNKU SUMIENIA:
- ograniczanie się do przygotowania do spowiedzi
- liczenie grzechów
Nie
można ograniczać rachunku sumienia do badania grzechów, swoich win. Wili
Lambert nazywa rachunek sumienia "modlitwą miłującej uwagi". Celem
rachunku sumienia jest odkrycie śladów Boga w istniejącej rzeczywistości,
wyrobić w sobie postawę znajdowania Go we wszystkich rzeczach. W miarę upływu
rozeznawania widzimy Boga coraz więcej i głębiej.
Wielu
chrześcijan zaniedbuje rachunek sumienia, ponieważ źle go robią:
a)
jest to dla wielu kontrolowanie siebie według jakiś norm, podczas gdy trzeba
bardziej uwydatnić niepowtarzalność osoby i jej obdarowania. Istotą rachunku
sumienia jest to, w jaki sposób ja odpowiedziałem na dary Boże udzielone mi
osobiście?
b) drugi błąd to koncentracja na sobie, na zachowaniu zamiast na osobie Boga i
na sposobach Jego komunikowania. (biały kamyk). Chrystus ma pierwszeństwo we
wszystkim: również w rachunku sumienia. Grzech i wina nie stanowią głównego
tematu historii zbawienia. One stanowią pretekst do objawienia się.
Dobra
nowina rachunku sumienia polega na tym, że możemy znaleźć Boga. Bóg udziela się
nam w wewnętrznych poruszeniach, a odkrycie tego ma charakter oswabadzający.
Poruszenia duszy: motiones animae są to sposoby, jakimi człowiek reaguje na
rzeczywistość. Badając swoje grzechy należy bardzo zwracać uwagę na wewnętrzne
motywacje. Jeżeli sumienie jest źle uformowane, wówczas rachunek sumienia jest
dręczeniem siebie. Podstawą jest oderwanie się od siebie, aby dostrzec
miłosierdzie Ojca. Jest to badanie swojego sumienia z przyjmowanej i dawanej
miłości. Warunkiem dobrego rachunku sumienia jest uprzednie doświadczenie
miłości Boga do człowieka. Konieczna jest tutaj:
-
bezwarunkowa akceptacja
- dostrzeżenie hojności ujawniającej się w darach.
Przyczyną złego rachunku sumienia jest unikanie bólu i cierpienia. Każdy grzech
rani.