Święto
Miłosierdzia Bożego
Święto
Miłosierdzia obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II
Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wpisał je
do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kardynał Macharski dla archidiecezji
krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na
prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to
święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30
kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.
Inspiracją
dla ustanowienia tego święta było pragnienie Jezusa, które przekazała Siostra
Faustyna. Pan Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po
Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto
Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie
dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego,
wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia
Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego
odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez
które płyną łaski (Dz. 699). W wielu objawieniach Pan Jezus określił nie tylko
miejsce święta w kalendarzu liturgicznym Kościoła, ale także motyw i cel jego
ustanowienia, sposób przygotowania i obchodzenia oraz wielkie obietnice.
Największą z nich jest łaska „zupełnego odpuszczenia win i kar” związana z
Komunią świętą przyjętą w tym dniu po dobrze odprawionej spowiedzi (bez
przywiązania do najmniejszego grzechu), w duchu nabożeństwa do Miłosierdzia
Bożego, czyli w postawie ufności wobec Boga i czynnej miłości bliźniego. Jest
to – jak tłumaczy ksiądz profesor Ignacy Różycki – łaska większa od odpustu
zupełnego. Ten polega bowiem tylko na darowaniu kar doczesnych należnych za
popełnione grzechy, ale nie jest nigdy odpuszczeniem samych, że win.
Najszczególniejsza łaska jest zasadniczo również większa niż łaski sześciu
sakramentów z wyjątkiem sakramentu chrztu: albowiem odpuszczenie wszystkich win
i kar jest tylko sakramentalną łaską chrztu świętego. W przytoczonych zaś
obietnicach Chrystus związał odpuszczenie win i kar z Komunią świętą przyjętą w
święto Miłosierdzia, czyli pod tym względem podniósł ją do rzędu „drugiego
chrztu”. Przygotowaniem do tego święta ma być nowenna polegająca na odmawianiu
przez 9 dni, poczynając od Wielkiego Piątku, Koronki do Miłosierdzia Bożego.
Święto Miłosierdzia Mojego wyszło z wnętrzności [Moich] dla pociechy świata całego
(Dz. 1517) – powiedział Pan Jezus do Siostry Faustyny.
