Na krańcach żydowskiej dzielnicy odkryjemy jedną z
najstarszych świątyń w Wiedniu (Zobacz też) jest to kościół świętego Ruprechta –
Ruprechtskirche. [1]
Świątynia jest w stylu romańskim i została zbudowana przez biskupa Wirgiliusza
z Salzburga.
Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z 1161 roku. Najcenniejszym
zabytkiem świątyni to XIII wieczne witraże i ołtarz „Naszej Pani z Loreto”. Kościół znajduje się na placu
Ruprechtsplatz, na krańcach dzielnicy żydowskiej. Przyglądając się
architekturze zauważymy że świątynia jest mała.
Gdy wejdziemy do wnętrza świątyni
dostrzeżemy dwie nawy z ołtarzami, oraz świętą figurę biskupa Ruprechta i
kamienną kropielnice.
Powyżej ołtarza znajduje się posąg Czarnej Madonny, która
obroniła Wiedeńczyków przed Turkami i zarazą.
Przed świątynią zasłonięty drzewami u stóp romańskiej
wieży odkryjemy posąg przedstawiający świętego Ruprechta trzymającego w rękach
beczkę soli.
Jak mówi legenda, że posąg świętego z naczyniem soli przynosi
turystom powodzenie i pomyślność.
Kim jest święty Ruprecht?
Święty – Rupert z
Salzburga[2] był pierwszym biskupem
Salzburga - to patron ludzi handlujący solą. Urodził się prawdopodobnie około
650 roku w Wormacji. To syn hrabiego Chrodberta II której pochodzenie przypisuje
jako spokrewnionej z frankońskim królewskim rodem Merowingów. W czasie swoich
młodych lat Rupert odkrył powołanie do kapłaństwa. Przyjął święcenia u Wormackich
misjonarzy, a jego przymioty i zalety charakteru stały się pieczęcią złotą
wysokiego urodzenia zyskały mu poważanie u ludzi. W początkach swej
działalności, pod koniec siódmego wieku, z rozkazu Diuka Bawarii, Theodora II, [3] którego nawrócił, został
biskupem Wormacji, tym samym potwierdzając swą lojalność "właściwej"
wierze katolickiej. Od Theodora II otrzymał zezwolenie na opuszczenie
Regensburgu i udanie się w podróż misyjną z celem znalezienia właściwego
miejsca na wybudowania kościoła i umocnienia wiary. Pierwsze lata posługi
biskupiej pełnił w Worms, w Nadrenii- Palatynacie. Historia mówi, że około roku
700 przybył do Bawarii z misją krzewienia wiary chrześcijańskiej. Po opuszczeniu
Regensburga (Ratyzbony), Święty Rupert udał się na południe. Dotarł do
Lauriacum, przemierzył Traungau i Attergau, i po krótkim pobycie w Seekirchen, Zatrzymał
się w zniszczonym wojną mieście Juvavum, które było położone nieopodal rzeki
Salzach, do miejsca dzisiejszego Salzburga. [4] Tam, w miejscu placu, na którym
wznosi się dzisiejsza katedra, założył klasztor benedyktyński w 696 roku pod
wezwaniem świętego Piotra, i jest najstarszym klasztorem Austrii. Stworzył tam
podwaliny dzisiejszego Salzburga. Biskup misyjny dbał o rozwój regionu i
edukację.
Wspomagał rozkwit kopalni soli. Dlatego święty Rupert jest
przedstawiany z garnkiem soli. Za jego panowania postało wiele kościołów.
Około
roku 711/12 święty Rupert założył klasztor Nonnberg w Salzburgu, najstarszy
żeński zakon chrześcijański na obszarze niemieckojęzycznym. Pierwszą
przełożoną została jego siostrzenica święta Erentruda. [5]
W roku 714 święty Rupert
udał się na krótki pobyt w rodzinne strony.
Święty Rupert doczekał starości na
swej stolicy biskupiej. Zachorował w okresie Wielkiego Postu w 718 roku i tegoż
roku w dzień Zmartwychwstania Pańskiego, odprawiwszy solenną Mszę Świętą,
polecił swą duszę Bogu i zmarł w otoczeniu podległego jego lasce pasterskiej
duchowieństwa.
Wyznaczając też swojego następcę opata Wirgilusza. [6]
Zmarł w Wormacji, prawdopodobnie
w Wielkanoc 27 marca 718 roku. Dokładna data śmierci Ruperta nie jest znana. Kilka
lat później, z okazji uroczystości poświęcenia nowej katedry w Salzburgu - 24
września 774 roku, na polecenie biskupa Salzburga, Wirgiliusza, ciało świętego
zostało przeniesione z Wormacji do Salzburga. W kościele świętego Piotra jest
miejsce po pierwotnym grobie Ruperta.
Został on wykuty w skale i zachował się
do dziś.
Chociaż Święty Rupert to patron regionu Salzburga to jego wielkość
wpisała się w dziedzictwo chrześcijaństwa Austrii.
[1] kościół świętego
Ruprechta – Ruprechtskirche.- najstarsza świątynia Wiednia w stylu romańskim
pochodzi z XII wieku
[2] Rupert z Salzburga-
Ruprecht, Hrodperht, Hrodpreht, Roudbertus, Rudbertus, Robert- święty kościoła
katolickiego i wschodnio-ortodoksyjnego urodzony prawdopodobnie 650 w Wormacji,
zmarł prawdopodobnie 27 marca 718 tamże-, biskup misyjny Nadrenii, pierwszy
biskup Salzburga w Austrii i patron regionu Salzburgland.
[4] Salzburg sięga VI
w. p.n.e., kiedy powstała tu pierwsza celtycka osada. Później Rzymianie
założyli tu miasto Municipium Claudium Iuvavum, będące ważnym ośrodkiem
rzymskiej prowincji Noricum. W VII w., z polecenia Diuka Bawarii, Teodora II,
przybył tu z misją święty Rupert. Stolica kraju związkowego Salzburg należąca
do Austrii. Położone w pobliżu granicy z Niemcami w Alpach, nad rzeką Salzach,
na wysokości 424 m n.p.m.
[5] święta Erentruda
-urodzona prawdopodobnie 650 roku w Wormacji, zmarła 30 czerwca 718 roku w
Salzburgu to święta kościoła Katolickiego, patronka miasta Salzburg i pierwsza
matka przełożona benedyktyńskiego klasztoru żeńskiego Nonnberg, założonego
przez Świętego Ruperta.
[6] Wirgiliusz z Salzburga,
również Wergiliusz, celtycki Fergal - urodzony około 700 roku, zmarł 27
listopada 784 roku to irlandzki misjonarz celtyckiego pochodzenia, benedyktyński
opat klasztoru świętego Piotra, ordynariusz i biskup diecezji Salzburga,
apostoł Karyntii, uczony -teolog, astronom, filozof, ewangelizator, święty
Kościoła katolickiego.
[7] Jacek Źróbek –
pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od
2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo,
reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik
blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz
współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych
między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.
Autor
kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę
istnienia.
W
działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska –
współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych
inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości
państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe,
północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.
W poniedziałek w dniu obchodzenia dnia Męczeństwa Duchowieństwa
Polskiego[1]
i wigilii wspomnienia
patrona Polski świętego Wojciecha w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej
Maryi Panny i Świętego Maksymiliana Kolbe w Mysłowicach -Janowie [2] na mszy świętej
ksiądz biskup
Grzegorz Olszowski udzieli młodzieży Sakramentu Bierzmowania. [3]
W homilii biskup Olszowski [4] skierował do młodych słowa
–
-czym jest sakrament bierzmowania ,
ale też przypomniał o
patronie Polski świętym Wojciechu
jak ważne dzisiaj jest świadectwo prawdy o Bogu
i miłosierdziu.
Do sakramentu Bierzmowania przystąpiło 84 osoby 44
dziewczęta i 40 chłopców.
W mszy świętej koncelebrowanej udział wzięli księża
parafii,
a oprawy muzycznej uświetniła młodzieżowa schola parafii [5]
Błogosławiony Alojzije, [2]
pasterzu i męczenniku,
Zaprosiłeś mnie również do
służby
Ty jako orędownik i obrońca
prawdy jako świadek,
oraz jako przystań świadectwa
wierności Kościołowi.
Słucham twojego Słowa.
Prowadzony przez Ducha
twojej miłości
pomagając biednym i
pokrzywdzonym;
Zostawiłeś nam wspaniałe
światło czyste sumienie zaufanie do ciebie
i wytrwałość w cierpieniu.
Pokornie się modlimy
Ty który rezygnujesz z
radości błogosławiony Alojzije
zaliczasz się do świętych
ogółu Kościoła.
Żebyśmy mogli nadal być
przewidywalnymi do naśladowania
i uprosić jego potężne
wstawiennictwo
w ich potrzebach życiowych.
Przez jego modlitwy
Dąż do proroczego głosu
Kościoła
co szerzy nadzieję na
przyjście
twoje królestwo,
po którym następuje bliskość i pocieszenie
Najświętszej Maryi Panny,
Matki i Królowej wiernych.
Przez Chrystusa naszego
Pana.
[1] Modlitwa przez
wstawiennictwa biskupa Alojzego Wiktora Stepinca
[2] Alojzy Wiktor
Stepinca – Chorwacki kardynał, prymas ,arcybiskup Zagrzebia urodzony 8 maja
1898, Brezarić, zmarł. 10 lutego 1960, Krašić. 3 października 1998 roku Jan
Paweł II beatyfikował Stepinaca podczas wizyty w Mariji Bistricy.
OKTAWA
UROCZYSTOŚCI MATKI MIŁOSIERDZIA- -MADONNY OSTROBRAMSKIEJ
KRÓLOWO
POKOJU
Od
12 do 19 listopada 2017 roku w kościele świętej Teresy [1] ul. Aušros vartų 14, Wilno (zobacz też) i Kaplicy Ostrobramskiej wierni uczestniczą w obchodach uroczystość ku czci
Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia [2]- Święto Opieki. (zobacz też) Katolicy z
krajów bałtyckich nawiedzają madonnę z Ostrej Bramy,
aby oddać pokłon i podziękować
za opiekę i łaski, oraz wyrazić swoje prośby i błagania. Tym razem narodowe
rekolekcje odpustowe były pod tytułem: „Królowa Pokoju”. Każdy z dni to
możliwość zyskania odpustu. Każdego dnia oktawy pielgrzymi mogli uczestniczyć w
4 mszach w Kościele świętej Teresy lub kaplicy Ostrobramskiej. (zobacz też) U Madonny z
Ostrej Bramy w kaplicy - jedna z mszy świętej była języku obcym –Ukraińskim,
Włoskim, Angielskim, Hiszpańskim, Francuskim, Rosyjskim. W Niedzielę 19
listopada na zakończenie uroczystości o 13:00 w kaplicy przy otwartym oknie
będzie celebrowana msza święta przez biskupów Litewskich. Ten rok dla
Wileńczyków był szczególny 90 lat temu Matka Boża z Ostrej Bramy została
ukoronowana2 koronami było to 2 lipca 1927 roku. Jakie owoce przyniosła
uroczystość to młodzież zawierzyła matce swoją opiekę. W kościele Świętej Teresy
w bocznej kaplicy zostały wystawione relikwie biskupa Wilna Teofila Matulionisa
– obrońcy i męczennika kościoła.
UROCZYSTY
PRZEMARSZ DO DRZEWA DĘBU – KARDYNAŁA ADAMA STEFANA SAPIEHY
150 ROCZNICA
URODZIN KARDYNAŁA ADAMA SAPIEHY
Jubileusz urodzin księdza niezłomnego kardynała Adama Stefana Sapiehy, [1]
to okazja poznania rodu Sapiehów. Ród Sapiehów
to historia związana z Kodniem[2], ale i Krasiczynem[3]. Gdy
sięgniemy do przodków z Kodnia, poznamy jakie wartości zostawiał ród Sapiehów.
To tradycja do umiłowania swojego kraju. Po skonfiskowanym majątku położonym w
zaborze rosyjskim, rodowitej siedzibie Sapiehów w Kodniu. W 1834 roku Leon Sapieha[4]kupuje podupadłą
posiadłość w Krasiczynie leżącą w Galicji. Krasiczyn staje się dla rodu
Sapiehów nowym gniazdem rodzinnym, gdzie przychodzi na świat Adam Stefan
Sapieha, próżniejszy kardynał. Jedną z tradycji rodu Sapiehów to sadzenie drzew
z okazji przyjścia potomków – dla
dziewcząt – lipy, dla chłopaków -dęby. Ta ciekawa Polska tradycja
wywodzi się z czasów szlachty i sięga czasów przedchrześcijańskich. Zwyczaj
sadzenia drzew rodowych [5] zapoczątkował
Leon Sapieha. Rozrzucone po parku zamkowym drzewalipy i dęby opatrzone imionami członków rodziny
stają się rodowodem i więzią pokoleń Sapiehów. To po krótce historia rodu
Sapiehów. Księża, mieszkańcy, goście, orkiestra straży pożarnej i poczty
sztandarowe między innymi: Archikonfraterni
Literackiej oraz szkół im. Sapiehy upamiętnili obchody 150-lecia
urodzin największego z hierarchów kościoła katolickiego w Polsce kardynała
Adama Stefana Sapiehy. Wyruszając[6] z
parafialnego kościoła pod wezwaniem: Świętego Michała, gdzie wcześniej była
odprawiona Msza Święta do parku zamkowego pod rodowity dąb Adama Sapiehy, tam
po krótkim świadectwie biskupa
Tadeusza Pieronka i złożeniu kwiatów, został przeczytany akt deklaracji założycielskiej
powołujący Akademię Dziedzictwa Kresów Towarzystwo Kultury i Pamięci im.
Księcia Kardynała Adama Stefana Sapiehy.[7] Na
rozdrożach dróg, gdzie dziś potrzeba sięgnąć do tego wybitnego księdza niezłomnego
Adama Sapiehy i uczmy się od niego najcenniejszej wartości dla Polaka, a są to
Bóg, Honor i Ojczyzna.
[1] Książę niezłomny,
Kardynał Adam Stefan Sapieha, obchody 150 urodzin, Krasiczyn ,14 maj 2017 rok
[2] Kodeń miasto
Sapiehów z słynnym obrazem MB Kodeńskiej
[3] Krasiczyn siedziba
magnacka dwóch rodów historycznych: Krasickich herbu Rogala i Sapiehów herbu Lis,
gmina znajdująca się 10 kilometrów od Przemyśla
[4] Leon Sapieha jeden
z przywódców powstania Listopadowego –
1834 roku kupuje zamek w Krasiczynie
[5] Drzewo rodowodowe
Sapiehów – to lipy i dęby opatrzone imionami członków rodziny, Jednym z drzew
jest dąb Adama późniejszego kardynała posadzony podczas przyjścia na świat.
[6] Przemarsz księży
mieszkańców pocztów sztandarowych pod dąb Adama
[7] 14 maj 2017
odczytanie- akt deklaracji założycielskiej powołujący Akademię Dziedzictwa
Kresów Towarzystwo Kultury i Pamięci im. Księcia Kardynała Adama Stefana
Sapiehy.
, CZŁOWIEK NIEZWYKŁY
POŚWIĘCONY BISKUPOWI TEOFILOWI BROMBOSZCZOWI”
W muzeum Miasta Mysłowice [1] można zobaczyć wystawę pod
tytułem ,,Człowiek niezwykły poświęcony biskupowi
Teofilowi Bromboszczowi[2]” Ksiądz doktor Henryk Olszar [3]ze Śląskiego Seminarium
Duchownego wygłosił niezwykle ciekawy, barwny i pełen ciekawostek wykład-gawędę
pt. "Kto nas stworzył?" – to krótka opowieść o Śląskim biskupie
Teofilu Bromboszczu. Wśród wystawy można zobaczyć portrety księży Mysłowickich [4]-namalowane przez Adama
Plackowskiego.
