Sesja Naukowa Biskup August Hlond i jego diecezja

Zaproszenie na sesję naukową Biskup August Hlond i jego diecezja

Diecezja katowicka powstawała w określonych warunkach społecznych i politycznych i pośrednio wpływała na ukształtowanie się współczesnego oblicza tej części Śląska, która po plebiscycie została włączona w granice odrodzonej Polski. W historii bardzo często zdarza się tak, że okoliczności powstania, wybitne jednostki stoją nie tylko u fundamentów nowych dzieł kościelnych, ale również wpływają na ich dalszy rozwój. Niewątpliwie ks. August Hlond należy do takich postaci, które tworząc fundamenty materialne diecezji katowickiej, wywarły również osobiste piętno w jej wewnętrznym - duchowym wymiarze.
Pierwszą część konferencji poświęcamy wyłącznie pierwszemu rządcy Administracji Apostolskiej/diecezji katowickiej ks. Augustowi Hlondowi stojącemu przed wyzwaniem, jakim była budowa diecezji. W drugiej części zostanie zaprezentowany ideał biskupa w nauczaniu i praktyce Kościoła starożytnego.
7 listopada 2012 roku przypada 90 rocznica powstania Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego. Zakład Teologii Pastoralnej i Historii Kościoła Uniwersytetu Śląskiego włączą się w obchody organizując konferencję naukową poświęconą okolicznościom, genezie powstania Administracji Apostolskiej oraz osobie pierwszego rządcy diecezji katowickiej (śląskiej) - ks. Augusta Hlonda. 15 października 2012 Sejmik Województwa Śląskiego w Katowicach przyjął jednogłośnie uchwałę w sprawie ogłoszenia roku 2013 – Rokiem Kardynała Augusta Hlonda. Sesja „Biskup August Hlond i jego diecezja” rozpoczyna obchody Roku Hlondiańskiego.
ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor

Program
Patronat Honorowy
Metropolita Górnośląski Marszałek Województwa Śląskiego
Arcybiskup Wiktor Skworc Adam Matusiewicz


Sesja naukowa
Biskup August Hlond i jego diecezja
W rocznicę powstania Administracji Apostolskiej Śląska Polskiego
7 XI 1922
7 listopad 2012, godz. 10.00
Abp Wiktor Skworc Metropolita Katowicki - słowo wstępne


Ks. prof. Jerzy Myszor - Czy na Górnym Śląsku potrzebna była nowa diecezja?
Dr hab. Lech Krzyżanowski - Polsko-niemiecka rywalizacja o Górny Śląsk
w latach 1919-1921
Dr hab. Piotr Greiner - Granice Diecezji Śląskiej (Katowickiej) w kontekście historyczno-politycznym
Ks. dr Grzegorz Olszowski - Ks. August Hlond - program duszpasterski dla nowej diecezji
Ks. dr hab. Leszek Szewczyk - Diecezja Śląska (Katowicka) na łamach Gościa Niedzielnego w latach 1923-1926


Godz. 14.30
Ks. prof. Jan Słomka - Teologiczne przesłanki urzędu biskupiego w starożytności
Ks. dr hab. Andrzej Uciecha - Granice geograficzne metropolii i diecezji w starożytności – problem badawczy
Ks. dr hab. Jacek Kempa - Biskup w nauce soboru trydenckiego. Ujęcie teologiczno- dogmatyczne


Patronat medialny
Gość Niedzielny
Portal Wiara
Radio eM

Zaproszenie „Marszu w obronie prawdy, wiary, Kościoła, wolnych mediów i TV TRWAM”.

Zapraszamy

„Marszu w obronie prawdy, wiary, Kościoła, wolnych mediów i TV TRWAM”.


Marsz odbędzie się w sobotę, 15 września br. Rozpocznie się Mszą Św. sprawowaną w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa, o godz. 15.00, po czym nastąpi przemarsz z modlitwą różańcową ulicami miasta. Zakończenie, z odczytaniem petycji do Prezydenta RP i Przewodniczącego KRRiT, przewidziano ok. godz. 18.00 przy pomniku Sługi Bożego, prymasa Polski Augustyna Kardynała Hlonda.
Będzie możliwość złożenia podpisu pod apelem o przyznanie miejsca na pierwszym multipleksie cyfrowym dla TV TRWAM.
Do udziału w tym spotkaniu serdecznie zapraszamy.
https://plus.google.com/u/0/events/c7p67fpcm34chcahoggfep51s0g/106280566491248764722/5786697253806207762

Modlitwy o beatyfikację Sługi Bożego Augusta Kardynała Hlonda

Modlitwy o beatyfikację Sługi Bożego Augusta Kard. Hlonda
Boże, Świętości nieskończona - Ojcze Synu i Duchu Święty, staję przed Tobą napełniony wiarą, nadzieją i miłością. Wyznaję bowiem, że jesteś Stwórcą, Panem i Ojcem każdego człowieka. Wyznaję również, że jesteś sędzią żywych i umarłych, gdyż do Ciebie należy czas i wieczność, początek i koniec wszelkiego ludzkiego dzieła, Twoja jest ziemia i to co ją napełnia. Tobie, Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu jedynie przystoi wieczna cześć i chwała.
Z ufnością i pokorą kieruję moją prośbę do Ciebie, Panie: swego sługę Augusta, którego na ziemi obdarzyłeś pełnią Twego kapłaństwa, racz przy¬ozdobić dla nas widzialną aureolą świętości. Racz zaliczyć go w poczet błogosławionych i świętych, abym tym więcej mógł budować się jego życiem i działalnością, jego cnotą i modlitwą, jego wiarą i miłością. Bym też, Ojcze miłosierdzia, mógł pełniej uwielbiać Ciebie, który jesteś Życiem, Miłością, Prawdą i Świętością.
Moją serdeczną prośbę składam w Twoje niepokalane dłonie, Boża Rodzicielko, Królowo Polski i Polonii Zagranicznej. W Tobie, Maryjo umierający Twój wielbiciel, Sługa Boży August, ujrzał chwałę i zwycięstwo narodu polskiego Racz swoją świętością oczyścić i udoskonalić moją prośbę i przekaż ją przez Syna Twego Bogu Ojcu, który z tymże Synem i Duchem Świętym żyje i króluje przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Boże, w Trójcy Świętej Jedyny, dziękujemy Ci za łaski, którymi obdarowałeś Twego wiernego Sługę, Kardynała Augusta Hlonda.
Przez miłość, którą jemu okazywałeś, udziel nam daru żywej wiary, za jego wstawiennictwem pomnóż w nas cnotę nadziei i wiary w Bożą Opatrzność, przez jego przyczynę udziel nam daru wielkiej miłości Boga i bliźniego Amen.

Na pielgrzymkowym Szlaku Ziemi Podlaskiej

Sanktuaria Podlasia

Na szlaku sanktuariów Maryjnych Podlasia

Archikonfraternia Literacka w piątkowy poranek wyruszyła na pielgrzymkę do sanktuariów Podlasia. Na szlaku pielgrzymkowym najważniejszym celem była Sokółka - parafia Świętego Antoniego w której nastąpił cud Eucharystyczny. 12 października 2008 roku księdzu udzielającemu Komunii świętej  wypadł z puszki Komunikant. Podniósł go i umieścił w vasculum przy tabernakulum. Po Mszy św. przeniesiono zawartość vasculum do naczynia w sejfie w zakrystii. 19 października 2008 roku po otwarciu sejfu zobaczono na zanurzonym Komunikancie plamę, sprawiającą wrażenie krwi. W pielgrzymce uczestniczył też wikary ksiądz Czesław Tomaszek .Podróżując na ziemię Podlaską nie zabrakło najbardziej znanego sanktuarium w Kodniu ze słynnym obrazem Matki Bożej Historia tegoż miasta wiąże się z rodem Sapiehów, (zobacz też ) ale początek ma już VI na Piotrowym tronie w Rzymie gdzie znajdowała się figurka Matki Bożej.
 Jak podanie głosi Biskup Augustyn z Canterbury namalował obraz tej figury –obraz ten widniał w kaplicy papieskiej Mikołaj Sapieha przekupując zakrystiana wykrada obraz i zawozi do Kodnia i tak po wszechczasy zostaje w sanktuarium. Pielgrzymując do innych miejsc której warto nawiedzić to Sanktuarium Prawosławne Jabłeczna którym przeorem był Imuhet Minor (Chodakowski) tragicznie zginął w katastrofie Smoleńskiej. Około kilku kilometrów od Kodnia znajduje się parafia katolicka obrządku wschodniego w Kostomłotach która powstała w 1627 roku na fali wydarzeń związanych z zawarciem tzw. Unii Brzeskiej. Kostomłoty leżą nad pięknym i malowniczym Bugiem w odległości niespełna 15 km od Brześcia. Drewniana kostomłocka cerkiew pochodzi z pierwszej połowy XVII wieku. Tu mogliśmy poznać ciekawą historię kościoła prawosławnego ,ale też historii Polski.
Inne miejsca które nawiedziliśmy to Święta Góra Grabarka (klasztor prawosławny)- znana z wielu krzyży. Święta Woda –której znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej, tam też jest tradycja stawiania krzyży. Przybywając z daleka widzi się wznoszący nad okolicą 25 metrowy Jubileuszowy krzyż Pielgrzymów.
Gdy już wrażenia się wyczerpują z lasu rozpościera się potężna budowla jest to bazylika Różanostocka – z obrazem Matki Bożej Różanostockiej. Wieś związana jest z rodem Tyszkiewiczów którzy ufundowali kaplicę . Ciekawostką jest 1929 przybywa do Różanegostoku Jego Eminencji kardynała Augusta Hlonda, Prymasa Polski, który przewodniczył uroczystościom pierwszych obłóczyn sióstr Salezjanek w Polsce . Powoli czas pielgrzymowania dobiega końca za trzymujemy się jeszcze w dwóch miejscach jest to Lipsk z pięknym neogotyckim kościołem oraz obrazem Matki Bożej Anielskiej. Ostatnim miejscem jakie nawiedziliśmy to miasto Suchowola w której Błogosławiony ksiądz Jerzy Popiełuszko. Pielgrzymi wrócili parafii Kolbego

Jacek Źróbek AKL

Na pielgrzymkowym szlaku Ziemi Podlaskiej
Sanktuaria Maryjne 

Duszpasterstwo w Dekanacie Mysłowickim 1922-39

DUSZPASTERSTWO  W DEKANACIE MYSŁOWICKIM  1922-39

Jak  wyglądało  duszpasterstwo w dekanacie Mysłowickim  w czasie  międzywojennym?

To temat  rozprawy Alberta Karkosza  który  opowiadał w Muzeum Mysłowic 

list Papieża Piusa XI do Prymasa Augusta Hlonda na konges Poznański

do Uczestników Kongresu napisał papież Pius XI za pośrednictwem listu skierowanego do Prymasa Polski. List ten zarazem jest pięknym przykładem jak dawniej papieże potrafili przemawiać do katolickich wiernych i do świata. Jaki to jest pełny prawdy list bez nowomowy i zaklinania rzeczywistości myśleniem życzeniowym. HLONDOWI Arcybiskupowi Gnieźnieńskiemu i Poznańskiemu Pius Papież XI Ukochany Synu Nasz, pozdrowienie Tobie i Apostolskie Błogosławieństwo. Wielką radość sprawia nam stwierdzenie, że na niwie całego Kościoła wydała nieprzebrane owoce Encyklika "Quas primas" o królewskiej władzy Zbawiciela Naszego i o ustanowieniu święta Chrystusa Króla, którą obwieściliśmy przed dwunastu prawie laty, Pomiędzy innymi skutkami Naszego pisma sprawia nam szczególne ukontentowanie bardzo mądra i zbawienna uchwała pewnego grona duchownych, którzy postanowili co pewien czas urządzać ku czci Chrystusa Króla szczególne Kongresy, mające za wyłączne zadanie badać sposoby realizacji Naszych myśli w tym względzie, mianowicie by królewska godność Zbawiciela Naszego została przez wszystkich uznana i by publiczne życie wszelkich narodów poddało się najsłodszemu panowaniu Boskiego Króla, Skromne były ramy czterech pierwszych tego rodzaju zjazdów, gdy tymczasem piąty Kongres, zbierający się w nadchodzącym miesiącu czerwcu w ważnym mieście Poznaniu, zgromadzi z całego świata katolickiego liczne zastępy tych, którzy gorąco pragną Chrystusowego panowania. Właśnie tego międzynarodowego charakteru najbardziej gratulujemy poznańskiemu Kongresowi. Jeżeli bowiem wrogowie Chrystusa i jego panowania niczego nie zaniedbują, by swą nienawiścią zarazić świat cały, czyż nie jest rzeczą konieczną, by w jedno ognisko zestrzelili swe myśli i wysiłki i by się bez względu na swe pochodzenie i na swą przynależność narodową w jedną wspólną armię ku obronie Chrystusa ci skupili, dla których przynależenie do Jego królestwa jest szczęściem i zaszczytem? Szlachetnej inicjatywie zjazdowej przysparza chluby ta okoliczność, że Kongres poznański postanowił skierować swe prace ku temu celowi, by od ludów odwrócić owo haniebne zło i owo niebezpieczeństwo straszliwe, jakimi są bezbożnicze komunistyczne zasady i knowania, które ostatnio napiętnowaliśmy w obliczu Kościoła i całego rodzaju ludzkiego Encykliką "Divini Redemptoris". Nie ma sprawy, która by w tym stopniu zajmować mogła i powinna umysły ludzie i która by w równej mierze zdolna była rozpłomienić serca sług Chrystusa Króla, jak to potworne i wstrętne widowisko, rozgrywające się w oczach świata. Do zawrotnych rozmiarów urasta pycha tych, którzy wymyślając próżne rzeczy przeciw Panu i przeciw Chrystusowi Jego, wynoszą się ponad wszystko co boże i święte, usiłując usunąć z kuli ziemskiej samo imię Stwórcy i wspomnienie o Bogu, aby możliwie całkowicie runęło i bez śladów przepadło Królestwo Boże, które Chrystus nabył krwią swoją, Czyż jest rzetelny tego Królestwa obywatel, którego by widok tych bezecności nie wstrząsnął? Czy jest wśród chrześcijan ktoś, który by się nie porwał do uporczywej obrony najświętszych praw boskiego Zbawiciela, zuchwale bezczeszczonych i deptanych przez napierający a zbity szyk przewrotowców? Wprawdzie nie można wątpić, że Ten, któremu dana jest wszelka władza na niebie i na ziemi i który według swego uznania odejmuje ducha książętom i kruszy ich jako naczynia garncarskie, może bez niczyjego współdziałania podnieść rękę na swych butnych wrogów ukrócić ich pychę Skoro jednak najłaskawszy Pan nie wahał się wezwać stworzenia do udziału w swych planach i dziełach, należy wytężać wszystkie siły i niczego nie zaniedbywać, co by się z naszej strony przyczynić mogło do bezwzględnego i zupełnego triumfu najświętszej sprawy, a komuż najbardziej przystoi gotować to zwycięstwo i zaopatrywać rycerzy bożych w zbroję duchową, jak Kongresowi, który nad światem wywiesza królewskie sztandary Chrystusowe?
Niechże zatem dostojny Zjazd poznański nie cofa się przed żadnym trudem, rozumiejąc, że nie można podejmować nic ważniejszego, jak służyć wszystkimi siłami wielkiej sprawie, od której w zupełności zależą przyszłe losy świata, Jeżeli kiedykolwiek, to zwłaszcza dzisiaj nie w słowie, lecz w mocy jest Królestwo Boże, Kto prawdziwie Jego przyjście miłuje, nie słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą, zgodny będzie z Psalmistą mówiącym: Czas działać, o Panie, rozproszyli zakon twój! Starajcie się przeto wybadać dobrze siły wrogów Chrystusowych i przeniknąć zarówno ich sposoby działania jak ich podstępne plany. Biorąc pod uwagę to, co katolicy dotychczas zdziałali, ustalcie jasno powody, dla których tak chwalebnym porywom nie zawsze odpowiadają oczekiwane wyniki, Obmyślcie i wskażcie najskuteczniejsze metody pracy, które żarliwi działacze Akcji Katolickiej będą mogli następnie z powodzeniem stosować w codziennym potykaniu się z bezbożnictwem. Przede wszystkim zaś to sobie zawsze uprzytomniajcie i do tego zmierzajcie całą gorącością swych tęsknot i ślubowali, mianowicie, że potrzeba, aby On panował i to panował w takim zakresie, by łaską swą nie tylko kształtował dusze jednostek, lecz by za pośrednictwem oddanych sobie apostołów, którzy by zupełnie zgłębili Zakon doskonałej wolności, przepoił Swoim duchem sprawy publiczne i władał nimi w prawdzie i sprawiedliwości, Bo nie rządcom ciemności tego świata, lecz Jemu, jedynemu nieśmiertelnemu Królowi wieków, powiedział Bóg: dam tobie narody dziedzictwo twoje, a posiadłość twą krańce ziemi, A ponieważ aż dotąd potoczyła się myśl Nasza, wzywamy nie tylko Poznański Kongres, ale wszystkich tych, którzy gdziekolwiek   pełnią twórczą służbę jako dobrzy rycerze Jezusa Chrystusa, by poświęcając siebie i wygody swoje, pielęgnowali harmonię i zgodę, spełniali nakazy i życzenia Hierarchii Kościelnej a spojeni duchem miłości i pokoju pomnażali swe siły i potęgowali je aż do odniesienia pełnego zwycięstwa. W górę wznieście zatem myśli i serca, bo gdyby zbladły wzniosłe ideały, dające polot i twórcze tchnienie duszom szlachetnym, opadłyby ręce i osłabłyby duchy w ciężkim boju o Boga. W górnych zamiarach utwierdzajcie swą wolę i nie wahajcie się za wzorem Apostoła iść na trud pierwotny, podejmować czyny twarde i ponosić wielkie ofiary, weszliśmy bowiem w czasy, w których jedynie prawdziwi bohaterzy porywają zwyciężny wieniec, Wreszcie niech apostolstwo wasze uskrzydla potężna nadzieja chrześcijańska, -której nie zmogą ni zawody ni rozczarowania, Wszak z Wami jest Ten, który jest obrońcą na zbawienie i który sam jeden tak władnie wzburzonym bałwanom rozkazywać może, iż w jednej chwili nastaje uciszenie wielkie. Co więcej za tchnieniem bożym wzrastają, zwłaszcza w szeregach młodzieży katolickiej, zastępy apostołów, miłością tak ściśle zjednoczonych z Chrystusem Panem, że dla swego Króla gotowi są na każde zmęczenie, na każdą ofiarę, na bohaterską śmierć.  Niech więc nadziemska idea Królestwa Chrystusowego ogarnia umysły wiernych i niech jako przyzywający znak, wzniesiony ponad narody, zgromadzi ludzkość pod sztandarami Księcia królów ziemi. On bowiem przyjdzie rychło a zapłata Jego jest z Nim, jako Jemu przekazał Ojciec, tak i On przekaże królestwo swoje tym, którzy wytrwają przy nim w pokusach Jego, Wyrażając gorące pragnienie, by zarówno Kongres Poznański jak i Zjazdy, które po nim nastąpią, podejmowały swe prace w duchu, który powyżej wskazaliśmy, nie możemy pominąć milczeniem szczególnej okoliczności, stanowiącej pomyślną zapowiedź na przyszłość, Pierwszy Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla odbędzie się w kraju, który słusznie nazwano i który był rzeczywiście przedmurzem chrześcijaństwa, Na tej ziemi, która od świętych Biskupów Wojciecha, Stanisława i Józafata aż do Męczenników podlaskich za Unię katolicką tak często bywała zraszana krwią męczeńską; na tej ziemi, która była matką tylu świętych czczonych w całym Kościele, jakimi są Jan Kanty, Jacek, Kazimierz, Jadwiga i anielski Stanisław Kostka; na tej ziemi, która w ciągu wieków aż po nasze czasy tylekroć rozgromiła nieprzyjaciół Chrystusa, ufających zuchwale w własnych siłach, a mimo' najazdów herezji i schizmy zachowała nieskalaną wiarę katolicką, i to wiarę gorącą, jakiej naocznym świadkiem byliśmy tyle krotnie i My, gdy u Was spełnialiśmy misję Nuncjusza Apostolskiego; na tej polskiej ziemi kłaść będziecie podwaliny pod nowe opatrznościowe dzieła ku czci Chrystusa Króla, Aby łaska Boża wzmocniła, utwierdziła i hojnie pomnożyła skutki waszych zamierzeń, zapewniając powodzenie wszystkiemu, co czynić i postanawiać będziecie, niejako w zadatek darów i świateł bożych udzielamy Błogosławieństwa Apostolskiego w Panu zarówno Tobie, Ukochany Synu Nasz, jak wszystkim innym Kardynałom, Biskupom, dostojnym przedstawicielom władzy państwowej i wszystkim wiernym, którzy zewsząd na Kongres wasz przybędą. Dań w Rzymie, u św, Piotra, dnia 3 maja w uroczystość Znalezienia św. Krzyża i w doroczne święto Najświętszej Marii Panny, Królowej Korony Polskiej, roku 1937, szesnastego Naszego Panowania, Pius Papież XI

Prymas August Hlond -życiorys

PRYMAS  AUGUST  HLOND

Urodził się 5 .07 1881r w Brzęczkowicach w rodzinie dróżnika kolejowego.  W 1896 r wstępuje do Towarzystwa  Salezjańskiego w Foglizzo (włochy). Po ukończeniu  studiów  filozoficznych  na Gregorianium w Rzymie wraca do polski. W 1905 roku  otrzymuje  święcenia kapłańskie w Krakowie. W 1922 roku Pius XI mianuje Ks Hlonda  administratorem apostolskim górnego śląska, a po trzech latach pierwszym biskupem ordynariuszem utworzonej diecezji Katowickiej. Dnia 24.061926 otrzymuje nominację na arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego oraz Prymasa Polski. Rok później został kardynałem. Na życzenie Piusa XII w 1946 r. Rezygnuje z arcybiskupstwa poznańskiego  i zostaje metropolitą Warszawskim zatrzymując stolicę prymasowską. W swojej ofiarnej pracy umiera  niespodziewanie 22.10 1948 po kilkudniowej chorobie.

130 rocznica urodzin Prymasa Augusta Hlonda

Pod pomnikiem Prymasa Augusta Hlonda w Mysłowicach

5 lipca 2011 to w Mysłowicach 130 lat temu urodził się sługa Boży Prymas Kardynał August Hlond .W czasie uroczystości poprzedzających urodziny prymasa w Miejskim Centrum  Kultury odbyła się  konferencja  poświęcona jego pamięci, mająca na celu przybliżenie dzieła misyjnego ,kapłańskiego edukacyjnego i wielkiego społecznika wybitnego Prymasa Augusta Hlonda. konferencja  została  zorganizowana  przez Katedrę Pedagogiki Górnośląskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej im kardynała Augusta Hlonda. Patronat Honorowy objęli Prezydent  Edward Lasok ,Ks. Krzysztof Kasza, Ksiądz Arcybiskup Metropolita Katowicki Damian Zimoń. Uroczyste otwarcie konferencji było też poprzedzone pokazem filmu pt ,,Prymas z Mysłowic’’ w reżyserii  Pawła Woldana który pokaz premierowy odbył się 2009 gdy dekanat Mysłowicki obchodził 140lecie istnienia, oraz wystawą o prymasie. O godzinie 14 konferencję otwiera JM Rektor Górnośląskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej im Kardynała Augusta Hlonda docent Mirosław Wójcik. Słowo kierują Prezydent Miasta Mysłowice Edward Lasok, oraz ks Dziekan Krzysztof Kasza. W radzie naukowej konferencji zasiedli profesorowie nadzwyczajni Piotr Paweł Barczyk ,Elżbieta Górnikowska- Zwolak, Mirosław Czapla, docent doktor Jan Łysek, obrady prowadziła docent doktor Gabriela Paprotna. Wygłoszone referaty między innymi prowadzili księża ,profesorowie z kilku uczelni .W referatach zwracano uwagę na niezwykły patriotyzm i autorytet ,którego dzisiaj jakże trudno  znaleźć jego słowa dobitnie wywierały na Narodzie ,,Mocne słowa i miękka dłoń dla ludu’’ w referatach nie mogło zabraknąć maryjności w życiu Prymasa .,,Polska jest narodem wybranym Najświętszej Maryi Panny , nie zwycięży bronią ,ale modlitwą, pokutą wielką miłością bliźniego, różańcem’’, jednym z referatów był poświecony kryzysowi dusz, bezrobociu ,oraz roli Prymasa Augusta Hlonda w przygotowanie dwóch następców prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego, błogosławionego Ojca Świętego Jana Pawła II. Na zakończenie konferencji odbyła się dyskusja w której padło jakże istotne pytanie – Co dalej z prymasem? Następnego dnia pod przewodnictwem Arcybiskupa Damiana Zimonia została odprawiona uroczysta msza w kościele NSPJ o rychłą Beatyfikację kardynała Augusta Hlonda. W kazaniu Arcybiskup  Damian Zimoń przypomniał wybitną postać kardynała Hlonda oraz następców prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego i papieża Jana Pawła II- „Gdyby nie było kard. Hlonda, nie byłoby kard. Wyszyńskiego. Gdyby nie było Wyszyńskiego, nie byłoby Papieża-Polaka”– te 3 wybitne postacie wielkie autorytety ,które zawierzyły Matce Boskiej siebie i naród Czyż nie powinniśmy dziś nadal sięgać do słów autorytetów ,którzy żyli jakże trudnych czasach. Abp Zimoń mówił o roli, jaką kardynał Hlond odegrał w budowaniu nowych struktur kościelnych na Śląsku oraz w odradzaniu się Polski. „To nasz święty obowiązek, myśleć o kardynale Hlondzie” Po mszy 32 poczty sztandarowe wraz z przedstawicielami władz miasta samorządu ,województwa regionu ,oraz Dariusza Młodkowskiego z kancelarii prezydenta i Ministra Rozwoju Regionalnego Elżbiety Bieńkowskiej, mieszkańców Mysłowic przeszli pod pomnik księdza kardynała aby oddać hołd i złożyć kwiaty. W czasie składania kwiatów uczestnicy wysłuchali koncertu Chóru „Tota Anima Cantate”.

Arcybiskup metropolita Katowicki Damian Zimoń
rozmawia z  prezydentem miasta Mysłowic
i przewodniczącym rady miasta Grzegorzem  Łukaszkiem

przejście pod pomnik
(w niebieskich strojach Archikonfraternia Literacka)

©Jacek ŹróbekJ