Święta Agnieszka, dziewica i męczennica

 Święta Agnieszka, dziewica i męczennica

A

gnieszka to bardzo popularne w starożytności świętych.

12-letnia dziewczynka, pochodząca ze starego rodu, miała ponieść męczeńską śmierć na stadionie Domicjana około 305 roku. Na miejscu "świadectwa krwi" dzisiaj jest Piazza Navona - jedno z najpiękniejszych i najbardziej uczęszczanych miejsc Rzymu. Tuż obok, nad grobem męczennicy, wzniesiono bazylikę pod jej wezwaniem, tam 21 stycznia - zgodnie ze starym zwyczajem - poświęca się dwa białe baranki. Według przekazów o rękę Agnieszki rywalizowało wielu zalotników, a wśród nich pewien młody rzymski szlachcic oczarowany jej urodą. Ona jednak odrzuciła wszystkich, mówiąc, że wybrała Małżonka, którego nie potrafią zobaczyć oczy śmiertelnika. Zalotnicy, chcąc złamać jej upór, oskarżyli ją, że jest chrześcijanką. Doprowadzona przed sędziego nie uległa ani łagodnym namowom, ani groźbom. Rozniecono ogień, przyniesiono narzędzia tortur, ale ona przyglądała się temu z niewzruszonym spokojem.

Wobec tego odesłano ją do domu publicznego, ale jej postać budziła taki szacunek, że żaden z grzesznych młodzieńców odwiedzających to miejsce nie śmiał się zbliżyć do niej. Jeden, odważniejszy niż inni, został nagle porażony ślepotą i upadł w konwulsjach. Młoda Agnieszka wyszła z domu rozpusty niepokalana i nadal była czystą małżonką Chrystusa. Zalotnicy znów zaczęli podburzać sędziego. Bohaterska dziewica została skazana na ścięcie. "Udała się na miejsce kaźni - mówi święty Ambroży - szczęśliwsza niż inne, które szły na swój ślub". Poza tą postawą zaszło inne zjawisko. Cudowne znaki, które miały miejsce podczas tortur spowodowały nawrócenie 160 pogan. Pod koniec męczennicę wrzucono do ognia. Kiedy wyszła z niego cało, została zabita ciosem miecza w gardło. Wśród powszechnego płaczu ścięto jej głowę. Poszła na spotkanie Nieśmiertelnego małżonka, którego ukochała bardziej niż życie. Ta śmierć była czymś niezwykłym, pisząc o niej: święty Ambroży (340 - 397), święty Hieronim (345 - 419), papież święty Dionizy (305 - 384), papież Grzegorz I Wielki i wielu innych.

Jak mówią legendy święta Agnieszka, całkowicie obnażona na stadionie, została rzucona na pastwę spojrzeń tłumu. Za sprawą cudu okryła się płaszczem włosów. Imię Agnieszki jest wymieniane w I Modlitwie Eucharystycznej - Kanonie rzymskim.

Artyści przedstawiają Agnieszkę z barankiem, gdyż łacińskie imię Agnes wywodzi się zapewne od łacińskiego wyrazu agnus - baranek. Powstał zwyczaj, że przy klasztorze, który znajduje się przy bazylice, siostry pielęgnują baranki, które poświęca się w dzień świętej Agnieszki.

Z ich wełny zakonnice wyrabiają paliusze, które papież rozsyła świeżo mianowanym metropolitom Kościoła katolickiego.

Najdawniejsze wizerunki świętej Męczennicy spotykamy w IV wieku.

Święta Agnieszka należy do najbardziej popularnych i znanych świętych Kościoła. Imię to nadaje się obecnie dość często i w Polsce.

W Polskiej literaturze też często jest wymieniana.

Z dniem tej świętej lud związał szereg przysłów, np.:

 „Święta Agnieszka wypuszcza skowronka z mieszka".

Ciało młodej męczennicy zostało złożone w Rzymie u wejścia do katakumb. Po wielu latach nastały rządy Konstantyna Wielkiego. Pewnego razy jego córka, Konstancja, ciężko zachorowała. Zdrowie odzyskała dopiero po żarliwej modlitwie nad grobem świętej Agnieszki. W dowód wdzięczności cesarz polecił wznieść na tym miejscu świątynię, przy której królewna powołała do życia żeński monaster.

Agnieszka należy do najbardziej popularnych i znanych świętych zarówno na Wschodzie jaki i na Zachodzie. Obecnie jej kult nie jest tak rozpowszechniony. W prawosławiu jest żywy głównie w bizantyjskim obszarze kulturowym.

Święta zazwyczaj przedstawiana jest jako młoda dziewczyna w szatach żółtych (a nie czerwonych jak zazwyczaj w przypadku męczenników) i krzyżem męczeńskim w ręce. Na Zachodzie wizerunki świętej artyści przedstawiają z barankiem z nimbem (wywodząc jej imię od łacińskiego agnus - baranek).

Ukazywana jest również z dwiema koronami - dziewictwa i męczeństwa. Nieraz obok niej płonie stos, na którym według jednej z wersji miała spłonąć. W tradycji zachodniej uważana jest za patronkę dzieci, panien i ogrodników.

Na pielgrzymkowym Szlaku Ziemi Podlaskiej

Sanktuaria Podlasia

Na szlaku sanktuariów Maryjnych Podlasia

Archikonfraternia Literacka w piątkowy poranek wyruszyła na pielgrzymkę do sanktuariów Podlasia. Na szlaku pielgrzymkowym najważniejszym celem była Sokółka - parafia Świętego Antoniego w której nastąpił cud Eucharystyczny. 12 października 2008 roku księdzu udzielającemu Komunii świętej  wypadł z puszki Komunikant. Podniósł go i umieścił w vasculum przy tabernakulum. Po Mszy św. przeniesiono zawartość vasculum do naczynia w sejfie w zakrystii. 19 października 2008 roku po otwarciu sejfu zobaczono na zanurzonym Komunikancie plamę, sprawiającą wrażenie krwi. W pielgrzymce uczestniczył też wikary ksiądz Czesław Tomaszek .Podróżując na ziemię Podlaską nie zabrakło najbardziej znanego sanktuarium w Kodniu ze słynnym obrazem Matki Bożej Historia tegoż miasta wiąże się z rodem Sapiehów, (zobacz też ) ale początek ma już VI na Piotrowym tronie w Rzymie gdzie znajdowała się figurka Matki Bożej.
 Jak podanie głosi Biskup Augustyn z Canterbury namalował obraz tej figury –obraz ten widniał w kaplicy papieskiej Mikołaj Sapieha przekupując zakrystiana wykrada obraz i zawozi do Kodnia i tak po wszechczasy zostaje w sanktuarium. Pielgrzymując do innych miejsc której warto nawiedzić to Sanktuarium Prawosławne Jabłeczna którym przeorem był Imuhet Minor (Chodakowski) tragicznie zginął w katastrofie Smoleńskiej. Około kilku kilometrów od Kodnia znajduje się parafia katolicka obrządku wschodniego w Kostomłotach która powstała w 1627 roku na fali wydarzeń związanych z zawarciem tzw. Unii Brzeskiej. Kostomłoty leżą nad pięknym i malowniczym Bugiem w odległości niespełna 15 km od Brześcia. Drewniana kostomłocka cerkiew pochodzi z pierwszej połowy XVII wieku. Tu mogliśmy poznać ciekawą historię kościoła prawosławnego ,ale też historii Polski.
Inne miejsca które nawiedziliśmy to Święta Góra Grabarka (klasztor prawosławny)- znana z wielu krzyży. Święta Woda –której znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej, tam też jest tradycja stawiania krzyży. Przybywając z daleka widzi się wznoszący nad okolicą 25 metrowy Jubileuszowy krzyż Pielgrzymów.
Gdy już wrażenia się wyczerpują z lasu rozpościera się potężna budowla jest to bazylika Różanostocka – z obrazem Matki Bożej Różanostockiej. Wieś związana jest z rodem Tyszkiewiczów którzy ufundowali kaplicę . Ciekawostką jest 1929 przybywa do Różanegostoku Jego Eminencji kardynała Augusta Hlonda, Prymasa Polski, który przewodniczył uroczystościom pierwszych obłóczyn sióstr Salezjanek w Polsce . Powoli czas pielgrzymowania dobiega końca za trzymujemy się jeszcze w dwóch miejscach jest to Lipsk z pięknym neogotyckim kościołem oraz obrazem Matki Bożej Anielskiej. Ostatnim miejscem jakie nawiedziliśmy to miasto Suchowola w której Błogosławiony ksiądz Jerzy Popiełuszko. Pielgrzymi wrócili parafii Kolbego

Jacek Źróbek AKL

Na pielgrzymkowym szlaku Ziemi Podlaskiej
Sanktuaria Maryjne