Siedemnasty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’Decyzję pozostawiam Bogu‘’
W maju 1995 roku Jan Paweł II skończył 75 lat, osiągnął wiek, w którym biskupi przechodzą na emeryturę. Kilka dni przed urodzinami, w czasie audiencji generalnej, powiedział: ‘’ Bogu pozostawiam całkowicie decyzję o tym, w jaki sposób i kiedy zechce mnie odwołać’’. Tymi słowami Ojciec Święty uciął spekulacje na temat jego ustąpienia.
19 października 1994 roku - Opublikowana zostaje książka Jana Pawła II "Przekroczyć próg nadziei".
25 października 1994 roku - Stolica Apostolska nawiązuje oficjalne stosunki dyplomatyczne z Organizacją Wyzwolenia Palestyny.
10 listopada 1994 roku - List apostolski "Tertio millennio adveniente" o Wielkim Jubileuszu Roku 2000, w którym Papież apeluje o dokonanie rachunku sumienia.
11 listopada 1994 roku - Wspólna deklaracja chrystologiczna podpisana z patriarchą Asyryjskiego Kościoła Wschodu kończy trwający 1500 lat okres teologicznego oddalenia.
26 listopada 1994 roku - Na swoim szóstym konsystorzu papież mianuje trzydziestu nowych kardynałów; wśród nich jest abp Kazimierz Świątek.
13 grudnia 1994 roku - "List do dzieci" całego świata.
26 grudnia 1994 roku - Jan Paweł II ogłoszony "Człowiekiem roku" przez amerykański tygodnik "Time".
1 stycznia 1995 roku - 28 Światowy Dzień Pokoju, orędzie "Kobieta wychowawczynią do życia w pokoju".
Styczeń - grudzień 1995 roku - Jan Paweł II piętnaście razy publicznie apeluje o pokój w Bośni-Hercegowinie.
11 - 21 stycznia 1995 roku - Podróż na Filipiny, do Papui-Nowej Gwinei, Australii i na Sri Lankę (63 papieska podróż zagraniczna); w tym:
14 stycznia 1995 roku - Na falach radia "Veritas Asia" Ojciec Święty zachęca wszystkich chińskich katolików do "odnalezienia dróg komunii i pojednania".
15 stycznia 1995 roku - W Manili na celebrowanej przez Jana Pawła II mszy kończącej X Światowy Dzień Młodzieży zbiera się najwięcej w historii osób - ok. 4 mln.
25 marca 1995 roku - Ukazuje się "Evangelium vitae", jedenasta encyklika Jana Pawła II.
2 maja 1995 roku - List apostolski "Orientale lumen" o Kościołach wschodnich.
8 maja 1995 roku - Przesłanie z okazji 50 rocznicy zakończenia II wojny światowej.
20 - 22 maja 1995 roku - Podróż do Czech (m.in. kanonizacja bł. Jana Sarkandra) i wizyta w Polsce ze spotkaniem z prezydentem Lechem Wałęsą, który wręczył papieżowi najwyższe polskie odznaczenie państwowe - order Orła Białego (64 papieska podróż zagraniczna).
25 maja 1995 roku - "Ut unum sint", dwunasta encyklika na temat ekumenizmu.
3 - 4 czerwca 1995 roku - Podróż do Belgii (65 papieska podróż zagraniczna).
27 - 30 czerwca 1995 roku - Patriarcha ekumeniczny Bartłomiej I składa wizytę w Watykanie.
29 czerwca 1995 roku - Ojciec Święty ogłasza "List do kobiet".
30 czerwca - 3 lipca 1995 roku - Podróż apostolska na Słowację z kanonizacją trzech męczenników z Koszyc, m.in. bł. Melchiora Grodzieckiego
, i złożeniem hołdu męczennikom protestanckim (66 papieska podróż zagraniczna). W Pekinie trwają obrady IV Światowej Konferencji poświęconej Kobiecie.
9 - 10 września 1995 roku - Spotkanie z młodzieżą Europy w Loreto.
14 - 20 września 1995 roku - Podróż do Afryki: Kamerun, RPA, Kenia (67 papieska podróż zagraniczna); w Jaunde w Kamerunie papież ogłasza posynodalną adhortację apostolską "Ecclesia in Africa"
4 - 9 października 1995 roku - Trzecia pielgrzymka Jana Pawła II do Stanów Zjednoczonych (68 papieska podróż zagraniczna); w tym:
5 października 1995 roku - Przemówienie Jana Pawła II na forum ONZ
WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II
Maria MacKillop, oryginalne Mary MacKillop, w zakonie Maria od Krzyża (ur. 15 stycznia 1842 w Fitzroy, zm. 8 sierpnia 1909 w Sydney) – założycielka Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa od Najświętszego Serca, pierwsza australijska święta Kościoła katolickiego. Urodziła się w Fitzroy (dziś przedmieście Melbourne) w stanie Wiktoria w Australii. Była najstarszą z ośmiorga dzieci małżeństwa szkockich górali Flory Helen McDonald i Alexandra McKillop. Ojciec kształcił się w Rzymie na księdza, jednak w wieku 29 lat zdecydował się opuścić seminarium i w 1838 roku wyjechał do Australii. 14 lipca 1840 roku ożenił się z przybyłą dwa lata później ze Szkocji Florą McDonald. MacKillop została nauczycielką. Poznała księdza Tenisona Woodsa (1832–1889), który pomógł jej w 1866 roku w Penola w stanie Australia Południowa, utworzyć szkołę dla niezamożnych dzieci, następnie założyć Zgromadzenie Sióstr Świętego Józefa od Najświętszego Serca. W tym samym roku przyjęła imię Sister Mary of the Cross (s. Maria od Krzyża). Rok później została pierwszą zakonnicą i matką przełożoną nowego, żeńskiego zgromadzenia zakonnego i przeniosła się do nowego klasztoru w Adelaide. Do końca 1869 roku już 70 sióstr prowadziło edukację dzieci w 21 szkołach w Adelaidzie i całym kraju. Maria McKillop i "brązowe kangurki" (Brown Joeys) prowadziły również sierocińce, opiekowały się zaniedbanymi dziećmi, "dziewczętami w niebezpieczeństwie", zakładami poprawczymi, domami starców oraz nieuleczalnie chorymi. Siostry zostały przygotowane do pójścia w środowisko rolników, górników i kolejarzy zamieszkujących australijski interior, aby zamieszkać wśród nich. W sierpniu 1871 roku, dzień po spotkaniu z oponentem Mary, franciszkaninem Charlesem Horanem, biskup Laurence Sheil, który na początku jej pomagał, nałożył na nią karę ekskomuniki twierdząc, że Mary "podżega siostry do nieposłuszeństwa i buntu". Polecił jej "powrót do świata". Zamierzał także rozwiązać zakon. Pół roku później, na krótko przed śmiercią, biskup polecił, by znieść karę, co stało się 23 lutego 1872 roku. Wkrótce Episkopat Australii całkowicie zwolnił ją z kary. W 1873 roku MacKillop udała się do Rzymu, aby oficjalnie zatwierdzić reguły zakonne Sióstr Świętego Józefa. Papież Pius IX uznał ją za założycielkę zgromadzenia józefitek. Władze w Rzymie poczyniły zmiany w regule zakonu w zakresie życia zakonnic w ubóstwie. Zapewniły przy tym, że zasady siostry MacKillop zostaną ostateczne zatwierdzone po okresie próbnym. Zmiana zasad spowodowała rozłam między MacKillop i ojcem Tenisonem Woodsem, który obwinił ją o zmianę pierwotnych zasad. W 1875 roku jednomyślnie wybrano ją po raz kolejny przełożoną zakonu, jednak brak zrozumienia dla życia wśród ubogich wciąż wywoływał kontrowersje wśród duchownych preferujących strukturę hierarchiczną, których raziło egalitarne podejście w wewnętrznej organizacji zakonu. Zmieniło się to nieco po nominacji arcybiskupa Sydney, Rogera Vaughana w 1877 roku, lecz po jego śmierci w 1883 wpadła w konflikt z biskupem Adelaide Christopherem Reynoldsem, dopiero ostateczna aprobata ze strony papieża Leona XIII w 1888 zapobiegła kryzysowi. Choć Mary MacKillop wciąż opierała się na charytatywności i jałmużnie, odnosiła wiele sukcesów w rozwoju zgromadzenia i obejmowania opieką potrzebujących. Potem zaczęła chorować na reumatyzm, w 1902 dostała wylewu i została częściowo sparaliżowana. Zmarła 8 sierpnia 1909. Po jej pogrzebie na cmentarzu Gore Hill ludzie ciągle zabierali ziemię wokół jej grobu. W rezultacie jej szczątki zostały ekshumowane i przeniesione 27 stycznia 1914 przed ołtarz Matki Bożej w nowo wybudowanym Memorial Chapel w Mount Street w Sydney. 19 stycznia 1995 roku beatyfikował ją Jan Paweł II, a kanonizacji dokonał Benedykt XVI w dniu 17 października 2010 roku.
Tym samym Mary McKillop została pierwszą australijską świętą. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 8 sierpnia, w dzienną pamiątkę śmierci świętej.
Papieskie anegdoty
Wujek jestem!"
"Wujek jestem!" - zawołał pierwszy na powitanie swoich podopiecznych z duszpasterstwa, wybawiając ich z zakłopotania, kiedy po raz pierwszy spotkał ich jako biskup. Młodzi łamali sobie głowę jak zwracać się do niego po sakrze biskupiej, bo wydało im się, że dotychczasowe "Wujku" już nie pasuje.
