19 marca Święty Józef Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny

19 marca Święty Józef

Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny

 W sprawie szczegółów życia św. Józefa musimy polegać na tym, co przekazały o nim Ewangelie. Poświęcają mu one łącznie 26 wierszy, a jego imię wymieniają 14 razy. Osobą św. Józefa zajmują się wprawdzie bardzo żywo także apokryfy: Protoewangelia Jakuba (z w. II), Ewangelia Pseudo-Mateusza (w. VI), Ewangelia Narodzenia Maryi (w. IX), Ewangelia Tomasza (w. II) i Historia Józefa Cieśli (w. IV), opowiadając o rodzinie Józefa, jego małżeństwie, pracy i śmierci; zbyt wiele w nich jednak legend, by można je było traktować poważnie. Niewiele mówią one także o latach dzieciństwa i wczesnej młodości Józefa.

 Józef pochodził z rodu króla Dawida. Wykazuje to św. Mateusz w genealogii przodków św. Józefa. Genealogię przytacza również św. Łukasz. Ta jednak różni się zasadniczo od tej, którą nam przekazuje św. Mateusz. Już Julian Afrykański (w. III) wyraża zdanie, że jest to genealogia Najświętszej Maryi Panny. Św. Łukasz, który podał nam tak wiele szczegółów z Jej życia, mógł nam przekazać i Jej rodowód. Na mocy prawa lewiratu św. Józef mógł być synem Jakuba, a równocześnie adoptowanym synem Helego, noszącego także w tradycji chrześcijańskiej imię Joachima, który był ojcem Najświętszej Panny. Tak więc genealogia przytoczona przez św. Łukasza wyliczałaby przodków Maryi rzeczywistych, a odnośnie do Józefa - jego przodków zalegalizowanych. Taka jest dzisiaj opinia przyjęta przez wielu biblistów.

 Mimo wysokiego pochodzenia Józef nie posiadał żadnego majątku. Na życie zarabiał stolarstwem i pracą jako cieśla. Zdaniem św. Justyna (ok. 100 - ok. 166), który żył bardzo blisko czasów Apostołów, Józef wykonywał sochy drewniane i jarzma na woły. Przygotowywał więc narzędzia gospodarcze i rolnicze. Autor Pseudoewangelii Filipa (w. III) nazywa Józefa stolarzem.

 Zaręczony z Maryją, Józef stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Nie był według ciała ojcem Chrystusa. Był nim jednak według prawa żydowskiego jako prawomocny małżonek Maryi. Chociaż więc Maryja porodziła Pana Jezusa dziewiczo, to jednak wobec prawa żydowskiego i otoczenia Józef był uważany za ojca Pana Jezusa. Tak go też nazywają Ewangelie. W takiej sytuacji trzeba było wykazać, że Józef pochodził w prostej linii od króla Dawida, jak to zapowiadali prorocy.

Święty Józef, oblubieniec Maryi Kiedy Józef dowiedział się, że Maryja oczekuje dziecka, wiedząc, że nie jest to jego potomek, postanowił dyskretnie usunąć się z życia Maryi, by nie narazić Jej na zhańbienie i obmowy. Wprowadzony jednak przez anioła w tajemnicę, wziął Maryję do siebie, do domu (Mt 1-2; 13, 55; Łk 1-2). Podporządkowując się dekretowi o spisie ludności, udał się z Nią do Betlejem, gdzie urodził się Jezus. Po nadaniu Dziecku imienia i przedstawieniu Go w świątyni, w obliczu prześladowania, ucieka z Matką i Dzieckiem do Egiptu. Po śmierci Heroda udaje się do Nazaretu. Po raz ostatni Józef pojawia się na kartach Pisma Świętego podczas pielgrzymki z dwunastoletnim Jezusem do Jerozolimy. Przy wystąpieniu Jezusa w roli Nauczyciela nie ma już żadnej wzmianki o Józefie. Prawdopodobnie wtedy już nie żył. Miał najpiękniejszą śmierć i pogrzeb, jaki sobie można na ziemi wyobrazić, gdyż byli przy św. Józefie w ostatnich chwilach jego życia: Jezus i Maryja. Oni też urządzili mu pogrzeb. Może dlatego tradycja nazwała go patronem dobrej śmierci.

                Ikonografia zwykła przedstawiać Józefa jako starca. W rzeczywistości był on młodzieńcem w pełni męskiej urody i sił. Sztuka chrześcijańska zostawiła wiele tysięcy wizerunków Józefa w rzeźbie i w malarstwie.

Sanktuarium Matki Boskiej Lubeckiej

Sanktuarium Matki Boskiej Lubeckiej

Lubecko leży kilka kilometrów na północny zachód od Lublińca, przy trakcie prowadzącym z Lublińca do Olesna.
W tamtejszym kościele parafialnym znajduje się obraz Matki Boskiej Lubeckiej.
Historyczna wzmianka o kościele w Lubecku pochodzi z 1342 r. w roku 1362 istniała tam już parafia, do której należały też m. in. miejscowości Ciasna i Zborowskie. Są jednak powody dopuszczające przypuszczenie, że kościół mógł już istnieć znacznie wcześniej.
W roku 1704 przybył do parafii ksiądz Jerzy Franciszek gdzie zamieszkał,w próżniejszym czasie został proboszczem. To właśnie za jego kadencji znaleziono w 1716 r. Cudowny Obraz. Jest to medalion o wymiarach 12,5 x 7,5 cm, malowany na srebrnej blasze, przedstawiający na awersie wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, a na rewersie Zbawiciela w cierniowej koronie (Ecce Homo).
Wieść o znalezieniu obrazu dotarła na Jasną Górę. Co spowodowało że Ojcowie Paulini wysłali swoich przedstawicieli do Lubecka, celem wyjaśnienia sprawy. Widząc wyraźne podobieństwo do Obrazu Jasnogórskiego, wysłannicy z Jasnej Góry zażądali wydania medalionu.
Natknęli się jednak na odmowę ze strony parafian oraz proboszcza i musieli zadowolić się jedynie spisaniem okoliczności towarzyszących znalezieniu obrazu. Dokument ten jest opatrzony datą 12 marca 1720 roku.
Na tym jednak spór się nie skończył,obraz został zabrany do Kurii Biskupiej we Wrocławiu.
Mocą decyzji papieskiej obraz powrócił w 1738 roku do Lubecka. W 1897 roku umieszczono go w nowym marmurowym ołtarzu, i znajduje się do dnia dzisiejszego.
Mając na uwadze ponad 250-letnią tradycję pielgrzymowania ludu Ziemi Śląskiej do łaskami słynącego wizerunku Najświętszej Maryi Panny w kościele w Lubecku. Biskup Gliwicki Jan Wieczorek ustanowił dnia 14 sierpnia 1994 roku. parafialny kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Lubecku diecezjalnym Sanktuarium Matki Boskiej Lubeckiej.
Cześć oddawana Matce Boskiej Lubeckiej była i jest bardzo wielka, o czym świadczą zapisy w kronice parafialnej oraz podziękowania i wota składane przez pielgrzymów i parafian. Uroczystość Wniebowzięcia NMP jest głównym dniem odpustowym tego sanktuarium.
Obchodzi się również odpust Matki Boskiej Anielskiej w dniu 2 sierpnia, a 2 lipca przybywa co roku do Lubecka ślubowana pielgrzymka parafii z obszaru administracyjnego miasta Lublińca.
W pierwsze piątki miesiąca odbywają się nocne adoracje,które w miesiącach zimowych trwają do godziny 24.00, a od maja do października przez całą noc.