ZADUSZKI POETYCKIE W MYSŁOWICACH

ZADUSZKI POETYCKIE 

W MYSŁOWICACH

Ciekawą propozycję spędzenia czasu w pierwszą sobotą listopada [1] zaproponował Mysłowicki Ośrodek Kultury. Licznie przybyli mieszkańcy do ośrodka kultury na Zaduszki poetyckie. To już druga edycja spotkania z Mysłowickimi poetami.

W SCENERI MYSŁOWICKIEGO OŚRODKA KULTURY
 W PIERWSZĄ SOBOTĘ LISTOPADA ODBYŁY SIĘ ZADUSZKI POETYCKIE 

W scenerii zadumy nad życiem i przemijanie poeci w słowach wierszy opowiadali czym jest przemijanie. Najnowsze poezje przedstawili: [2] 

Grażyna Janota, Benedykt Kamiński, Krystian Prynda, Mirosław Kowalski i ksiądz Krzysztof Kasza.

POECI MYSŁOWICY - KSIĄDZ KRZYSZTOF KASZA

 Dopełnieniem czytania wierszy było artystyczne widowisko nad życiem przygotowanym przez artystów Mysłowickich [3] teatrów Podtekst i Narybek Front Poland, a stronę muzyczną zadbali wokalista Piotr Nowak i instrumentaliści.

Wydarzeniu spektaklu poetycko - muzycznemu towarzyszyły tancerki teatru Tańca CONTEMPO ze studia Tańca StageART. [4] 

ZADUSZKI POETYCKIE -ZADUMA 

Spektakl wyreżyserował pan Jarosław Filipski.[5]

ZADUSZKI POETYCKIE 2018 -
GRUPA TANCERZY I MYSŁOWICKICH POETÓW 

 Czym są Zaduszki[6] w kościołach obchodzone jest jako święto zmarłych w tradycji ludowej to uroczystość ku czci zmarłych wywodząca się z wierzeń pogańskich lub obrządowości przedchrześcijańskich.

 W tradycji Słowiańskiej przyglądając się obrządkowi Adam Mickiewicz napisał „Dziady”. [7] Dziś w wielu miastach w listopadowej scenerii Zaduszki często są: poetyckie, jazzowe, patriotyczne.

JZ [8]

---

[1]  Zaduszki poetyckie – 3 listopad 2018 rok godzina 17:00 Mysłowicki Ośrodek Kultury

[2] Poeci Mysłowiccy – występujący w spektaklu poetycko –muzycznym

[3] Artyści teatru: Podtekst i Narybek Front Poland

[4] Artyści taneczni z teatru tańca Contempo – studia tańca Stargeart

[5] Reżyser – Jarosław Filipski

[6] Zaduszki- święto zmarłych

[7] Dziady – poemat Adama Mickiewicza – napisany do  tradycji święta zmarłych Zaduszek

[8] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku ,podróżnik, fotograf ,pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych. Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia. W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny.

Cmentarz

Cmentarz


Cmentarz – to słowo stawia Nas w zadumie,
Cmentarz – nie każdy zrozumieć to umie,
Cmentarz – niech się nikt nie łudzi,
Cmentarz – tu na wieczny spoczynek przynosi się ludzi.
Tu nie przynosi się upominków,
To miejsce wiecznego spoczynku.
Tu leży biedny i bogaty,
Tu przynosi i podlewa się kwiaty.
Tu spoczywa matka, dziecko, ojciec, syn i brat,
Niezależnie po ile mieli lat.
Bogaci mają wystawne pomniki,
Ubodzy ziemne mogiły, a na nich krzyżyki.
Jest dużo mogił zapomnianych, opuszczonych,
Jest też piękna aleja zasłużonych.
To miejsce dla ludzi za czyny pochwalne,
Za nich wciąż śpiewa się psalmy błagalne.
Są cmentarze, nie kopane są doły,
Z milionów ludzi rozsypano popioły.
Cmentarze z równymi rzędami krzyży,
To miejsce spoczynku żołnierzy.
Cmentarze wojskowe, szczególne w swym bycie,
Tu spoczywają ci co za ojczyznę oddali życie.
Te miejsce się rzadko odwiedza i święci,
Dla nich nagrodą napis „cześć ich pamięci”.
Na cmentarzu spoczywają sąsiedzi,
Pobożni, często chodzili do spowiedzi.
Rozdzieliły ich spory i kłótnie,
Nienawidzili się oni okrutnie.
Kłócili się o miedze dokąd mieli siły,
Teraz mają obok siebie mogiły.
Małżeństwa – żona męża nienawidziła,
Łączy ich teraz wspólna mogiła.
Młodzi niewiele odeszli od powicia,
Sami pozbawili się życia.
Oni nie przyjmowani do świątyń progu,
Być może też mili są Bogu.
Na pomnikach wyryte napisy,
Są także rękopisy.
Mąż kochanej żonie,
Serce w bólu tonie.
Kochanym rodzicom, kochanej babuni,
Od kochających dzieci, kochanej wnuni.
Takie napisy czułe, tkliwe,
Nie zawsze bywają prawdziwe.
Przeminęły żale, ból i trwoga,
Ci po drugiej stronie są już w ręku Boga.
My się za nich modlimy póki życia stanie,
Dobry Boże daj im wieczne, spokojne spoczywanie.
Przedwieczny Boże my prosimy Ciebie,
O spotkanie kiedyś w niebie.