W hołdzie generałowi Błasikowi

Pamiętamy  o ludziach którzy  zginęli  w katastrofie  Smoleńskiej

Wystawa prac Daniela Torby

 Wystawa prac Daniela Torby

****************

W małej galerii Domu Kultury w Mysłowicach została 

otwarta wystawa prac Daniela Torby zatytułowana 

,Patykiem rysowane '' prace to grafiki postaci

Zaproszenie na dyskusję ,,Modlitwa Różańcowa za Ojczyznę''

Archikonfraternia Literacka przy

Parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Maksymiliana Kolbe w Mysłowicach

************************************************

serdecznie zaprasza na spotkanie dyskusyjne na temat:

-------------------------------------------------------------------

,,MODLITWA RÓŻAŃCOWA ZA OJCZYZNĘ”

Spotkanie odbędzie się w niedzielę 11.03.2012 o godzinie 17:30 w salce parafialnej „U plebana” przy ul. Cegielnianej 7a.

———————-

GDY 8 MARCA ZBLIŻA SIĘ

GDY 8 MARCA ZBLIŻA SIĘ

 Gdy 8 marca zbliża się 

to wszystkie kwiaty uśmiechają  się 

bo ich uroda najbardziej doceniana  jest 

Tego dnia każdy mężczyzna do swej ukochanej

spieszy się , wraz z życzeniami 

i kwiatuszkiem w  ręku z uśmiechem  na ustach 

najserdeczniejsze życzenia składa Jej 

Czy to będzie matka , siostra ,sąsiadka

Czy bardzo bliska osoba .

Uśmiech  na ustach i kwiatek najskromniejszy,

to wielka radość dla każdej kobiety.

Taki gest mężczyzny to balsam dla serca każdej kobiety jest.

Felicytas Sitko

Spotkanie z reżyserem Jerzym Zalewskim filmu ,,Historia Roja''

 Spotkanie  z  reżyserem Jerzym Zalewskim filmu ,,Historia Roja '' w Mysłowicach

W Mysłowicach 6 marca 2012 roku odbył  się pokaz kopii filmu  ,,Historia  Roja ,z ziemi słychać lepiej'' Po spotkaniu  mogliśmy posłuchać  reżysera Jerzego Zalewskiego. Film to opowieść  o starszym sierżancie Mieczysławie Dziemieszkiewiczu ,dowódzcy odziału partyzanckiego,oraz żołnierza Narodowego Zjednoczenia Wojskowego i Narodowych Sił Zbrojnych Historia  Roja kończy się na latach 1951  kiedy to  ginie w czasie obławy zorganizowanej przez KBW ,UB i LWP . Warto  też  zwrócić uwagę jak  w  tamtych latach  słowo ,,Bóg ,Honor , Ojczyzna ''  znaczyło  dla  tych  żołnierzy , dziś gdy zatraca się   ta  wartość  trzeba przypominać. O takich żołnierzach wyklętych ,ale też pokazywać  takie filmy. Moim  zdaniem  dziś też tak samo żołnierze powinni  postąpić  z  rządem , korupcją. Trzeba  pomóc  dokończyć  ten  film  (jak pomóc ; http://ratujmyroja.pl/jak-pomoc/    )i rządać od telewizji aby można  było go oglądać.

50 urodziny proboszcza Andrzeja Hnidy

Ewangelia 

W uroczystej mszy w niedzielę o godz 12 w parafii Św. Maksymiliana Kolbego ksiądz proboszcz Andrzej Hnida obchodził 50 urodziny. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Senior Archikonfraterni Literackiej składa życzenia 

W koncelebrze uczestniczyli księża z parafii, poczty sztandarowe ,chór oraz licznie zgromadzeni parafianie.

 Do życzeń składanych przez poszczególne grupy parafialne dołączyli się  przedstawiciele kopalni Wesoła, 

oraz rada dzielnicy Janów oraz pani Felicytas Sitko w słowach wiersza:

Dzieci Maryi

Bukiet życzeń złożyć chcę.

A w tym bukiecie dużo Bożej Miłości

i ludzkiej życzliwości

Błogosławieństwa Trójcy przenajświętszej.

Matki Bożej z modlitwą w dzień i nocy

Z patronem Świętym Andrzejem

Wielebnemu Proboszczowi do pomocy

Chór  Sw .Maksymiliana

JŹ

PIEKŁO I NIEBO

PIEKŁO  I  NIEBO…

        Był październik. Za oknem coraz częściej było widać spadające krople deszczu. Lato odeszło do historii a przeszywający ciało chłód i ponure dni zaczęły pisać teraźniejszość. Dużymi krokami zbliżał się dzień wyjazdu na rekolekcje. Nie było jednak w moim sercu, ani euforii, ani wewnętrznego polotu. W myślach kłębiły się pokusy, by zrezygnować, by zrobić sobie gorącą herbatę i usiąść przed telewizorem. Jakby tego mało na dzień przed wyjazdem rozchorowała się żona i rozpoczął się przymusowy remont w domu. Powoli zaczynałem wątpić w sens tego wyjazdu. W ostatniej chwili postanowiłem, że jednak pojadę i zacząłem pośpiesznie pakować się. Czas mnie gonił więc nawet nie zdawałem sobie sprawy, czy wszystko mam spakowane. Było zimne popołudnie. Dzień chylił się ku zachodowi  a ja rozpoczynałem podróż w nieznane, bo jak na razie pod nogami znajdowałem same przeszkody.                    

                                                                                                            I to nie był ich koniec. Po dotarciu na przystanek okazało się, że autobus nie przyjechał. Miałem dwa wyjścia: wrócić do domu, a więc poddać się, lub iść po samochód do garażu na drugi koniec  miasta. I znów postanowiłem się nie poddać. Po małych przygodach dotarłem wreszcie do celu. Szatan nie dawał jednak za wygraną. Przez pół godziny szukałem miejsca żeby zaparkować samochód. Tuż przed godziną 18 stanąłem przed bramą klasztoru Sióstr Służebniczek. Zanim wszedłem do środka odwróciłem się jeszcze za siebie i zobaczyłem wtedy ten autobus, którym miałem przyjechać, a przecież na przystanku w Mysłowicach nie pojawił się. Tamtego wieczoru jednak nie zwróciłem na ten fakt uwagi. Dziś, z perspektywy czasu wiem, że szatan robił wszystko żeby mnie zniechęcić, żebym nie dotarł do tego miejsca. Nadszedł czas rozpoczęcia rekolekcji. Początek wyjątkowego spotkania z Bogiem był bardzo trudny. Wewnętrzne rozdarcie, zniechęcenie, czy nawet obojętność towarzyszyły mi na każdym kroku. Moja modlitwa była tylko powtarzaniem wyuczonych w dzieciństwie regułek. Nie potrafiłem rozmawiać, cieszyć się obecnością innych, śmiać się, czy nawet  spać w nocy. Nigdy do tej pory nie doświadczyłem takiej pustki, obojętności. Następnego dnia były chwile, kiedy chciałem się spakować  i wyjechać. Myślałem, że już zmarnowałem ten czas, który dostałem od Pana Boga, czas szczególny. Mimo braku skupienia wciąż modliłem się, wciąż klęczałem  i modliłem się. I tak powoli nadszedł piątkowy wieczór. Drugi dzień rekolekcji zakończyliśmy apelem jasnogórskim. Pozostał już tylko upragniony odpoczynek. Wracając do pokoju wstąpiłem jeszcze do kaplicy. Jej wnętrze było wypełnione ciszą i wszechogarniającą ciemnością. W oddali był widoczny duży krzyż. Tuż obok paliła się czerwona lampka. Przez jakiś czas patrzyłem tylko na krzyż. Wpatrywałem się w niego jakbym dzisiaj odkrył jego istnienie a przecież towarzyszy mi każdego dnia. Ta przenikliwa cisza stała się moją modlitwą. Nie potrzebne były słowa. Nie wiem jak długo trwała ta chwila, ale mogłaby stać się wiecznością.                            
Z kieszeni wyciągnąłem różaniec. Zacząłem odmawiać zdrowaśkę za zdrowaśką. Każdy paciorek różańca powoli wyrywał mnie z tej wewnętrznej pustyni. W krzyżu zacząłem dostrzegać wielką miłość Jezusa do mnie, ale wpierw i ja musiałem doświadczyć czym jest opuszczenie, pustka. Uświadomiłem sobie, że Bóg sam dzisiaj dotknął mojego serca. Patrzyłem na krzyż, a w oczach pojawiły się łzy, łzy szczęścia. Od tej pory rekolekcje były dla mnie spacerem po niebie. Do domu wróciłem bogatszy o nowe doświadczenia i przeżycia, które miały wielki wpływ na moje codzienne życie. Minęło już kilka lat od tych rekolekcji a ja ciągle wracam do nich, bo nauczyły mnie kochać krzyż, ten codzienny krzyż. Kochać krzyż to nie znaczy unikać go, ale trzeba wyjść mu naprzeciw, stawić mu czoło, a gdy trzeba będzie wziąć go na swoje barki i iść z nim. Gdy będzie ci ciężko spójrz na krzyż, tam zobaczysz Kogoś, kto Cię kocha bez granic, takim jakim jesteś. Niech to świadectwo będzie dla ciebie zachętą do przeżywania rekolekcji. Pan Bóg jest zawsze gotowy, by pustynię w twoim sercu zamienić w oazę szczęścia. Spróbuj uchylić drzwi swego serca a później… a później już tylko zakosztujesz nieba.

Młode spojrzenia

Wernisaż młodych artystów pt:,,Młode spojrzenia ''   Dzieci pod okiem swojego instuktora  przygotowały ciekawą wystawę,ale oprócz samej wystawy to młodzi artyści przygotowali coś jeszcze  film,zaskakujący kadr  filmowy mówiący o czasie jakby to mogło wyglądać gdy świat zatrzymał się na  wybuchu atomu.

WOŁANIE SERCA

WOŁANIE SERCA 

Nie  sława  nie chwała. 

Ale wołanie serca piszę. 

Moje radości i smutki 

w poezji i wierszach mieszczę.

Zwykle , sprawy ,które cieszą i smucą.

Zdanie proste ,ale i te, 

które się kłócą

BO ŻYCIE  TAKIE JEST

RAZ IDZIESZ DO PRZODU.

Raz cofasz się wstecz

Lecz staraj się aby iść do przodu 

a nie  wstecz.

Wtedy w życiu zadowolenie 

i radość jest. 

Felicytas Sitko

Wioska Serca -wspomóż

  Wioska  Serca

Ks. Jan  Grzesica

„ Bądź ojcem dla sierot, jakby mężem

  dla ich matki, a staniesz się synem

  Najwyższego i miłować cię będzie

  bardziej niż twoja matka.”  ( Syr 4.10 )

           To zdanie natchnionego proroka zawiera niezwykle ważną treść:

trzeba wyjść naprzeciw tym, którzy są bezbronni, pozbawieni ciepła rodzinnego domu, porzuceni przez los i własnych rodziców, potrzebujący pomocy.

Wyciągnięta w ich stronę pomocna ręka sprawia, że wspomagając, sam staję się przedmiotem szczególnego umiłowania Boga – Jego synem.

          Fundacja „ Wioska Serca „ obrała na swego patrona bł. Jana Pawła II, którego wrażliwość na ludzkie cierpienie, szczególnie słabych, bezbronnych jest wszystkim dobrze znana.

          Wszystkich, którzy pokochali bł. Jana Pawła II serdecznie zapraszam do współpracy i wsparcia przy wznoszeniu żywego pomnika , jakim będzie „Wioska Serca”.

Fundacja została powołana do życia już 2006 r. Idea niesienia pomocy dzieciom i seniorom znalazła zrozumienie i uznanie.

          Pomysł przedstawiłem J.Em.Ks. Kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi.

Usłyszałem : „Całym sercem popieram i błogosławię”.

          W powołanym Komitecie honorowym znalazły się osobistości duchowne, kardynałowie i biskupi, a także znane osoby życia społecznego, naukowego i kulturalnego.

Straciliśmy w Katastrofie smoleńskiej życzliwe Fundacji osoby jak

śp.Maria Kaczyńska – małżonka śp.Prezydenta RP i Krystyna Bochenek –

Senator, człowiek o wielkich horyzontach i sercu.                           
 Pozyskaliśmy też chętnych do współpracy, deklarujących konkretną pomoc.

          Kilka lat naszych starań i wysiłków to sprawa pozyskania terenu pod budowę. Trzeba było pokonać las ustaw, paragrafów i urzędniczego chłodu. Czasem zawodzili ci, na których, jak się wydawało, można liczyć.

W sumie to spore doświadczenie, ale wszystko co dobre rodzi się w trudach.

        „  Wioska Serca im. bł. Jana Pawła II „ będzie pierwszą tego typu placówką na Śląsku.

Marzeniem moim było stworzenie Centrum Pomocy, które byłoby nie tylko dobrze zorganizowaną społecznością wychowawczą, ale także miejscem refleksji, dyskusji i przygotowania przyszłych rodziców (matek),

Z zaangażowaniem psychologów, pedagogów w powstawaniu rodzinnych domów dziecka na Śląsku – w miarę potrzeb, a te są ogromne.

          Nadszedł czas przekształcania domów dziecka w – rodzinne domy dziecka (mówi o tym m.in. ustawa z dnia 9 czerwca 2011r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, - podpisana przez Prezydenta RP.)

    

                       Realia

Ojciec Święty Benedykt XVI w czasie swej pielgrzymki do Polski, na Krakowskich Błoniach poświęcił Kamień węgielny pod budowę „Wioski”.

          Matka Boska Fatimska, dar Biura Pielgrzymkowego Archidiecezji Katowickiej oczekuje na swoje miejsce w „Wiosce”.  Jej polecamy dzieło i wszystkie sieroty, które tam zamieszkają.

          Rada Miasta Mysłowice  -  24 listopada ub.r. podjęła uchwałę o wydzieleniu działki pod budowę. Wioska Serca zostanie więc wybudowana w Mysłowicach.

I etap to ; przygotowanie terenu, zrobienie projektu i otrzymanie zezwolenia na budowę pierwszych domów (4 – 8).  Mamy nadzieję, że w tym roku jeszcze uda się ruszyć z pracami i pierwsze efekty będą widoczne.

Postęp prac zależny będzie od funduszy. Udało się pozyskać sponsorów

i wspierających naszą inicjatywę.

II etap ; budowa dalszych domków, zagospodarowanie całego terenu (plac zabaw, zieleń, parkingi).

III etap ; budowa Domu Seniora, ewentualnie także Domu Samotnej Matki.

        Zapraszamy na naszą stronę internetową

                                                             www.wioskaserca.pl

 tam więcej informacji o naszej Fundacji.

          Zwracamy się z gorącym apelem i prośbą do wszystkich ludzi dobrej woli i serca o pomoc. Dzieło poświęcone jest pamięci i czci naszego wielkiego Polaka i Ojca, bł. Jana Pawła II.

          Zbudujmy żywy pomnik jakim będą Rodzinne Domy Dziecka, gdzie pokrzywdzone przez los dzieci, będą wzrastać w rodzinnej atmosferze, otoczone miłością.

W ten sposób nasze pokolenie pozostawi świadectwo głębokiej czci i pamięci

bł. Jana Pawła II, a Jego nauczanie i przykład nie idą w zapomnienie, ale wyzwalają konkretną  MIŁOŚĆ.

                              Jak można pomóc Fundacji

1. Przekaż  1%   z podatku na Fundację.  Wystarczy wpisać na formularzu         podatkowym  PIT   -  KRS 0000254936

2.  Każda, nawet drobna ofiara wpłacona na konto Wioska Serca

  ING Bank Śląski   9110 5012 1410 0000 2341 35 888

3.  Wdzięczni będziemy za każdą ofertę pomocy  (materiały budowlane, wykończeniowe, wyposażenie mieszkań itp.)

Wszelkie oferty prosimy kierować na adres ;

          Fundacja Pomocy Dzieciom i Seniorom

 „Wioska Serca” im. Jana Pawła II   ul. Działkowa 36   41-400 Mysłowice