Konferencja prasowa: Rok św. abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego

KONFERENCJA ZWIĄZANA Z ROKIEM

ŚWIĘTEGO ARCYBISKUPA

ZYGMUNTA SZCZĘSNEGO – FELIŃSKIEGO

 

W Centrum Medialnym Katolickiej Agencji Informacyjnej odbyło się spotkanie zapowiadające Rok Świętego Arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego obchodzonym w Zgromadzeniu Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi.

W 2022 roku przypada 200 rocznica urodzin Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego

W spotkaniu udział wzięli:

Ksiądz doktor Robert Ogrodnik -historyk, pracownik PAN, Siostra doktor -Antonietta Frącek historyk, Dyrektor Archiwum Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, Siostra Janina Kierstan - Przełożona Generalna Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi oraz Siostra Magdalena Abramow Newerly - Dyrektor Muzeum Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Spotkanie prowadziła : Alina Petrowa-Wasilewicz.

PRZEWODNICZĄCY EPISKOPATU ZACHĘCA DO UDZIAŁU W WYBORACH PARLAMENTARNYCH

PRZEWODNICZĄCY EPISKOPATU 

ZACHĘCA DO UDZIAŁU W WYBORACH

PARLAMENTARNYCH

1 października 2019 08:39/
Radio Maryja

Z moralnego punktu widzenia miłość Ojczyzny i odpowiedzialność za dobro wspólne wymagają od wszystkich korzystania z prawa wyborczego – podkreślił ks. abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w „Słowie przed wyborami parlamentarnymi”.

„Zachęcam każdego do udziału w modlitwie o owocny przebieg głosowania. Życzę wszystkim, aby okres kampanii został zapamiętany nie tyle jako czas walki o władzę, ile raczej jako czas owocnej dyskusji o dobru naszej Ojczyzny i kierunkach jej integralnego rozwoju” – napisał przewodniczący Episkopatu.

Ks. abp Stanisław Gądecki przypomniał podstawowe zasady Katolickiej Nauki Społecznej odnośnie do odpowiedzialności katolików za życie polityczne. Podkreślił, że „nic – poza nadzwyczajnymi okolicznościami – nie usprawiedliwia nieobecności katolików w sprawach publicznych”.

„Zdaję sobie sprawę z tego, że – w zakresie porządku spraw doczesnych – także między katolikami mogą istnieć uprawnione różnice poglądów. Pluralizm nie może jednak oznaczać moralnego relatywizmu. Fundamentalne zasady etyczne – ze względu na ich naturę i rolę, jaką pełnią w życiu społecznym – nie mogą być przedmiotem >>negocjacji<<” – podkreślił ks. abp Stanisław Gądecki.

Nawiązując do nauczania m.in. św. Jana Pawła II i Papieża Franciszka, przewodniczący Episkopatu podkreślił:

„Katolicy powinni popierać programy broniące prawa do życia od poczęcia do naturalnej śmierci, gwarantujące prawną definicję małżeństwa jako trwałego związku jednego mężczyzny i jednej kobiety, promujące politykę rodzinną, wspierające dzietność, gwarantujące prawo rodziców do wychowania własnego potomstwa zgodnie z wyznawaną wiarą i moralnymi przekonaniami. W związku z tym katolicy nie mogą wspierać programów, które promują aborcję, starają się przedefiniować instytucję małżeństwa, usiłują ograniczyć prawa rodziców w zakresie odpowiedzialności za wychowanie ich dzieci, propagują demoralizację dzieci i młodzieży. Nie mogą się decydować na wybór kandydata, który wyraża poglądy budzące zastrzeżenia z punktu widzenia moralnego oraz ryzykowne z punktu widzenia politycznego” – zaznaczył ks. abp Stanisław Gądecki.

„Wyrażam głębokie przekonanie, że – niezależnie od podziałów oraz napięć politycznych i społecznych w Polsce – możliwe i konieczne jest budowanie narodowej wspólnoty poprzez dialog i solidarność w prawdzie, we wzajemnym szacunku oraz z myślą o przyszłych pokoleniach. Nie rozbudzajmy więc emocji, które spowodowałyby, że po wyborach trudno nam będzie odnosić się do siebie nawzajem z szacunkiem” – podkreślił przewodniczący Episkopatu Polski.

Publikujemy pełną treść Słowa:

Słowo Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski przed wyborami parlamentarnymi (2019)

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,

Zbliżające się wybory parlamentarne są dla mnie sposobnością do przypomnienia kilku podstawowych zasad Katolickiej Nauki Społecznej, dotyczących odpowiedzialności katolików za życie polityczne.

Zachęcając do udziału w wyborach pragnę najpierw przypomnieć, że z moralnego punktu widzenia miłość Ojczyzny i odpowiedzialność za dobro wspólne wymagają od wszystkich korzystania z prawa wyborczego. Nic – poza nadzwyczajnymi okolicznościami – nie usprawiedliwia nieobecności katolików w sprawach publicznych.

W procesie dokonywania odpowiedzialnego wyboru odpowiedniego kandydata należy wziąć pod uwagę: jego prawość moralną, kompetencje w dziedzinie życia politycznego i obywatelskiego, potwierdzone dotychczasową działalnością publiczną, świadectwo życia w rodzinie oraz małej ojczyźnie. Liczą się również takie cechy osobowości jak: wyrazista tożsamość, szacunek do każdego człowieka, postawa dialogu i umiejętność współpracy z innymi, zdolność do roztropnego rozwiązywania konfliktów, miłość Ojczyzny oraz traktowanie władzy jako służby. Wybór takich kandydatów daje większą szansę na integralny i solidarny rozwój naszego kraju.

Jednocześnie zdaję sobie sprawę z tego, że – w zakresie porządku spraw doczesnych – także między katolikami mogą istnieć uprawnione różnice poglądów. Pluralizm nie może jednak oznaczać moralnego relatywizmu. Fundamentalne zasady etyczne – ze względu na ich naturę i rolę, jaką pełnią w życiu społecznym – nie mogą być przedmiotem „negocjacji”. Jak to wielokrotnie przypominali papieże, m.in. św. Jan Paweł II, a ostatnio Papież Franciszek, katolicy powinni popierać programy broniące prawa do życia od poczęcia do naturalnej śmierci, gwarantujące prawną definicję małżeństwa jako trwałego związku jednego mężczyzny i jednej kobiety, promujące politykę rodzinną, wspierające dzietność, gwarantujące prawo rodziców do wychowania własnego potomstwa zgodnie z wyznawaną wiarą i moralnymi przekonaniami. W związku z tym katolicy nie mogą wspierać programów, które promują aborcję, starają się przedefiniować instytucję małżeństwa, usiłują ograniczyć prawa rodziców w zakresie odpowiedzialności za wychowanie ich dzieci, propagują demoralizację dzieci i młodzieży. Nie mogą się decydować na wybór kandydata, który wyraża poglądy budzące zastrzeżenia z punktu widzenia moralnego oraz ryzykowne z punktu widzenia politycznego.

Wyrażam głębokie przekonanie, że – niezależnie od podziałów oraz napięć politycznych i społecznych w Polsce – możliwe i konieczne jest budowanie narodowej wspólnoty poprzez dialog i solidarność w prawdzie, we wzajemnym szacunku oraz z myślą o przyszłych pokoleniach. Nie rozbudzajmy więc emocji, które spowodowałyby, że po wyborach trudno nam będzie odnosić się do siebie nawzajem z szacunkiem.

Zachęcam każdego do udziału w modlitwie o owocny przebieg głosowania. Życzę wszystkim, aby okres kampanii został zapamiętany nie tyle jako czas walki o władzę, ile raczej jako czas owocnej dyskusji o dobru naszej Ojczyzny i kierunkach jej integralnego rozwoju. A zwycięzców wyborów proszę o to, aby stali się prawdziwymi „narzędziami pokoju i pojednania”.

+ Stanisław Gądecki

Arcybiskup Metropolita Poznański

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatów Europy

Warszawa, 1 października 2019 r.

KEP

Mocna Homilia Abp Marka Jędraszewskiego - 2019.07.31.

„O MIŁOŚCI I WDZIĘCZNOŚCI DO MATKI-KOŚCIOŁA” PIELGRZYMI U MATULI PIEKARSKIEJ

„O MIŁOŚCI I WDZIĘCZNOŚCI DO MATKI-KOŚCIOŁA” PIELGRZYMI U MATULI PIEKARSKIEJ

Tradycyjnie już w ostatnią niedzielę maja od ponad 70 lat mężczyźni i młodzieńcy wyruszają do Piekarskiej madonny [1] – Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej.

Bogactwo pielgrzymowania wpisało się w duchową modlitwę, dziękczynną, ale i naukę o odpowiedzialności narodu.

DOM MYSŁOWICKI ARCHIKONFRATERNI LITERACKIEJ
 PIELGRZYMUJE DO MADONNY PIEKARSKIEJ 

PRZED BAZYLIKĄ PIEKARSKĄ

To tam pielgrzymowali goście Prymas August Hlond,[2] kardynałowie Stefan Wyszyński, Franciszek Macharski, Józef Glemp, a w latach 1965-1978 Karol Wojtyła –późniejszy papież Jan Paweł II. W tym roku właśnie przypada 40 rocznica pierwszej pielgrzymki papieża do Polski. [3]

O poranku z bazyliki Piekarskiej wyrusza procesja [4] z obrazem Matki Bożej Sprawiedliwości i Miłości Społecznej na wzgórze Kalwarii.

Licznie też przybywają poczty sztandarowe: [5] górnicze, kolejarzy, Archikonfraterni Literackiej, ale i delacje z Pomorza -Stoczniowców, czy z zagranicy między innymi Teksasu. 

DELEGACJA STOCZNIOWCÓW -Z GDYNI

Z ŚLĄSKIEJ ZIEMI LICZNIE PRZYBYWAJĄ
 POCZTY SZTANDAROWE GÓRNIKÓW
SZTANDAR Z KOPALNI POKÓJ - RUDA ŚLĄSKA

Z ZIEMI PSZCZYŃSKIEJ
 KOŁO ZWIĄZKU GÓRNOŚLĄSKIEGO SUSZECZ 

SOLIDAROŚĆ -REGIONU ŚLĄSKO DĄBROWSKIEGO
W CZASIE PROCESJI PRZY POMNIKU PAPIEŻA JANA PAWŁA II

PROCESJA - NA  WZGÓRZE KALWARYJSKIE 

Po przywitaniu przez metropolitę Katowickiego Wiktora Skworca, [6] który mówił między innymi o dbanie o klimat i dbanie o dzieci, przypomniał też o 100 rocznicy wybuchu I powstania Śląskiego, [7] którego przyczyny były wywołane tragedią górników Mysłowickich.

PRZYWITANIE
 OBRAZU MATKI  MIŁOŚCI I SPRAWIEDLIWOŚCI SPOŁECZNEJ
PRZEZ BISKUPÓW 

ARCYBISKUP METROPOLITA KATOWICKI WIKTOR SKWORC
PRZYWITAŁ PIELGRZYMÓW 

Warto zwrócić uwagę, że każdy rok to nauczanie, które porusza bieżące problemy śląska i narodu. Eucharystii na Piekarskim wzgórzu przewodniczył nuncjusz apostolski arcybiskup Salvatore Pennacchio. [8]

PRZEWODNICZY NA  WZGÓRZU KALWARYSKIM  EUCHARYSTII
NUNCJUSZ APOSTOLSKI ARCYBISKUP  SALVATORE PENNACCHIO 

W słowach nuncjusz powiedział o swoim powołaniu do roli biskupa, wspominając papieża Jana Pawła II. Gdy został posłany prosił papieża, aby nauczył Go jakiś słów.

Jakie to mogły być słowo? - „Szczęść Boże” i tak pielgrzymi odpowiedzieli nuncjuszowi witając Go Śląskim pozdrowieniem - „Szczęść Boże”!!!. 

LICZNIE PRZYBYLI PIELGRZYMI 

Homilię wygłosił arcybiskup Marek Jędraszewski, [9] metropolita Krakowski.

Tematem homilii arcybiskupa Marka Jędraszewskiego była Matka [10]-

- „O miłości i wdzięczności do Matki-Kościoła”. – O matce nigdy źle.

W HOMILII
 ARCYBISKUP MAREK JĘDRASZEWSKI METROPOLITA KRAKOWSKI MÓWIŁ,
"O MIŁOŚCI I WDZIĘCZNOŚCI DO MATKI -KOŚCIOŁA " - O MATCE NIGDY ŻLE 

Natomiast o jej dzieciach, gdy trzeba, trudną i bolesną prawdę należy odsłaniać – mówił. – Czynimy to tylko i wyłącznie po to, aby dzieci, które ją, świętą Matkę Kościół, tak boleśnie swą niewiernością dotknęły, mogły przejrzeć, nawrócić się, na ile się da wynagrodzić za wyrządzone krzywdy, odpokutować.

 W rozważaniu o Matce hierarcha odwołał się do matki kościoła mówiąc:

„ Mocy tej wyzwalającej prawdy doznajemy szczególnie wtedy, gdy od Chrystusa uczymy się miłości do Kościoła. Kościół bowiem był, jest i będzie Jego Oblubienicą…”- kontynuując rozważanie- „Dla Chrystusa Kościół jest Oblubienicą, natomiast dla nas - Matką. Mater Ecclesia - Matka Kościół. Święta Matka Kościół. Jest Matką naszą, ponieważ w chwili chrztu świętego zrodził nas do życia wiecznego…”.

Nie mogło zabraknąć w homilii  odniesienia do matek, które właśnie mają swoje święto –jako dzień Matki. Metropolita Krakowski zwrócił uwagę na obraz Piekarski:

„Wpatrując się w obraz Matki Boskiej Piekarskiej i rozważając gest Pana Jezusa, który swą rączką wskazuje na Maryję, uczymy się od Niego miłości do naszych matek. Dzisiaj przecież Dzień Matki. Każdy z nas tutaj obecnych jest dzieckiem swojej matki. „Matka jest tylko jedna” - słyszymy niekiedy….”

Arcybiskup mówił dalej o wychowaniu:

„Należę do pokolenia, które przy każdym przywitaniu i pożegnaniu z mamą całowało ją w rękę.

Pamiętam mego ojca, który mnie kiedyś upomniał, gdy z powodu jakiegoś irracjonalnego wstydu wobec innych poprzestałem tylko na uściśnięciu jej dłoni.

„Matkę zawsze całuje się w rękę” - powiedział dobitnie. I tak też już od tej pory zawsze czyniłem.”

Na zakończenie rozważania  o Matce metropolita mówił o Ojczyźnie i o czci:

„Czcij!” z IV przykazania Dekalogu wpisana jest także miłość do Ojczyzny. Ona również jest naszą matką.

Jak bardzo niełatwa jest ta nasza miłość do niej, ale i jak bardzo konieczna, świadczą trzy kolejne powstania śląskie.

W tym roku przypada setna rocznica pierwszego z nich.

Powszechnie śpiewano wtedy Rotę Śląską, nawiązująca do słynnej Roty Marii Konopnickiej:

„Ojczyzno święta, kraju nasz!

 Z Tobą nam żyć, umierać! Niezłomnie stoi śląska straż, Polsko, Twa wierna czeladź.

Zabrzmi i dla nas złoty róg, tak nam dopomóż Bóg!”.[11]

Pielgrzymi brawami podziękowali za słowa. W dalszej części homilii hierarcha odwołał się do wydarzeń jakie rozegrały się 20 czerwca 1922 roku na rynku w Katowicach, gdy już po ostatecznym zatwierdzeniu polskich granic do stolicy Górnego Śląska wkraczała polska armia. Wojciech Korfanty mówił wtedy niezwykle podniosłym tonem:

„Przybyłaś do nas, Polsko! Z sercem, przepełnionym czcią nabożną, witamy Cię, Matko-Ojczyzno!

W tej wielkiej chwili dziejowej, my najmłodsze Twoje dzieci, ślubujemy Ci wierność, miłość i posłuszeństwo bez granic, a za to przyjmij nas jako oddane Ci sercem i duszą dzieci Twoje, które Twoje zjawienie się na ziemi naszej gorzkimi łzami wypłakały i potokami krwi okupiły. Polsko! Bądź nam matką troskliwą - ostatnie wbijasz pale granic Twoich. Tu na Zachodzie stoi żywy mur z piersi mężów, w boju zahartowanych, gotowych zawsze do Twojej obrony”.

WOJSKA POLSKIE POD DOWÓDCTWEM GENERAŁA STANISŁAWA SZEPTYCKIEGO PRZYBYWAJĄ DO KATOWIC  W 22 CZERWIEC 1922 ROKU

Na to odpowiedział mu stojący na czele polskich wojsk generał  Stanisław Szeptycki:

„Panie Pośle! (…) Należy ustalić fakty. Gdyby ze sprawozdań o dzisiejszych uroczystościach świat sądził, że dzisiejszy zwycięski marsz żołnierza polskiego na Ziemię Górnośląską jest zasługą wojska, to muszę stwierdzić, że przyczyną naszej tu obecności jest przede wszystkim dzielny lud górnośląski, prowadzony w pierwszym rzędzie przez duchowieństwo. Duchowieństwo to rozbudziło w ludzie śląskim nastrój wysokiej wiary w zwycięstwo prawdy i sprawiedliwości. Wiara wymaga męczenników. Tych na Górnym Śląsku nigdy nie brakło. Więc symbolicznie wręczam rzucone mi kwiaty Tobie, panie pośle, czcząc w ten sposób pamięć wielkich poległych bohaterów górnośląskiego ludu”.

Kończąc homilię arcybiskup zawierzył westchnieniem do Matki Piekarskiej:[12]

Matko Syna Bożego, Matko nasza,

Matko pięknej miłości - módl się za nami!

Amen.

Po mszy świętej poczty sztandarowe udały się pod probostwo tworząc szpaler dla biskupów kapłanów.

JZ [13]

---

[1] 26 maj 2019 –Męska stanowa pielgrzymka do Piekarskiego sanktuarium Matki Bożej Sprawiedliwości i Miłości Społecznej

[2] Wybitni pielgrzymi pielgrzymowali do Piekarskiego Sanktuarium to Król Jan III Sobieski, Prymasi: August Hlond , Stefan Wyszyński, Józef Glemp, Wojciech Polak. Kardynałowie: Franciszek Macharski ,Melchior Von Diepenbrock, Georg Kopp, Edmund Dalbor, Lorenzo Lauri, Louis –Ernest Dubois, Francesco Marmagii, Paul Gouyon, Franc Konig, Bolesław Kominek ,Sebastiano Baggio, Luigi Poggi, Henryk Gulbinowicz, Miloslav Vlk, Ignacy Jeż, Stanisław Nagy, Joachim Meisner, Dominik Duka, Stanisław Dziwisz, Zenon Grocholewski, Gerard Muller. Karol Wojtyła –późniejszy papież Jan Paweł II, Achille Ratii – 1920 –późniejszy papież Pius XI

[3] 40 rocznica pierwszej pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski

[4] Procesja – na wzgórze Kalwaryjskie

[5] Poczty sztandarowe: Archikonfraternia Literacka, Górnicze, Kolejarzy, Stoczniowców, Leśników, Policji itd.

[6] Wiktor Skworc – metropolita Katowicki

[7] 100 rocznica wybuchu I powstania Śląskiego

[8] Salvatore  Pennacchio – Nuncjusz apostolski w Polsce od 2016 roku , urodzony  7 września 1952 roku w Marano di Napoli Konsekrowany na biskupa  przez papieża Jana Pawła II -6 stycznia 1999 roku

[9] Marek Jędraszewski – Metropolita Krakowski od 2017 roku  urodzony 24 lipca 1949 roku w Poznaniu

[10] Homilia arcybiskupa Marka Jędraszewskiego - „O miłości i wdzięczności do Matki-Kościoła”.

[11] Rota Marii Konopnickiej

[12] Westchnienie – modlitwa

[13] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

SZLAKIEM CHORWACKIM – ZAGRZEB MĘCZENICY ZA WIARĘ ALOJZY WIKTOR STEPINAC

SZLAKIEM CHORWACKIM – ZAGRZEB

 MĘCZENICY ZA WIARĘ

ALOJZY WIKTOR STEPINAC

Kim był Alojzy Witor Stepinac?

Alojzy Wiktor Stepinac [1]- Alojzije Viktor Stepinac urodził się 8 maja 1898 roku w Brezarić koło Krašić jako piąte dziecko w chłopskiej rodzinie.

Jako syn Józefa i Barbary prowadzili skromne, ale przeniknięte głęboką wiarą chrześcijańską życie. Co niewątpliwie ukształtowało młodego Alojza do poświęcenia życia do stanu duchowego ,ale też był wielkim czcicielem Matki Bożej z sanktuarium Bystrzyckim.

Mama natchniona przez Boga modliła się codziennie wytrwale o łaskę powołania kapłańskiego dla swojego syna Alojzego.

Modlitwą, ale też poszcząc o chlebie i wodzie przez trzy dni każdego tygodnia. W 1916 roku zdaje egzaminy dojrzałości w gimnazjum w Zagrzebiu. Przed osiemnastymi urodzinami zostaje powołany do Austro-węgierskiej armii. Biorąc udział w I wojnie światowej. Wojna doświadcza go jaki i innych zostając rannym i dostaje się do Włoskiej niewoli.

Po zakończonej wojnie młody Alojzy postanawia rozpocząć studia rolnicze na Uniwersytecie w Zagrzebiu, ale szybko rezygnuje aby pomagać ojcu. W 1924 roku wstąpił do seminarium duchownego, skąd wysłano go do Rzymu.
 Na papieskim uniwersytecie Gregoriańskim obronił dwie rozprawy doktorskie — z filozofii i teologii. Tam też w czasie rzymskich studiów poznał Franciszka Sepera, późniejszego arcybiskupa w Zagrzebiu. 


Święcenia kapłańskie przyjął Alojzy Stepinac razem ze swoim kolegą Franciszkiem Seperem z rąk arcybiskupa Josipa Polici, 26 października 1930 roku. Swoją pierwszą mszę świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii, Krasiću. Na swoim prymicyjnym obrazku wypisał słowa:

„A ja nie daj Boże, abym się czymkolwiek chlubił jak tylko krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa,

przez który świat jest dla mnie ukrzyżowany, a ja dla świata,
 (por. Gal 6, 14).”

Na początku swojej drogi kapłańskiej pracował na stanowisku ceremoniarza arcybiskupa Antoniego Bauera, później jako notariusz kurii biskupiej. Z jego inicjatywy powstała Caritas archidiecezji oraz rozpoczęto publikację czasopisma „Caritas”. 29 maja 1934 roku w duchu posłuszeństwa, przyjął decyzję papieża Piusa XI o nominacji na biskupa koadiutora archidiecezji Zagrzebskiej, — z prawem następstwa. Stepinac miał wtedy 36 lat. Arcybiskupem Zagrzebia został po śmierci arcybiskupa Antuna Bauera 7 grudnia 1937 roku Alojzy Stepinac zostaje arcybiskupem Zagrzebia. W 1936 roku zdobył górę Triglav – najwyższy szczyt Alp Julijskich i ówczesnej Jugosławii.

Swoje doświadczenie z lat wojennych uświadamia o wielkiej odpowiedzialności i przewidując niebezpieczeństwa nadchodzących czasów młody arcybiskup Zagrzebia wpisał w swój herb biskupi słowa psalmu:

„In te Domine speravi” co znaczy : „Tobie Panie zaufałem”.

To zaufanie w Bogu zachował i w najcięższych dniach swojego życia.  Dostrzegając słowa młodego arcybiskupa Nuncjusz Apostolski Pellegrinatti, napisał mu słowa:

„Dziękuję Tobie czcigodny księże biskupie,

że na wzór Szymona Cyrenejczyka — przyjąłeś wspaniały, ale cierniem spowity krzyż zagrzebskiej diecezji. Bądź dobrym pasterzem, cały dla Chrystusa i powierzonej Tobie owczarni.”

Ponieważ coraz więcej uchodźców uciekających przed Niemcami potrzebowało pomocy, założył dla nich komitet pomocy, a druga organizacja ratowała Żydów. Socjalny wymiar pracy ugruntowało katolicką tożsamości narodu Chorwackiego. Jako arcybiskup w kazaniach wzywał do wierności Ojcu Świętemu, Chrystusowemu zastępcy w Rzymie. Widząc niebezpieczeństwo bezbożnej masonerii i liberalnej propagandy zachęcał wiernych do czytania katolickiej prasy i materialnie wspierał jej wydawanie. Doceniając wartość modlitwy i ofiary dla duchowego rozwoju Kościoła — utworzył w Brezovici koło Zagrzebia klasztor dla klauzurowych karmelitanek. Niewątpliwie arcybiskup Stepinac wpisał się w obrońcę życia wypowiadając się o aborcji tak mówił :

„czyste zło, którego w żaden sposób nie da się rozumowo usprawiedliwić”

W czasie Wielkiego Postu w 1938 roku Stepinac tak mówił do studentów z Uniwersytetu w Zagrzebiu:

„Miłość do własnego kraju i narodu nie może przemienić człowieka w dzikie zwierzę, niszczące wszystko na swej drodze i pałające zemstą, ale musi go uszlachetniać, tak, by jego naród cieszył się uznaniem i miłością innych nacji…”

W czasie II wojny światowej jasno wyrażał swoje poglądy 5 listopada 1940 roku w notatkach tak zapisał:

„Jeśli zwyciężą Niemcy, zapanuje okrutny terror i dokona się zagłada małych narodów.

Jeśli zwycięży Anglia, przy władzy pozostaną masoni, Żydzi, a zatem królować będą w naszych krajach nieobyczajność i korupcja. Jeśli zwycięży Rosja, wówczas diabeł zdobędzie władzę nad światem i nastanie piekło”

28 marca 1941 roku arcybiskup zabrał głos na stosunki Serbsko-Chorwackie, wyrażając żal z powodu podziału kościoła na prawosławie i katolicyzm.

„W sumie Chorwaci i Serbowie są niczym dwa światy, biegun północny i biegun południowy, nigdy nie będą mogli się spotkać, do tego potrzeba cudu Boga. Schizma jest największym przekleństwem w Europie, prawie większym niż protestantyzm. Tutaj nie ma żadnych zasad moralnych, nie ma prawdy, nie ma sprawiedliwości, nie ma też uczciwości.”

10 kwietnia 1941 roku zostało utworzone Niezależne Państwo Chorwackie. Świadectwo prawdy arcybiskup Stepinac wygłosił w czasie otwarcia Chorwackiego Sejmu 23 lutego 1942 roku mówiąc o prawach Bożych i sprawiedliwości. Warto tu zwrócić uwagę że prawda o przestrzeganiu przykazań pokazuje jego świadectwo zaangażowania w ratowanie życia prześladowanych duchownych prawosławnych, żydowskiego rabina i grupy słoweńskich księży katolickich. Pomagał też tym których pozbawiono własnej ojczyzny. Była wśród nich także ponad 300-osobowa grupa Polaków, która po inwazji Niemiec szukała schronienia u swoich południowych sąsiadów. 85 matek i dzieci umieszczono w hotelu w Crikvenicy, a potem na Krku. Biskup Stepinac przez 3 lata regularnie przekazywał im pomoc materialną na prośbę ich opiekunek: Marii Kujawskiej i księżnej Marii Potockiej. W Chorwacji byli też polscy księża, których skierował tu za zgodą biskupa Stepinaca kardynał August Hlond. [2] Żołnierz prawdy dla wielu był kontrowersyjnym biskupem bo umiał rozmawiać z każdym - czy to nazistą, czy komunistą. Nastał koniec II wojny światowej, ale nadal terror i zemsta komunistów nie daje za wygraną w wielu Słowiańskich krajach rozpoczynają się prześladowania księży i mieszkańców. Za żelazną kurtyną prześladowania są też w Polsce na żołnierzach- dziś nazywanych wyklętymi. Ale wróćmy do Chorwackiego arcybiskupa Stepinca. 18 września 1946 roku rano ujęto arcybiskupa Stepinca i wyprowadzono z arcybiskupiej rezydencji, do której już nigdy żywy nie powrócił. 30 września 1946 roku rozpoczął się zmontowany proces przeciwko niemu. Tak też oskarżyciel stawiał mu zarzuty — o współpracę z okupantem, o „przymusowe” chrzczenie wiernych prawosławnego wyznania, o działalność przeciwną interesom narodowym. Wiemy doskonale jak odbywały się procesy w Polsce, tak też narzędzie interesom komunistycznej partii w Chorwacji, był proces pokazowy odgórnie osądzony. Proces sądowy arcybiskupa pokazał prawdę o Chrystusie ,a i postać arcybiskupa pozostała spokojna nie dając się zastraszyć. Jak to podkreślił w końcowym przemówieniu bronił Bóstwa Jezusa Chrystusa i czci Matki Bożej. Osądzał komunistyczne prześladowania wierzących, wzywał do porozumienia ze Stolicą Apostolską. A na końcu powiedział: W stosunku do mojej osoby i sądu nade mną, nie potrzebuję waszego ułaskawienia, mam spokojne sumienie. Wyrok sądowy, dla arcybiskupa opiewał na 16 lat pozbawienia wolności, w tym 5 lat w więzieniu i 11 na plebanii w zupełnej izolacji od świata. Papież Pius XII w 1953 roku nadał arcybiskupowi Stepincowi godność kardynalską. Czas pobytu w domowym więzieniu kardynał Stepinac wypełniał modlitwą, pisaniem kazań i tłumaczeniem książek o duchowej treści. Kardynał Alojzy Stepinac zmarł w opinii świętości w Krasiću 10 lutego 1960 roku. Umierając powtarzał słowa:

„Bogu niech będą dzięki i Bądź wola Twoja.”

MĘCZENNICY ZA WIARĘ - ALOJZY WIKTOR STEPINAC
SARKOFAG KARDYNAŁA ZNAJDUJE SIĘ W KATEDRZE W ZAGRZEBIU 

Chorwacki państwowy „Sabor” w wolnym kraju deklaracją z 14 lutego 1992 roku unieważnił orzeczenie komunistycznej władzy, mocą którego ksiądz  Alojzy Stepinac był niesprawiedliwie sądzony, ukarany więzieniem i pozbawieniem wolności. 3 października 1998 roku w Narodowym sanktuarium Maryjnym w Mariji Bistricy [3] Jan Paweł II, [4] papież — Polak, ogłosił Alojzego Stepnica męczennikiem i beatyfikował. W pielgrzymce  do sanktuarium Maryjnych pod cudowną, czarną figurką Matki Boskiej Bystrzyckiej — Królowej Chorwatów, w 500 tysiącach pielgrzymów, papież beatyfikował pielgrzyma do Mariji Bistricy, kardynała Alojzije Stepinca -1898 - 1960.

Gdy wierni dziękowali śpiewając słowa ludowej kolędy Chorwackiej 

“Niebo teraz nam oświadcza,

 a głos z nieba to poświadcza”

Na niebie, zakrytym chmurami, pojawiły się promienie słońca.

I tak świadectwo nauki męczennika, Alojzije Stepinca, dało narodowi Chorwackiemu sprawiedliwe zwycięstwo dobra nad złem, przede wszystkim nad totalitaryzmami faszyzmu i komunizmu. Prawda nie uznaje bowiem taryfy ulgowej. Zwycięstwem zakończyła się sprawiedliwa walka o prawdę, wolność i równouprawnienie, o wiarę w Boga i szacunek dla człowieka, o godność jednostki i miłość powszechną. Na znak wdzięczności dla Ojca Świętego Rada Gminy Marija Bistrica nazwała główny plac miejscowości imieniem Jana Pawła II. Papież podarował sanktuarium Maryjnemu kielich i złoty różaniec.

JZ [5]

---

[1] Alojzy Wiktor Stepinac chorwacki  Alojzije Viktor Stepinac urodzony 8 maja 1898 roku , Brezarić, zmarł10 lutego 1960, Krašić –Arcybiskup Zagrzebia -1937–1960, wikariusz wojskowy ustaszów -1942–1945, członek parlamentu NDH -1943–1945. W 1946 roku skazany przez komunistyczny sąd w Zagrzebiu na 16 lat więzienia za współpracę z ustaszami i współudział w przymusowym nawracaniu prawosławnych Serbów na katolicyzm w 1992 roku parlament niepodległej Chorwacji unieważnił ten proces). Po pięciu latach zwolniony z więzienia, a karę zamieniono na zakaz opuszczania parafii w Krašiciu. W 1952 roku został kardynałem. W 1998 roku papież Jan Paweł II ogłosił go męczennikiem i beatyfikował.

[2] August Hlond – Polski duchowny, salezjanin, arcybiskup metropolita Gnieźnieński i Poznański, kardynał Prymas Polski ,urodzony 5 lipca 1881 w Brzęczkowicach zmarł 22 października 1948 roku

[3] Sanktuarium Matki Boskiej Bystrzyckiej w miejscowości Marija Bistrica znajduje się w północno-zachodniej części Chorwacji, około 50 km na północny wschód od Zagrzebia, w pagórkowatym regionie nazywanym Hrvatsko Zagorje. Parafia rzymskokatolicka Marija Bistrica. Po raz pierwszy jest ona wzmiankowana w dokumentach diecezji zagrzebskiej w roku 1334. Cudowna figurka Przenajświętszej Matki Bożej pochodzi z wieku XV, jest dziełem nieznanego wiejskiego artysty, ma 117 cm wysokości.

[4] Jan Paweł II – Słowiański papież Polak urodzony 18 maja 1920 w Wadowicach jako Karol Wojtyła, zmarł 2 kwiecień 2005 roku, beatyfikowany 1 maja 2011 roku przez papieża Benedykta XVI , kanonizowany 27 kwietnia 2014 –przez papieża Franciszka

[5] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne , zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.