ZAPRASZAMY MIESZKAŃCÓW MYSŁOWIC

MIESZKAŃCU MYSŁOWIC ZAPRASZAMY NA MODLITWĘ RÓŻAŃCOWĄ ZA OJCZYZNĘ

ARCHIKONFRATERNIA LITERACKA

NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY DOM MYSŁOWICE –JANÓW ZAPRASZA MIESZKAŃCÓW MYSŁOWIC PRZED POMNIK PRYMASA AUGUSTA HLONDA DO WSPÓLNEGO ODMÓWIENIA RÓŻAŃCA ZA OJCZYZNĘ I ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II PRZED DZIEŃ 18 ROCZNICY ŚMIERCI PAPIEŻA

1 KWIETNIA 2023 ROKU

O GODZINIE 15:00

PRZY POMNIKU PRYMASA AUGUSTA HLONDA

ZAPRASZAMY!

DNI KRZYŻOWE

 DNI KRZYŻOWE 

Dni Krzyżowe [1] nazywane są dniami błagalnymi czyli rogationes, od łacińskiego rogo to znaczy prosić, modlić się. Tradycja Dni Krzyżowych narodziła się w V wieku we Francji.

W 450 roku kraj ten nawiedziły gwałtowne klęski żywiołowe. Święty Mamert, [2] biskup Vienne nakazał w tym czasie odprawianie procesji błagalnych na trzy dni przed Wniebowstąpieniem Pańskim od poniedziałku do środy. Wtedy bowiem w Europie jest wiosna w całej pełni, a wiosenne burze, deszcze, posucha mogą zniszczyć cały dobytek i spowodować głód. Z biskupem wiąże się przysłowie:

„Mamert i Pankracy mrozem kwiat poznaczy.”

Początkowo zwyczaj odprawiania Dni Krzyżowych zatwierdzono dla całej Francji był to synod w Orleanie [3] w 511 roku. Błagalne modlitwy w trakcie tych trzech dni nazywano litaniae minores to litanie mniejsze, w odróżnieniu od procesji o podobnym charakterze odprawianej w święto świętego Marka Ewangelisty 25 kwietnia zwanych litaniae maiores -litanie większe. Modlono się o urodzaje, obfite plony i ich zachowanie wraz z ludźmi od klęsk żywiołowych. Papież Leon III [4] przyjął ten zwyczaj w 816 roku. W 1570 roku, po reformie mszału za papieża Piusa V,[5] zwyczaj odprawiania Dni Krzyżowych znajduje swoje miejsce w mszale.

Dziś odbywają się procesje do krzyży znajdujących się w polu wraz ze śpiewem litanii do Wszystkich Świętych oraz suplikacji. Kościół w litanii do Wszystkich Świętych najpierw błaga o uwolnienie od wszelakiego zła, od wszelkiego grzechu, od Bożego gniewu, od sideł szatańskich, od nagłej i niespodziewanej śmierci, a także od piorunów i gwałtownych burz, od zarazy, głodu i wojny. Kapłan kropi pola uprawne wodą święconą i błogosławi. Kolejne „stacje” wyznaczają zazwyczaj polne kapliczki i krzyże ustawione na rozstajnych drogach.

Po modlitwach przy krzyżu i procesji, w kościołach odprawiane są Msze święte: w poniedziałek Msza święta za wotywy w okresie zasiewów, we wtorek - o uświęcenie pracy ludzkiej, w środę - za głodujących. Nabożeństwo z procesją, które poprzedza Mszę świętą odbywa się w szatach koloru białego.

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2021/05/dni-krzyzowe.html

---

[1] Dni krzyżowe - dni błagalne przy przydrożnych krzyżach pochodzą od słowa łacińskiego rogationes .Zrodziły się w V wieku we Francji 450 roku po klęsce żywiołowej.

[2] Święty Mament z Vienne urodził się Arles , zmarł około 475 roku w Vienne to Galia to Francuski biskup i święty kościoła. Został konsekrowany w 463 w mieście Die. Święty Mamert to patron juhasów , straży pożarnej i orędownik w czasie suszy, gorączki oraz w chorobach piersi. Wspomnienie liturgiczne przypada na 11 maja

[3] Synod w Orleanie.

[4] Papież Leon III –urodzony 750 roku w Rzymie, zmarł 12 czerwca 816 roku. 96 papież od 26 grudnia 795 roku do 816 rok. W 798 roku papież Leon wyniósł Salzburg do statutu metropolii. Wspomnienie liturgiczne to 12 czerwca. Został kanonizowany w 1673 roku przez Klemensa X.

[5] Papież Pius V.

Dzięki Ci całym sercem

„ Naród ,który zabija własne dzieci ,jest narodem bez przyszłości. Wierzcie, że nie było mi łatwo to powiedzieć. Nie było mi łatwo powiedzieć to z myślą o moim narodzie, bo ja pragnę dla niego wspaniałej przyszłości. Potrzebna jest więc powszechna mobilizacja sumień i wspólny  wysiłek etyczny, aby wprowadzić w  czyn wielką strategię obrony życia. Dzisiaj świat stał się arena bitwy o zycie. Trwa walka między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci”

Papież Jan Paweł II Kalisz 4 czerwiec 1997

PARYSCY MALARZE BAROKU SIMON VOUST

PARYSCY PRZEDSTAWICIELE MALARSTWA BAROKOWEGO - SIMON VOUST

Wędrując Paryskim [1] uliczkami niewątpliwie każdy turysta zatrzyma się w dawnym pałacu królewskim – Luwrze. [2] Dzisiaj najczęściej odwiedzana placówka na świecie. Luwr znajduje się na prawym brzegu Sekwany i posiada ogrody. [3] Ten kompleks budynków liczy sobie 60600 metrów kwadratowych i posiada niesamowitą kolekcję dzieł sztuki. Najdawniejsze dzieła sztuki są wpisane w dziedzictwo klasy światowej. Kto nie zatrzyma się przed obrazem „Mona Lisa” -Leonarda da Vinci, [4] czy stelą z kodeksem Hammurabiego. [5] Tam też zobaczymy obrazy Simona Vousta. [6] Ale sam autoportret namalowany Simona Voueta znajdziemy w Musée des Beaux-Arts de Lyon [7] – muzeum Sztuki Pięknej w Lyonie. Portret namalowany jest na płótnie o wymiarach 45 cm na 36,5 cm i powstał w 1626 a 1627 rokiem. W tym czasie Simon Voust przebywał w Rzymie [8] i był protegowanym papieża Urbana VIII i kardynała del Monte. Autoportret malowany miał być darem małżeństwa dla żony Virgini Vezzi, [9] którą właśnie poślubił w 1626 roku w bazylice di San Lorenzo in Lucina [10] –świętego Wawrzyńca w Lucina w Rzymie.

JZ [11]

 https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2020/12/paryscy-malarze-baroku-simon-voust.html

GALERIA FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

 

FILMY

https://youtu.be/hHUlbcKxHmg

 

https://youtu.be/fDg5uOETxXA

---

[1] Paryż – Stolica Francji.

[2] Luwr - Francuski: Louvre - budynek powstał 1190 roku jako twierdza obronna.

Po 200 latach został przekształcony na rezydencję królewską. Ten pałac był siedzibą aż ponad 20 władców Francji. Wiek XVII to wyprowadzenie się dworu królewskiego do Wersalu i oddanie Luwru w ręce artystów. Od 1793 roku zostaje otwarte muzeum sama kolekcja liczy ponad 350 tysięcy eksponatów. Arcydzieła to Mona Lisa Leonarda da Vinci, Wenus z Milo, Nike z Samotraki, galeria malarstwa Włoskiego. Do Luwru wchodzi się Piramidą. Cena biletu to od 84, 76 złotych . Metrem nr 1 dojedziemy do stacji Palais Royal – Musee du Louvre, a busami linii: 21, 24,27,29,48,68,69,72,81,95

[3] Ogrody Luwru – Jardins des Tuileries –ta nazwa wywodzi się ze starej fabryki cegieł. Ogród powstał w wieku XVI z inicjatywy królowej Katarzyny Medycejskiej jako ogrody w stylu Włoskim tu warto dodać że z ogrodu zobaczymy najsłynniejsze zabytki miasta –Luwr ,Wieżę Eiffla, Łuk Triumfalny.

[4] Leonardo de Vinci .

[5] Kodeks Hammurabiego - to Babiloński zbiór praw spisany w XVIII wieku p.n.e. wydany  około 1772 p.n.e. Stela z prawami Hammurabiego – to bóg Szamasz wręczający Hammurabiemu insygnia władzy królewskiej.

[6] Simon Voust urodzony 9 styczeń 1590 roku w Paryżu, zmarł 30 czerwiec 1649 roku w Paryżu to Francuski malarz-portrecista jego obrazy odwoływały się do religii i mitologii.

[7] Musée des Beaux-Arts de Lyon- muzeum Sztuki Pięknej- znajduje się w pobliżu Place des Terreaux w dawnym klasztorze Benedyktyńskim  w 17 i 18 wieku. Kolekcja obrazów sięga czasów XIV wieku do połowy XX wieku. Starożytne malarstwo Francuskie – Nicolas Poussin, Simon Vouet , Philippe de Champaigne….

malarstwo Włoskie od XIV do XVIII wieku : Pietro Perugino, Lorenzo Costa, Veronese, Jacopo Tintoretto, Antonio Allegri da Correggio, Guido Reni, Domenichino, Pietro da Cortona, Giovanni Francesco Barbieri, Salvator Rosa, Luca Giordano, Giovanni Antonio Canal, Francesco Guardi, Giovanni Domenico Tiepolo;

malarstwo Hiszpańskie: El Greco, Jusepe de Ribera, Francisco de Zurbarán;

malarstwo Niemieckie, Holenderskie i Flamandzkie: Lucas Cranach Starszy, Quentin Massys, Peter Paul Rubens, Antoon van Dyck, Jacob Jordaens, Rembrandt;

[8] Rzym - stolica Włoch.

[9] Virginia Vezzi – Virginia  da Vezzo - urodzona w 1601 roku w Velletri. Zmarła w 17 października 1638 roku w Paryżu. Gdy miała 10 lat rodzina  przeniosła się do Rzymu i tak uczyła się malarstwa . Jej obrazy to historyczne i miniatury. Warsztat malarski to pastele. Virginia była niezwykłej urody.

[10] Bazylika di San Lorenzo in Lucina - Bazylika  świętego Wawrzyńca  Lucina w Rzymie.

[11] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

SZLAKIEM OPOLSKIM –NYSA ,,MŁOT NA CZAROWNICE''

SZLAKIEM OPOLSKIM –NYSA

MŁOT NA CZAROWNICE

Historie średniowiecza [1] mają swoje legendy, ale i wydarzenia związane z czarownicami, [2] czy różnymi przejawami upadku społeczności. Tak też i w grodzie Nyskim możemy odnaleźć średniowieczne czarownice . W ślad za upadkiem wartości społecznych dla kościoła rozpoczyna się proces walki i powołania Inkwizycji. [3] Tak też zostaje przygotowany dokument papieski Innocentego VIII.

PAPIEŻ INNOCENTY VIII

5 grudnia 1484 roku wyszła drukiem bulla papieża Innocentego VIII [4] „Summis desiderantes affectibus”, w której napisano:

Doszła ostatnio do naszych uszu wieść, która przejęła nas wielkim bólem, że w niektórych częściach północnych Niemiec, a także prowincjach, miastach, regionach i diecezjach Moguncji Kolonii Trewiru, Salzburga i Bremy, wiele osób obu płci niepomnych na własne zbawienie i odstępujących od wiary katolickiej, oddają się diabłom, w postaci incubi (płci męskiej) i succubi (płci żeńskiej). Przez swoje zaklęcia, uroki, amulety i czary - ogromne i wstrętne przestępstwa - uśmiercają dzieci w łonach ich matek, zabijają potomstwo bydląt, niszczą płody ziemi winogrona, owoce na drzewach, kobiety, mężczyzn, bydło, winnice, sady, łąki pastwiska, kukurydzę, żyto i wszystkie inne zboża. Także dotykają i dręczą mężczyzn i kobiety, zwierzęta i bydło, okropnymi i żałosnymi cierpieniami wewnętrznymi i cielesnymi. Odbierają mężczyznom zdolność płodzenia, a kobietom poczęcia (..), ponadto bluźnierczo wyrzekają się wiary, którą otrzymali na chrzcie świętym i za namową Wroga Rodzaju Ludzkiego nie wzdrygają się przed popełnieniem najplugawszego występku i najgorszego obrzydlistwa, wystawiając swe dusze na śmiertelne niebezpieczeństwo, przez co znieważają boski majestat i są źródłem zgorszenia dla wielu".

Bulla stała się głównym dokumentem papieskim na temat czarów.

Papież w tekście wymienia autorów dzieła „Młot na czarownice” Sprengera i Kramaera, nazywając ich Jacobus Sprenger i Henricus Institori. Nakazał im walkę z przejawami magii i czarów, a także zezwolił na stosowanie całej mocy inkwizycji w celu ich wytępienia.

MŁOT NA CZAROWNICE - BULLA PAPIEŻA INNOCENTEGO VIII 

Zatrzymajmy się już w Nysie średniowiecznej, kiedy magia i czary dotarły do księstwa Nyskiego?

Procesy o czary rozpowszechniły się na zachodzie Europy w okresie od XV do XVII wieku. W samym księstwie Nyskim miały swój potencjał i rozmiar. Ciekawostką jest że urząd inkwizytora w Nysie powstał już 1341 roku. Pierwsza fala prześladowań w księstwie Nyskim nastąpiła w 1622 roku, [5] kiedy to żona Jesenickiego pasterza została przez niego oskarżona o czary i otrucie. Pod wpływem tortur przyznała się do winy, wymieniając jako swoje wspólniczki kilka kolejnych kobiet. Wszystkie zginęły na stosie, podobnie jak wiele innych oskarżonych w tym roku.

W kolejnych latach dochodziło sporadycznie do oskarżeń i procesów. Następny, przerażająco wielki w skutkach pogrom czarownic, nawiedził księstwo w latach 1639-1641. Wówczas biskupem Wrocławskim był książę Polski Karol Ferdynand Waza. [6] Administracja biskupstwa Wrocławskiego i księstwa Nyskiego pozostawała w rękach biskupa pomocniczego Jana Baltazara Liescha von Hornau. [7] Historia o nim mówi że wsławił się on nie tylko gorliwością w walce o katolicyzm, ale również nadzwyczajnym okrucieństwem. Człowiek ten był inicjatorem budowy specjalnego pieca do palenia czarownic, który stanął w Nysie w 1639 roku.

PALENIE CZAROWNIC
 JAN BALTAZAR LIESCH VON HORNAU -
BISKUP WROCŁAWSKI I KSIĘSTWA NYSKIEGO
 - ZAINICJOWAŁ BUDOWĘ SPECJALNEGO PIECA
DO PALENIA CZAROWNIC  W NYSIE STANĄŁ W 1639 ROKU

Ostatnia wielka fala procesów o czary na terenie księstwa Nyskiego miała miejsce na przełomie 1651 i 1652 roku. Wówczas stracono w Nysie, Głuchołazach, Mikulovicach, Vidnavie, Jeseniku i Zlatych Horach około 250 osób. Wiele z nich cieszyło się opinią ludzi bogatych. Nasuwa to podejrzenia o intratność tego procederu, gdyż majątek skazanych podlegał konfiskacie, a rodziny były zobowiązane do pokrycia kosztów procesu. Wyroki były wykonywane również na dzieciach, bowiem niektóre z torturowanych kobiet przyznawały się do ofiarowania szatanowi własnego potomstwa. Ostatni proces związany z czarami odbył się w księstwie Nyskim w 1715 roku [8] i był dość ciekawy, a zakończył się odesłaniem oskarżonego do szpitala psychiatrycznego.

To pokazuje że okres inkwizycji zatrzymał się i księstwo Nyskie weszło w nowe czasy oświecenia,  a czary to tylko choroba psychiczna.

Jak to można powiedzieć „Kochanka diabła” stała się biedną, obłąkaną istotą, jej diabelska egzystencja zredukowana się z przypadku sądowego do problemu medycznego.

JZ [9]

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Średniowiecze to epoka w historii Europy trwająca od V wieku do XV wieku, która rozpoczęła się wraz z upadkiem cesarstwa zachodniorzymskiego i trwała do epoki renesansu i wielkich odkryć geograficznych. Jest środkowym okresem w tradycyjnym podziale historii Europy na starożytność, średniowiecze i nowożytność. Dzieli się na wczesne, pełne i późne średniowiecze.

[2] Czarownice – w Nysie

[3] Inkwizycja - Inquisitio haereticae pravitatis, Sanctum officium z łacińskiego. Inquisitio – śledztwo, badanie to nazwa instytucji śledczo-sądowniczej Kościoła katolickiego działającej od XIII do XIX wieku, utworzonej w celu wyszukiwania, nawracania i karania heretyków w oparciu o postanowienia ujęte w dokumentach soborowych, synodalnych oraz bullach papieskich.

[4] Papież Innocenty VIII – bulla „Summis desiderantes affectibus”, w tłumaczeniu polskim to pragnąc najgoręcej - tematem bulli były czary potocznie dzieło zwane „młot na czarownice ” 5 grudzień 1485 rok - Potępiała ona plagę czarów i herezji szerzącą się w dolinie Renu, oraz delegowała Heinricha Kramera i Jakoba Sprengera jako inkwizytorów odpowiedzialnych za wykorzenienie czarownic w Niemczech.

Wniosek o wydanie bulli był złożony w Rzymie osobiście przez Kramera i został odnaleziony w papieskich archiwach. Hans Peter Broedel, profesor historii na Uniwersytecie Północnej Dakoty udowodnił że sygnatariuszami tego wniosku byli Kramer i Sprenger, którzy wnioskowali o jednoznaczne uprawnienia do prowadzenia procesów o czary. Wniosek został pozytywnie rozpatrzony. Bulla potwierdzała istnienie czarownic i nadawała uprawnienia inkwizytorom: „do czynienia, co jest konieczne, aby się ich pozbyć”. Papież ostrzegł, że Sprenger i Kramer nie mogą być jakkolwiek wstrzymywani przez jakikolwiek autorytet pod groźbą ekskomuniki lub dotkliwszych kar.

[5] Do księstwa Nyskiego docierają czarownice. W 1622 roku zostaje wydany pierwszy wyrok na żonie Jesenickiego pastora przez inkwizycję na spaleniu na stosie

[6] Książę Polski – Karol Ferdynand Waza

[7] Jan Baltazar Liesch von Hornau-biskup pomocniczy Wrocławski i księstwa Nyskiego – inicjator budowy specjalnego pieca do palenia czarownic. Sam piec stanął w Nysie w 1639 roku

[8] Ostatni proces związany z czarami w księstwie Nyskim odbył się w 1715 roku - zakończył się odesłaniem oskarżonego do szpitala psychiatrycznego .

[9] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne , zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

SZLAKIEM CHORWACKIM – ZAGRZEB MĘCZENICY ZA WIARĘ ALOJZY WIKTOR STEPINAC

SZLAKIEM CHORWACKIM – ZAGRZEB

 MĘCZENICY ZA WIARĘ

ALOJZY WIKTOR STEPINAC

Kim był Alojzy Witor Stepinac?

Alojzy Wiktor Stepinac [1]- Alojzije Viktor Stepinac urodził się 8 maja 1898 roku w Brezarić koło Krašić jako piąte dziecko w chłopskiej rodzinie.

Jako syn Józefa i Barbary prowadzili skromne, ale przeniknięte głęboką wiarą chrześcijańską życie. Co niewątpliwie ukształtowało młodego Alojza do poświęcenia życia do stanu duchowego ,ale też był wielkim czcicielem Matki Bożej z sanktuarium Bystrzyckim.

Mama natchniona przez Boga modliła się codziennie wytrwale o łaskę powołania kapłańskiego dla swojego syna Alojzego.

Modlitwą, ale też poszcząc o chlebie i wodzie przez trzy dni każdego tygodnia. W 1916 roku zdaje egzaminy dojrzałości w gimnazjum w Zagrzebiu. Przed osiemnastymi urodzinami zostaje powołany do Austro-węgierskiej armii. Biorąc udział w I wojnie światowej. Wojna doświadcza go jaki i innych zostając rannym i dostaje się do Włoskiej niewoli.

Po zakończonej wojnie młody Alojzy postanawia rozpocząć studia rolnicze na Uniwersytecie w Zagrzebiu, ale szybko rezygnuje aby pomagać ojcu. W 1924 roku wstąpił do seminarium duchownego, skąd wysłano go do Rzymu.
 Na papieskim uniwersytecie Gregoriańskim obronił dwie rozprawy doktorskie — z filozofii i teologii. Tam też w czasie rzymskich studiów poznał Franciszka Sepera, późniejszego arcybiskupa w Zagrzebiu. 


Święcenia kapłańskie przyjął Alojzy Stepinac razem ze swoim kolegą Franciszkiem Seperem z rąk arcybiskupa Josipa Polici, 26 października 1930 roku. Swoją pierwszą mszę świętą prymicyjną odprawił w rodzinnej parafii, Krasiću. Na swoim prymicyjnym obrazku wypisał słowa:

„A ja nie daj Boże, abym się czymkolwiek chlubił jak tylko krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa,

przez który świat jest dla mnie ukrzyżowany, a ja dla świata,
 (por. Gal 6, 14).”

Na początku swojej drogi kapłańskiej pracował na stanowisku ceremoniarza arcybiskupa Antoniego Bauera, później jako notariusz kurii biskupiej. Z jego inicjatywy powstała Caritas archidiecezji oraz rozpoczęto publikację czasopisma „Caritas”. 29 maja 1934 roku w duchu posłuszeństwa, przyjął decyzję papieża Piusa XI o nominacji na biskupa koadiutora archidiecezji Zagrzebskiej, — z prawem następstwa. Stepinac miał wtedy 36 lat. Arcybiskupem Zagrzebia został po śmierci arcybiskupa Antuna Bauera 7 grudnia 1937 roku Alojzy Stepinac zostaje arcybiskupem Zagrzebia. W 1936 roku zdobył górę Triglav – najwyższy szczyt Alp Julijskich i ówczesnej Jugosławii.

Swoje doświadczenie z lat wojennych uświadamia o wielkiej odpowiedzialności i przewidując niebezpieczeństwa nadchodzących czasów młody arcybiskup Zagrzebia wpisał w swój herb biskupi słowa psalmu:

„In te Domine speravi” co znaczy : „Tobie Panie zaufałem”.

To zaufanie w Bogu zachował i w najcięższych dniach swojego życia.  Dostrzegając słowa młodego arcybiskupa Nuncjusz Apostolski Pellegrinatti, napisał mu słowa:

„Dziękuję Tobie czcigodny księże biskupie,

że na wzór Szymona Cyrenejczyka — przyjąłeś wspaniały, ale cierniem spowity krzyż zagrzebskiej diecezji. Bądź dobrym pasterzem, cały dla Chrystusa i powierzonej Tobie owczarni.”

Ponieważ coraz więcej uchodźców uciekających przed Niemcami potrzebowało pomocy, założył dla nich komitet pomocy, a druga organizacja ratowała Żydów. Socjalny wymiar pracy ugruntowało katolicką tożsamości narodu Chorwackiego. Jako arcybiskup w kazaniach wzywał do wierności Ojcu Świętemu, Chrystusowemu zastępcy w Rzymie. Widząc niebezpieczeństwo bezbożnej masonerii i liberalnej propagandy zachęcał wiernych do czytania katolickiej prasy i materialnie wspierał jej wydawanie. Doceniając wartość modlitwy i ofiary dla duchowego rozwoju Kościoła — utworzył w Brezovici koło Zagrzebia klasztor dla klauzurowych karmelitanek. Niewątpliwie arcybiskup Stepinac wpisał się w obrońcę życia wypowiadając się o aborcji tak mówił :

„czyste zło, którego w żaden sposób nie da się rozumowo usprawiedliwić”

W czasie Wielkiego Postu w 1938 roku Stepinac tak mówił do studentów z Uniwersytetu w Zagrzebiu:

„Miłość do własnego kraju i narodu nie może przemienić człowieka w dzikie zwierzę, niszczące wszystko na swej drodze i pałające zemstą, ale musi go uszlachetniać, tak, by jego naród cieszył się uznaniem i miłością innych nacji…”

W czasie II wojny światowej jasno wyrażał swoje poglądy 5 listopada 1940 roku w notatkach tak zapisał:

„Jeśli zwyciężą Niemcy, zapanuje okrutny terror i dokona się zagłada małych narodów.

Jeśli zwycięży Anglia, przy władzy pozostaną masoni, Żydzi, a zatem królować będą w naszych krajach nieobyczajność i korupcja. Jeśli zwycięży Rosja, wówczas diabeł zdobędzie władzę nad światem i nastanie piekło”

28 marca 1941 roku arcybiskup zabrał głos na stosunki Serbsko-Chorwackie, wyrażając żal z powodu podziału kościoła na prawosławie i katolicyzm.

„W sumie Chorwaci i Serbowie są niczym dwa światy, biegun północny i biegun południowy, nigdy nie będą mogli się spotkać, do tego potrzeba cudu Boga. Schizma jest największym przekleństwem w Europie, prawie większym niż protestantyzm. Tutaj nie ma żadnych zasad moralnych, nie ma prawdy, nie ma sprawiedliwości, nie ma też uczciwości.”

10 kwietnia 1941 roku zostało utworzone Niezależne Państwo Chorwackie. Świadectwo prawdy arcybiskup Stepinac wygłosił w czasie otwarcia Chorwackiego Sejmu 23 lutego 1942 roku mówiąc o prawach Bożych i sprawiedliwości. Warto tu zwrócić uwagę że prawda o przestrzeganiu przykazań pokazuje jego świadectwo zaangażowania w ratowanie życia prześladowanych duchownych prawosławnych, żydowskiego rabina i grupy słoweńskich księży katolickich. Pomagał też tym których pozbawiono własnej ojczyzny. Była wśród nich także ponad 300-osobowa grupa Polaków, która po inwazji Niemiec szukała schronienia u swoich południowych sąsiadów. 85 matek i dzieci umieszczono w hotelu w Crikvenicy, a potem na Krku. Biskup Stepinac przez 3 lata regularnie przekazywał im pomoc materialną na prośbę ich opiekunek: Marii Kujawskiej i księżnej Marii Potockiej. W Chorwacji byli też polscy księża, których skierował tu za zgodą biskupa Stepinaca kardynał August Hlond. [2] Żołnierz prawdy dla wielu był kontrowersyjnym biskupem bo umiał rozmawiać z każdym - czy to nazistą, czy komunistą. Nastał koniec II wojny światowej, ale nadal terror i zemsta komunistów nie daje za wygraną w wielu Słowiańskich krajach rozpoczynają się prześladowania księży i mieszkańców. Za żelazną kurtyną prześladowania są też w Polsce na żołnierzach- dziś nazywanych wyklętymi. Ale wróćmy do Chorwackiego arcybiskupa Stepinca. 18 września 1946 roku rano ujęto arcybiskupa Stepinca i wyprowadzono z arcybiskupiej rezydencji, do której już nigdy żywy nie powrócił. 30 września 1946 roku rozpoczął się zmontowany proces przeciwko niemu. Tak też oskarżyciel stawiał mu zarzuty — o współpracę z okupantem, o „przymusowe” chrzczenie wiernych prawosławnego wyznania, o działalność przeciwną interesom narodowym. Wiemy doskonale jak odbywały się procesy w Polsce, tak też narzędzie interesom komunistycznej partii w Chorwacji, był proces pokazowy odgórnie osądzony. Proces sądowy arcybiskupa pokazał prawdę o Chrystusie ,a i postać arcybiskupa pozostała spokojna nie dając się zastraszyć. Jak to podkreślił w końcowym przemówieniu bronił Bóstwa Jezusa Chrystusa i czci Matki Bożej. Osądzał komunistyczne prześladowania wierzących, wzywał do porozumienia ze Stolicą Apostolską. A na końcu powiedział: W stosunku do mojej osoby i sądu nade mną, nie potrzebuję waszego ułaskawienia, mam spokojne sumienie. Wyrok sądowy, dla arcybiskupa opiewał na 16 lat pozbawienia wolności, w tym 5 lat w więzieniu i 11 na plebanii w zupełnej izolacji od świata. Papież Pius XII w 1953 roku nadał arcybiskupowi Stepincowi godność kardynalską. Czas pobytu w domowym więzieniu kardynał Stepinac wypełniał modlitwą, pisaniem kazań i tłumaczeniem książek o duchowej treści. Kardynał Alojzy Stepinac zmarł w opinii świętości w Krasiću 10 lutego 1960 roku. Umierając powtarzał słowa:

„Bogu niech będą dzięki i Bądź wola Twoja.”

MĘCZENNICY ZA WIARĘ - ALOJZY WIKTOR STEPINAC
SARKOFAG KARDYNAŁA ZNAJDUJE SIĘ W KATEDRZE W ZAGRZEBIU 

Chorwacki państwowy „Sabor” w wolnym kraju deklaracją z 14 lutego 1992 roku unieważnił orzeczenie komunistycznej władzy, mocą którego ksiądz  Alojzy Stepinac był niesprawiedliwie sądzony, ukarany więzieniem i pozbawieniem wolności. 3 października 1998 roku w Narodowym sanktuarium Maryjnym w Mariji Bistricy [3] Jan Paweł II, [4] papież — Polak, ogłosił Alojzego Stepnica męczennikiem i beatyfikował. W pielgrzymce  do sanktuarium Maryjnych pod cudowną, czarną figurką Matki Boskiej Bystrzyckiej — Królowej Chorwatów, w 500 tysiącach pielgrzymów, papież beatyfikował pielgrzyma do Mariji Bistricy, kardynała Alojzije Stepinca -1898 - 1960.

Gdy wierni dziękowali śpiewając słowa ludowej kolędy Chorwackiej 

“Niebo teraz nam oświadcza,

 a głos z nieba to poświadcza”

Na niebie, zakrytym chmurami, pojawiły się promienie słońca.

I tak świadectwo nauki męczennika, Alojzije Stepinca, dało narodowi Chorwackiemu sprawiedliwe zwycięstwo dobra nad złem, przede wszystkim nad totalitaryzmami faszyzmu i komunizmu. Prawda nie uznaje bowiem taryfy ulgowej. Zwycięstwem zakończyła się sprawiedliwa walka o prawdę, wolność i równouprawnienie, o wiarę w Boga i szacunek dla człowieka, o godność jednostki i miłość powszechną. Na znak wdzięczności dla Ojca Świętego Rada Gminy Marija Bistrica nazwała główny plac miejscowości imieniem Jana Pawła II. Papież podarował sanktuarium Maryjnemu kielich i złoty różaniec.

JZ [5]

---

[1] Alojzy Wiktor Stepinac chorwacki  Alojzije Viktor Stepinac urodzony 8 maja 1898 roku , Brezarić, zmarł10 lutego 1960, Krašić –Arcybiskup Zagrzebia -1937–1960, wikariusz wojskowy ustaszów -1942–1945, członek parlamentu NDH -1943–1945. W 1946 roku skazany przez komunistyczny sąd w Zagrzebiu na 16 lat więzienia za współpracę z ustaszami i współudział w przymusowym nawracaniu prawosławnych Serbów na katolicyzm w 1992 roku parlament niepodległej Chorwacji unieważnił ten proces). Po pięciu latach zwolniony z więzienia, a karę zamieniono na zakaz opuszczania parafii w Krašiciu. W 1952 roku został kardynałem. W 1998 roku papież Jan Paweł II ogłosił go męczennikiem i beatyfikował.

[2] August Hlond – Polski duchowny, salezjanin, arcybiskup metropolita Gnieźnieński i Poznański, kardynał Prymas Polski ,urodzony 5 lipca 1881 w Brzęczkowicach zmarł 22 października 1948 roku

[3] Sanktuarium Matki Boskiej Bystrzyckiej w miejscowości Marija Bistrica znajduje się w północno-zachodniej części Chorwacji, około 50 km na północny wschód od Zagrzebia, w pagórkowatym regionie nazywanym Hrvatsko Zagorje. Parafia rzymskokatolicka Marija Bistrica. Po raz pierwszy jest ona wzmiankowana w dokumentach diecezji zagrzebskiej w roku 1334. Cudowna figurka Przenajświętszej Matki Bożej pochodzi z wieku XV, jest dziełem nieznanego wiejskiego artysty, ma 117 cm wysokości.

[4] Jan Paweł II – Słowiański papież Polak urodzony 18 maja 1920 w Wadowicach jako Karol Wojtyła, zmarł 2 kwiecień 2005 roku, beatyfikowany 1 maja 2011 roku przez papieża Benedykta XVI , kanonizowany 27 kwietnia 2014 –przez papieża Franciszka

[5] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne , zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.