DNI KRZYŻOWE

 DNI KRZYŻOWE 

Dni Krzyżowe [1] nazywane są dniami błagalnymi czyli rogationes, od łacińskiego rogo to znaczy prosić, modlić się. Tradycja Dni Krzyżowych narodziła się w V wieku we Francji.

W 450 roku kraj ten nawiedziły gwałtowne klęski żywiołowe. Święty Mamert, [2] biskup Vienne nakazał w tym czasie odprawianie procesji błagalnych na trzy dni przed Wniebowstąpieniem Pańskim od poniedziałku do środy. Wtedy bowiem w Europie jest wiosna w całej pełni, a wiosenne burze, deszcze, posucha mogą zniszczyć cały dobytek i spowodować głód. Z biskupem wiąże się przysłowie:

„Mamert i Pankracy mrozem kwiat poznaczy.”

Początkowo zwyczaj odprawiania Dni Krzyżowych zatwierdzono dla całej Francji był to synod w Orleanie [3] w 511 roku. Błagalne modlitwy w trakcie tych trzech dni nazywano litaniae minores to litanie mniejsze, w odróżnieniu od procesji o podobnym charakterze odprawianej w święto świętego Marka Ewangelisty 25 kwietnia zwanych litaniae maiores -litanie większe. Modlono się o urodzaje, obfite plony i ich zachowanie wraz z ludźmi od klęsk żywiołowych. Papież Leon III [4] przyjął ten zwyczaj w 816 roku. W 1570 roku, po reformie mszału za papieża Piusa V,[5] zwyczaj odprawiania Dni Krzyżowych znajduje swoje miejsce w mszale.

Dziś odbywają się procesje do krzyży znajdujących się w polu wraz ze śpiewem litanii do Wszystkich Świętych oraz suplikacji. Kościół w litanii do Wszystkich Świętych najpierw błaga o uwolnienie od wszelakiego zła, od wszelkiego grzechu, od Bożego gniewu, od sideł szatańskich, od nagłej i niespodziewanej śmierci, a także od piorunów i gwałtownych burz, od zarazy, głodu i wojny. Kapłan kropi pola uprawne wodą święconą i błogosławi. Kolejne „stacje” wyznaczają zazwyczaj polne kapliczki i krzyże ustawione na rozstajnych drogach.

Po modlitwach przy krzyżu i procesji, w kościołach odprawiane są Msze święte: w poniedziałek Msza święta za wotywy w okresie zasiewów, we wtorek - o uświęcenie pracy ludzkiej, w środę - za głodujących. Nabożeństwo z procesją, które poprzedza Mszę świętą odbywa się w szatach koloru białego.

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2021/05/dni-krzyzowe.html

---

[1] Dni krzyżowe - dni błagalne przy przydrożnych krzyżach pochodzą od słowa łacińskiego rogationes .Zrodziły się w V wieku we Francji 450 roku po klęsce żywiołowej.

[2] Święty Mament z Vienne urodził się Arles , zmarł około 475 roku w Vienne to Galia to Francuski biskup i święty kościoła. Został konsekrowany w 463 w mieście Die. Święty Mamert to patron juhasów , straży pożarnej i orędownik w czasie suszy, gorączki oraz w chorobach piersi. Wspomnienie liturgiczne przypada na 11 maja

[3] Synod w Orleanie.

[4] Papież Leon III –urodzony 750 roku w Rzymie, zmarł 12 czerwca 816 roku. 96 papież od 26 grudnia 795 roku do 816 rok. W 798 roku papież Leon wyniósł Salzburg do statutu metropolii. Wspomnienie liturgiczne to 12 czerwca. Został kanonizowany w 1673 roku przez Klemensa X.

[5] Papież Pius V.

Dni Krzyżowe

Dni Krzyżowe

Wniebowstąpienie Pańskie [1]jest uroczystością obchodzoną obecnie 40. dnia po Wielkanocy lub w niedzielę przypadającą po 40 dniu. W Polsce od 2004 r. na mocy postanowienia Konferencji Episkopatu Polski obchodzi się Wniebowstąpienie Pańskie w niedzielę przed uroczystością Zielonych Świąt. Istotą tej uroczystości jest odejście Chrystusa do Ojca, udział Chrystusowego człowieczeństwa w pełnej chwale Boga Ojca.  Trudno dokładnie określić datę powstania tej uroczystości. Pierwotnie obchodzono ją razem z Zielonymi Świętami. Tak było w Jerozolimie[2] jeszcze pod koniec IV wieku. W dniu Zesłania Ducha Świętego, w godzinach popołudniowych, wierni udawali się na Górę Oliwną, gdzie w kościele zbudowanym na pamiątkę odejścia Jezusa Chrystusa do Ojca czytano fragmenty Pisma Świętego mówiące o Wniebowstąpieniu oraz śpiewano odpowiednie hymny. Inne Kościoły już w połowie IV wieku obchodziły Wniebowstąpienie Pańskie 40. dnia jako osobną uroczystość, i to upowszechniło się w następnym stuleciu tak, że święty Augustyn w kazaniu mówił: „dzień dzisiejszy świętują po całym świecie”. W średniowieczu we Wniebowstąpienie Pańskie zaczęto odprawiać przed Mszą świętą uroczystą procesję przypominającą udanie się Chrystusa z Apostołami na Górę Oliwną i triumfalne wejście Zbawiciela do nieba. Na zakończenie procesji podnoszono w górę krzyż lub figurę Zmartwychwstałego na znak wejścia do domu Ojca. Figurę i krzyż paschalny odnoszono do zakrystii, a po odczytaniu Ewangelii gaszono paschał (obecnie pali się on do końca uroczystości Zesłania Ducha Świętego). Po procesji też polewano zgromadzonych wodą na znak, że Bóg zsyła deszcz na dobrych i złych (por. Mt 5, 45). Niekiedy też zrzucano z sufitu kościoła kwiaty dla podkreślenia radości z faktu Wniebowstąpienia.  Z Wniebowstąpieniem Pańskim łączą się tzw. Dni Krzyżowe [3]obchodzone w poniedziałek, wtorek i środę przed tą uroczystością. Są to dni błagalnej modlitwy o urodzaj i zachowanie od klęsk żywiołowych. Obchód Dni Krzyżowych zapoczątkował w Galii ok. roku 470 biskup diecezji Vienne - Mamert, w związku z klęskami nieurodzaju, trzęsienia ziemi i wojny. Nazwa Dni Krzyżowe wywodzi się stąd, że modlono się wówczas, idąc w procesji z głównego kościoła do innych kościołów, kaplic i krzyży przydrożnych. Od IX wieku śpiewano podczas procesji Litanię do Wszystkich Świętych. W średniowieczu w takich procesjach brali udział także królowie, magnaci, władze danego miasta, lud - wszyscy zazwyczaj w strojach pokutnych. W niektórych miejscowościach poświęcano popiół i posypywano nim uczestniczących w procesji. Obecnie Dni Krzyżowe nazywane są dniami modlitw o dobre urodzaje i za kraje głodujące. Poleca się też organizować procesje błagalne. W poniedziałek poleca się odprawić Mszę św. „w okresie zasiewów”, we wtorek - „o uświęcenie pracy ludzkiej” i we środę - „za głodujących”. W naszej diecezji jedynie w niektórych parafiach wiejskich odprawiane są Dni Krzyżowe.  Dni między Wniebowstąpieniem Pańskim a Zielonymi Świętami są czasem modlitwy o dar Ducha Świętego. Dlatego od piątku przed obecnym Wniebowstąpieniem Pańskim odprawiamy Nowennę do Ducha Świętego poleconą Kościołowi przez papieża Leona XIII w roku 1895 i 1897.

---

[1] Wniebowstąpienie Pańskie – obchodzone 40 dnia po Wielkanocy

[2] Jerozolima – początki obchodzenia uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego -datuje się pod koniec IV wieku wierni udawali się na Górę Oliwną w czasie Zesłania Ducha Świętego

[3] Dni Krzyżowe – dni błagalne o urodzaje poprzedzają Wniebowstąpienie Pańskie tradycyjnie jest to poniedziałek wtorek i środa, a zapoczątkował w Galii ok. roku 470 biskup diecezji Vienne - Mamert