Bł. Jan Paweł II – dwadzieścia siedem lat pontyfikatu.-rok I

Bł. Jan Paweł II – dwadzieścia siedem lat pontyfikatu.
Kiedy pojawia się w naszym życiu jakieś ważne wydarzenie, czy uroczystość rodzinna chcemy je uwiecznić. Chyba nie ma wśród nas osoby, która nie miałaby albumu ze zdjęciami. Upamiętniamy chrzty, komunie, śluby, urodziny a nawet wyjazdy wakacyjne. Po jakimś czasie wracamy do tych pięknych chwil, wspominając stare dobre czasy. To okazja do wzruszeń, przeżycia jeszcze raz radości i szczęścia.
Dla milionów Polaków takim wyjątkowym wydarzeniem był wybór na papieża Karola Wojtyły. Wielu z nas doskonale pamięta ten dzień. 16 października 1978 roku o godzinie 17.15 usłyszeliśmy z okna papieskiego słowa: ‘’ Habemus papam…’’ – mamy papieża. Nikt wtedy nawet nie przypuszczał, że papieżem zostanie Polak. Od tej chwili rozpoczął się niesamowity pontyfikat. Dzień po dniu, rok po roku, byliśmy świadkami wielkich wydarzeń, a przede wszystkim, mogliśmy widzieć własnymi oczami jak wzrasta świętość Jana Pawła II. Przez 27 tygodni będziemy wspominać wybrane wydarzenia pontyfikatu Jana Pawła II w formie kroniki na podstawie książki Grzegorza Polaka ‘’ Kronika pontyfikatu ‘’.
W każdym z cyklu będzie także krótki życiorys wybranego świętego czy błogosławionego, którego Jan Paweł II wyniósł na ołtarze. Potraktujmy tę lekturę, jako duchowe przygotowanie do kanonizacji bł. Jana Pawła II.
PIERWSZY ROK PONTYFIKATU – ‘’ NIE LĘKAJCIE SIĘ ‘’
‘’ Nie lękajcie się. Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi…’’ Te słowa wypowiedział Jan Paweł II podczas wspaniałej ceremonii inauguracji swojego pontyfikatu. W czasie trzygodzinnej uroczystości trzykrotnie zabiły mocniej serca Polaków. Po raz pierwszy, kiedy Ojciec Święty ucałował ręce kard. Wyszyńskiego, podniósł go z klęczek i wziął w ramiona. Drugi raz gdy powiedział, że jest’’ synem narodu polskiego’’. I wreszcie wtedy, gdy przemówił do Polaków, cytując inwokację ‘’Pana Tadeusza‘’, mówiąc: ‘’ Wszystko, co mógłbym powiedzieć, będzie blade w stosunku do tego, co czuje w tej chwili serce moje. A także w stosunku do tego, co czują Wasze serca. Więc oszczędźmy słów. Niech pozostanie milczenie przed Bogiem, które jest samą modlitwą.
16 października 1978 roku - Ok. godz. 17:15 Karol Wojtyła zostaje wybrany na papieża, przybiera imię Jan Paweł II i wbrew przyjętemu zwyczajowi przemawia do tłumu na placu św. Piotra w "naszym języku włoskim".
17 października 1978 roku - Papież odwiedza chorego biskupa (przyszłego kardynała) Andrzeja Deskura w klinice Gemelli.
22 października 1978 roku - Jan Paweł II uroczyście inauguruje swój pontyfikat.
23 października 1978 roku - Audiencja "pożegnalna" dla 4 tys. Polaków z kard. Wyszyńskim (prymas i papież padają przed sobą na kolana).
29 października 1978 roku - Odwiedza sanktuarium maryjne w Mentorelli.
Październik 1978 rok - KGB i Komitet Centralny KPZR zlecają wykonanie analiz wyboru Karola Wojtyły na urząd papieski.
5 listopada 1978 roku - Jan Paweł II odwiedza w Asyżu i w Rzymie sanktuaria z grobami świętych patronów Włoch, Franciszka z Asyżu i Katarzyny Sieneńskiej.
12 listopada 1978 roku - Papież Jan Paweł II obejmuje swoją rzymską katedrę, bazylikę św. Jana na Lateranie.
20 listopada 1978 roku - Spotyka się z kardynałem Josifem Slipym, głową prześladowanego Kościoła greckokatolickiego na Ukrainie.
2 grudnia 1978 roku - Apeluje o wolność religijną dla wszystkich w 30. rocznicę proklamowania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
3 grudnia 1978 roku - Jan Paweł II dokonuje pierwszej wizytacji parafii w Rzymie (par. św. Franciszka Ksawerego w dzielnicy Garbatella).
29 grudnia 1978 roku - Mianuje ks. Franciszka Macharskiego arcybiskupem krakowskim.
1 stycznia 1979 roku - 12. Światowy Dzień Pokoju, orędzie "Osiągniemy pokój wychowując do pokoju".
6 stycznia 1979roku - Jan Paweł II udziela swemu następcy w archidiecezji krakowskiej sakry biskupiej (ogółem wyświęci 321 biskupów).
7 stycznia 1979 roku - W kaplicy Sykstyńskiej inauguruje transmisję przez Radio Watykańskie niedzielnej mszy św. w języku polskim (kontynuowana we wszystkie niedziele i święta do początku 1997 roku), odprawiając pierwszą z nich.
24 stycznia 1979 roku - Audiencja dla Andrieja Gromyki, ministra spraw zagranicznych ZSRR.
25 stycznia - 1 lutego 1979 roku - Pierwsza podróż apostolska Jana Pawła II poza granice Włoch - do Meksyku, na Dominikanę i Bahamy; w tym 28 stycznia 1979 - Wygłasza przemówienie na III Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Puebli w Meksyku.
25 lutego 1979 roku - Jan Paweł II udziela ślubu córce rzymskiego zamiatacza ulic.
2 marca 1979 roku - Papież podejmuje działanie na rzecz wzmocnienia katolicyzmu w Czechosłowacji w liście dotyczącym oporu religijnego wobec tyranii.
4 marca 1979 roku - Pierwsza encyklika Jana Pawła II, "Redemptor hominis".
12 marca 1979 roku - Audiencja dla przedstawicieli organizacji żydowskich.
19 marca 1979 roku - Papieski list do ukraińskiego kardynała Josipa Slipego zapowiada obchody tysiąclecia chrześcijaństwa na Rusi Kijowskiej w 1988 roku i broni zasady powszechnej wolności religijnej.
8 kwietnia 1979 roku - Jan Paweł II ogłasza pierwszy list do wszystkich kapłanów Kościoła na Wielki Czwartek.
29 kwietnia 1979 roku - Pierwsze beatyfikacje Jana Pawła II: o. Franciszka Colla OP i o. Jakuba Lavala CSSp. (W ciągu swego pontyfikatu ogłosi on 1345 błogosławionych i 483 świętych).
30 czerwca 1979 roku - Podczas swego pierwszego konsystorza Jan Paweł II mianuje czternastu nowych kardynałów, wśród których są abp Franciszek Macharski i bp Władysław Rubin. (Ogółem na 9 konsystorzach mianuje 231 kardynałów i jednego in pectore).
2 - 10 czerwca 1979 roku - Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski (jego druga podróż zagraniczna) pod hasłem: "Gaude Mater Polonia".
5 września 1979 roku - Papież rozpoczyna czteroletni cykl audiencji generalnych poświęconych teologii ciała.
29 września - 8 października 1979 roku - Trzecia papieska podróż zagraniczna, w tym:
29 września - 1 października 1979 roku - Pierwsza w historii papieska pielgrzymka do Irlandii.
1 - 8 października 1979 roku - Papież udaje się w swą pierwszą pielgrzymkę do Stanów Zjednoczony.
WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II
W pierwszym roku pontyfikatu Jan Paweł II beatyfikował dwie osoby: Hiszpana ojca Francisca Colla i Francuza, ojca Jacquesa Lawala. Kim byli nowi błogosławieni? Ojca Lawala papież Jan Paweł II nazwał patronem swojego pontyfikatu. Jego życiorys chciałbym teraz wszystkim przybliżyć.
Jakub Laval – urodził się 18 września 1803 roku w gminie Croth w Normandii. Jakub pochodził z katolickiej rodziny. W wieku czternastu lat rozpoczął przygotowania do kapłaństwa pod okiem swego wuja, który był proboszczem w Tourviille. W 1820 roku wstąpił do niższego seminarium duchownego w Évreux. Po roku przeniósł się do Kolegium św. Stanisława w Paryżu, po którego zakończeniu odbył studia medyczne zwieńczone tytułem doktora nauk medycznych w 1830 roku. Jednak porzucił pracę lekarską na rzecz okolicznej ludności i postanowił wstąpić do wyższego seminarium duchownego w 1835 roku.
Święcenia kapłańskie otrzymał 22 grudnia 1838 roku, po których został mianowany proboszczem w Pinterville. W 1840 r. dowiedziawszy się o nowo powstającym Zgromadzeniu Niepokalanego Serca Maryi (połączonego później z Seminarium Ducha Świętego pod nazwą Zgromadzenia Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi) założonym przez ks. Libermanna przyłączył się do niego składając śluby zakonne, a w rok później wypłynął w kierunku wyspy Mauritius. Zasłynął tam jako gorliwy duszpasterz czarnoskórej ludności, opracowując dla niej katechizm w języku kreolskim i odprawiając specjalne msze święte.
Ojciec Jakub Laval zmarł 9 września 1864 roku w Port Louis w wieku 61 lat. W jego pogrzebie uczestniczyło ok. 40 tysięcy osób. Został pochowany w kościele w Sainte Croix (Port Louis).Postać Jakuba Lawala w ścisły sposób związana jest z pontyfikatem Jana Pawła II. Był on pierwszym błogosławionym wyniesionym przez papieża-Polaka na ołtarze. Beatyfikacja miała miejsce 29 kwietnia 1979 roku w Rzymie. Wspomnienie liturgiczne bł. Jakuba obchodzone jest 9 września. Bł. Jakub Laval nazywany jest Apostołem Mauritiusa.
Papieskie anegdoty
Telefonistka - cesarzowa
Niedługo po tym, jak Jan Paweł II został papieżem, zatroskany o zdrowie przyjaciela, biskupa Andrzeja Deskura, osobiście zatelefonował do szwajcarskiej kliniki, w której leczył się Deskur. Gdy telefonistka w szpitalu w Zurychu usłyszała w słuchawce: "Jestem papieżem, dzwonię z Watykanu", odpowiedziała:
- Taaak? A ja jestem cesarzową Chin.