Uroczystość poświęcenia obrazu św. R. Kalinowskiego w Wilnie, fot. Wilno...

Czternasty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’ Przybyłem aby usłyszeć krzyk wieków ‘’

Czternasty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’ Przybyłem aby usłyszeć krzyk wieków ‘’
Jedną z najdramatyczniejszych homilii pontyfikatu wygłosił Jan Paweł II na afrykańskiej wyspie Goree,

najpierw portugalskiej misji, potem centrum handlu żywym towarem, skąd ‘’ chrześcijańscy’’ Europejczycy wywozili Afrykańczyków na handel niewolnikami. ‘’ Przybyłem tutaj, aby złożyć hołd wszystkim ofiarom, nieznanym ofiarom; nie wiadomo dokładnie, ile ich było, nie wiadomo, kim byli ‘’ – mówił Papież.
12 - 21 października 1991 roku - Podróż do Brazylii (53 papieska podróż zagraniczna).
17 listopada 1991 roku - Kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego.

28 listopada - 14 grudnia 1991 roku - W Rzymie obraduje pierwsze Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone Europie.
8 grudnia 1991 roku - Ogłoszenie przez Rosję, Ukrainę i Białoruś upadku Związku Radzieckiego (formalne rozwiązanie 26 grudnia).
20 grudnia 1991 roku - Audiencja dla prezydenta Rosji Borysa Jelcyna.
1 stycznia 1992 roku - 25 Światowy Dzień Pokoju, orędzie "Wierzący zjednoczeni w budowaniu pokoju".
13 stycznia 1992 roku - Stolica Apostolska uznaje niepodległość Chorwacji i Słowenii.
8 lutego 1992 roku - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej z Chorwacją, Słowenią i Ukrainą.
19 - 26 lutego 1992 roku - Podróż do Afryki: Senegal, Gambia, Gwinea - wizyta w Domu Niewolników na wyspie Gorée (54 papieska podróż zagraniczna).
4 kwietnia 1992 roku - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej z Mongolią.
9 – 12 maja 1992 roku – Jan Paweł II uczestniczy w Światowym Dniu Młodzieży w Rzymie.
9 maja 1992 roku - Papież ogłasza, że dzień 11 lutego - święto Matki Boskiej z Lourdes - będzie corocznie obchodzony jako Światowy Dzień Chorego.
17 maja 1992 roku – beatyfikacja hiszpańskiego księdza Josemarii Escrivy

, założyciela Opus Dei, Józefiny Bakhita, sudańskiej niewolnicy.
4 - 10 czerwca 1992 roku - Podróż do Afryki: Angola, Wyspy Św. Tomasza i Książęca (55 papieska podróż zagraniczna).
25 czerwca 1992 roku - Zatwierdzenie nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego.
15 lipca 1992 roku - Jan Paweł II przechodzi operację usunięcia łagodnego guza jelita.
21 września 1992 roku - Stolica Apostolska nawiązuje stosunki dyplomatyczne z Meksykiem.
9 - 14 października 1992 roku - Wizyta w Dominikanie z okazji 500-lecia ewangelizacji Ameryki (56 papieska podróż zagraniczna); papież bierze udział w IV Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Santo Domingo.
11 października 1992 roku - Konstytucja apostolska "Fidei depositum"

z okazji publikacji Katechizmu Kościoła Katolickiego.
WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II

Józefina Bakhita - Urodziła się w roku 1868 w Olgossie, niedaleko góry Agilere, w prowincji Darfur, w Sudanie. Jako kilkuletnia dziewczynka została porwana przez arabskich handlarzy niewolników. To dramatyczne w życiu dziewczynki wydarzenie spowodowało, że zapomniała własnego imienia. Nazwano ją „Bakhita”, co znaczy mająca szczęście, szczęściara. Wielokrotnie sprzedawana doświadczyła licznych cierpień m.in. na jej skórze wykonywano nożem tatuaże, a rany zasypywano solą. Jako piętnastolatka została zakupiona przez włoskiego konsula, Callisto Legnaniego, który po kilkudziesięciu miesiącach zabrał ją ze sobą do Włoch. Tam została opiekunką w rodzinie Mariny Turiny Michieli. Ona to widząc dobroć i spokój w Bakhicie oddała ją „do przyuczenia” siostrom kanosjankom (Zgromadzenie Sióstr Córek Miłości Służebnic Ubogich św. Magdaleny z Canossy). Tam otrzymała zgodę na poznanie wiary katolickiej, z którą spotkała się już wcześniej. 9 stycznia 1890 roku przyjęła chrzest, bierzmowanie i pierwszą komunię. Otrzymała imię Józefina. Kilka lat później wstąpiła do zakonu. Zgodnie z prawem włoskim nie była już niewolnicą, dlatego też nie wyjechała do Afryki, gdy otrzymała taki nakaz od pani Michieli, jej poprzedniej właścicielki. Przez ponad 50 lat życia zakonnego była wierną, pełną miłości, ciepła i troski służebnicą. Do jej obowiązków należały przede wszystkim zadania fizyczne. Była kucharką, szwaczką, praczką czy furtianką. Ta ostatnia funkcja sprawiła, że o jej cieple przekonali się także świeccy spoza murów zakonnych. Wielokrotnie wystawiana na próbę, wyszydzana z powodu swojego pochodzenia okazała się pełną wiary chrześcijanką. Do końca życia pracowała i modliła się w domu zakonnym w Schio. Zmarła na skutek choroby w 1947 roku. Pochowana została trzy dni po swojej śmierci, 11 lutego 1947 roku. Życiorys Józefiny Bakhity Benedykt XVI przedstawił w encyklice Spe salvi jako przykład nierozerwalnej i determinującej relacji wiary i nadziei w życiu chrześcijan. Giacomo Campiotti zrealizował film biograficzny (2009) o życiu Józefiny Bakhity. Św. Józefina Bakhita patronuje chrześcijanom mieszkającym w Sudanie, zgromadzeniom sióstr kanosjanek i braci kanosjanów, a także wszystkim dziełom miłosierdzia, w szczególności nastawionym na ubogie dziewczęta i kobiety. Swoim wstawiennictwem wspiera także projekt „Sudan 2000”, prowadzony przez kanosjanki, którego zadaniem jest organizowanie ośrodków edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i kobiet afrykańskich z Sudanu. W Kościele katolickim wspominana jest w dzienną rocznicę śmierci (8 lutego).
Papieskie anegdoty
"...najprzystojniejszy Księże Kardynale"
Zabawne sytuacje nie peszyły Karola Wojtyłę także jeśli zdarzały się za sprawą kobiet. "Eminencyjo, najprzystojniejszy Księże Kardynale" - tak kiedyś powitała Karola Wojtyłę jedna z parafianek Podhala. "No, coś w tym jest" - odpowiedział niespeszony kardynał.