110
ROCZNICA ŚMIERCI JOANNY GRYZIK – SCHAFFGOTSCH, CZYLI „ŚLĄSKIEGO KOPCIUSZKA”
Któż
ze Śląska[1]
i terenów Rudy Śląskiej [2]
nie zna historii Śląskich przemysłowców dawnych czasów. Kiedy bogactwo ziemi
dla mieszkańców było dobrem wspólnym. Jednych z takich postaci był Karol Godula.
[3]
Ale tajemnica tkwi jeszcze w małej dziewczynce 6 letniej, kiedy to mama oddała
na wychowanie do Karola Goduli - Joannę.
Kiedy w 1845 roku zmarł ojciec Jan. Antonina z domu Hayn
wraz ze swoimi dwoma córkami była w trudnej sytuacji finansowej, ale też w
planach miała szybkie małżeństwo. W 1846 mała Joanna trafiła do domu Karola
Goduli, gdzie opiekowała się nią służąca Emilia Lukas to przyjaciółka Antoniny.
Godula chociaż był bardzo bogaty to doskwierała mu samotność, ale i brzydota i
ponury charakter, który działał odpychająco na otoczenie. Joanna nie okazywała
strachu i nie czuła lęku do niego. Sam Godula zauważył cechy małego dziecka i
tak zrodziła się przyjaźń w konsekwencji Karol zatrudnił nauczyciela, który
przychodził i uczył Joannę w domu. Karol Godula zmarł 6 lipca 1848. Zgodnie z
testamentem jego główną spadkobierczynią została 6-letnia wówczas Joanna,a
fortuna jaką zgromadził Śląski przedsiębiorca była jedną z największych w
dziejach Górnego Śląska. Joanna odziedziczyła: 4 kopalnie galmanu i połowę
udziału w kolejnej, 6 kopalni węgla, 4 majątki ziemskie − Szombierki-Orzegów,
Bobrek, Bujaków, oraz Chudów-Paniówki − łącznie prawie 70 tysięcy mórg pola i
prawie 3,5 tys. mórg lasu. Joannę wywieziono do Wrocławia, gdzie w klasztorze
urszulanek kontynuowała naukę. W 1849 Joanna wraz z Emilią Lucas wróciły do
Szombierek, gdzie zamieszkały w pałacu Goduli. Dalszą naukę Joanny prowadziła
zatrudniona w tym celu dyplomowana nauczycielka z Wiednia Amalia Porsanner von
Ehrenthal.
Po zakończeniu nauki, Joanna zamieszkała razem z Schefflerem w jego
willi we Wrocławiu. Tam poznała Hansa Ulryka Schaffgotscha, [4] swojego przyszłego męża. Ważną
datą jest 6 października 1858 roku kiedy to Król Prus Fryderyk Wilhelm IV
Hohenzollern nadał jej szlachectwo zmieniając nazwisko na Gryzik von
Schomberg-Godula i nadał herb. I tak w herbie zobaczymy błękit i złoto, barwy
Górnego Śląska oraz kupla. Miesiąc później 15 listopada 1858 roku Joanna
wychodzi za Hansa Ulryka Schaffgotscha z Cieplic.
Ta uroczystość odbyła się w kościele Wniebowzięcia
Najświętszej Marii Panny [5] w Bytomiu. Wcześniej, 23
października tego samego roku przyszli małżonkowie podpisali w pałacu
Szombierkach kontrakt ślubny. Małżeństwo Hansa Ulryka i Joanny Gryzik von
Schomberg-Godula [6]
zapoczątkowało Górnośląską linię rodu Schaffgotschów. Zaraz po uroczystości
zaślubin małżonkowie zamieszkali w willi Schefflera przy obecnej ulicy Ogrodowej
we Wrocławiu, potem przeprowadzili się do domu przy obecnej ulicy Świdnickiej 1860
roku. W 1859 roku prawni opiekunowie Joanny zakupili dla małżonków majątki w
Kopicach, [7] Chudowie i Paniowach. I tu
już rozpoczyna się ciekawa historia Kopickiego pałacu jednej z najwspanialszych
rezydencji na Śląski w połowie XIX wieku. W 1865 Joannę uznano za pełnoletnią,
a tym samym zdobyła ona prawo do dysponowania swoim majątkiem, co czyniła z
wielkim sukcesem a jej mąż utrzymywał się z posagu. Zmarła 21 czerwca 1910 roku
w swojej rezydencji w Kopicach.
W czerwcowy sobotni deszczowy poranek wspólnie z przyjacielem
wyruszyliśmy na szlak Opolski do Kopic, aby uczcić obchodzoną 110 rocznicę [8] śmierci Joanny Gryzik –Schaffgotsch
czyli jak często się mówi Śląskiego Kopciuszka. Uroczystość miała być połączona
z pochówkiem szczątków rodziny Schaffotsch w przepięknie odrestaurowanym mauzoleum.
Ale z powodu epidemii korona wirusa potomkowie Schgaffgotschów nie przyjechali.
Ekshumacja szczątek rodziny Schgaffgotschów odbyła się 28 października 2019
roku. Po II wojnie światowej ciało Harbiny zostało z profanowane W 1978 roku ówczesny
proboszcz parafii pochował w skromnym grobie. Po 41 latach doczesne szczątki
zostały złożone w trumnach w mauzoleum. W takcie pochówku mszę odprawił proboszcz
Jarosław Szeląg. Przejdźmy już do sobotniej uroczystości. Przed uroczystą mszą
odbył się krótki koncert organowy który poprowadził mieszkańców i gości w tamtą
epokę, ale też muzykę baroku. W kościele parafialny (zobacz też) odbyła się koncelebrowana
uroczysta msza święta [9] sprawowana pod
przewodnictwem biskupa Gliwickiego Jana Kopca.
Eucharystia była celebrowana po Polsku, Łacinie i Niemiecku(zobacz też homilię) wraz z biskupem eucharystię odprawiał proboszcz Kopic i księża z Bytomia –Szombierek i Rudy Śląskiej –Goduli. Doś spora grupa mimo deszczu przybyła na mszę. W uroczystej eucharystii uczestniczył też poczet sztandarowy byłej huty cynku z Szopienic. [10]
A gościnami, którzy przybyli byli między innymi: wiceprezydent Zabrza i burmistrz Grodkowa, Towarzystwo Miłośników Orzegowa ,goście z Pławniowic, Lipin, oraz Bytomia.
W homilii ksiądz biskup przytoczył jak ważną rolę hrabina odbywała w tamtych czasach i świadectwie jej wielu fundacji które zakładała. Dziś to ten przykład powinien być odwzorowany dla bogactwa wspólnego o ziemię i troskę o Śląsk. Na zakończenie eucharystii odczytano list Hansa –Uliricha Schaffgotscha prawnuka Joanny. Po mszy biskup i mieszkańcy przeszli do mauzoleum [11] i wspólnie złożyli kwiaty oraz odmówili modlitwę. Ostatnim akcentem było oprowadzenie po ruinach pałacu w Kopicach przez Macieja Mischok, [12] który dość ciekawie opowiadał o „Śląskim kopciuszku”. Chociaż pogodna nie dopisała, to niewątpliwie ruiny pałacu [13] w stylu neogotyckim chyba wszystkich zachwyciły.
Eucharystia była celebrowana po Polsku, Łacinie i Niemiecku(zobacz też homilię) wraz z biskupem eucharystię odprawiał proboszcz Kopic i księża z Bytomia –Szombierek i Rudy Śląskiej –Goduli. Doś spora grupa mimo deszczu przybyła na mszę. W uroczystej eucharystii uczestniczył też poczet sztandarowy byłej huty cynku z Szopienic. [10]
A gościnami, którzy przybyli byli między innymi: wiceprezydent Zabrza i burmistrz Grodkowa, Towarzystwo Miłośników Orzegowa ,goście z Pławniowic, Lipin, oraz Bytomia.
W homilii ksiądz biskup przytoczył jak ważną rolę hrabina odbywała w tamtych czasach i świadectwie jej wielu fundacji które zakładała. Dziś to ten przykład powinien być odwzorowany dla bogactwa wspólnego o ziemię i troskę o Śląsk. Na zakończenie eucharystii odczytano list Hansa –Uliricha Schaffgotscha prawnuka Joanny. Po mszy biskup i mieszkańcy przeszli do mauzoleum [11] i wspólnie złożyli kwiaty oraz odmówili modlitwę. Ostatnim akcentem było oprowadzenie po ruinach pałacu w Kopicach przez Macieja Mischok, [12] który dość ciekawie opowiadał o „Śląskim kopciuszku”. Chociaż pogodna nie dopisała, to niewątpliwie ruiny pałacu [13] w stylu neogotyckim chyba wszystkich zachwyciły.
JZ [14]
DO
GALERII ZDJĘĆ
Podróżnicy
polecają sprawdzoną bazę noclegową
[1] Śląsk- historycznie
to stolicą był Wrocław – dziś dzieli się na Górny i Dolny
[2] Ruda Śląska miasto
przemysłowe na Górnym Śląsku.
[3] Karol Godula z
Niemieckiego Karl Godulla Carolus Godulla - urodzony 8 listopada 1781roku w
Makoszowach niedaleko Zabrza, zmarł 6 lipca 1848 roku we Wrocławiu został
pochowany w krypcie pod kościołem pw . Najświętszego Serca Pana Jezusa w
Bytomiu –Szombierkach – Śląski przemysłowiec
[4] Hans Urlich Schaffgotsch
– właściciel pałacu w Cieplicach – Śląski ród arystokratyczny pochodzący z
Frankonii
[5] Kościół -Wniebowzięcia
Najświętszej Marii Panny w Bytomiu
[6] Joanna Schaffgotsch
z domu Grycik. Z niemieckiego to: Johanna Gräfin von Schaffgotsch, urodzona 29
kwietnia 1842 roku w Porembie,to dzisiejsza dzielnica Zabrza, zmarła 21 czerwca
1910 w Kopicach. To dziedziczka fortuny Karola Goduli, nobilitowana w 1858 roku
z dodaniem do nazwiska von Schomberg-Godula, żona hrabiego Hansa Ulryka
Schaffgotscha. Znana jako „Śląski Kopciuszek”.
[7] Kopice Niemiecki:
Koppitz, w latach 1936–1945 Schwarzengrund – wieś w Polsce położona w województwie
opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Grodków.
[8] 110 rocznica śmierci
Joanny Gryzik –Schaffgotsch 20 czerwiec 2020 roku obchody jubileuszowe.
[9] Koncelebrowana msza
święta pod przewodnictwem biskupa Gliwickiego Jana Kopca.
[10] Poczet sztandarowy
hutników cynku z Szopienic.
[11] Mauzoleum rodzinny Schaffgotsch
odrestaurowane 2020 roku.
[12] Fundacja z Kopic założona
przez Macieja Mischok .
[13] Ruiny pałacu rodzinny Schaffgotsch w Kopicach
[14] Jacek Źróbek –
Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, -
udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej,
miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka
Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co
tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie
Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.
Autor
kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę
istnienia.
W
działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska –
współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych
inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości
państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe,
północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.