SANKTUARIUM CUDU EUCHARYSTYCZNEGO
SANKTUARIUM CUDU EUCHARYSTYCZNEGO
Lanciano [1] to miasteczko znajdujące się w regionie Abruzji w prowincji Chieti. Architektura sięga zamierzchłych czasów, której częścią są kamienne budowle romańskie i gotyckie [2]zostawiając niezniszczalny ślad dawnych losów mieszkańców. Ale co takiego kryje się tajemniczego w mieście że turyści, podróżnicy, czy pielgrzymi zatrzymują się?
W tym starożytnym mieście Anxanum, dziś zwanym Lanciano, a wzniesionym przez plemię Frentanów[3] zdarzył się pierwszy i najważniejszy dla kościoła -Cud Eucharystyczny[4]
Niewątpliwie pielgrzymi zatrzymując się w Lanciano zmierzają dalej do San Giovanni Rotondo, czy Loreto. Zajrzyjmy do mieszkańców[5] to odkryjemy, że zajmują się produkcją igieł, oraz są znawcami wełny i tkanin, co przyciąga wielu gości. Sercem miasta jest plac Piazza Plebiscito[6].
Wędrując ścieżkami miasta, to na pewno będziemy przechodzić przez rzymski most [7]wybudowany przez cesarza Wespazjana, a był świadectwem dobrobytu. Na granicy mostu balansuje katedra tu warto dodać stolica biskupia. Zwiedzając zabytki to musimy odwiedzić twierdzę Torri Montanare[8] z licznymi wieżami. Chlubą miasteczka jest najpiękniejszy kościół Santa Maria Maggiore[9]. Gdy już poznamy wiele tajemnic miasta nasza droga poprowadzi do małego kościółka Świętego Longina,
Wędrując ścieżkami miasta, to na pewno będziemy przechodzić przez rzymski most [7]wybudowany przez cesarza Wespazjana, a był świadectwem dobrobytu. Na granicy mostu balansuje katedra tu warto dodać stolica biskupia. Zwiedzając zabytki to musimy odwiedzić twierdzę Torri Montanare[8] z licznymi wieżami. Chlubą miasteczka jest najpiękniejszy kościół Santa Maria Maggiore[9]. Gdy już poznamy wiele tajemnic miasta nasza droga poprowadzi do małego kościółka Świętego Longina,
(wejście do sanktuarium Cudu Eucharystycznego)
dziś sanktuarium Cudu Eucharystycznego, gdzie w murach budynku kryje się największy skarb miasta, monstrancja połączona z kielichem, a w niej znajduje się kilkanaście gramów relikwii ciała i krwi Chrystusa. Gdy już nawiedzimy kościół przed ołtarzem pomódlmy się modlitwą tak:
„Chwała Tobie o Chryste, który w tym Cudzie Eucharystycznym
zostawiłeś nam znak swej miłości, aby wzrastała nasza wiara
Gdy już duchowe dziękczynienie i adoracja zostaną spełnione, a nasze zmysły zaspokojone, sięgnijmy historii tego cudu, działo się to w VIII wieku około 750 roku podczas Mszy świętej,
gdy odprawiał pewien mnich bazylianin- hostia przemieniła się skrwawiony strzęp Ciała, a wino w kielichu przemieniło się w Krew. Z zapisek kronikarza klasztornego [11] możemy odczytać tą historię, a mówi ona:
gdy odprawiał pewien mnich bazylianin- hostia przemieniła się skrwawiony strzęp Ciała, a wino w kielichu przemieniło się w Krew. Z zapisek kronikarza klasztornego [11] możemy odczytać tą historię, a mówi ona:
„W klasztorze Świętego Bazylego żył uczony mnich, który dobrze znał się na naukach świata, ale był ignorantem w sprawach Bożych i dlatego nie był mocny w swojej wierze. Prześladowało go zwątpienie, czy w konsekrowanej Hostii jest prawdziwie obecny Chrystus i czy konsekrowane wino jest prawdziwie Jego Krwią. Jednak wciąż modlił się do Boga, aby Pan usunął tę ranę niewiary z jego serca. Łaska nadprzyrodzona nie opuściła go, gdyż Bóg, Ojciec Miłosierdzia i Wielkiego Pocieszenia, upodobał sobie wznieść go z głębokiej ciemności i dać mu tę samą łaskę, którą dał niewiernemu apostołowi Tomaszowi. Jednego ranka podczas Mszy św., po wymówieniu słów konsekracji, jego zwątpienie i błędy nasiliły się bardziej niż kiedykolwiek. Przez najbardziej zadziwiającą łaskę ujrzał on chleb zamieniony w Ciało i wino zamienione w Krew. Mnich zmieszał się i przeraził przez to niezwykłe wydarzenie tak, że trwał jakby w ekstazie przez dłuższy czas, ale w końcu jego przerażenie ustąpiło duchowemu szczęściu, które wypełniło jego duszę. Odwrócił swoją twarz zalaną łzami i wykrzyknął do zgromadzonych: “ O szczęśliwi przyjaciele, którym nasz błogosławiony Pan ujawnił się w tym Najświętszym Sakramencie, ażeby siebie objawić przed wami i przed moim własnym niedowierzaniem. Podejdźcie, bracia, i spójrzcie na naszego Boga, który przybył do nas. Oto Ciało i Krew naszego ukochanego Chrystusa”
( współcześni pątnicy modlący się w czasie mszy świętej)
Cud Eucharystyczny dla kronikarzy oraz naukowców stał się ważnym wydarzeniem, co przez 12 wieków był skrzętnie opisywany i badany, a jego rezultatem jest np. marmurowa tablica z tekstem wyrytym anonimowego kronikarza z pochodząca z 1636 roku. Ciekawostką jest kult relikwii interesujący epizod tegoż miejsca .Turcy gdy atakowali wybrzeże Adriatyku w 1565 roku ojciec Antonio da Mastro Renzo[12] , postanowił umieścić relikwie w bezpiecznym miejscu uciekając z miejscowymi młodymi ludzi i drogocennym bagażem, ale 24 godzinach podróży znalazł się u podnóża drzwi, z których wyruszył. Uświadamiając sobie że Jezus Chrystus upodobał sobie to miejsce i do swoich młodych towarzyszy powiedział słowa:
„Drodzy przyjaciele, nie upatrujcie w tym wydarzeniu pecha, ale złóżcie to na karb Opatrzności Bożej, gdyż Jego sekrety są nieznane i niezgłębione. Dlatego musimy tu pozostać i jeśli to konieczne, musimy być gotowi przelać krew i poświęcić nasze życie, jak prawdziwym żołnierzom Chrystusa przystało”
Zatrzymajmy się jeszcze na ważnej dacie, bo to ona dokumentuje najważniejszy i pierwszy cud dla kościoła. Cudowna krew
(święte relikwie znajdujące się w ołtarzu głównym
monstrancja wykonana przez neapolitańskich jubilerów)
znajduje się w kielichu z kryształu górskiego od 1252 roku z woli Biskupa Chieti Landolfo Caracciolo, autentyczność cudu potwierdził bullą 20 czerwca 1252 roku papież Innocenty IV[13] ,
(papież Innocenty IV -20 czerwca 1252 autentyczność Cudu Eucharystycznego bullą)
opiekunami i kustoszami są ojcowie Franciszkanie. Wcześniej byli tam bazylianie do roku 1176 i benedyktyni do roku 1252. W miejsce małego kościółka franciszkanie wybudowali w1258 roku obecne sanktuarium w stylu romańsko-gotyckim, ale na przestrzeni czasu ustąpił miejsca barokowi. Święte relikwie najpierw znajdowały się bocznym ołtarzu nawy głównej, od 1902 roku [14] relikwie znajdują się marmurowym ołtarzu z przepiękną monstrancją. Mistyczne ciało i krew, to dla pielgrzyma i katolika poznawanie Boga,
(pielgrzymi zmierzający do sanktuarium )
i tak ze wszystkich stron świata nawiedzane jest to sanktuariów przez pątników, księży, biskupów, kardynałów. Wśród pielgrzymów w całonocnym czuwaniu, u stóp relikwiarza spędził na modlitwie niestudzony pielgrzym kardynał Karol Wojtyła w 3.11.1974 roku[15], późniejszy papież Jan Paweł II wpisując się do księgi pamiątkowej słowami
"Spraw, abyśmy w Ciebie bardziej wierzyli, pokładali nadzieję i miłowali"
U progu, gdy stoimy i kontemplujemy uświadamiamy sobie, jakaż to wielka tajemnica, która jest tylko wiarą.
[1] Lanciano (Anxanum) region Abruzja , prowincja Chieti , plemię Frentani , film https://youtu.be/wRFIdnwJB5c
[2] Architektura romańska i gotyk
[3] Italskie premię Frentanów -założyciele
[4] Pierwszy cud Eucharystyczny VIII n.e. kościół świętego Longina
[5] Główni producenci igieł i gospodarze targów wełny i tkanin
[6] Główny plac miasta
[7] Rzymski most , rekonstrukcja , wybudowany –cesarz Wespazjan
[8] Torri Montanare – twierdza,
[9] Najpiękniejszy kościół Lanciano
[11] Pierwsze zapiski o cudzie Eucharystycznym
[12] 1 sierpień 1565 , ojciec Antonio da Mastro Renzo, epizod z podrożą
[13] Bula papież Innocenty IV , 20 czerwiec 1252, Biskup Chieti Landolfo Caracciolo
[14]1902 przeniesienie relikwii do marmurowego ołtarza , wcześniej od 1636 roku znajdował się w bocznym ołtarzu nawy głównej w starym relikwiarzu z kutego żelaza
[15] Wpis do księgi pamiątkowej , Kardynał Karol Wojtyła 3 XI 1974 rok