Dwudziesty szósty rok pontyfikatu Jana Pawła II – „ Stworzone, aby kochać”

Dwudziesty szósty rok pontyfikatu Jana Pawła II – „ Stworzone, aby kochać”
Beatyfikacja matki Teresy z Kalkuty, publikacja kolejnej książki autobiograficznej „ Wstańcie, chodźmy! ” to wielkie wydarzenia przedostatniego, jak się okaże, roku pontyfikatu Jana Pawła II. Ale największe zdumienie wzbudził schorowany, słaby Papież, kiedy podbił młodzież szwajcarską w Bernie oraz powtórnie pielgrzymował do ukochanego Lourdes. I jeszcze piękny gest ekumeniczny – Papież oddaje rosyjskim prawosławnym ikonę Matki Boskiej Kazańskiej.
16 października 2003 roku – W 25 – lecie pontyfikatu papież podpisuje adhortację apostolską „Pastores gregis” ( pasterze owczarni ), o posłudze i zadaniach biskupów w Kościele.
21 października 2003 roku - Na swoim dziewiątym konsystorzu Jan Paweł II mianuje 31 kardynałów (i jednego in pectore; jego nazwisko nie zostanie ujawnione); wśród nich jest abp Stanisław Nagy SCI.
11 listopada 2003 roku – Podczas audiencji dla „Solidarności” Papież podkreśla znaczenie związku dla przemian w Europie i apeluje o nieangażowanie się „S” w politykę.
1 stycznia 2004 roku - Orędzie Jana Pawła II na 37 Światowy Dzień Pokoju, „Zawsze aktualne zadanie: wychowywać do pokoju”, przypomina zakaz uciekania się do siły (z wyjątkiem słusznej obrony i systemu bezpieczeństwa wspólnego wyznaczanego przez Radę Bezpieczeństwa ONZ); wskazuje, że walka z terroryzmem nie może ograniczać się do represji, ale winna być prowadzona na poziomie politycznym i pedagogicznym, sięgając do przyczyn tego zjawiska.
9 marca 2004 roku – Prof. Mary Ann Glendon z USA zostaje powołana przez Jana Pawła II jako pierwsza kobieta w historii, na prezesa urzędu watykańskiego – Papieskiej Akademii Nauk Społecznych.
18 maja 2004 roku - Opublikowana zostaje książka Jana Pawła II „Wstańcie, chodźmy!”.
4 czerwca 2004 roku - Papież przyjmuje prezydenta USA George’a W. Busha, prosząc go o znormalizowanie sytuacji na Bliskim Wschodzie z udziałem ONZ.
5 – 6 czerwca 2004 roku - Pielgrzymka do Szwajcarii (103 papieska podróż zagraniczna).
28 czerwca – 2 lipca 2004 roku - Wizyta w Watykanie patriarchy ekumenicznego Bartłomieja I.
14 – 15 sierpnia 2004 roku - Szczególna pielgrzymka do Lourdes: ciężko schorowany człowiek przybywa do sanktuarium choroby. Podczas niedzielnej mszy wygłasza homilię z wielkim trudem: przerywa ją, prosząc "Pomóżcie mi". (104 i jak się później okaże ostatnia papieska podróż zagraniczna).
25 sierpnia 2004 roku – Nabożeństwo maryjne połączone z pożegnaniem drogiej prawosławnym ikony Matki Bożej Kazańskiej,

którą Ojciec Święty postanawia przekazać rosyjskiej Cerkwi. Do Moskwy cudowny wizerunek zawozi niemiecki kardynał Walter Kasper. Patriarcha Aleksy II specjalnym listem „z serca” dziękuje za dar.
27 sierpnia 2004 roku – W prywatnej kaplicy w Castel Gandolfo Papież odprawia Mszę św. za duszę Czesława Miłosza,

zmarłego 14 sierpnia w Krakowie.
5 września 2004 roku - Spotkanie Jana Pawła II z włoską Akcją Katolicką w Loreto.
7 października 2004 roku - List apostolski „Mane nobiscum Domine” na Rok Eucharystii.
WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II

Albert Marvelli - ur. 21 marca 1918 roku w Ferrarze we Włoszech, zm. 5 października 1946 roku w Rimini – działacz Akcji Katolickiej, chrześcijański polityk. Urodził się w pobożnej rodzinie, miał czterech braci i siostrę. W 1930 roku przeniósł się wraz z rodziną do Rimini, gdzie uczęszczał do Salezjańskiego Oratorium. Po nagłej śmierci ojca, zaopiekował się matką. W 1936 roku wybrano go na prezesa Akcji Katolickiej. W czasie II wojny światowej uratował życie wielu osób przed deportacją do obozów koncentracyjnych. W 1941 roku otrzymał dyplom ukończenia studiów wyższych, potem rozpoczął służbę wojskową. Zapisał się do Stowarzyszenia Robotniczego w Rzymie. W dniu 5 października 1946 roku, w czasie jazdy na rowerze, został potrącony przed wojskową ciężarówkę i zmarł na skutek odniesionych obrażeń. Miał 28 lat. Został pochowany na cmentarzu w Rimini. W 1974 roku, w rocznicę śmierci, przeniesiono jego doczesne szczątki do kościoła św. Augustyna.
Papieskie anegdoty
W czasie tej samej pielgrzymki, 22 czerwca 1983 roku, na krakowskich błoniach odbyła się beatyfikacja dwóch powstańców styczniowych - brata Alberta Chmielowskiego i ojca Rafała Kalinowskiego. W trakcie ceremonii buchnął nagle z kadzielnicy wielki płomień, z którym nie mogli sobie poradzić ani ministranci, ani księża koncelebranci. Wreszcie ówczesny
ceremoniarz papieski ks. John Magee, Irlandczyk, dmuchnął tak skutecznie, że płomień zgasł i z kadzielnicy począł unosić się upragniony dymek.
Wydarzenie nie uszło uwagi Ojca Świętego, który, sięgając po kadzidło, powiedział z uznaniem o swoim ceremoniarzu: "Ten to ma dech!".