SZLAKIEM BRATYSŁAWSKICH ZABYTKÓW PAŁAC GRASSALKOVICZÓW

SZLAKIEM BRATYSŁAWSKICH ZABYTKÓW

PAŁAC GRASSALKOVICZÓW

Wędrując uliczkami starego centrum miasta Bratysławy [1] dotarłem na plac Hodžovo námestie [2] w letniej scenerii ma wyjątkowy urok.

W centralnym punkcie placu zobaczymy potężną kulę jest to fontanna pokoju [3] Fontána mieru, zaprojektowana przez słynnego architekta Tibora Bartfaya. [4] Za nim rozciąga się późno barokowy pałac Grasalkovičov [5] to dzisiejsza rezydencja prezydenta Słowacji. Ten piękny pałac późnego baroku został wzniesiony w 1760 roku z polecenia Chorwackiego hrabiego Antona Grassalkovicza. W XVIII wieku był centrum życia społecznego i kulturalnego w mieście tam też koncertował słynny Austriacki kompozytor Joseph Haydn. [6] Pałac pierwotnie był na wolnej przestrzeni poza murami okalającymi wówczas miasto. Częścią terenu pałacowego jest rozległy ogród w stylu francuskim który jest udostępniony publicznie do mieszkańców. Odkryjemy tam pomnik Johanna Nepomuka Hummela, [7] znanego kompozytora urodzonego w Bratysławie.

JZ [8]

DO GALERII FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/bratyslawa-na-szlaku-slowackim

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Bratysława stolica Słowacji

[2] Hodžovo námestie plac na Starym Mieście w Bratysławie.

[3] Fontanna Pokoju - Fontána mieru

[4] Tibor Bártfay urodzony 12 maja 1922 roku w Nitrze, zmarł 3 października 2015 roku w Bratysławie To słowacki rzeźbiarz jest synem Júliusa Bártfaya . Jego dzieła to między innymi  portrety- Ľudovít Štúr , Klement Gottwald , kameralne, wolne i architektoniczne rzeźby z historycznymi np. pomnik ofiar Mauthausen Jest autorem słynnej Fontanny Pokoju na Hodžovo náměstí w Bratysławie . W 2002 roku został odznaczony Kryształowym Skrzydłem za dzieło swojego życia.

[5] pałac Grasalkovičov dzisiejszy pałac Prezydencki Słowacji budynek powstał w 1760 roku i jest w stylu późnego baroku, za budynkiem rozciąga się ogród Francuski dostępny dla mieszkaców

[6] Franz Joseph Haydn słynny Austriacki kompozytor klasycyzmu urodzony 31marca 1732 Rohrau zmarł 31maja 1809 w Wiedniu

[7] Johann Nepomuk Hummel kompozytor Austriacki  urodzony 14 listopada 1778 roku w Bratysławie, zmarł 17 października 1837 w Weimarze Niemcy

[8] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

DYNASTIA HABSBURGÓW RUDOLF II

DYNASTIA HABSBURGÓW RUDOLF II

W Bratysławie [1](zobacz też) niedaleko gotyckiej katedry świętego Marcina [2] zobaczymy na ścianie muru obronnego wizerunki koronowanych królów. Jednym z nich jest Rudolf II Habsburg.[3]

Co wiemy o tej postaci?

Rudolf urodził się 18 lipca 1552 roku w Wiedniu.(zobacz też) Był synem cesarza króla Czech i Węgier Maksymiliana II Habsburga i Marii Habsburg. Ojciec Maksymilian w 1572 przeprowadził wybór Rudolfa na króla Węgier. Koronacja odbyła się Pressburg dzisiejszej Bratysławie, a w 1575 roku na króla Czech.

 27 października 1575 roku w Ratyzbonie został vivente imperatore wybrany na króla Niemiec, co dało mu dziedziczenie tytułu cesarskiego.[4]

Rudolf, z Bożej łaski uświęcony i wybrany cesarz rzymski, po wieki August, król Niemiec, Węgier, Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, etc. etc. arcyksiążę Austrii, książę Burgundii, Brabancji, Styrii, Karyntii, Karnioli, margrabia Moraw, książę Luksemburga, Górnego i Dolnego Śląska, Wirtembergii, Teck etc. książę Szwabii, hrabia Habsburga, Tyrolu, Ferreti, Kyburga, Gorycji etc. landgraf Alzacji, margrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Burgau, Górnych i Dolnych Łużyc etc. pan Marchii Wendyjskiej, Salin, Port Naon etc.

Dla Europy był to czas kiedy rozrastało się państwo Tureckie W 1593 roku, w odpowiedzi na najazd tureckiego beja Serbii na Chorwację, zaprzestał płacenia Imperium Osmańskiemu [5] trybutu z Węgier i rozpoczął III wojnę Austriacko-Turecką. Polityką kontrreformacyjną wywołał na Węgrzech dwa powstania: w 1601 i 1604 roku. I tak wskutek buntu utracił Siedmiogród. Chociaż że Rudolf II nie był entuzjastą Kościoła katolickiego, sprzeciwiał się reformacji. Cesarzowi nie podobała się samowola książąt Niemieckich. Gdy w 1607 roku w Donauwörth [6] doszło do zamieszek na tle religijnym wtedy to Rudolf ogłosił banicję miasta. Książę Bawarii Maksymilian I, zobowiązany do egzekucji wyroku, opanował miasto i z pomocą jezuitów, drogą represji, pozbył się protestantów. W reakcji na to Niemieccy książęta protestanccy zawiązali Unię Ewangelicką, sojusz obronny przeciw katolikom. W latach 1608-1609, obawiając się utraty władzy, wydał akty gwarantujące swobody wyznaniowe dla protestantów w Czechach i na Śląsku (tzw. List majestatyczny). I tak przyznawały one wolność kultu religijnego i budowania zborów, a także prawo do wyboru rzeczników społeczności protestanckiej, zwanych defensorami. 

Nie przestrzegał ich w praktyce, czym przyczynił się do wybuchu wojny trzydziestoletniej. 

Rudolf II nie zawarł małżeństwa i nie doczekał się legalnego następcy, co przyczyniło się do utraty tronu na rzecz swojego brata Macieja. [7]

Cesarz mało interesował się sprawami państwa, ale z pasją promujący kulturę i naukę. Był też kolekcjonerem dzieł sztuki. W kwietniu 1606 roku członkowie rodziny Habsburgów zadecydowali o przekazaniu władzy na Węgrzech bratu Rudolfa, Maciejowi. Rudolf, pozbawiony wpływu na politykę, pozostał jedynie formalnie cesarzem rzymskim. Od 1583 roku rezydował w Pradze zmarł 20 stycznia 1612 roku i został pochowany w Katedrze świętego Wita. [8]

JZ [9]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Bratysława - Słowacki i Czeski: Bratislava; Niemiecki: Pressburg, Węgierski Pozsony; Polski: dawniej Pożoń, także Preszburg – stolica Słowacji.

[2] Katedra Świętego Marcina- Dóm svätého Martina-była przez 300 lat miejscem koronacji królów węgierskich;

[3] Rudolf II Habsburg - urodzony 18 lipca 1552 w Wiedniu, zmarł  20 stycznia 1612 w Pradze to cesarz Rzymski, król Czech w latach 1576-1611, król Węgier i Chorwacji –to Rudolf I i arcyksiążę Austrii to Rudolf V w latach 1576-1608 z dynastii Habsburgów.

[4] Tytularność

[5] Imperium Osmańskie to państwo rządzone przez dynastię Osmanów, istniejące od końca XIII wieku do roku 1922, początkowo z ośrodkiem w północno-zachodniej Anatolii, od 1453 ze stolicą w Stambule, u szczytu potęgi w XVI–XVIII wieku obejmujące większość Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i południowo-wschodniej Europy. Zwróćmy uwagę że nazwa „Imperium Osmańskie” to pochodzenie Europejskie. Nie było używane przez samych Osmanów, którzy w stosunku do swojego państwa używali takich określeń jak „Devlet-i Âliye” co tłumaczy „Wysokie Państwo”, albo „Devlet-i Âli-Osmân” co znaczy „państwo domu Osmanów”. Najczęściej jednak chcąc określić swoją tożsamość poddani imperium w typowo średniowieczny sposób podkreślali swój związek z dynastią, nazywając się po prostu „Osmanami” -Osmanli, czyli „ludźmi Osmana”.

[6] Donauwörth - zamieszki pomiędzy Luteranami a Katolikami.

[7] Maciej Habsburg urodzony 24 lutego 1557 w Wiedniu, zmarł 20 marca 1619 w Wiedniu – brat Rudolfa.

[8] Katedra Świętego Wita – Praga.

[9] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.