Secesja niebieskiego kościółka

Barokowy pałac Glasowiczów w Bratysławie

DYNASTIA HABSBURGÓW RUDOLF II

DYNASTIA HABSBURGÓW RUDOLF II

W Bratysławie [1](zobacz też) niedaleko gotyckiej katedry świętego Marcina [2] zobaczymy na ścianie muru obronnego wizerunki koronowanych królów. Jednym z nich jest Rudolf II Habsburg.[3]

Co wiemy o tej postaci?

Rudolf urodził się 18 lipca 1552 roku w Wiedniu.(zobacz też) Był synem cesarza króla Czech i Węgier Maksymiliana II Habsburga i Marii Habsburg. Ojciec Maksymilian w 1572 przeprowadził wybór Rudolfa na króla Węgier. Koronacja odbyła się Pressburg dzisiejszej Bratysławie, a w 1575 roku na króla Czech.

 27 października 1575 roku w Ratyzbonie został vivente imperatore wybrany na króla Niemiec, co dało mu dziedziczenie tytułu cesarskiego.[4]

Rudolf, z Bożej łaski uświęcony i wybrany cesarz rzymski, po wieki August, król Niemiec, Węgier, Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, etc. etc. arcyksiążę Austrii, książę Burgundii, Brabancji, Styrii, Karyntii, Karnioli, margrabia Moraw, książę Luksemburga, Górnego i Dolnego Śląska, Wirtembergii, Teck etc. książę Szwabii, hrabia Habsburga, Tyrolu, Ferreti, Kyburga, Gorycji etc. landgraf Alzacji, margrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Burgau, Górnych i Dolnych Łużyc etc. pan Marchii Wendyjskiej, Salin, Port Naon etc.

Dla Europy był to czas kiedy rozrastało się państwo Tureckie W 1593 roku, w odpowiedzi na najazd tureckiego beja Serbii na Chorwację, zaprzestał płacenia Imperium Osmańskiemu [5] trybutu z Węgier i rozpoczął III wojnę Austriacko-Turecką. Polityką kontrreformacyjną wywołał na Węgrzech dwa powstania: w 1601 i 1604 roku. I tak wskutek buntu utracił Siedmiogród. Chociaż że Rudolf II nie był entuzjastą Kościoła katolickiego, sprzeciwiał się reformacji. Cesarzowi nie podobała się samowola książąt Niemieckich. Gdy w 1607 roku w Donauwörth [6] doszło do zamieszek na tle religijnym wtedy to Rudolf ogłosił banicję miasta. Książę Bawarii Maksymilian I, zobowiązany do egzekucji wyroku, opanował miasto i z pomocą jezuitów, drogą represji, pozbył się protestantów. W reakcji na to Niemieccy książęta protestanccy zawiązali Unię Ewangelicką, sojusz obronny przeciw katolikom. W latach 1608-1609, obawiając się utraty władzy, wydał akty gwarantujące swobody wyznaniowe dla protestantów w Czechach i na Śląsku (tzw. List majestatyczny). I tak przyznawały one wolność kultu religijnego i budowania zborów, a także prawo do wyboru rzeczników społeczności protestanckiej, zwanych defensorami. 

Nie przestrzegał ich w praktyce, czym przyczynił się do wybuchu wojny trzydziestoletniej. 

Rudolf II nie zawarł małżeństwa i nie doczekał się legalnego następcy, co przyczyniło się do utraty tronu na rzecz swojego brata Macieja. [7]

Cesarz mało interesował się sprawami państwa, ale z pasją promujący kulturę i naukę. Był też kolekcjonerem dzieł sztuki. W kwietniu 1606 roku członkowie rodziny Habsburgów zadecydowali o przekazaniu władzy na Węgrzech bratu Rudolfa, Maciejowi. Rudolf, pozbawiony wpływu na politykę, pozostał jedynie formalnie cesarzem rzymskim. Od 1583 roku rezydował w Pradze zmarł 20 stycznia 1612 roku i został pochowany w Katedrze świętego Wita. [8]

JZ [9]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Bratysława - Słowacki i Czeski: Bratislava; Niemiecki: Pressburg, Węgierski Pozsony; Polski: dawniej Pożoń, także Preszburg – stolica Słowacji.

[2] Katedra Świętego Marcina- Dóm svätého Martina-była przez 300 lat miejscem koronacji królów węgierskich;

[3] Rudolf II Habsburg - urodzony 18 lipca 1552 w Wiedniu, zmarł  20 stycznia 1612 w Pradze to cesarz Rzymski, król Czech w latach 1576-1611, król Węgier i Chorwacji –to Rudolf I i arcyksiążę Austrii to Rudolf V w latach 1576-1608 z dynastii Habsburgów.

[4] Tytularność

[5] Imperium Osmańskie to państwo rządzone przez dynastię Osmanów, istniejące od końca XIII wieku do roku 1922, początkowo z ośrodkiem w północno-zachodniej Anatolii, od 1453 ze stolicą w Stambule, u szczytu potęgi w XVI–XVIII wieku obejmujące większość Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i południowo-wschodniej Europy. Zwróćmy uwagę że nazwa „Imperium Osmańskie” to pochodzenie Europejskie. Nie było używane przez samych Osmanów, którzy w stosunku do swojego państwa używali takich określeń jak „Devlet-i Âliye” co tłumaczy „Wysokie Państwo”, albo „Devlet-i Âli-Osmân” co znaczy „państwo domu Osmanów”. Najczęściej jednak chcąc określić swoją tożsamość poddani imperium w typowo średniowieczny sposób podkreślali swój związek z dynastią, nazywając się po prostu „Osmanami” -Osmanli, czyli „ludźmi Osmana”.

[6] Donauwörth - zamieszki pomiędzy Luteranami a Katolikami.

[7] Maciej Habsburg urodzony 24 lutego 1557 w Wiedniu, zmarł 20 marca 1619 w Wiedniu – brat Rudolfa.

[8] Katedra Świętego Wita – Praga.

[9] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

NA SZLAKU SŁOWACKIM – BRATYSŁAWA - STARY RATUSZ

NA SZLAKU SŁOWACKIM – BRATYSŁAWA 

STARY RATUSZ

W lecie czy w zimie ziemia podunajska [1] dla podróżnicza ukazuje ciekawostki i atrakcje np. sportów wodnych czy zabytków miast.

Kraina Bratysławska niewątpliwie daje wiele możliwość dla rodziny czy przyjaciół ,aby przeżyć niezapomnianą przygodę.

Gdy zdobędziesz się na odwagę to sprawdź swoje zdolności w rafingu [2] po sztucznym kanale wodnym Divoká woda, kto wie może zostaniesz mistrzem świata w slalomie wodnym, lub po surfujesz na sztucznej fali Dunaju. Gdy już wodna przygoda Ci się znudzi sądź na rower i śladami historii aby poznać zabytki rodu Pálffy, [3] zabytki sakralne, czy miejsca przyrody i pielgrzymkowe.

Małe Karpaty z różnych dróg poprowadzą Cię do Bratysławy i na plac Hlavne Námestie [4] na chwilę zatrzymaj się przy ulubionym miejscu spotkań mieszkańców, renesansowej fontannie Maksymiliana [5] z 1572 roku.

Renesansowa fontanna  Maksymiliana - z 1572  roku
 na placu  Hlavne Námestie 

 Na pewno zauważysz kamienicę z wieżą. Nocą uroku dodaje światło. Spacerując przejdź przez bramę półokrągłą.

 Znajdziesz się na dziedzińcu starego ratusza. [6] 

dziedziniec - starego ratusza
-Bratysławy 

Gdy będziesz oglądał dostrzeżesz że kompleks budynków jest wykonany w różnych stylach architektonicznych. Wejdźmy do środka gdzie od 1868 roku mieści się Muzeum miasta.

Jakie ciekawostki kryje stary ratusz?

Gdy kupisz już bilet to przygotuj się na poświęcenie 2 godzin czasu, aby poznać tajemnice dawnego samorządu, mieszkańców i dawnego handlu i rzemiosła. 

Mojej uwadze skupiło kilka eksponatów pokazującą rolę wpływu chrześcijaństwa na dawne miasto. 

Wśród eksponatów sakralnych zobaczyć  szaty liturgiczne, kielichy monstrancje, rzeźby, czy relikwiarze. 

W bliskości wieży znajduje się mała kapliczka ratuszowa w której burmistrz z samorządowcami w dawnych czasach modlili się przed sesją. 

Co jeszcze zobaczymy?- to artefakty władzy sądowniczej,

 system dawnych kar z lochami. 

Ale rola władzy samorządowej miała też znaczenie dla mieszkańców. 

W dużej mierze ekspozycja pokazuje jak istotną rolę w tworzeniu miasta byli handlowcy i rzemieślnicy.

 Zebrana ekspozycja ukazuje kompleksowo różne dziedziny sztuki wyobraźni ludzkiej, ale i użytkowej służącej codziennemu użytku. 

Zobaczymy tam dawne stroje mieszkańców oraz porcelanę, czy potężne naczynia na herbatę, kawę –potocznie zwane termosy.

Mojej uwadze jeszcze zwróciło małe pudełko w której były dość małe fiolki – to pudełko z lekami, jako leki homeopatyczne.

 Gdy już będziesz na wieży popatrz na stare miasto,

a urok przepięknego widoku Cię zachwyci.

 Na zakończenie zatrzymaj się jeszcze na dziedzińcu przy pomniku Floris Romera [7]

Pomnik księdza  Romera Floris -
 na dziedzińcu starego ratusza 

– księdza archeologa historyka ,członka Akademii nauk.

 Pomnik został odsłonięty 14 sierpnia 1907 roku pierwotnie znajdował się placu Franciszkańskim od 1998 roku zostaje przeniesiony na dziedziniec.

JZ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/bratyslawa-na-szlaku-slowackim

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Ziemia podunajska - Bratysławska kraina – znajdująca się nad Dunajem

[2] Rafing - dziedzina wodna - slalomem w sztucznym korycie

[3] ród Pálffy- stary węgierski ród arystokratyczny

[4] Hlavne Námestie- plac główny Bratysławy

[5] Fontanna Maksymiliana - zwana też Rolanda  renesansowa fontanna z figurą  pochodząca z 1572 roku

[6] Stary ratusz - dawna siedziba samorządu i burmistrza – obecnie od 1868 znajduje się tu muzeum miejskie miasta

[7] Floris Romer -  pomnik księdza ,archeologa, historyka, członka akademii nauk – pomnik odsłonięto 14 sierpnia 1907 roku – znajdował się w pobliskim placu Franciszkańskim, od 1998 roku znajduje się na dziedzińcu starego ratusza

NA SZLAKU BRATYSŁAWSKICH POSTACI - SCHÖNER NÁCI

NA SZLAKU BRATYSŁAWSKICH POSTACI SCHÖNER NÁCI

Tajemnicza postać dżentelmena w staroświeckim fraku i z cylindrem [1]-kłania się przechodniom zapraszając do cukierni i kawiarni Meyera na rogu przy placu Hlavné námestie [2]. Zanim poznamy postać Ignasia zatrzymajmy się w kawiarni Meyera [3] będąca filią wiedeńskiej firmy, noszącej tytuł „byłego cesarskiego i królewskiego dostawcy dworu”. 

Tradycje habsburskie da się zaobserwować na każdym kroku w Bratysławie po architekturę, ale i kulinarne rarytasy – preszburskiego rožka [4], czyli rogalika. Gdybyśmy szukali w austriackich książkach kucharskich, to odkryjemy pod nazwą go pressburger Knipferl.

Historia rogalika też ma swoje ciekawostki. Imigranci Żydowscy Austrio- Węgierscy zawieźli za ocean.

 Gdy już siądziemy u Meyera przy filiżance kawy, spróbujmy preszburskiego rožka. 

Któż nie doceni delikatnego smaku i na pewno doszuka się popularnego rożka świętomarcińskiego z Poznana- w smaku są podobne.

Jak mówi legenda jego kształt to nawiązanie do islamskiego półksiężyca.

 Po raz pierwszy upieczone go jako dobrą wróżbę zwycięstwa nad imperium osmańskim. 

Piekarze Budapesztańscy też opowiadają tą historię. 

Co jest atutem rogalika z Bratysławy to nadzienie.

Wypełniająca rogalik masa makowa lub orzechowa. 

Masa nadzienia jest wilgotna i aromatyczna – niektórzy dodają miodu, inni rodzynki nasączone w rumie. 

Znakiem rozpoznawczym bratysławskiego rogalika jest glazura, 

wyglądająca z daleka jakby lekko popękana.

Gdy będziemy delektować  się kawą i rogalikiem poznajmy samą kawiarnię, która została otworzona w 1913 roku, jako filia Wiedeńskiej sieci cukierni założonej przez Juliusa Mayera w 1873 roku.

Na honorowym miejscu wisi tu portret cesarzowej Elżbiety – uwielbianej na terenach dawnych Węgier małżonki Franciszka Józefa.

Tak rozpoczyna się pewna historia pewnego dżentelmena zapraszającego do kawiarni.

Niejeden podróżnik na ten pomnik - rzeźbę zwróci uwagę.

Czy zada sobie pytanie kim jest ta postać?

Pewnie nie. Zatrzymajmy się na samej rzeźbie mieszkańcy starówki opowiadają o tej postaci.

Kim była ta tajemnicza osoba, to – „Piękny Ignaś”. [5]

Niedaleko od Café Mayer, na rogu Sedlarskiej i Pańskiej, stoi pomnik – człowieka, który z picia kawy „u Mayera” uczynił codzienny rytuał.

 Schöner Naci - piękny Ignaś czyli Ignaz Lamar

Na  rogu Sedleckiej i Pańskiej
 wita dżentelmen staroświeckim fraku i cylindrem
-to piękny Ignaś zachęcając do cafe Mayer  

to znana postać Bratysławskiego centrum.

 Ignaz urodził się 11 sierpnia 1897 roku w Petržalce, wtedy Węgry.

Pochodził z mieszanej rodziny, jego ojciec szewc był Węgrem, matka Niemką. Jego dziadek, także Ignác Lamár, był klaunem. 

Rodziców stracił w dzieciństwie. Matka zostawiła rodzinę wyjeżdżając z kochankiem do Wiednia, tata zmarł wkrótce. 

Aby zarobić na utrzymanie i spłacić rodzinne długi, Lamár zaczął pracować w teatrze, wkrótce później jako klaun.

 Kiedy 28 czerwca 1914 roku w Sarajewie zginął arcyksiążę Franciszek Ferdynand [6]. 

Tego samego dnia dla 17-letniego Ignáca Lamára zawalił się świat. 

Myliłby się ktoś że z powodu arcyksięcia. Przyczyna była inna to Żanetka. Dziewczyna powiedziała że ma kochanka, za którego wyjdzie za mąż. 

Ignác Lamár stracił jednocześnie pierwszą miłość i pracę w teatrze. 

Kolejne miesiące to dorabianie na budowach, głównie jednak wędrował ulicami Bratysławy. 

Z czasem udało mu się znaleźć dodatkowe zajęcie było to sprzątanie w domach bogatych kobiet. Mył podłogi, trzepał dywany, pucował wszelkie elementy wyposażenia mieszkań. 

Tak zrodziła się pewna opowieść, które zamożne damy powtarzały sobie z ust do ust, że ten obdartus jest godny zaufania.

 Traktowały go pobłażliwe, z nonszalancją, on zaś uczył się, miłym słowem i uśmiechem, a zwłaszcza już wówczas coraz rzadszą galanterią, można zyskać nie tylko dobry obiad, ale i wynagrodzenie.

Zdarzyło się pewnego dnia gdy robił wielkie porządki u pewnej wdowy.

 Kobieta otworzyła przed nim szafę pełną ubrań zmarłego męża i poleciła wybrać sobie strój. 

Pieszczotliwie zwany Nacim chłopak pierwszy raz w życiu miał na sobie nie tylko frak i eleganckie spodnie, ale i cylinder! Wszyscy, którzy go znali, nazywali go od tej chwili z niemiecka Schöne Náci, czyli Pięknym Ignacym. Choć chwile nie zmieniły jego życia, to jednak zmieniło się wszystko. 

Dalej spacerował po Bratysławskich ulicach, wciąż parał się dorywczymi pracami, ale już jako postać rozpoznawalna przez całe miasto. 

Każdego dnia miał na sobie białą koszulę z muszką i frak, w dłoniach rękawiczki oraz kwiaty.

 Na widok niewiast uchylał kapelusza i chętnie wdawał się w rozmowy, mówiąc biegle Słowacku, Węgiersku i Niemiecku.

 Dobrotliwy, niegroźny dziwak wrósł w krajobraz Starego Miasta, gdy udzielił wywiadu lokalnej gazecie poznali go już wszyscy.

 Rozmowa z redaktorem odbyła się w kawiarni Carlton. 

No cóż jak upiększyć sobie życie smutne?.

Opowieść zaczyna od pochodzenia szlacheckiego, niezwykle zamożnej rodziny, od której dostał ogromny spadek. 

No cóż dawne wrócenie do lat młodzieńczych pracując w teatrze dało mu zabawną historię kontynuując dalej jest mężem wpływowej Amerykanki, ale nawet dla niej nie opuści swojej ukochanej Bratysławy.

 Żona wkrótce przyjedzie i też zachwyci się naddunajskim miastem!

 Znajomi, którzy znali go od dziecka, reagowali różnie. 

Jedni uznali wywiad za fanaberię, większość za objaw psychicznej choroby. Nasz Ignaś postanowił pozować miejscowemu malarzowi Schurmannowi [7], przedstawiając go w jeszcze bogatszym stroju, niż wytworny dżentelmen na co dzień nosił. A do tego jeszcze z pierścieniami na palcach. 

Portret przez kilka lat wystawiano na ulicy Sedlárskiej, głównym bulwarze miasta.

 Nastał czas gdy wybuchła II wojna światowa  - dziwacy, osoby chore psychicznie nie mogły już bezpiecznie spacerować i zabawiać przechodniów.

Ignacy ukrywał się do 1945 roku, żeby potem trafić do obozu dla internowanych. Nie dziwmy się przecież Naci, to nazista.

 Znajomi musieli długo wyjaśniać nieporozumienie, ale stres związany z aresztem spowodował dalsze zaburzenia psychiczne Pięknego Ignacego.

Już nie Schöne Náci – nikt nie mógł odtąd nazywać go po niemiecku. 

Lata mijały i wytworny mężczyzna, a potem już starszy pan, wciąż wędrował po starówce. Uśmiechał się, zagadywał damy, śpiewał serenady i swoje opowiastki pod oknem żeńskiego internatu.

Piękny Ignacy wygląda dziś tak jak kiedyś – elegancko ubrany mężczyzna unoszący w górę kapelusz.

 Jak dziesiątki lat temu zatrzymują się koło niego przechodnie, a paparazzi, często uwieczniają tą postać w swoich motywach.

Spotkać go można w miejscu, gdzie przy Głównym Placu Hlavné námestie znajdowała się Rybárska brána [8]

stara rycina pokazująca obwarowania miejskie  z bramami
 - Pressburga - dziś Bratysława 

– najmniejsza z czterech miejskich bram, oddzielająca Stare Miasto od zamieszkiwanego przez rybaków naddunajskiego przedmieścia.

Swoją historię kończy w szpitalu gruźliczym w Lehnicach umierając

23 października 1967 roku.

Pierwotnie pochowany został w Lehnicach. 

Dzięki staraniom Towarzystwa Ferdinanda Martinengiego [9] ostatecznie szczątki zostały ponownie pochowane na cmentarzu Ondrejskim w Bratysławie

 2 września 2007 roku.

 Gdy tak będziesz spoglądał na postać pięknego Ignasia posłuchaj tonu ulicy, kto wie może w tonacji "Całuję twoją rękę" usłyszysz serenady śpiewane przez tego dżentelmena. 

JZ

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Dżentelmen z staroświeckim frakiem i cylindrem – Bratysława

[2] Hlavné námestie- główny plac miasta

[3] Kawiarnia Meyera filia Wiedeńskiej  firmy przygotowująca smakołyki na dwór cesarski założona przez Juliusa Mayera w 1873 roku w  Bratysławie otwarta w 1913

[4] Pressburski rożek – Austriacka nazwa pressburger Knipferl to rożek z nadzieniem z maku lub orzechów. W Polsce trochę w innej wersji możemy spotkać w Poznaniu zwanym rogalem świętomarcińskim – w tradycji wywodzący się z czasów pogańskich - warto zwrócić uwagę wypiek rogala w Poznaniu jest na święto 11 listopada w Święto Marcina

[5] Piękny Ignaś – rzeżba postaci Ignáca Lamára( niemiecki Schöner Naci) znana postać Bratysławy okresu międzywojennego  Pochodzenia Węgierskiego urodził się 11 sierpnia 1897 roku w Petržalce zmarł 23 października 1967 roku w szpitalu gruźliczym w Lehnicach. Rzeźba znajduje się na rogu Sedlarskiej i Pańskiej

[6] Arcyksiążę Franciszek Ferdynand – zamordowany w Sarajewie 28 czerwiec 1914

[7] Schurmann – malarz Bratysławski

[8] Rybárska brána- zwana rybacką -jedna z bram obronny miasta dziś nie istnieje

[9] Towarzystwo Ferdinanda Martinengiego

NA SZLAKU BRATYSŁAWSKICH ZABYTKÓW BRAMA MICHALSKA

NA SZLAKU BRATYSŁAWSKICH ZABYTKÓW

BRAMA MICHALSKA

Królewskie miasto Bratysława to dla dawnego grodu było zabezpieczone murami z bramami.

Jakie znacznie miało budowanie murów miejskich?

Gdy przyżywmy się różnym dawnym grodom[1], to otoczenie stawiania obwarowań i umocnień było strategicznym punktem obronnym chroniących mieszkańców. Początkowo były to wały z drewna można tu wymienić np. znany gród w Biskupinie[2]. W późniejszym czasie miasta budowały z cegły i kamienia z basztami. Tak też stało się w Pressburgu dzisiejszej Bratysławie. Historia murów miejskich [3] otaczająca Bratysławę sięga XIII wieku a już pod koniec XIV stulecia miasto dysponowało obwarowaniem z trzema bramami [4]: Michalską (Michalská), Laurinską (Laurinská) i Wydricką (Vydrická). W XV wieku oddano do użytku Bramę Rybaków (Rybárska Brana).

 Do dzisiejszych czasów zachowała się tylko jedna brama i jest nią Michalska [5]. Ciekawostką tej bramy jest że w czasie koronacji królów [6] z świątyni świętego Marcina [7] wyruszał orszak królewski wędrując do tej bramy, czego symbolem mogą być wtopione w bruk małe korony. 

A mieszkańcy co roku od 20 lat mogą obserwować i uczestniczyć w orszaku królewskim w 2018 roku odbył się 22 czerwca od godziny 13 do 14:30. 

Orszak Królewski wyruszył z katedry o 15:15 przechodząc Rudnayovo namiestii, Vydricka brana, Panską, Venturską , Michalską dotrą do Michalskiej Bramy idąc dalej Zeleną, zatrzymają się w kościele Franciszkańskim, później dotrą do starego Ratusza.

Dla uczestników został przygotowany medal pamiątkowy. Niewątpliwe dla mieszkańców i gości, to ciekawa atrakcja ,ale też zabawa.

Wróćmy jeszcze do dawnej historii z rozkazu cesarza Zygmunta Luksemburskiego [8] przed murami gdzie były przedmieścia otoczono też systemem nasypów i wałów obronnymi.

 Cały system powstał w I połowie XV wieku. Zbudowane umocnienia chroniły przedmieścia przed najazdami husyckimi. Gdy natrafimy na stare mapy i ryciny to zobaczymy że układ murów przypominał kształtem okrąg z zewnętrzną linię umocnień miejskich przerywały bramy:

 Kozia brána, brána na Suchom Mýte, Schöndorfská, Špitálska i Dunajská brána.

Zatrzymajmy się już na samej bramie Michalskiej, jedynej zachowanej do dziś. Po przebudowie w 1758 roku wieża [9] uzyskuje barokowy wystrój.

Na szczycie wieży została wtedy umieszczona miedziana rzeźba świętego Michała Archanioła ze smokiem będąca dziełem P.Ellera.

 W miejscu gotyckiego mostu łańcuchowego (zwodzonego) postawiono nowy barokowy most ozdobiony rzeźbami świętych.

 Mur obronny wraz z parkanem od strony Bramy Michalskiej (Michalská brána), aż po Basztę Prochową (Prašná bašta) włączono do zabudowań mieszkalnych znajdujących się przy ulicy Zámočnícka.

Z zewnątrz zobaczymy na bramą z jednej strony herb Marii Teresy z drugiej herby królewskie.

W samej bramie zobaczymy mosiężne koło [10]

punkt zerowy 

– jest to punkt,

 zerowy kilometr z oznaczeniami odległości o wybranych światowych metropolii. 

Gdy wejdziemy do środka na piętrach poznamy dzieje miejskich obwarowań oraz ekspozycję [11] różnej broni białej, żołnierskie uzbrojenie i uzbrojenie używane przy turniejach.

 Oddzielna prezentacja jest poświęcona rozwojowi broni palnej. 

Prochownik - do broni palnej 

Kształtowanie się obronności w dawnych czasach wykształciło cech odlewników i puszkarzy, który stał się znaczącym rzemiosłem Bratysławy, 

a muzealne eksponaty ukazują piękno wykonania broni.

 Gdy już wyjdziemy na ostatnie piętro - to wejdźmy na obejście wieży,

panorama z wieży na ulicę Michalską 

 tam rozpościera się widok na starą, zabytkową część Bratysławy i jej okolice. W bliskości wieży możemy jeszcze odwiedzić muzeum farmacji.

JZ

Informacje praktyczne

Muzeum zbroi i wieża – otwarta od wtorku do Niedzieli od 10 -17 

bilet kosztuje 4,50 Euro i obejmuje też muzeum farmacji

Z kartą Turystyczną Bratysławy wstęp jest za darmo

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/bratyslawa-brama-michalska

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Gród -osada – w której plemiona – późniejsi mieszkańcy osiadali i uprawiali ziemię

[2] Biskupin- - stanowisko  archeologiczne znajdujące się w województwie Kujawsko pomorskim w powiedzie Żnińskim w pojezierzu Gnieźnieńskim - najstarsza osada obronna kultury łużyckiej

[3] Miejskie mury obronne Bratysławy okres powstania to XIII wiek

[4] Baszty obronne Pressburga : Michalską (Michalská), Laurinską (Laurinská) i Wydricką (Vydrická), Rybaków (Rybárska Brana).

[5] Brama Michalska jedyna zachowana brama do dziś

[6] Koronacja Królów Węgierskich – jako symbol dawnych czasów - cykliczna uroczystość odbywająca się w czerwcu

[7] Katedra Świętego Marcina -

[8] Cesarz – Zygmunt Luksemburczyk – wydaje rozkaz  budowy  systemu umocnień na przedmieściach Bratysławy- Miało służyć obronie przeciw najazdom Husytów

[9] Wieża  Michalska – przebudowana została w 1758 roku i jest w stylu barokowym, na szczycie widnieje rzeźba Świętego Michała Archanioła

[10] Mosiężne koło – w bramie to punk zerowy kilometrów – wyznaczający odległości do światowych metropolii

[11] Ekspozycja  w Bramie Michalskiej – poświęcona jest systemowi obronnego dawnego miasta  znajdziemy tam broń palną ,białą i inne uzbrojenie żołnierskie