KALENDARZ NAJDŁUŻSZYCH STRAJKÓW STANU WOJENNEGO 14 -28 GRUDZIEŃ 1981 - KOPALNIA „PIAST”

 KALENDARZ NAJDŁUŻSZYCH STRAJKÓW STANU WOJENNEGO 14 -28 GRUDZIEŃ 1981 - KOPALNIA „PIAST”

 

12-13 grudnia 1981 roku

1.   Wprowadzenie Stanu wojennego przez Radę Państwa PRL; 13 grudnia 1981 roku

2.   Próby spotkania działaczy Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” z dyrektorem Kopalni Węgla Kamiennego „Piast” Czesławem Gelnerem;

3.   Przewiezienie aresztowanych działaczy do Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej w Tychach; podpisanie oświadczenia o przestrzeganiu zapisów dekretu o Stanie wojennym i zaprzestaniu działalności politycznej;

4.   Internowanie działaczy NSZZ „Solidarność”: wiceprzewodniczącego Komisji Zakładowej KWK „Piast” Eugeniusza Szelągowskiego, oraz przewodniczącego Komitetu Zakładowego Przedsiębiorstwa Robót Górniczych z Mysłowic Stanisława Dziwaka.

14 grudnia 1981 roku

1. Wystąpienie Stanisława Trybusia, elektryka z PRG, w obronie internowanych działaczy NSZZ „Solidarność"; zawiązanie protestu, późniejszego Strajku, przez pracowników PRG i górników z I zmiany na poziomie 650 KWK „Piast”.

2. Interwencja działaczy „Solidarności" w sprawie internowanych w Komitecie Miejskim PZPR.

3. Spotkanie działaczy z protestującymi w cechowni zakończone ich wygwizdaniem i wyzwiskami.

4. Około godziny 21 zjazd działaczy na poziom 650; ich przyłączenie się do Strajku.

5. Rozpoczęcie przez Janusza Pioskowika prowadzenia notatek-bezpośredniego zapisu wydarzeń Strajku w KWK „Piast".

15 grudnia 1981 roku

1. Około godziny 4 interwencja nadsztygara Jeremiasza Sitka, członka Komitetu Centralnego PZPR, mająca przekonać protestujących do wyjazdu na górę (nieudana).

2. Decyzja o zablokowaniu dwóch z trzech szybów zjazdowych.

3. Około godziny 7:30 przyłączenie się do strajkujących I zmiany pracującej na poziomie 500; odrzucenie pomysłu zajęcia znajdującego się tam magazynu materiałów wybuchowych oraz rozszerzenia akcji strajkowej na ten poziom.

4. Decyzja dyrekcji KWK „Piast” o zaprzestaniu prac wydobywczych na poziomie 300.

5. Wstrzymanie wstępu pracowników do kopalni.

6. Przekazanie strajkującym o godzinie 10 odezwy komisarza wojskowego Tychów wzywającej do zaprzedania akcji protestacyjnej.

7. Dzień wypłaty, spontaniczna zbiórka pieniędzy wśród pracowników przebywających na powierzchni na wsparcie Strajkujących.

8. Decyzja dyrekcji KWK „Ziemowit” o wykonaniu celowego zawału fragmentu chodnika łączącego ją z KWK „Piast”.

9. Odwołanie z funkcji wojewody Katowickiego Henryka Lichosia i mianowanie w jego miejsce generała Romana Paszkowskiego.

10. Rozpoczęcie wspólnych modlitw na poziomie 650 KWK „Piast”.

16 grudnia 1981 roku

1. Pierwsze, niepotwierdzone informacje o masakrze w KWK „Wujek".

17 grudnia 1981 roku

1. Potwierdzone informacje o masakrze w KWK „Wujek”.

2. Telefoniczne rokowania pomiędzy górnikami a dwoma oficerami wojska, w towarzystwie księdza.

3. Przesłanie do strajkujących odezwy podpisanej przez dyrektora, wzywającej do zaprzestania akcji protestacyjnej.

4. Spotkanie biskupa Katowickiego Herberta Bednorza z wojewodą Paszkowskim; ustalenie próby podjęcia mediacji przez Kościół katolicki.

5. Dwa wieczorne wybuchy paniki na poziomie 650 KWK „Piast” spowodowane stresem po informacjach o „Wujku”.

18 grudnia 1981 roku

1. Odesłanie jednego z wszczynających panikę na powierzchnię w stanie załamania nerwowego.

2. Przybycie do KWK „Piast” wojska z trzema transporterami opancerzonymi w celu wydobycia z dołu zgromadzonych tam materiałów wybuchowych; ostry protest osób, szczególnie żon i rodzin górników zebranych pod bramą.

3. Wizyta u biskupa Herberta Bednorza trzyosobowej delegacji z KWK „Piast”.

4. Próba samobójcza odesłanego górnika, wszczynającego panikę.

19 grudnia 1981 roku

1. Przybycie o godzinie 11 do KWK „Piast” delegacji trzech księży: Eugeniusza Świerzego, Franciszka Resiaka, oraz Bronisława Kuczery; ośmiogodzinna wizyta na poziomie 650.

2. Przyjęcie przez Wojewódzki Komitet Obrony w Katowicach planu działań blokadowych kopalń węgla kamiennego „Piast" i „Ziemowit" w Tychach do realizacji od 20 grudnia (niezrealizowany).

20 grudnia 1981 roku

1. Wizyta księdza  Kuczery na kopalni; rozmowa telefoniczna ze strajkującymi.

21 grudnia 1981 roku

2. Kolejna wizyta księży; brak zgody strajkujących na ich zjazd na dół; rozmowy telefoniczne.

3. Początek inspirowanej przez SB ogólnopolskiej akcji propagandowej skierowanej przeciwko strajkującym w KWK „Piast”.

4. Podjęcie przez SB starań o włączenie się biskupa Herberta Bednorza w roli mediatora.

5. Wizyta kontrolna nadinspektora Okręgowego Urzędu Górniczego w Tychach (wg Bogacza miała ona miejsce 19 grudnia);

6. Przybycie do zmilitaryzowanej KWK „Piast” w roli komisarza wojskowego pełnomocnika Komitetu Obrony Kraju pułkownika doktora inżyniera  Bronisława Zieleckiego.

22 grudnia 1981 roku

1. Raport komendanta wojewódzkiego MO w Katowicach pułkownika  Jerzego Gruby na temat rozwoju sytuacji w KWK „Piast”.

23grudnia 1981 roku

1. Wprowadzenie całkowitej blokady na dostarczanie żywności strajkującym.

2. Wizyta w KWK „Piast” wiceministra górnictwa i energetyki magistra  inżyniera Mariana Gustka.

3. Spotkanie ministra Mariana Gustka i dyrektora Czesława Gelnera z biskupem Bednorzem w celi nakłonienia go do podjęcia mediacji.

4. Wszczęcie śledztwa w sprawie strajku przez prokuratorów wojskowych porucznika Janusza Brofa i porucznika Bogdana Pikałę.

24 grudnia 1961 roku

1. Wizyta w KWK „Piast” biskupa pomocniczego diecezji katowickiej Janusz: Zimniaka (wraz z trzema kapłanami obecnymi poprzednio); od południa sześciogodzinna wizyta na poziomie 650.

2. Wigilia pod ziemią.

3. Przekazana z powierzchni transmisja radiowa pasterki z Warszawy.

25 grudnia 1981 roku

1. Dwukrotny wyjazd na górę grupy strajkujących poszukującej paczek dostarczanych przez rodziny.

2. Podziemna wyprawa do KWK Ziemowit” celem znalezienia jedzenia (nieudana - zawał).

26 grudnia 1981 roku

1. Przesłanie na dół taśmy z dobrowolnie nagranym apelem wiceprzewodniczącego Krajowej Komisji Koordynacyjnej Sekcji Górnictwa NSZZ „Solidarność” Zdzisława Kosmalskiego o zaprzedanie strajku.

27grudnia 1981 roku

1. Sformułowanie wstępnych warunków zakończenia Strajku.

28 grudnia 1981 roku

1. W godzinnę 11.55-13.45 pertraktacje siedmioosobowej delegacji z poziomu 650 z dyrektorem  Gelnerem oraz pułkownikiem . Zieleckim ; ultimatum władz w sprawie zakończenia protestu.

2. W godzinie 17-18 narada strajkujących; decyzja o zakończeniu strajku.

3. W godz. 19-20 wyjazd strajkujących na powierzchnią.

4. Wieczorem: pierwsze aresztowania i internowania.

2 stycznia 1982 roku

1. Powrót załogi KWK „Piast" do pracy.

9 stycznia 1982 roku

1. Skierowanie do Sądu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu aktu oskarżenia przeciwko Zbigniewowi Bogaczowi, Wiesławowi Zawadzkiemu, Andrzejowi Machalicy oraz Wiesławowi Dudzińskiemu, Andrzejowi Oczce, Stanisławowi Paluchowi i Adamowi Urbańczykowi.

25 stycznia 1982 roku

1. Rozpoczęcie procesu przeciwko ww. oskarżonym w Sądzie Wojewódzkim w Katowicach; skład orzekający: pułkownik Józef Machański - przewodniczący, kapitan Józef Medyk, podporucznik Joachim Filipek.

29 Stycznia 1982 roku

1. Zwrot sprawy do Wojskowej Prokuratury Garnizonowej na jej własny wniosek (I) celem zebrania nowych dowodów na potwierdzenie oskarżenia.

19 kwietnia 1982 roku

1. Wznowienie procesu wskutek śmierci pułkownika . Machańskiego; nowy skład orzekający: kapitan Józef Medyk - przewodniczący, porucznik Andrzej Chwiłoc, podporucznik Joachim Filipek.

12 maja 1982 roku

1. Ogłoszenie wyroku: .niewinni”.

12-15 maja 1982 roku

1. Internowanie oskarżonych przez SB.

Tu opozycja Między czerwcem 76 a sierpniem 80

40 ROCZNICA NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” I 19 ROCZNICA STOWARZYSZENIA REPRESJONOWANYCH W STANIE WOJENNY

40 ROCZNICA NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” I 

19 ROCZNICA STOWARZYSZENIA REPRESJONOWANYCH W STANIE WOJENNY

W niedzielny deszczowy poranek grupa osób działaczy spotkała się na eucharystii w kościele NSPJ w Mysłowicach. [1] Uroczysta msza była zamówiona od Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” [2] regionu Śląsko - Dąbrowskiego z regionalnym pocztem sztandarowym stowarzyszenia.

W tym roku przypada 40 rocznica powstania „Solidarności”. Na mszę przybył też przewodniczący Eugeniusz Karasiński.

JZ

 

---

[1] Mysłowice – kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa  06 wrzesień 2020

[2] Stowarzyszenie represjonowanych osób w Stanie Wojennym Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” 

 

RELIKWIE CZCIGODNEGO SŁUGI BOŻEJ KSIĘDZA JERZEGO POPIEŁUSZKI W MYSŁOWICKIEJ PARAFII

RELIKWIE CZCIGODNEGO SŁUGI BOŻEJ KSIĘDZA JERZEGO POPIEŁUSZKI W MYSŁOWICKIEJ PARAFII

Błogosławiony ksiądz Jerzy Popiełuszko [1] dla wielu był symbolem i wzorem prawdy, zwycięstwa dobra nad złem. Niezwykła postać księdza Jerzego w czasie powstawania pierwszej solidarności i stanu wojennego dla funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa, była problemem.

Najpierw uprowadzony i bestialsko zamordowany przez funkcjonariuszy Służby 19 października 1984 roku. Zaraz po pogrzebie grupa pracowników Szpitala Ginekologicznego w Warszawie złożyła 5 listopada 1984 roku pismo z prośbą o proces beatyfikacyjny [2] na ręce Prymasa Polski Józefa Glempa [3]. Wiele lat trzeba było czekać na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego. 8 lutego 1997 roku w kościele na Żoliborzu pw.: Stanisława Kostki [4] w Warszawie został otwarty proces beatyfikacyjny księdza Jerzego Popiełuszki. 3 maja 2001 roku po złożeniu tzw Positio[5] wszczęto pracę przez Kongregację do spraw kanonizacyjnych.

Co po zapoznaniu Ojca Świętego Benedykta XVI [6]–

-19 grudnia 2009 roku podpisuje dekret o męczeństwie księdza Jerzego Popiełuszki. 6 czerwca 2010 roku [7] w święto Dziękczynienia podczas mszy świętej beatyfikacyjnej zostaje odczytany akt beatyfikacyjny.

Dla środowisk pracy ksiądz Jerzy jest wzorem. Przedstawiciele NSZZ Solidarności Regionu Śląsko-Dąbrowskiego i pracownicy kopalni Mysłowice-Wesoła poprosili o fragment ciała patrona związków zawodowych.

6 kwietnia 2018 roku [8] grupa górników w kurii metropolitalnej w Białymstoku odebrała relikwie księdza Jerzego Popiełuszki.

29 kwietnia 2018 roku [9]w procesji do kościoła pw: Ścięcia Jana Chrzciciela na Bończyku zostały wniesione relikwie błogosławionego Jerzego Popiełuszki. W uroczystej Mszy świętej [10] uczestniczyli pracownicy kopalni Mysłowice-Wesoła i górnicze poczty sztandarowe oraz poczty sztandarowe- Związku Górnośląskiego bractwa pielgrzymkowego i Apostolstwa Dobrej Śmierci. Na uroczystości był wiceminister energii Grzegorz Tobiszowski i przedstawiciele Śląsko-Dąbrowskiej Solidarności, władz samorządowych, Polskiej Grupy Górniczej. Uroczysta msza święta była koncelebrowana pod przewodnictwem ojca Jezuity Artura Niechwieja [11]–który w homilii mówił o prawdzie do wolności i jedności. Przypomniał słowa błogosławionego Jerzego Popiełuszki –„ZŁO DOBREM ZWYCIĘŻAJ”. Jezuita mówił też o 40 rocznicy powstania w Polsce wolnych związków zawodowych w 1978 roku utworzony w Gdańsku, jako komitet założycielski Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża [12]. Warto tu przypomnieć że impulsem było wcześniejsze powołanie 23 lutego 1978 roku [13] w Katowicach niezależnej struktury Wolnych Związków Zawodowych Górnego Śląska. W 100 lecie rocznicy Niepodległości [14] relikwie błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki to niewątpliwie dobry dar dla późniejszego pokolenia, które będzie się uczyło o patriotyzmie. Po Mszy każdy mógł uczcić relikwie całując je. Relikwie błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki to kropla krwi.

Relikwie na stałe będą się znajdowały w kaplicy świętej Barbary.

JŹ

zobacz  zdjęcia tutaj

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/relikwie-slugi-bozej-ksiedza-jerzego-popieluszki-w-myslowickiej-parafii

QR do zdjęć 

QR do bloga 

---

[1] Ksiądz Jerzy Popiełuszko – urodzony 14 wrzesień 1947 rok Okopy, zamordowany 19 października 1984 roku Wrocławku, kapelan pierwszej Warszawskiej Solidarności , Obrońca praw człowieka w PRL –u ,syn Wacława i Marianny z Gniedziejków .28 maj 1972 rok otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego. Ostatnie miejsce jego posługi kapłańskiej to kościół  świętego Stanisława Kostki na Żoliborzu w Warszawie zostaje przeniesiony 20 maja 1980 roku i tam prowadzi jako rezydent duszpasterstwo personelu medycznego .

[2] 5 listopad 1984 – pismo szpitala Ginekologicznego z prośbą o proces beatyfikacyjny złożony na ręce Prymasa Polski Józefa Glempa

[3] Józef Glemp – Prymas Polski urodzony 18 grudnia 1929 roku zmarł 23 stycznia 2013 roku w Warszawie. Prymas Polski od 1981- 2009 roku

[4] Kościół świętego Stanisława Kostki na Żoliborzu w Warszawie- Otwarcie procesu beatyfikacyjnego księdza Jerzego Popiełuszki 8 luty 1997

[5] Positio – dokument kościelny do procesu kanonizacyjnego, akta opracowane przez księdza Zbigniewa Kiernikowskiego i księdza Tomasza Kaczmarka w sprawie księdza Jerzego Popiełuszki zostały złożone 3 maja 2001 do kongregacji do spraw kanonizacyjnych

[6] Ojciec święty Benedykt XVI – Niemiecki duchowny urodzony 16 kwietnia 1927roku – w Marktl jako Joseph Ratzinger pontyfikat 19 kwiecień 2005- 28 luty 2013 roku

[7] 6 czerwiec 2010 roku w święto dziękczynienia na placu Piłsudskim w Warszawie podczas mszy świętej beatyfikacyjnej sprawowanej pod przewodnictwem arcybiskupa Angelo Amato  został odczytany akt beatyfikacyjny o męczeństwie księdza Jerzego Popiełuszki

[8] 6 kwiecień 2018 roku – przedstawiciele NSZZ regionu Śląsko –Dąbrowskiego i górnicy KWK Wesoła w kurii Metropolitalnej w Białymstoku odbierają relikwie księdza Jerzego Popiełuszki W okolicznościowym liście kustosz relikwii ksiądz Andrzej Kakareko napisał : „Niech modlitwa w parafialnej świątyni za wstawiennictwem księdza Jerzego przynosi najobfitsze owoce duchowe członkom NSZZ „Solidarność” (...) rodzinom, osobom starszym, dzieciom i młodzieży oraz kapłanom posługującym w parafii”.

[9] 29 kwiecień 2018 roku – uroczyste wniesienie relikwii księdza Jerzego Popiełuszki do parafii pw. Ścięcia Jana Chrzciciela na Bończyku dzielnicy Mysłowic

[10] Uroczysta Msza święta - uczestnicy Wiceminister Grzegorz Tobiszowski , przedstawiciele władzy Polskiej Grupy Górniczej , NSZZ Solidarność regionu Śląsko Dąbrowskiego, KWK –Mysłowice –Wesoła poczty sztandarowe Górnicze i dekanatu Mysłowickiego

[11] Homilia i przewodniczenie –Jezuita Artur Niechwiej.

[12] 40 rocznica w 1978 roku założenia Wolnych Związków Zawodowych na wybrzeżu

[13] 23 luty 1978 roku– pierwsze struktury Wolnych Związków Zawodowych powstają na Górnym Śląsku

[14] 100 –lecie odzyskania Niepodległości