ANKIETY PRESYNODALNE – WYNIKI
Ostatnim razem pisaliśmy o ankietach presynodalnych – jaki był ich cel i jak były skonstruowane. Wspomnieliśmy także o tym, że na stronie II Synodu Archidiecezji Katowickiej dostępne są już wyniki kwestionariuszy (w dziale „Archiwum”). W tym artykule opowiemy, co wynikło z kwestionariuszy i jakie to ma przełożenie na organizację synodu.
W ramach krótkiego przypomnienia: interpretacja wyników ankiet dotyczy przede wszystkim kwestii ważności danego tematu, następnie zasięgu (ogólnodiecezjalnego lub specjalistycznego) oraz powiązań z innymi tematami. W opracowanych przez Sekretariat Zespołu Presynodalnego wynikach do każdego pytania jest także przyporządkowany wykres, który mówi o tym jak rozkładały się głosy w każdej z głównych grup respondentów – prezbiterów, parafialnych rad duszpasterskich, ruchów i stowarzyszeń oraz zgromadzeń zakonnych.
Uszeregowanie tematów według średniej oceny ważności było najważniejszym kryterium, dzięki któremu Zespół Presynodalny ustalał ilość i tematykę komisji synodalnych. Zagadnieniami, które respondenci wskazali na najbardziej wymagające przemyślenia, okazały się kolejno (w nawiasach podana jest średnia ilość głosów w skali 0 – 10):
1. Kwestia duchownych – ich informacji, moralności, dyscypliny, utrzymania, zdrowia fizycznego i psychicznego, wsparcia w sytuacjach kryzysowych (9,03);
2. Świeccy w kościele – ich formacja, zaangażowanie apostolskie w życiu parafii, napotykane trudności i zagrożenia itp. (8,79);
3. Duszpasterstwo młodzieży (8,68);
4. Formacja do prezbiteria tu – WŚSD, jakość formacji, obserwowane problemy, realizacja okresu propedeutycznego (8,66);
5. Katechizacja – katecheza szkolna, rekolekcje, formacja katechetów, najczęstsze zgłaszane trudności, rola Wydziału Katechetycznego: inicjująco – nadzorująca (8,62);
6. Głoszenie Słowa Bożego – w ścisłym sensie: posługa związana ze święceniami (8,57);
7. Duszpasterstwo parafialne – wizja, akcenty, środki, współpraca (8,55);
8. Duszpasterstwo rodzin – także problemy związków niesakramentalnych (8,54);
9. Duszpasterstwo sakramentów i sakramentaliów (liturgiczne) – stan, „jakość” liturgii w parafiach archidiecezji (8,51);
10. Katecheza parafialna – przygotowanie do sakramentów, katecheza inicjacyjna, systematyczna, dla dorosłych itd. (8,47).
Najmniejszym zainteresowaniem respondentów cieszyły się tematy związane z duszpasterstwem specjalistycznym (m.in. grup zawodowych), środowisk twórczych i osób w żałobie, a także kwestie dotyczące organizacji kurii archidiecezjalnej, współpracy Kościoła lokalnego z organizacjami pozarządowymi i wykorzystania programów unijnych.
Kwestie dotyczące powiązań danego zagadnienia z innymi miały pomóc w ustaleniu zakresów tematycznych poszczególnych komisji. W ankietach wyszły one najsłabiej, ale w kilku przypadkach respondenci sugerowali, żeby kilka szczegółowych pytań zgrupować w jedno bardziej ogólne, lub włączyć dany temat do innego (np. kwestię duchownych na emeryturze włączyć w zagadnienie dotyczące duchownych w ogóle). Co do rozróżnienia na dyskusję ogólno diecezjalną lub specjalistyczną ankietowani nie zawsze byli zgodni i w kilku przypadkach przewaga jednej z opinii była niewielka.
Ciekawych wniosków dostarczyła analiza wykresu, który obrazował różnice pomiędzy wynikami w poszczególnych grupach (wśród księży, Parafialnych Rad Duszpasterskich itd.) Były one bardzo niewielkie, co świadczy o tym, że zasadniczo, niezależnie od różnicy punktów widzenia, zgadzamy się w diagnozowaniu ważnych dla Kościoła kwestii.
Na podstawie wyników ankiet Zespół Presynodalny ustalił ilość i tematykę komisji tematycznych. Mimo, że oficjalnie zostaną one powołane dopiero w dniu otwarcia Synodu, to Ksiądz Arcybiskup wstępnie zatwierdził i zezwolił na opublikowanie projektu ich podziału. Lista dostępna jest na stronie synodu (www.synodkatowice.pl) w dziale „Synod”.
Sekretariat Zespołu Presynodalnego
VI rocznica Tragedii Smoleńskiej
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Synod. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Synod. Pokaż wszystkie posty
niedziela, 4 listopada 2012
„Wierzę w jeden, święty i apostolski Kościół”
„Wierzę w jeden, święty i apostolski Kościół” – co tydzień wypowiadamy te słowa podczas niedzielnej mszy. Co one dla nas znaczą i jak ma się do tego, jeśli w ogóle, II Synod Archidiecezji Katowickiej?
Żeby odpowiedzieć na to pytanie musimy najpierw uściślić, co myślimy, gdy wypowiadamy słowo Kościół. Doświadczenie pokazuje, że jednoznaczne wyjaśnienie w krótkiej definicji jest w tym przypadku bardzo trudne, jeśli w ogóle jest możliwe.
Od Soboru Watykańskiego II próżno szukać dokumentów, w których znalazłaby się taka definicja Kościoła. Zarówno soborowa Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium”, jak i Katechizm Kościoła Katolickiego opisują Kościół, za pomocą zbioru obrazów, a każdy z nich ukazuje Kościół z innej perspektywy, naświetla niejako inną stronę tej rzeczywistości, dzięki czemu zyskujemy obraz wielowymiarowy, pełniejszy. W teologii mówi się czasem o „modelach Kościoła” ( na ten temat warto wysłuchać konferencji z tegorocznej pielgrzymki księży, w której mowa o związku rozumienia Kościoła z wizja synodu. Nagranie jest dostępne na stronie synodu pod adresem: http://synodkatowice.pl/ii-synod-archidiecezji-katowickiej/synod/istota-cele-przebieg,175).
Wielokrotnie już, w czasie ostatnich tygodni, zostało podkreślone, że to my – jako wspólnota – odpowiedzialni jesteśmy za kształt naszego Kościoła lokalnego. To poczucie odpowiedzialności za Kościół, które wynika ze świadomości, że Kościół to nie tylko duchowieństwo, ale Ciało Chrystusa, które tworzymy my wszyscy – jest chyba najważniejszym punktem wyjścia dla synodu. Jest to także punkt dojścia, bo doświadczenie współodpowiedzialności za Kościół, którym jesteśmy, być może będzie istotniejsze od tego, co uda nam się ostatecznie ustalić w formie przepisów prawnych.
Zastanówmy się teraz jak rozumieć słowa „wierzę w Kościół”. Na pewno nie chodzi tutaj o to, że wierzę w poszczególnych ludzi, którzy go tworzą. Wiara w Kościół wiąże się ściśle z wiarą w Boga – wierzę, że Bóg obecny jest w Kościele, a to znaczy, że słowo głoszone przez Kościół jest Jego słowem, że działa w sakramentach. Chrystus działa w Kościele, a to znaczy, że działa także przez konkretnych ludzi. Bóg nie działa abstrakcyjnie, ale za pośrednictwem nas – grzeszników. Dlatego musimy uczyć się rozróżniać to, co Boże od tego, co pochodzi z naszych grzechów – to jest bardzo trudne, ale bardzo ważne. Inaczej istnieje niebezpieczeństwo gorszenia się ludźmi Kościoła – bo traktujemy nasze grzechy jako coś nie do pogodzenia z Boskim działaniem.
Często słyszy się deklarację „Chrystus – tak, Kościół nie”. Jest w niej swoisty paradoks. Jezus przecież wszedł w świat w konkretnym czasie, żył i działał wśród konkretnych ludzi. To oni zachowali pamięć o Nim. Nie można dojść do Chrystusa inaczej jak przez pamięć Kościoła, przez wspólnotę, która tę pamięć zachowała. Oczywiście obraz Jezusa, jaki mamy dziś nie jest doskonały, ale ufamy, że Duch Święty chroni jej główny trzon i tam nadal można spotykać żyjącego Jezusa. Nie ma pewniejszej drogi do Ojca niż Chrystus działający w Kościele. Nie znaczy to, że Bóg nie może do nas dotrzeć w inny sposób, ale – skoro wybrał taka drogę – poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie – to pewnie nie po to, żebyśmy szukali teraz innej.
„Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20) Te słowa Chrystusa powinniśmy ciągle mieć w pamięci. Jesteśmy – jako Kościół – wspólnotą, w której aktywnie działa Duch Święty. Nie może On działać inaczej jak tylko przez nas. Wierzyć w Kościół to także wierzyć w Ducha obecnego w Kościele, przemieniającego nasze serca. Dlatego tak ważne jest, abyśmy doskonalili naszą umiejętność wsłuchiwania się w Jego głos.
Mamy nadzieje, że II Synod Archidiecezji Katowickiej wspomoże te wysiłki i zobaczymy, że w Kościele – także tym lokalnym – towarzyszy nam nadal żywa obecność Chrystusa, który w Duchu Świętym prowadzi nas do Ojca.
Sekretariat Zespołu Presynodalnego
Żeby odpowiedzieć na to pytanie musimy najpierw uściślić, co myślimy, gdy wypowiadamy słowo Kościół. Doświadczenie pokazuje, że jednoznaczne wyjaśnienie w krótkiej definicji jest w tym przypadku bardzo trudne, jeśli w ogóle jest możliwe.
Od Soboru Watykańskiego II próżno szukać dokumentów, w których znalazłaby się taka definicja Kościoła. Zarówno soborowa Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium”, jak i Katechizm Kościoła Katolickiego opisują Kościół, za pomocą zbioru obrazów, a każdy z nich ukazuje Kościół z innej perspektywy, naświetla niejako inną stronę tej rzeczywistości, dzięki czemu zyskujemy obraz wielowymiarowy, pełniejszy. W teologii mówi się czasem o „modelach Kościoła” ( na ten temat warto wysłuchać konferencji z tegorocznej pielgrzymki księży, w której mowa o związku rozumienia Kościoła z wizja synodu. Nagranie jest dostępne na stronie synodu pod adresem: http://synodkatowice.pl/ii-synod-archidiecezji-katowickiej/synod/istota-cele-przebieg,175).
Wielokrotnie już, w czasie ostatnich tygodni, zostało podkreślone, że to my – jako wspólnota – odpowiedzialni jesteśmy za kształt naszego Kościoła lokalnego. To poczucie odpowiedzialności za Kościół, które wynika ze świadomości, że Kościół to nie tylko duchowieństwo, ale Ciało Chrystusa, które tworzymy my wszyscy – jest chyba najważniejszym punktem wyjścia dla synodu. Jest to także punkt dojścia, bo doświadczenie współodpowiedzialności za Kościół, którym jesteśmy, być może będzie istotniejsze od tego, co uda nam się ostatecznie ustalić w formie przepisów prawnych.
Zastanówmy się teraz jak rozumieć słowa „wierzę w Kościół”. Na pewno nie chodzi tutaj o to, że wierzę w poszczególnych ludzi, którzy go tworzą. Wiara w Kościół wiąże się ściśle z wiarą w Boga – wierzę, że Bóg obecny jest w Kościele, a to znaczy, że słowo głoszone przez Kościół jest Jego słowem, że działa w sakramentach. Chrystus działa w Kościele, a to znaczy, że działa także przez konkretnych ludzi. Bóg nie działa abstrakcyjnie, ale za pośrednictwem nas – grzeszników. Dlatego musimy uczyć się rozróżniać to, co Boże od tego, co pochodzi z naszych grzechów – to jest bardzo trudne, ale bardzo ważne. Inaczej istnieje niebezpieczeństwo gorszenia się ludźmi Kościoła – bo traktujemy nasze grzechy jako coś nie do pogodzenia z Boskim działaniem.
Często słyszy się deklarację „Chrystus – tak, Kościół nie”. Jest w niej swoisty paradoks. Jezus przecież wszedł w świat w konkretnym czasie, żył i działał wśród konkretnych ludzi. To oni zachowali pamięć o Nim. Nie można dojść do Chrystusa inaczej jak przez pamięć Kościoła, przez wspólnotę, która tę pamięć zachowała. Oczywiście obraz Jezusa, jaki mamy dziś nie jest doskonały, ale ufamy, że Duch Święty chroni jej główny trzon i tam nadal można spotykać żyjącego Jezusa. Nie ma pewniejszej drogi do Ojca niż Chrystus działający w Kościele. Nie znaczy to, że Bóg nie może do nas dotrzeć w inny sposób, ale – skoro wybrał taka drogę – poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie – to pewnie nie po to, żebyśmy szukali teraz innej.
„Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20) Te słowa Chrystusa powinniśmy ciągle mieć w pamięci. Jesteśmy – jako Kościół – wspólnotą, w której aktywnie działa Duch Święty. Nie może On działać inaczej jak tylko przez nas. Wierzyć w Kościół to także wierzyć w Ducha obecnego w Kościele, przemieniającego nasze serca. Dlatego tak ważne jest, abyśmy doskonalili naszą umiejętność wsłuchiwania się w Jego głos.
Mamy nadzieje, że II Synod Archidiecezji Katowickiej wspomoże te wysiłki i zobaczymy, że w Kościele – także tym lokalnym – towarzyszy nam nadal żywa obecność Chrystusa, który w Duchu Świętym prowadzi nas do Ojca.
Sekretariat Zespołu Presynodalnego
II Synod Archidiecezji Katowickiej - Możliwości zaangażowania
II SYNOD ARCHIDIECEZJI KATOWICKIEJ – MOŻLIWOŚCI ZAANGAŻOWANIA
Oficjalne rozpoczęcie II Synodu Archidiecezji Katowickiej odbędzie się dopiero za kilka tygodni, dn. 25 listopada br. (uroczystej Mszy św. w Archikatedrze Chrystusa Króla o godz. 12.00 przewodniczył będzie ks. abp Wiktor Skworc). Jednak już teraz wykonywane są prace wstępne, bez których do otwarcia oficjalnych obrad synodalnych by nie doszło.
Niedawno Sekretariat Zespołu Presynodalnego zakończył przyjmowanie ankiet presynodalnych, które wypełniali księża, parafialne rady duszpasterskie, zgromadzenia zakonne, ruchy i stowarzyszenia działające w naszej archidiecezji. Wyniki zostały następnie poddane analizie i już wkrótce zostaną zamieszczone na oficjalnej stronie synodu (www.synodkatowice.pl).
Obecnie trwają prace przygotowawcze, które koncentrują się głównie na ustalaniu składu Komisji Głównej oraz ilości, tematyki i składu Komisji Synodalnych. Choć może się wydawać, że w synod angażują się jedynie „wybrani” to w rzeczywistości każdy z nas może mieć wkład w to dzieło. W jaki sposób? Przede wszystkim – modlitwa. Każdy z nas może w codziennych modlitwach powierzyć nasz Kościół lokalny opiece Ducha Świętego. Punktem wyjścia jest oczywiście modlitwa indywidualna, ale ważne jest także zaangażowanie wspólnotowe. Módlmy się więc w intencji nie tylko tych, którzy są niejako „z urzędu” zaangażowani w Synod, ale przede wszystkim za nas wszystkich, za lokalny Kościół, żeby odnowił się dzięki wsłuchiwaniu się w Ducha Świętego.
Aby Synod mógł przynieść owoce, my sami musimy być świadomi naszej wiary, bo to my tworzymy nasz Kościół lokalny. Dlatego w trakcie trwania Synodu bardzo ważna będzie formacja – zwłaszcza zmierzająca do tego, by coraz lepiej rozumieć, czym jest Kościół jako taki. Wkrótce zostaną przygotowane materiały do wykorzystania przez Parafialne Rady Duszpasterskie, różne grupy formacyjne i stowarzyszenia. My sami także możemy zastanowić się nad tym, w jaki sposób przyczynić się do odnowy naszych parafii i mniejszych wspólnot. Dlatego myślmy, rozmawiajmy i spróbujmy zrozumieć, czego od nas, jako lokalnego Kościoła, oczekuje Duch Święty. Próba oceny stanu Kościoła w świetle Ewangelii i poszukiwanie sposobów na poprawę jakości jego życia jest punktem wyjścia i jednym z najważniejszych zadań synodu. Jeśli ktoś chce intensywniej zaangażować się w Synod, to bardzo pilnie poszukujemy wolontariuszy – głownie teologów, ale nie tylko, do wykonywania różnych zadań. Potrzebni są animatorzy modlitwy, osoby, które pomogą w tworzeniu materiałów formacyjnych, konspektów, katechez, homilii itp., moderatorzy forów internetowych… Mile widziani też wszyscy, którzy mają inny pomysł na zaangażowanie się w dzieło synodalne.
Na koniec kilka informacji praktycznych. Wszelkich informacji na temat możliwości zaangażowania można uzyskać na stronie : www.synodkatowice.pl. Zgłaszanie grup i wspólnot chcących modlić się za Synod oraz chęć nawiązania współpracy na zasadzie wolontariatu (konieczne jest przesłanie CV ze szczególnym uwzględnieniem doświadczenia na kościelnym gruncie), można dokonywać droga mailową : synod@archidiecezja.katowice.pl lub tradycyjną : Sekretariat II Synodu Archidiecezji Katowickiej, Kuria Metropolitalna w Katowicach, ul. Jordana 39, skr. poczt. 206, 40-951 Katowice.
Oficjalne rozpoczęcie II Synodu Archidiecezji Katowickiej odbędzie się dopiero za kilka tygodni, dn. 25 listopada br. (uroczystej Mszy św. w Archikatedrze Chrystusa Króla o godz. 12.00 przewodniczył będzie ks. abp Wiktor Skworc). Jednak już teraz wykonywane są prace wstępne, bez których do otwarcia oficjalnych obrad synodalnych by nie doszło.
Niedawno Sekretariat Zespołu Presynodalnego zakończył przyjmowanie ankiet presynodalnych, które wypełniali księża, parafialne rady duszpasterskie, zgromadzenia zakonne, ruchy i stowarzyszenia działające w naszej archidiecezji. Wyniki zostały następnie poddane analizie i już wkrótce zostaną zamieszczone na oficjalnej stronie synodu (www.synodkatowice.pl).
Obecnie trwają prace przygotowawcze, które koncentrują się głównie na ustalaniu składu Komisji Głównej oraz ilości, tematyki i składu Komisji Synodalnych. Choć może się wydawać, że w synod angażują się jedynie „wybrani” to w rzeczywistości każdy z nas może mieć wkład w to dzieło. W jaki sposób? Przede wszystkim – modlitwa. Każdy z nas może w codziennych modlitwach powierzyć nasz Kościół lokalny opiece Ducha Świętego. Punktem wyjścia jest oczywiście modlitwa indywidualna, ale ważne jest także zaangażowanie wspólnotowe. Módlmy się więc w intencji nie tylko tych, którzy są niejako „z urzędu” zaangażowani w Synod, ale przede wszystkim za nas wszystkich, za lokalny Kościół, żeby odnowił się dzięki wsłuchiwaniu się w Ducha Świętego.
Aby Synod mógł przynieść owoce, my sami musimy być świadomi naszej wiary, bo to my tworzymy nasz Kościół lokalny. Dlatego w trakcie trwania Synodu bardzo ważna będzie formacja – zwłaszcza zmierzająca do tego, by coraz lepiej rozumieć, czym jest Kościół jako taki. Wkrótce zostaną przygotowane materiały do wykorzystania przez Parafialne Rady Duszpasterskie, różne grupy formacyjne i stowarzyszenia. My sami także możemy zastanowić się nad tym, w jaki sposób przyczynić się do odnowy naszych parafii i mniejszych wspólnot. Dlatego myślmy, rozmawiajmy i spróbujmy zrozumieć, czego od nas, jako lokalnego Kościoła, oczekuje Duch Święty. Próba oceny stanu Kościoła w świetle Ewangelii i poszukiwanie sposobów na poprawę jakości jego życia jest punktem wyjścia i jednym z najważniejszych zadań synodu. Jeśli ktoś chce intensywniej zaangażować się w Synod, to bardzo pilnie poszukujemy wolontariuszy – głownie teologów, ale nie tylko, do wykonywania różnych zadań. Potrzebni są animatorzy modlitwy, osoby, które pomogą w tworzeniu materiałów formacyjnych, konspektów, katechez, homilii itp., moderatorzy forów internetowych… Mile widziani też wszyscy, którzy mają inny pomysł na zaangażowanie się w dzieło synodalne.
Na koniec kilka informacji praktycznych. Wszelkich informacji na temat możliwości zaangażowania można uzyskać na stronie : www.synodkatowice.pl. Zgłaszanie grup i wspólnot chcących modlić się za Synod oraz chęć nawiązania współpracy na zasadzie wolontariatu (konieczne jest przesłanie CV ze szczególnym uwzględnieniem doświadczenia na kościelnym gruncie), można dokonywać droga mailową : synod@archidiecezja.katowice.pl lub tradycyjną : Sekretariat II Synodu Archidiecezji Katowickiej, Kuria Metropolitalna w Katowicach, ul. Jordana 39, skr. poczt. 206, 40-951 Katowice.
Subskrybuj:
Posty (Atom)