XXIX Światowy Dzień Młodzieży - Niedziela Palmowa w Katowicach

XXIX ŚWIATOWY DZIEŃ MŁODZIEŻY W ARCHIKATEDRZE KATOWICKIEJ
W Niedzielę Palmową w archikatedrze Chrystusa Króla odbył się XXIX Światowy Dzień Młodzieży w której kilka tysięcy młodych wspólnie przeżywało modlitewne spotkanie.

Uroczystą mszę koncelebrowaną sprawowali z abp. Wiktor Skworc, abp. senior Damian Zimoń oraz abp. Szczepan Wesoły, na co dzień mieszkającym w Rzymie, oraz księża archidiecezji ,przybyły też siostry zakonne. Tematem, tego rocznego SDM, były słowa pierwszego błogosławieństwa Jezusa: „Błogosławieni ubodzy w duchu”. Święto młodych to czas przygotowania na Światowe Dni Młodzieży w Krakowie 2016 r. Dużą grupę młodzieży która przyjechała do katedry to parafialne grupy oazowe .

Procesja z palmami w której uczestniczyli goście z Peru i Wysokich And W czasie homilii metropolita katowicki

w imieniu papieża Franciszka i własnym zachęcił młodych, by szli drogą błogosławieństw. – „Błogosławieni jesteście ubodzy w duchu” – te słowa Jezusa mogą wydawać się dziwne. Dziwne jest, że Jezus wychwala tych, których świat uważa za słabych. Jezus mówi do nich: „Błogosławieni jesteście wy, którzy zdajecie się przegrywać, bo w rzeczywistości zwyciężacie i Królestwo Boże należy do was” –Metropolita Katowicki mówił o Niedzieli Palmowej jako wielkim święcie dla młodych Polaków. – Przypomniał o Rzymie, i o krzyżu Światowych Dni Młodzieży. Także reprezentacja młodzieży archidiecezji katowickiej pojechała do Watykanu ,aby przywieźć krzyż i ikonę Matki Bożej. Te dwa znaki będą pielgrzymowały w naszych diecezjach aż do rozpoczęcia ŚDM w Krakowie w 2016 roku –mówił Arcybiskup Wiktor Skworc .

Na zakończenie uroczystości Niedzieli palmowej młodzież z każdej parafii

odebrała lampiony symbol ,,Kanonizacyjną Iskrę Miłosierdzia’’ związaną uroczystościami zbliżającą się kanonizacją błogosławionego Jana Pawła II. Młodzież z pokolenia JPII - 28

przedstawicieli osób urodzonych w latach 1978-2005 odebrało w katedrze Iskrę Miłosierdzia. Lampion został, przywiezionym z Łagiewnik przez stypendystów z Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” ,którzy przekazali metropolicie katowickiemu. Wierni do swoich domów zabiorą iskierkę miłosierdzia w dzień kanonizacji papieża Polaka – w Niedzielę Miłosierdzia – 27 kwietnia. Kanonizacyjna Iskra Bożego Miłosierdzia odwołuje się do słów Jana Pawła II wypowiedzianych w czasie jego ostatniej pielgrzymki do Polski w sierpniu 2002 r.

Wtedy w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach, nawiązując do „Dzienniczka” świętej Faustyny, mówił on: „Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazać światu ogień miłosierdzia”. Rok później w Watykanie pobłogosławił ogień, który już blisko 11 lat tli się w krakowskim sanktuarium. W ostatnią niedzielę marca od kard. Stanisława Dziwisza ogień ten otrzymali stypendyści, Młodzież w katedrze otrzymała specjalne wydania „Gościa Niedzielnego”, w którym znaleźli m.in. kartę z błogosławieństwami i cytatem ojca świętego: „Czytajcie błogosławieństwa i czyńcie z nich program życia”. – Zachowajcie tę kartę na sercu, odczytujcie te błogosławieństwa i próbujcie z nich czynić program życia – zachęcał młodzież metropolita Katowicki Wiktor Skworc. – Ma ona format karty kredytowej. W automacie pieniędzy z niej nie uzyskasz, ale może jest to karta kredytowa do nieba? W niej jest kapitał Słowa i łaski.
zobacz zdjęcia https://plus.google.com/u/0/events/cc2k83gif6kqgif0rmk3s5ed9i8

Uroczystości pogrzebowe Wojciecha Kilara

Uroczystości pogrzebowe Wojciecha Kilara

W Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach o godz. 11- 4 stycznia w sobotę 2014 rozpoczęła się Msza pogrzebowa Wojciecha Kilara w Katowicach. wcześniej został uroczyście wniesiony sztandar Wojska Polskiego. Prochy Wojciecha Kilara do katedry zostały przywiezione o godzinie 10:15 Thierry Guichoux, konsul generalny Francji w Krakowie, przeczytał uzasadnianie przyznania Orderu Legii Honorowej zmarłemu Kompozytorowi, jakie wystosowała minister kultury i komunikacji Francji Aurelie Filippetti. Mieszkańcy Katowic Śląska szczelnie wypełnił archikatedrę Chrystusa Króla. Uroczystą eucharystię prowadził abp Wiktor Skworc, metropolita katowicki. W uroczystości wzięli udział najbliżsi Wielkiego Kompozytora, przyjaciele ze świata muzyki, filmu, a także politycy poczty sztandarowe . Obecna jest m.in. Marek Kuchciński Wicemarszałek Sejmu prezydentowa Anna Komorowska, Bieńkowska, minister kultury Bogdan Zdrojewski, Buzek oraz śląscy parlamentarzyści. W Homilii abp Wiktor Skworc. mówił między innymi - Zakończył się adwent jego życia narodzinami do wieczności -- W święto Świętej Rodziny, z którą Zmarły był duchowo związany synowskimi więzami wiary i miłości. Arcybiskup zacytował słowa św. Pawła z czytania mszalnego: "Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi”, Arcybiskup przypomniał wartości jakie wpisane było w życie Wojciecha Kilara. - Prowadził go Duch Boży po tej ziemi drogami niełatwymi; i ostatecznie zamknął je cierpieniem jak klamrą - Abp Wiktor Skworc opowiedział historię życia kompozytoraw słowach- Było ono już obecne u początku jego życia, kiedy – po szczęśliwym i dostatnim dzieciństwie – musiał opuścić lwowską ojcowiznę i znalazł się na Górnym Śląsku, który stał się dla niego oraz wielu mieszkańców utraconych kresów nowym miejscem na ziemi, a z czasem ojczyzną umiłowaną. Duchowym miejscem na ziemi Wojciecha Kilara była Jasna Góra. - Tam bywał częstym gościem; gdzie nie tylko lokował swoje patriotyczne uczucia i religijne przeżycia – kierował słowa arcybiskup. - Tam też czerpał siły i nadzieję jako człowiek modlitwy różańcowej i brewiarzowej, jako człowiek autentycznie głębokiej duchowości. To z niej czerpał inspirację dla swej twórczości, która przenosi na wyżyny ducha i przynosi doświadczenie sacrum. Kończąc słowa homilii abp Wiktor Skworc, zwracając się bezpośrednio do śp. Wojciecha Kilara, przypomniał wątek z życia Mistrza. - W jednym z wywiadów byłeś, Wojciechu, pytany o to, jak chciałbyś być zapamiętany po śmierci. Odpowiedziałeś: "Jako dobry człowiek, ktoś, kto wniósł odrobinę nadziei, odrobinę radości, a może nawet odrobinę wiary w życie świata". - Maestro – mówił arcybiskup - Twoje pragnienie się spełniło. Jesteś tak zapamiętany i tak będziesz pamiętany. Pozostawiłeś nam jeszcze (...) wiarygodne świadectwo, że droga Ośmiu Błogosławieństw nie prowadzi donikąd, że przynosi owoc obfity. Wojciechu, Dobry Człowieku, Błogosławiony Kompozytorze wiecznej muzyki, odpoczywaj w pokoju! Na zakończenie Mszy były przemówienia oficjeli obecnych na uroczystościach. Jako pierwszy przemawiał, w imieniu Prezydenta Rzeczpospolitej, minister Maciej Klimczak. - Polska muzyka, polska kultura straciła wybitnego artystę - powiedział. - Cisza po jego śmierci staje się nienaturalna. Wicepremier Elżbieta Bieńkowska, Wicemarszałek Sejmu Marek Kuchciński porównał dzieła Mistrza "twórczością ponadczasową". –Wicemarszałek przypomniał że -Wojciech Kilar był również wielkim polskim patriotą, trwałym i niewzruszonym w swoich poglądach, których się nie wstydził – podkreślił że . - Jego utwory całe polskie pokolenie będzie pamiętać i wspominać.
Bogdan Zdrojewski, minister kultury i dziedzictwa narodowego, swoje przemówienie wygłosił mówiąc o wielkiej skromności Wojciecha Kilara - wspomniał jak zmarły Wojciech mówił o skromnych urodzinach w Klasztorze na Jasnej Górze które ministerstwo przygotowywało
Swoje przemówienia wygłosili także Piotr Uszok, prezydent Katowic, i Jerzy Kornowicz, przewodniczący Związku Kompozytorów Polskich. - Dla kompozytorów muzyki umarł brat - wyznał J. Kornowicz. W słowach hołdzie powiedział - Żegnaj, Mistrzu miary rzeczy, już teraz czujemy pustkę po Tobie. Oprawę muzyczną Mszy świętej zapewniały Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia pod batutą Jerzego Maksymiuka, Orkiestra Filharmonii Śląskiej pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka, Orkiestra Kameralna Miasta Tychy "Aukso” pod dyrekcją Marka Mosia oraz Zespół Śpiewaków Miasta Katowice "Camerata Silesia". Finałowym utworem "Exodus" z dorobku Wojciecha Kilara w wykonaniu Chóru Filharmonii Śląskiej i Zespołu Śpiewaków Miasta Katowice "Camerata Silesia" Nie zabrakło też pocztów sztandarowych Potem uformował się kondukt żałobny . W ostatniej drodze Mistrzowi towarzyszyła Orkiestra Wojskowa z Bytomia. Na miejscu zagrała kapela góralska z Podhala. Salwę honorową na cześć Zmarłego oddała kampania Wojska Polskiego. Modlitwom na cmentarzu przewodniczył metropolita katowicki Wiktor Skworc, który pamięcią modlitewną objął także żonę Zmarłego, śp. Barbarę Kilar.Urna z prochami Kompozytora została złożona w grobowcu.. Cmentarz mieści się przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach.
Jacek Źróbek

Homilia o pierwszym biskupie Śląskim Auguście Hlondzie.mp4

Abp Skworc: „Zorganizował Kościół na Śląsku polskim i odnowił po czasach zamętu życie katolickie” Homilia Arcybiskupa Katowickiego
w rocznicę sakry biskupiej Augusta Hlonda
5 stycznia 2013 r.
1. Wdzięczność
W rozpoczętym 1 stycznia Roku Kardynała Augusta Hlonda, proklamowanym jednogłośnie przez Sejmik Województwa Śląskiego, wspominamy dzień 3 stycznia 1926 roku, kiedy w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła administrator diecezji śląskiej ks. August Hlond przyjął święcenia biskupie, odbył ingres do swojej katedry i został tym samym pierwszym pasterzem nowej lokalnej cząstki Kościoła powszechnego. Wspominamy ten dzień z wdzięcznością, jak to nam nakazuje zwyczajne poczucie sprawiedliwości.
Mędrzec Syracydes przed wiekami zachęcał, by właśnie z wdzięcznością wspominać „mężów sławnych, którzy przez pokolenia byli wychwalani i stali się dumą swych czasów”( Syr 44,1.7), i „mężów pobożnych, których cnoty nie zostały zapomniane. Pozostały one z ich potomstwem, dobrym dziedzictwem są ich następcy”( Syr 44.10).
Wspominamy więc owych mężów sławnych, którzy z woli Stolicy Apostolskiej udzielili ks. Hlondowi sakry biskupiej: byli to arcybiskup warszawski kardynał Kakowski, biskup pomocniczy poznański Łukomski i biskup przemyski Nowak. Wspominamy nade wszystko tego pierwszego biskupa śląskiego, który już wcześniej – jako administrator administratury apostolskiej Polskiego Śląska budował struktury nowego bytu kościelnego. Jak wiemy, z tego zadania, ks. Hlond, wspierany przez swoich współpracowników, wywiązał się znakomicie. Położył fundamenty pod diecezję śląską i jej instytucje, a w grudniu 1925 został mianowany pierwszym biskupem katowickim.
M.in. utworzył Kurię, Sąd Duchowny, powołał Radę Konsultorów i Radę Administracyjną. Jednak jego aktywność nie wyczerpywała się w budowaniu struktur, był przede wszystkim ofiarnym pasterzem Kościoła. 2. Ojciec i pasterz
Dnia 14 grudnia 1925 r. papież Pius XI skierował bullę do ludu śląskiego – czytamy w niej m. in.: „Pius Biskup, Sługa sług Bożych, drogim synom duchowieństwa i ludowi miasta Katowice i diecezji śląskiej pozdrowienie i błogosławieństwo apostolskie. W dniu dzisiejszym ustanowiliśmy księdza Augusta Hlonda, dotychczasowego Administratora Apostolskiego Śląska Polskiego, Biskupem i Pasterzem nowoutworzonej a jeszcze wakującej Diecezji Katowickiej. Wzywamy was przeto wszystkich i nakładamy wam obowiązek, byście rzeczonego Biskupa waszego z czcią przyjęli jako ojca i pasterza dusz waszych i byście posłusznie słuchali jego nauk i rozkazów, aby on miał w was oddanych sobie synów”.
Śląsk przyjął nominację i osobę nowego biskupa śląskiego entuzjastycznie. Nie był przecież na Śląsku osobą nieznaną; od 1922 roku pełnił obowiązki administratora administratury apostolskiej. Wtedy dał się poznać jako gorliwy duszpasterz i dobry administrator tym, co nazywamy bona temporalia.
Założył Ligę Katolicką i propagował Akcję Katolicką. Zorganizował Zjazdy Katolickie. A działając w konkretnym kontekście społecznym, naznaczonym kryzysem gospodarczym, powołał Sekretariat Dobroczynności i Śląski Komitet Ratunkowy, bo wiedział, że jeśli brat cierpi niedostatek, nie można przed nim zamykać serca, wymaga tego rozlana tam miłość Boga, który oddał swoje życie za i dla człowieka (por. 1 J 17nn). „Taka jest bowiem wola Boża.., abyśmy się wzajemnie miłowali”!
Poza aspektem charytatywnym, godnym podkreślenia jest rys maryjny służby bpa Hlonda: szybko odczytał znaczenie piekarskiego sanktuarium i doprowadził do koronacji obrazu MB Piekarskiej.
3. Radość Kościoła i polskiego Śląska
W numerze GN z 10 stycznia 1926 roku znajdziemy opis uroczystości konsekracji i ingresu pierwszego biskupa śląskiego pod charakterystycznym tytułem: „Triumfalny wjazd J.E Księdza Biskupa Hlonda do Katowic”.
Rozpoczął się ten wjazd 1 stycznia 1926 r. w Oświęcimiu, gdzie w domu Księży Salezjanów biskup nominat August Hlond odprawił rekolekcje przed sakrą. Stamtąd wiózł go specjalny pociąg do Katowic. Po drodze następowały powitania na poszczególnych stacjach: najpierw w Bieruniu Nowym – na pierwszej śląskiej stacji; potem w Chełmie, Imielinie, Kosztowach, gdzie niedaleko dworca widać było domek w którym mieszkał August Hlond. Jak pisze GN „domek ten był ślicznie przystrojony i widniał na nim transparent”. Potem były stacje: Brzezinka i Mysłowice, gdzie Hlond był ochrzczony w starym kościele mysłowickim. Na dworcu w Mysłowicach bp Hlond spotkał się ze swoją Matką, co wywołało wzruszenie wszystkich zebranych.
Pisze GN, że równie piękna była uroczystość powitania w Szopienicach. Zaś u celu podróży – już na dworcu – w Katowicach odbyło się powitanie z udziałem władz państwowych, samorządowych i duchowieństwa, na czele z wikariuszem generalnym ks. Teofilem Bromboszczem.
Marszałek Sejmu Śląskiego Konstanty Wolny wygłosił powitalne przemówienie, akcentując radość z faktu, że Polak jest biskupem na polskim Śląsku.
Powiedział tak : ”Nie chcę żadnych podnosić zarzutów, ale chcę dać wyraz temu, że lud nasz, że cała Polska, pragnęła, by Polak u nas był pasterzem dusz. O niezmiernie wdzięczni jesteśmy, że Stolica Apostolska zrozumiała nasze szczere życzenia i utworzyła biskupstwo śląskie”. Słowa te jasno ukazują, że pokolenia, które były twórcami i świadkami tych wydarzeń nie miały żadnych problemów z umieszczaniem swojej śląskiej ojcowizny na łonie ojczyzny, Polski.
Zaś wikariusz generalny witał biskupa w imieniu katolików obu narodowości – polskiej i niemieckiej. Kończył następującymi słowami: „prosimy, abyś przeprowadził sanację ducha na Śląsku”.
Dnia 2 stycznia odbył się jeszcze imponujący pochód wiernych pod rezydencję pierwszego biskupa diecezjalnego, wtedy mieściła się on przy ul Warszawskiej. Odpowiadając na owacje i życzenia biskup nominat Hlond powiedział; „właśnie przed godzina, kornie klęcząc u stóp MB w Piekarach, błagałem o siły do pracy jaka wśród was mnie czeka, błagałem o pomoc, świadom swej odpowiedzialności przed Bogiem za żywot wasz”.
Sam dzień konsekracji zgromadził nieprzeliczone rzesze wiernych, którzy zapełnili kościół katedralny, plac i okalające go ulice.
4. Owoce powołania
Dziś, na to historyczne wydarzenie chcemy spojrzeć w świetle podarowanego nam słowa Bożego. Jan w dzisiejszej Ewangelii ukazuje nam Jezusa, jako Tego, który powołuje. Tylko On mówi – Pójdź za mną! Słowo powołania dotarło do Augusta Hlonda tu, na śląskiej ziemi, niedaleko Mysłowic w rodzinie dróżnika. Myślę, że ojciec pokazał synowi miejsce swojej pracy. Pokazał przejeżdżające pociągi, pozwolił synowi spojrzeć na szyny prowadzące aż po horyzont, co niewątpliwie wzbudziło ciekawość, ciekawość świata i ułatwiło wyjście z domu rodzinnego. To wychodzenie ku nowym horyzontom zostało jakoś wpisane w życie ks. Hlonda, a wszystkie prowadziły w kierunku służby Jezusowi, Ewangelii i Kościołowi, chociaż w zmieniających się i nieraz w kontekstach dramatycznych.
Bracia i Siostry!
Z wiadomych racji zajmujemy się dziś tylko katowickim czasem posługi bp. Augusta Hlonda, zwłaszcza w kontekście tworzenia diecezji śląskiej po znanych decyzjach politycznych o połączeniu Śląska do Polski. A posługa pasterska Hlonda na Śląsku nie trwała długo – niespełna pół roku. Już w czerwcu 1926 r. Biskup śląski zostaje powołany na urząd prymasa Polski i obejmuje dwie diecezje: poznańską i gnieźnieńską.
Żegnając bpa Hlonda Wikariusz Generalny Bromboszcz tak podsumował jego działalność na Śląsku: „zorganizował Kościół na Śląsku polskim i odnowił po czasach zamętu życie katolickie”. Brzmi to krótko, lakonicznie, jak starożytna inskrypcja o wielkich bohaterach ludzkich i Bożych dziejów, o owych mężach sławnych i pobożnych.
Dziś składamy hołd bp A. Hlondowi za posługę na Śląsku; położył solidny fundament pod gmach Kościoła katowickiego, na którym – budowali i budują wszyscy Jego następcy.
Wiemy, że to dzisiejsze wspomnienie nie wyczerpuje bogactwa osoby i dzieła bp. Hlonda, że konieczną rzeczą jest powracanie do jego wnikliwych i proroczych nieraz diagnoz życia społecznego i kościelnego na Śląsku, ale i w całej Ojczyźnie.
Wiemy, że zajmując się sprawami prozaicznymi, ale i duchowymi, bp. Hlond miłował Boga i powierzonych mu ludzi czynem i prawdą, oddając kropla po kropli swoje życie – na wzór Boskiego Mistrza, który go powołał do kapłańskiej ofiary (por. 1 J 3,17-21).
Wierzymy, że spełniły się słowa św. Jana w życiu naszego pierwszego pasterza, że jego serce spoczywa spokojne w Bogu, pełne ufności i szczęścia. Jesteśmy tym bardziej o tym przekonani, że trwa proces beatyfikacyjny. Wymagane dokumenty zostały złożone przez Archidiecezję Warszawską w Kongregacji Świętych. Czekamy na dekret o heroiczności cnót, które ujawniło życie tego Kandydata ma ołtarze. Trwa wielka modlitwa o łaskę cudu uzdrowienia za przyczyną Sługi Bożego Augusta Hlonda. Powinna ona mocniej wybrzmieć w jego macierzystej diecezji.
I w tej personalnej przestrzeni, którą tworzą Polacy rozproszeni po całym świecie. To dla nich kardynał A. Hlond, jako Prymas Polski powołał zgromadzenie Księży Chrystusowców, aby zadbali o polskie dusze, które z kraju wyjechały za chlebem.
Oby podobna troska o Polaków rozproszonych po całym świecie ożywiała działania Kościoła w Polsce dzisiaj, tym bardziej, że mamy jasne wskazanie papieża Benedykta XVI-go, który w katedrze warszawskiej, w katedrze kardynała Hlonda powiedział:
„Dzisiaj Kościół polski stoi przed wielkim wyzwaniem, jakim jest duszpasterska troska o wiernych, którzy Polskę opuścili...Jest to zjawisko o ogromnej skali. Gdy rodziny są przez to rozdzielone, gdy rwą się więzi społeczne, Kościół nie może być obojętny. Trzeba, aby wyjeżdżającym towarzyszyli kapłani... Kapłani polscy, nie bójcie się opuścić wasz bezpieczny i znany świat, by służyć tam, gdzie brak kapłanów i gdzie wasza wielkoduszność przyniesie wielokrotne owoce! „
Słowa te słyszymy w wigilię uroczystości Objawienia Pańskiego; Ten dzień przynagla nas, abyśmy się stali misjonarzami i świadkami Jezusa Chrystusa; solą ziemi – jak Sługa Boży, nasz Rodak, pierwszy biskup śląski August Hlond. Niech się dokona Amen.
Źródło Strona internetowa Archidiecezja katowicka http://www.archidiecezja.katowice.pl/index.php/informacje-biece/2786-abp-skworc-zorganizowal-kosciol-na-slasku-polskim-i-odnowil-po-czasach-zametu-zycie-katolickie
Oraz http://youtu.be/fnH-cuhlM4w

II Synod Archidiecezji Katowickiej - Możliwości zaangażowania

II SYNOD ARCHIDIECEZJI KATOWICKIEJ – MOŻLIWOŚCI ZAANGAŻOWANIA

Oficjalne rozpoczęcie II Synodu Archidiecezji Katowickiej odbędzie się dopiero za kilka tygodni, dn. 25 listopada br. (uroczystej Mszy św. w Archikatedrze Chrystusa Króla o godz. 12.00 przewodniczył będzie ks. abp Wiktor Skworc). Jednak już teraz wykonywane są prace wstępne, bez których do otwarcia oficjalnych obrad synodalnych by nie doszło.
Niedawno Sekretariat Zespołu Presynodalnego zakończył przyjmowanie ankiet presynodalnych, które wypełniali księża, parafialne rady duszpasterskie, zgromadzenia zakonne, ruchy i stowarzyszenia działające w naszej archidiecezji. Wyniki zostały następnie poddane analizie i już wkrótce zostaną zamieszczone na oficjalnej stronie synodu (www.synodkatowice.pl).
Obecnie trwają prace przygotowawcze, które koncentrują się głównie na ustalaniu składu Komisji Głównej oraz ilości, tematyki i składu Komisji Synodalnych. Choć może się wydawać, że w synod angażują się jedynie „wybrani” to w rzeczywistości każdy z nas może mieć wkład w to dzieło. W jaki sposób? Przede wszystkim – modlitwa. Każdy z nas może w codziennych modlitwach powierzyć nasz Kościół lokalny opiece Ducha Świętego. Punktem wyjścia jest oczywiście modlitwa indywidualna, ale ważne jest także zaangażowanie wspólnotowe. Módlmy się więc w intencji nie tylko tych, którzy są niejako „z urzędu” zaangażowani w Synod, ale przede wszystkim za nas wszystkich, za lokalny Kościół, żeby odnowił się dzięki wsłuchiwaniu się w Ducha Świętego.
Aby Synod mógł przynieść owoce, my sami musimy być świadomi naszej wiary, bo to my tworzymy nasz Kościół lokalny. Dlatego w trakcie trwania Synodu bardzo ważna będzie formacja – zwłaszcza zmierzająca do tego, by coraz lepiej rozumieć, czym jest Kościół jako taki. Wkrótce zostaną przygotowane materiały do wykorzystania przez Parafialne Rady Duszpasterskie, różne grupy formacyjne i stowarzyszenia. My sami także możemy zastanowić się nad tym, w jaki sposób przyczynić się do odnowy naszych parafii i mniejszych wspólnot. Dlatego myślmy, rozmawiajmy i spróbujmy zrozumieć, czego od nas, jako lokalnego Kościoła, oczekuje Duch Święty. Próba oceny stanu Kościoła w świetle Ewangelii i poszukiwanie sposobów na poprawę jakości jego życia jest punktem wyjścia i jednym z najważniejszych zadań synodu. Jeśli ktoś chce intensywniej zaangażować się w Synod, to bardzo pilnie poszukujemy wolontariuszy – głownie teologów, ale nie tylko, do wykonywania różnych zadań. Potrzebni są animatorzy modlitwy, osoby, które pomogą w tworzeniu materiałów formacyjnych, konspektów, katechez, homilii itp., moderatorzy forów internetowych… Mile widziani też wszyscy, którzy mają inny pomysł na zaangażowanie się w dzieło synodalne.
Na koniec kilka informacji praktycznych. Wszelkich informacji na temat możliwości zaangażowania można uzyskać na stronie : www.synodkatowice.pl. Zgłaszanie grup i wspólnot chcących modlić się za Synod oraz chęć nawiązania współpracy na zasadzie wolontariatu (konieczne jest przesłanie CV ze szczególnym uwzględnieniem doświadczenia na kościelnym gruncie), można dokonywać droga mailową : synod@archidiecezja.katowice.pl lub tradycyjną : Sekretariat II Synodu Archidiecezji Katowickiej, Kuria Metropolitalna w Katowicach, ul. Jordana 39, skr. poczt. 206, 40-951 Katowice.

25 rocznica śmierci sługi Bożego Franciszka Blachnickiego

Źródło

Msza  koncelebrowana  w Katedrze Chrystusa Króla Katowice  25 rocznicę śmierci  Franciszka Blachnickiego

W poniedziałek  27 lutego 2012 przypada  rocznica śmierci  założyciela  Ruchu Światło -Życie (oazy)sługi  Bożego Franciszka Blachnickiego. W każdym  kościele  na Śląsku  została  odprawiona  msza święta o rychłą beatyfikację sługi bożego. W archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach  koncelebrowaną  mszę  sprawował i homilię wygłosił metropolita Śląski Arcybiskup Wiktor Skwor.http://blachnicki.oaza.pl/zyciorys

Posłowie: Jerzy Polaczek i Izabela Kloc odsłaniają tablicę poświęconą Ks. F. Blachnickiemu w Archikatedrze Katowickiej Źródło

W  dniu  4  września  2011 roku  została odsłonięta tablica w 90 rocznicę urodzin sługi Bozego  Blachnickiego przez  arcybiskupa Damiana Zimona -ufundowali Parlamentarzyści Sląscy i wychowankowie