Proces beatyfikacyjny kardynała Augusta Hlonda „posunął się do przodu"

Proces beatyfikacyjny kardynała Augusta Hlonda „posunął się do przodu"

-poinformował przełożony generalny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej ksiądz Ryszard Głowacki TChr. Na 9 marca bieżącego roku Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie wyznaczyła termin dyskusji Komisji Teologicznej nad Positio super vila et virtutibus Sługi Bożego kardynała Augusta Hlonda. Wydarzenie to będzie miało decydujące znaczenie dla dalszego przebiegu jego procesu beatyfikacyjnego.

Zwracając się do metropolity katowickiego arcybiskupa Wiktora Skworca ksiądz Głowacki napisał: „Dyskusja Komisji Teologów, która odbędzie się w Rzymie, jest też wyzwaniem dla nas samych, abyśmy tej sprawy nie pozostawili bez dalszego zainteresowania. W związku z tym ośmielam się prosić Ekscelencję o modlitwę osobistą, jak i wiernych w Archidiecezji, z którą przecież tak bardzo mocno związany był kardynał August Hlond, w intencji pozytywnego przebiegu dyskusji Komisji".

Kardynał August Hlond, zanim został metropolitą gnieźnieńskim i poznańskim oraz Prymasem Polski, od roku 1922 był administratorem apostolskim dla Górnego Śląska. 28 października 1925 papież Pius XI zatwierdził nową organizację terytorialną Kościoła w Polsce. Jedną z nowo powołanych do życia struktur była diecezja katowicka. August Hlond został jej pierwszym biskupem (nominacja 14 grudnia 1925 roku). Diecezją kierował do czerwca 1926 roku

Kardynał Hlond zmarł 22 października 1948 w Warszawie. Został pochowany w podziemiach archikatedry świętego Jana w Warszawie. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w roku 1992. Proces diecezjalny trwał do 21 października 1996 roku. Po przekazaniu dokumentacji do Watykanu stosowna kongregacja wydała 6 marca 1998 roku dekret o ważności procesu na etapie diecezjalnym. Przez następnych dziesięć lat trwały prace nad positio, które oficjalnie zaprezentowano w 60 rocznicę śmierci Sługi Bożego 22 października 2008 roku.

Światowy Dzień Chorego

Światowy Dzień Chorego

Święto chrześcijańskie[1], obchodzone 11 lutego, ustanowione przez papieża Jana Pawła II[2] w dniu 13 maja 1992 roku [3] – w 75 rocznicę objawień fatimskich[4]. Celem obchodów jest objęcie modlitwą wszystkich cierpiących, zarówno duchowo, jak i fizycznie, i zwrócenie uwagi świata na ich potrzeby. Główne uroczystości kościelne mają miejsce w jednym z sanktuariów maryjnych na świecie. Niektórzy twierdzą, że ustanowienie Dnia Chorych miało związek z chorobą Parkinsona, która zdiagnozowana została u papieża w 1991 roku. Ponadto już 7 lat wcześniej, 11 lutego w 1984 roku papież napisał list apostolski „Salvifici Doloris” [5] o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia, które jego zdaniem jest częścią tożsamości człowieka, która wzywa go do tego, by przerósł samego siebie. Tym samym dojrzewa duchowo i odnajduje zbawczy sens cierpienia, wyrażający się w dwóch imperatywach: „Czyń dobro cierpieniem” i „Czyń dobro cierpiącym”. Kościół zachęca tym samym do wolontariatu, który od setek lat pomaga chorym i potrzebującym na całym świecie – niezależnie od wyznania, poglądów politycznych i statusu społecznego. Centralne obchody w Polsce przypadły w roku 1994 – uroczystości odbywały się wówczas na Jasnej Górze w Częstochowie.

---

[1] Święto Chrześcijańskie – światowy dzień chorego -11 luty

[2] Papież Jan Paweł II

[3] Ustanowienia światowego dnia chorego – 13 maj 1992 roku

[4] Objawienia Fatimskie

[5] list apostolski „Salvifici Doloris” papież Jan Paweł II – 11luty 1984 rok

2 LUTEGO – OFIAROWANIE PAŃSKIE MATKI BOŻEJ GROMNICZNEJ

2 LUTEGO – OFIAROWANIE PAŃSKIE 

MATKI BOŻEJ GROMNICZNEJ

2 lutego Kościół katolicki obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego[1]. Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. W polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej. 2 lutego przypada także Dnia Życia Konsekrowanego[2]. Siostry i bracia zakonni, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.

 Według Ewangelii Jezus, zgodnie z prawem żydowskim , jako pierworodny syn był ofiarowany Bogu w świątyni jerozolimskiej.

Wtedy też starzec Symeon wypowiedział proroctwo nazywając Jezusa "światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela". Dlatego święto to jest bogate w symbolikę światła. W Jerozolimie, gdzie Ofiarowanie Pańskie obchodzone było już w IV wieku [3], odbywały się - zazwyczaj nocą - uroczyste procesje ze świecami. Liturgiczną datę święta wyznacza upłynięcie czasu oczyszczenia Maryi po urodzeniu dziecka.

W Kościele zachodnim święto zostało wprowadzone w VII wieku [4] W Rzymie w tym dniu odbywała się najstarsza maryjna procesja, której uczestnicy nieśli zapalone świece. Prawdopodobnie ta procesja do największego sanktuarium rzymskiego - bazyliki Matki Bożej Większej - nadała świętu Pańskiemu charakter maryjny, który z wolna zaczął przeważać.

Od X wiek pojawia się obrzęd poświęcenia świec, który jeszcze podkreśla i ubogaca symbolikę światła[5]. Nawiązuje ona bezpośrednio do wielkanocnego paschału, który wyraża zwycięstwo nad śmiercią, grzechem i szatanem. Ofiarowanie Jezusa oznacza początek nowego przymierza i nowego kapłaństwa, w którym Syn Boży sam jest Świątynią, Kapłanem i Ofiarą. Treść tego święta podkreśla zamierzoną przez Boga powszechność zbawienia, które ma objąć nawet pogan.

W Polsce święto ma charakter zdecydowanie maryjny - Matki Bożej Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. W kościele dokonuje się poświecenia gromnic. Zapalone gromnice daje się do rąk konającym.

Na znak zawierzenia Maryi w czasie klęsk, szczególnie podczas burzy, w domach i gospodarstwach, również zapala się gromnice. Jako gromnice służą też świece chrzcielne, kiedy to w życie nowoochrzczonej osoby wkracza światło wiary, która prowadzi przez życie.

Dzień Matki Boskiej Gromnicznej miał przez cale stulecia wielkie znaczenie w roku kalendarzowym na wsi. Wtedy pachołkowie i służące otrzymywali zapłatę za przepracowany rok i mogli zmienić chlebodawcę. Z maryjnym świętem łączyły się też przysłowia wyrażające radość na nadchodzącą wiosnę, jak na przykład:

 "Gromnica - zimy połowica" , lub: "Na Gromniczną mróz - chowaj chłopie sanie, szykuj wóz”, czy "Na Gromniczną ciecze - to się zima wlecze". W tym dniu pochmurne niebo zwiastuje dobry, obfity rok, zaś słoneczne - przeszkody i trudności.

Ponadto od początku lutego dni są coraz dłuższe. Stare porzekadło ludowe mówi, że o ile dzień zimowego przesilenia słonecznego 21 grudnia był najciemniejszy w roku, to na Nowy Rok "przybywa dnia na barani skok", a na Trzech Króli już "na jeleni skok". 2 lutego dzień jest już dłuższy o całą godzinę, a do 21 marca przybywa dnia szczególnie szybko.

---

[1] Święto objawienia Pańskiego – 2 luty

[2] Dzień życia konsekrowanego - 2 luty

[3] IV wiek obchody objawienia pańskiego w Jerozolimie

[4] VII wiek wprowadzono święto Objawienia Pańskiego w Kościele zachodnim

[5] X wiek – wprowadzono obrzęd poświęcenia świec 

zaproszenie na ,,Granice "

Opłatek Archikonfaterni Literackiej z kardynałem Nyczem 2017

Koncert kolęd w MOK-u Mysłowickim

W niedzielę 29 stycznia odbędzie się koncert promujący krążek ,,kolędy i pastorałki " wydany przez Urząd Miasta Mysłowice.

Płyta „Kolędy i pastorałki”, to nagrana 12 mysłowickich chórów w okresie od czerwca do września 2016 roku Nagrania odbywały się w Mysłowickim Ośrodku Kultury na Brzezince. W projekcie wzięły udział chóry: Cecylia, Familia, św. Grzegorza, Harmonia, Hejnał, św. Jacka, św. Jana, Jubilate Deo, Magnificat, św. Maksymiliana, Millenium oraz Vox Dei. To mysłowickie chóry z długimi tradycjami śpiewania pochodzące z terenu całego miasta. Każdy z chórów wykonał po dwa utwory. Na płycie znalazły się takie kolędy i pastorałki, jak: „Brzmią anielskie pienia”, „Północ już była” czy „Zimowy las"

zapraszamy na koncert chórów Mysłowickich

29 stycznia 2017 o godzinie 17:00 Mysłowickim Ośrodku kultury

Święty Błażej - na ból gardła

Święty Błażej - na ból gardła

Link do zdjęcia 
Rzeźba przedstawiająca św. Błażeja
autorstwa Matthiasa Fallera znajdująca się w klasztorze w St. Märgen .

Raz w roku podczas Eucharystii[1] ma miejsce jeden z ciekawszych obrzędów. Po końcowej modlitwie kapłan zapala dwie specjalne świece[2]. Następnie przygotowuje wiernych do udziału w specjalnym błogosławieństwie przemawiając:

 ,,Prośmy Boga, który jest źródłem życia, o zdrowie gardła i o właściwe korzystanie z daru mowy, abyśmy go umieli używać na chwałę Bożą i pożytek ludzi.[3]”

Święty Błażej, biskup Sebasty [4]- miasta położonego na terenie dzisiejszej Turcji - umarł około 316 roku. Kościół wspomina tego męczennika 3 lutego. Tradycja sięgająca wczesnego średniowiecza przekazała pamięć o nim jako orędowniku i opiekunie wiernych, zwłaszcza w chorobach gardła. Za jego wstawiennictwem prosimy Boga o zdrowie gardła i o łaskę dobrego korzystania z daru mowy. Pod koniec Mszy świętej wierni otrzymują błogosławieństwo połączone z prośbą o zachowanie od chorób gardła i języka.

Po błogosławieństwo wierni najczęściej podchodzą do stopni ołtarza. Kapłan nie tylko wypowiada stosowne słowa, ale i dotyka gardeł dwiema świecami. Warto sobie w tym dniu szczególnie uświadomić moc wiary. To ona decyduje o skuteczności sakramentaliów, do których Kościół zalicza błogosławienie gardeł. Są to znaki umacniające w nas łaski otrzymane w sakramentach i lepiej przygotowujące do ich przyjęcia. Tak więc nie ma żadnej magii w tym obrzędzie, bo nie dotyk ma moc uzdrawiania. Jest on jedynie zewnętrznym znakiem naszej wewnętrznej ufności we wstawiennictwo święty Błażeja.

---

[1] Msza święta

[2] Obrzęd błogosławieństwa świętego Błażeja

[3] Modlitwa z błogosławieństwem

[4] Święty Błażej Biskup Sebasty – zmarł około 316

Trip Down your memory lane Ukraina, Czechy and Poland

-------------------------------------------------------------------------------------
ubezpieczenia turystyczne
ubezpieczenie samochodu 
karta kredytowa VISA Premium 
eMAX Walutowy EURO

Na Miodowej

Koncert kolęd Claudii i Katarzyny Chwołka

Koncert kolęd Claudii i Katarzyny Chwołka

W

 niedzielny wieczór w parafii Kolbego [1]

Ksiądz Wikary Zbigniew Glenc przywitał artystki
Claudię i Kasię Chwołka 

odbył się wyjątkowy koncert kolęd. Przy żłóbku pojawiły się Claudia i Katarzyna Chwołka[2], aby kolędować małemu Jezuskowi. Dla parafian było to już drugie spotkanie z solistkami pochodzącymi z Czerwionki-Leszczyny. 

Claudia jest znana z Śląskiej listy przebojów. Solistki wykonały kilka pastorałek, ale i kolęd. 

W swojej opowieści Bożonarodzeniowej [3] znalazły się utwory wykonane jako: pastorałka z Kaszub[4], czy góralska -najbardziej znana pastorałka

Ta Najbardziej znana pastorałka
,Oj Maluśki Maluski" śpiewały Claudia i Katarzyna Chwołka 

,,Oj Maluśki Maluśki” ale i w gwarze śląskiej to: „Adwyntu Czas” [5]i „Roraty” .

Dziewczyny zachęcały też parafian do wspólnego kolędowania.

A to już przy naszym parafialnym  żłóbku z maluchami

Na zakończenie można było zdobyć autografy i płytę. Kilka pastorałek można było posłuchać w Internecie na żywo

JŹ

zobacz też

---

[1] Parafia pw Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i świętego Maksymiliana Kolbe – w Mysłowicach -Janowie

[2] Claudia i Katarzyna Chwołka – koncert kolęd 15 styczeń 2017 roku

[3] Boże Narodzenie -

[4] Pastorałki Kaszubska, Góralska, Śląska

[5] Słowa kolędy autorstwa Katarzyny Chwołka