Dwudziesty czwarty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’ Totus Tuus, Maryjo‘’Po raz ósmy Ojciec Święty odwiedza ojczyznę. W pamięci pozostanie nam wołanie o miłosierdzie z Łagiewnik, tłum wiernych szczelnie wypełniający krakowskie Błonia i wzruszająca modlitwa z Kalwarii Zebrzydowskiej: „ Tobie oddaję wszystkie owoce mojego życia i posługi; Tobie zawierzam losy Kościoła; Tobie polecam mój naród; Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję: Totus Tuus Maryjo! Totus Tuus. Amen’’.
4 listopada 2001 roku - Beatyfikacja dwóch słowackich męczenników z ręki komunistów: bpa Pawła Gojdiča o. Metodego Trčki.22 listopada 2001 roku - Jan Paweł II podpisuje nową adhortację apostolską „Ecclesia in Oceania”,
będącą owocem specjalnego Synodu Biskupów i przesyła ją adresatom pocztą elektroniczną. Ojciec Święty po raz pierwszy używa Internetu.
14 grudnia 2001 roku - Dzień postu w intencji pokoju na całym świecie.
16 grudnia 2001 roku - 300 wizyta w rzymskiej parafii (św. Marii Józefy od Serca Pana Jezusa).
1 stycznia 2002 roku - 35 Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia”.
24 stycznia 2002 roku - Papież bierze udział wraz z delegatami 32 Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich oraz 11 religii świata w Dniu Modlitwy o Pokój zorganizowanym w Asyżu.
24 stycznia 2002 roku – W dorocznym Orędziu na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu – obchodzonym po raz 36 – Jan Paweł II pisze o Internecie, jako nowym forum głoszenia Ewangelii.
11 lutego 2002 roku - Ustanowienie regularnych struktur diecezjalnych w Rosji; powstanie archidiecezji Matki Bożej w Moskwie (co spotkało się z protestem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego).
7 kwietnia 2002 roku - Dzień Modlitwy o Pokój w Ziemi Świętej (gdzie od 2 kwietnia trwało przez 6 tygodni oblężenie przez wojsko izraelskie Bazyliki Narodzenia Pańskiego, gdzie schroniło się ok. 200 uzbrojonych Palestyńczyków). List apostolski „Misericordia Dei” o sakramencie pokuty.
11 kwietnia 2002 roku - Jan Paweł II spotyka się z uczestnikami VIII Sesji Plenarnej Papieskiej Akademii Nauk Społecznych i przedstawia swoją refleksję na temat globalizacji.
22 – 26 maja 2002 roku - Jan Paweł II odwiedza w kolejnej pielgrzymce Azerbejdżan i Bułgarię (96 papieska podróż zagraniczna) – beatyfikacja trzech bułgarskich męczenników czasów komunistycznych, zakonników Jozafata Sziszkowa, Kamena Wiczewa i Pawła Dżidżowa.
10 czerwca 2002 roku - Jan Paweł II w Rzymie i ekumeniczny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I w Wenecji podpisują wspólną deklarację katolicko-prawosławną o obowiązku szanowania świata stworzonego przez Boga.
16 czerwca 2002 roku - Kanonizacja Ojca Pio z Pietrelciny z udziałem ponad 300 tys. wiernych.
24 lipca – 2 sierpnia 2002 roku - Papieska pielgrzymka do Ameryki (97 papieska podróż zagraniczna): Kanady (XVII Światowy Dzień Młodzieży), Guatemali, Meksyku (kanonizacja bł. Juana Diego, który miał objawienia maryjne w Guadalupe).
16 – 19 sierpnia 2002 roku - Krótka pielgrzymka do ojczyzny, ograniczona do Krakowa i okolic, ale swoim głównym przesłaniem o Miłosierdziu Bożym najbardziej uniwersalna z dotychczasowych. Papież poświęcił w Łagiewnikach świątynię głoszonego za pośrednictwem św. Faustyny Bożego Miłosierdzia, powierzając Mu świat. Na krakowskich Błoniach podczas mszy z 2,5 mln wiernych potępił "hałaśliwą propagandę liberalizmu, wolności bez prawdy i odpowiedzialności" oraz bardzo mocno wezwał wszystkich do czynienia miłosierdzia. W Kalwarii Zebrzydowskiej oddał w opiekę Maryi naród, Kościół i siebie samego. Poparcie dla integracji Europy znalazło się dopiero w przemówieniu pożegnalnym na lotnisku w Balicach, dopisane zresztą w ostatniej chwili. Atmosfera pielgrzymki była bardzo serdeczna. Papież był w wyjątkowo dobrej formie (dowcipkował na temat swego zdrowia, przepraszał, że siedzi, gdy inni stoją) i żegnając się, dał do zrozumienia, że może to nie ostatni raz.
Wrzesień 2002 roku - W czasie pobytu w Castel Gandolfo powstaje Tryptyk Rzymski: medytacje, opublikowany wiosną 2003 roku.
6 października 2002 roku - Kanonizacja José Marii Escrivy de Balaguera,założyciela Opus Dei.
WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II
Paweł Piotr Gojdič - ur. 17 lipca 1888 roku w Lubóc, zm. 17 lipca 1960 roku w Leopoldovie – słowacki bazylianin, administrator apostolski, biskup tytularny eparchii preszowskiej Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowackiego, męczennik chrześcijański i błogosławiony Kościoła katolickiego, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Na chrzcie otrzymał imię Piotr. 20 lipca 1922 roku wstąpił do zakonu Bazylianów Świętego Jozafata, gdzie przyjął imię Paweł. 14 września 1926 roku objął urząd administratora apostolskiego eparchii preszowskiej, a 25 marca 1927 roku, w bazylice św. Klemensa w Rzymie, otrzymał nominację na biskupa tytularnego. 13 kwietnia 1939 roku został również administratorem apostolskim Mukaczewa. W kwietniu 1950 roku władze komunistyczne Czechosłowacji uznały działalność Kościoła greckokatolickiego za nielegalną (w przeciwieństwie do prawosławia) a biskup Gojdič został aresztowany i oskarżony o zdradę. Pozbawiono go praw publicznych i skazano najpierw na dożywotnie więzienie, następnie zamieniono mu karę na 25 lat pozbawienia wolności. Paweł Piotr Gojdič nie wyparłszy się wiary katolickiej zmarł w czechosłowackim więzieniu. Od 1990 roku jego relikwie spoczywają w sarkofagu w jednej z kaplic greckokatolickiej katedry św. Jana Chrzciciela w Preszowie. Tegoż samego roku władze państwowe zrehabilitowały biskupa Gojdiča. Paweł Piotr Gojdič został beatyfikowany w dniu 4 listopada 2001 roku przez papieża Jana Pawła II na Placu św. Piotra w Rzymie. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci. 27 stycznia 2008 roku bł. Paweł Piotr Gojdič został ogłoszony Sprawiedliwym wśród Narodów Świata. Jego imię zostało umieszczone na murze w Instytucie Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Jad Waszem w Jerozolimie.
Papieskie anegdoty
Papież był bardzo niezadowolony z tego, że obwozi się go w szklanej klatce. Pomysłu tego broniła pewna Polka, mając możliwość rozmowy z Janem Pawłem II w Krakowie.
- Ta klatka zmniejsza jednak ryzyko - tłumaczyła - Nic nie poradzimy, że się lękamy o Waszą Świątobliwość...
Papiez sie usmiechnal.
- Ja też niepokoję się o swoją świątobliwość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz