Mateusz Morawiecki podczas spotkania z harcerzami w Mysłowicach

SZLAKIEM NIEMIECKIM – BERLIN WŁADCY PRUSCY FRYDERYK WILHELM IV

SZLAKIEM NIEMIECKIM – BERLIN

WŁADCY PRUSCY FRYDERYK WILHELM IV

Berlin [1] stolica o dwóch twarzach tak możemy nazwać Niemiecką aglomerację, kiedyś przed zburzeniem muru Berlińskiego były to dwa organy państwowe, ale nie Niemieckie Przyjeżdżając do stolicy Niemiec to na pewno swoje kroki skierujesz na Alexanderplatz [2] – nazwany na cześć cara Rosji Aleksandra I znajduje się w dzielnicy Mitte.

Zatrzymajmy się na chwilę na historii tego placu w XIII wieku znajdował się na północny - wschód od murów miejskich, przed bramą świętego Jerzego tam też znajdował się przytułek świętego Jerzego. Brama ta była główną bramą wjazdową do miasta. Wokół placu zaczęło powstawać w końcu XVII wieku przedmieście świętego Jerzego, mimo wydanego w 1691 zakazu zabudowy liczyło ono w 1700 około 600 domów.

6 maja 1701 roku Fryderyk I, [3] który koronował się na króla Prus, wjechał przez Bramę świętego Jerzego do miasta. Odtąd zwana była Bramą Królewską -Königsthor.

NA PLACU ALEKSADRA ZNADUJE SIĘ FONTANNA PRZYJAŹNI NARODÓW
(Brunnen der Völkerfreundschaft) AUTORSTWA WALTERA  WOMACKI

TAM TEŻ MOŻESZ KUPIĆ  Z EPOKI DAWNO MINIONEJ NP.:
CZAPKI WOJSKOWE (STALINÓWKI),
ALE I MASKI GAZOWE

PLAC TO TEŻ WAŻNY PUNKT DO RÓŻNYCH WIECÓW ,
AKURAT JAK BYŁEM TO BYŁO PRZED WYBORAMI DO  PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO ,CZYLI STANDATOWO NABIJALI LUDZI W BUTELKĘ 

 Na placu defilad 25 października 1805 przyjęto cara Aleksandra I, [4] w związku z tym 2 listopada Fryderyk Wilhelm III wydał polecenie nazwania placu jego imieniem. Spacerując po dzielnicy Mitte dotrzemy do pobliskiej katedry Berlińskiej [5] i Lustgarten – czyli park, na Wyspie Muzeów. Od strony zachodniej przylega do brzegu kanału Kupfergraben, po jego północnej stronie leży Stare Muzeum, po wschodniej katedra berlińska, zaś po południowej jedna z fasad odbudowywanego zamku berlińskiego. W katedrze Berlińskiej w krypcie jest pochowanych około 90 członków dynastii Hohenzollernów. [6] Wędrując dalej zobaczymy jedno z muzeum. [7]

Muzeum wyróżnia się – w połowie wysokości do górnego wejścia znajduje się postać na koniu.

POSTAĆ NA KONIU - NA WYSPIE MUZEÓW 

Kim jest ta postać?

Przyglądając się na fasadzie cokołu zobaczymy napis:[8]

„DEM GEDAECHTNISS KOENIGS

 FRIEDRICH WILHELM IV

KOENIG WILHELM 1886”

- co znaczy -pamięci Fryderyka Wilhelma IV

Król Wilhelm 1886

Jak już przeczytaliśmy był to król Prus Wilhelm IV [9] urodził się w 1795 roku w Berlinie jako najstarszy syn Fryderyka Wilhelma III i Luizy Mecklemburg-Strelitz z dynastii Meklemburskiej i Hohenzollernów.

Od dzieciństwa przejawiał zainteresowania sztuką i był wszechstronnie uzdolniony. Po śmierci swojego ojca Fryderyka Wilhelma III w 1840 otrzymuje tron Pruski i daje amnestię dla więźniów politycznych i łagodząc konflikt z Kościołem katolickim. Wstępując na tron możemy zapoznać się z tytułami nadanymi królowi:[10]

POMNIK KRÓLA
  FRYDERYKA WILHELMA IV

Fryderyk Wilhelm IV

z łaski Bożej król Prus, margrabia Brandenburgii, suweren i wielki książę Śląska oraz hrabstwa kłodzkiego,

wielki książę Nadrenii i Poznania, książę Saksonii, Angarii, Westfalii, Geldrii, Magdeburga, Kleve, Julich, Bergu, Pomorza, Szczecina, Wendów i Kaszub,

Meklemburgii, Krosna etc. burgrabia Norymbergi, landgraf Turyngii, margrabia Górnych i Dolnych Łużyc, książę Oranii, Neuchâtel i Valengin, książę Rugii,

Padebornu, Halberstadt, Münster, Minden, Kamienia, Wendów, Schwerinnu, Ratzeburga, Mörs, Eichsfeld i Erfurtu etc. hrabia Hohenzollern,

uksiążęcony hrabia Hennebergu, hrabia Marchii, Ruppinu, Ravensburga, Höllenstein, Tecklenburga i Lingen etc., pan ziemi Rostocku, Stargardu, Lauenburga i Bytowa, etc., etc.

Warto tu zwrócić uwagę jako król bardzo religijny miał przyczynić się od przebudowy katedry Berlińskiej bardziej do celów reprezentacyjnych. Projekty przygotował Friedrich August Stüler. Chociaż budowę rozpoczęto, zbudowano m.in. apsydę na brzegu Sprewy. To jednak z braku środków, budowę zawieszono w 1848 roku. W europie 1848 roku rozpoczęły się najpierw protesty potem zrywy rewolucyjne tak zwanej Wiosny Ludów w Paryżu i Wiedniu -luty i marzec 1848roku. Zauważając kryzys zwołał 18 marca 1848 roku do Berlina Zjednoczony Landtag, obiecując nadanie konstytucji. Ale wydarzenia Wiosny Ludów [11] spowodowały wybuch rewolucji w Berlinie tak zwana rewolucja marcowa. Ostatecznie Fryderyk Wilhelm IV zgodził się na powołanie liberalnego rządu i zwołanie Zgromadzenia Narodowego. Po rozwiązaniu Zgromadzenia 5 grudnia 1848 roku nadał Konstytucję Królestwa Pruskiego. 2 lata później po zmianach liberalnych artykułów 5 grudnia 1850 roku Fryderyk Wilhelm IV składa przysięgę na nową konstytucje, co przekształciło Prusy w monarchię konstytucyjną. Tak obowiązująca w Prusach konstytucja zapewniała władcy silną pozycję w rządzeniu państwem, którą umiejętnie wykorzystywał Fryderyk Wilhelm IV, mianując na premierów bliskich sobie konserwatywnych polityków.

Ostatnie lata przed śmiercią spowodowały zapaść zdrowotną króla powodując objawy choroby psychicznej. W 1857 roku jego młodszy brat Wilhelm zaczyna zastępować króla w sprawowaniu władzy. Od 1858 roku Wilhelm [12] został ustanowiony regentem. Fryderyk zmarł 2 styczna 1861 roku w Poczdamie w Sanssouci. To tylko niewielka części historii władców Prus i Niemiec.

JZ [13]

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Berlin – stolica Niemiec Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1237 roku Berlin pełnił rolę historycznej stolicy Brandenburgii, Prus, Cesarstwa Niemieckiego, Republiki Weimarskiej i III Rzeszy. Po 1945 r. wschodnia część miasta była stolicą Niemieckiej Republiki Demokratycznej -Berlin, Hauptstadt der DDR, natomiast pozostała tworzyła Berlin Zachodni – otoczoną murem od 1961roku enklawę na terenie NRD. Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 roku  Berlin został ponownie stolicą Niemiec.

[2] Alexsanderplatz – główny plac w dzielnicy Mitte- W XII wieku to przedmieścia miasta i targ bydlęcy dzielące murami z bramą świętego Jerzego.

[3] Fryderyk I – Król Pruski 6 maja 1701 roku wjeżdża przez bramę świętego Jerzego do miasta

[4] Car Aleksander I Pawłowicz -Александр I Павлович, urodził się 12 grudnia?/23 grudnia 1777 roku w Petersburgu, zmarł. 19 listopada?/1 grudnia 1825 roku w Taganrogu to cesarz Rosji od 1801, wielki książę Finlandii od 1809 roku, król Polski od 1815 roku -Królestwo Polskie, syn Pawła I z dynastii Romanowów. 25 października 1805 roku na placu defilad – późniejszy Alexanderplatz przyjeżdża car Rosji

[5] Katedra Berlińska –Oberpfarr- und Domkirche zu Berlin, Berliner Dom to ewangelicka katedra, znajdująca się w Berlinie. Została zbudowana w latach 1894-1905 według planów architekta Juliusa Carla Raschdorffa z Pszczyny w stylu późnego, włoskiego renesansu. W miejscu, gdzie dziś stoi ewangelicka katedra znajdowała się wcześniej mniejsza katedra w stylu barokowym. Historia katedry sięga XV wieku W nowo zbudowanym zamku elektora Rzeszy poświęcono w 1450 roku Kaplicę Erasmusa, którą w 1465 roku papież podniósł do godności kolegiaty .

[6] Dynastia Hohenzollernów to niemiecka dynastia wywodząca się ze Szwabii. Przedstawiciele panowali w krajach niemieckich -m.in. Brandenburgii, Ansbach, Bayreuth, Prusach, od 1871roku jako cesarze niemieccy oraz w Rumunii w latach 1869–1947.

[7] Muzeum Pergamońskie- Bodestraße 1-3, 10178 Berlin-  znajdując się na wyspie muzeów

[8] Cytat na fasadzie cokołu rzeźby

[9] Fryderyk Wilhelm IV - urodzony 15 października 1795 w Berlinie, zmarł 2 stycznia 1861 w Poczdamie to król Pruski od 1840 z dynastii Hohenzollernów. Syn Fryderyka Wilhelma III i Luizy

[10] Tytuł królewski Fryderyka Wilhelma IV nadany w 1840 roku

[11] Wiosna ludów – zryw rewolucyjny z niskich klasy społeczeństwa w całej Europie w 1848 – początkiem była tzw.: rewolucja Francuska

[12] Wilhelm I Hohenzollern, urodzony jako Wilhelm Friedrich Ludwig von Preußen –urodzony 22 marca 1797 roku  w Berlinie, zmarł 9 marca 1888 roku to regent, a później król Prus w latach 1861-1888 z dynastii Hohenzollernów, prezydent Związku Północnoniemieckiego w latach 1867-1871, od 1871 cesarz niemiecki. Współtwórca II Rzeszy Niemieckiej. Wilhelm był drugim synem króla Fryderyka Wilhelma III Pruskiego i królowej Luizy z dynastii meklemburskiej.

[13] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

Minister obrony o defiladzie „Wierni Polsce”

Charlie Chaplin: Easy Street (1917)

W tym zmiennym świecie....

legendy Gliwickich tańczących diabełkach

SZLAKIEM AUSTRIACKIM WIEDEŃ DZIEDZICTWO ŚWIĘTEGO KLEMENSA HOFBAUERA POMNIKI I TABLICE PAMIĄTKOWE

SZLAKIEM AUSTRIACKIM WIEDEŃ

DZIEDZICTWO ŚWIĘTEGO KLEMENSA HOFBAUERA POMNIKI I TABLICE PAMIĄTKOWE

Niewątpliwie uroki Wiednia [1] każdego turystę zachwycą. Stolica muzyki klasycznej, czy perełki architektury rozbudzą wyobraźnię.

Ale zatrzymajmy się na innym dziedzictwie jednego z patronów miasta.

Kim był Jan Hofbauer późniejszy Klemens? [2]

To duchowny Redemptorysta Austriacki i Polski. Urodził się w Tasovicach koło Znojma 26 grudnia 1751 roku jako dziewiąte dziecko Marii i Pawła Hofbauerów. Rodzice posiadali małe gospodarstwo rolne. Gdy zaczniemy poszukiwać śladów działalności świętego Klemensa Marii Hofbauer zauważymy że na tamte czasy był wielkim podróżnikiem. W swojej młodości i później, jako zakonnik, przebył pół Europy.

Dwa miasta: Wiedeń (zobacz też) i Warszawa były życiową służbą. W młodości pracował jako piekarz. Potem działał jako kapłan przy ołtarzu, w konfesjonale i miał wyjątkowy dar kaznodziejski. Gdy prześledzimy postać świętego to zauważymy że jego charakter był bardzo trudny, ale stanowczy.

W 2020 roku przypada 200 rocznica jego śmierci jest to doskonała okazja do poszukania śladów świętego Klemensa Hofbauera.

W samym Wiedniu śladów [3] działalności odkryjemy dość dużo bo aż 19 miejsc. Inny szlak proponują Czesi to wyjątkowy szlak z Znojmo [4]  do Tasovic (zobacz też) to 15 kilometrowa ścieżka prowadząca przez Morawską Znojemską ziemię. [5] (zobacz też)  Spacerując w Wiedniu uwadze naszej mogą być pomniki i tablice pamiątkowe świętego. [6] Nawiedzając kościół Maria am Gestade [7]–czyli „ Maryja, na brzegu” odkryjemy w kaplicy poświęconej Świętemu Klemensowi naturalnej wielkości statuę świętego.

Rzeźba była przeniesiona z cmentarza Maria Enzersdorf [8] w 1862 do kościoła Maria am Gestade.

WIEDEŃ - KOŚCIÓŁ MARIA AM GESTADE 

 Doczesne szczątki zostały złożone w grobowcu po lewej stronie od ołtarza głównego. Wykonawcą postaci jest Józef Gasser. 

Zwróćmy uwagę na rzeźbę - to odkryjemy że płyta nagrobkowa jest umieszczona pionowo. Poduszka pod głową i skrzyżowane stopy przypominają o pierwotnym przeznaczeniu statuy. Tam też zobaczymy okrągły ołtarz z relikwiarzem. Cała koncepcja kaplicy świętego Klemensa powstała w 1986 roku podczas renowacji wnętrza kościoła. Architektem wystroju kaplicy jest Reinthaller, a ołtarz wyszedł spod dłuta rzeźbiarza Oskara Höfinger. 

W ŚRODKU OŁTARZA JEST UMIESZCZONY
RELIKWIARZ Z SZCZĄTKAMI ŚWIĘTEGO KLEMENSA HOFBAUERA 

OKRĄGŁY OŁTARZ W KAPLICY ŚWIĘTEGO KLEMENSA HOFBAUERA NA COKOLE ZOBACZYMY SYMBOLE CZTERECH EWANGELISTÓW  TO ANIOŁ , ORZEŁ, LEW I WÓŁ .
NA PŁYCIE WIDNIEJE NAPIS
"DAS EVANGELIUM MUSS GEPREDIGT WERDEN !"„EWANGELIA MUSI BYĆ GŁOSZONA NA NOWO! ”

Przyglądając się zobaczymy że na cokole są symbole czterech Ewangelistów to: anioł, orzeł, lew i wół.

Skrzydła postaci podtrzymują okrągłą płytę ołtarzową ,na której widnieje wezwanie Hofbauera:
"DAS EVANGELIUM MUSS GEPREDIGT WERDEN !"

„EWANGELIA MUSI BYĆ GŁOSZONA NA NOWO! ”

W ołtarzu znajduje się relikwiarz ze szczątkami świętego Klemensa, który jest podświetlony. W kaplicy zobaczymy też dwa obrazy ukazujące sceny z życia i działalności Klemensa. I tak zaczynając od lewej strony od dołu:

1) - Klemens z matką pod krzyżem.

2) - pustelnia w Tivoli

3) - katedra świętego Piotra w Rzymie

4) - kościół świętego Benona w Warszawie

5) - kościół minorytów w Wiedniu

6) - kościół Urszulanek w Wiedniu

Autorami dzieła to małżeństwo artystów von Günther Klaus und Margarethe Herzele (Herzele&Kraus) z 1987 roku. 

Gdy już poznamy historię życia Klemensa wyruszmy w stronę kościoła Minorytów [9] tam zobaczymy pomnik świętego Klemensa, który stoi na miejscu dawnego domu wzniesionego na ścianie kościoła.

Pomnik został odsłonięty 21 września 1913 roku podczas mszy polowej celebrowanej przez księcia arcybiskupa Freddricha Piffl. Posąg jest wykuty w marmurze z Untersbergu a wykonawca to rzeźbiarka Virgila Rainer. Na cokole zobaczymy napis:

„ Święty Klemens działał przy tym kościele w latach 1808-1813”

Dla mieszkańców Wiednia najważniejszą budowlą sakralną jest katedra świętego Szczepana. [10] Pierwotnie na północnej wieży katedry znajdowała statua przedstawiająca świętego Klemensa, który w lewej ręce trzyma Ewangelię, a prawą wskazuje na księgę. Postać jest przedstawiona w stroju redemptorysty – habit, płaszcz, krzyż misyjny i różaniec. 

W roku jubileuszowym w 250 rocznicę urodzin świętego Klemensa rzeźba została ustawiona na południowo- wschodnim filarze w przecięciu nawy głównej i transeptu. Karl Deutenhauser pracownik zabytków katedry wykonał kopię statuy, dziś znajduje się na przejściu granicznym Kleinhaugsdorf niedaleko Tasovic. Kolejną figurę naturalnej wielkości zobaczymy w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy [11] w prawym bocznym ołtarzu kościoła. Rzeźba przedstawia świętego jako kapłana i kaznodzieje. Pokolenia przekazują sobie że jest najwierniejszą postacią Hofbauera.

W relikwiarzu pod statuą są przechowywane główne relikwie świętego. Sam ołtarz został ufundowany przez pewnego Wiedeńczyka, który otaczał świętego Klemensa szczególna czcią. W końcówce swojej działalności duszpasterskiej w 1813 roku Klemens zostaje nominowany na spowiednika i rektora kościoła świętej Urszuli [12] w Wiedniu.

TABLICA PAMIĄTKOWA  POŚWIĘCONA  ŚWIĘTEMU KLEMENSOWI HOFBAUEROWI NA BOCZNEJ ŚCIANIE KLASZTORU URSZULANEK. ODSŁONIĘCIA DOKONANO 18 WRZEŚNIA 1910 ROKU 

Tam na rogu ulic Seilerstätte i Johannesgasse na ścianie bocznej klasztoru zobaczymy tablicę pamiątkową. Tablica została odsłonięta 18 września 1910 roku. Relief to dzieło uniwersyteckiego rzeźbiarza Franza Seifert.

W kościele Urszulanek zobaczymy ambonę i ołtarz, w którym w latach 1813-1820 święty Klemens głosił płomienne kazania, które przyciągały licznie Wiedeńczyków. 

Tam też w ołtarzu bocznym dostrzeżemy obraz ukazujący świętego Klemensa u stóp Matki Bożej.

 Gdy już zwiedzimy Wiedeńskie ślady świętego Klemensa Hofbauera zatrzymajmy się jeszcze w klasztorze Franciszkanów, gdzie usłyszymy melodyjny ton śpiewów i muzyki z czasów świętego Klemensa. 

Nasz Święty jako wielki orędownik Maryjny swoje miejsce znalazł też w tablicy pamiątkowej w znanym górskim sanktuarium Maryjnym – Mariazell (zobacz też) jest to najsłynniejszy ośrodek kultu Maryjnego środkowej Europy. Papież Jan Paweł II odwiedził bazylikę 13 września 1983 roku ,następnie Benedykt XVI 8 września 2007. 

W roku jubileuszowym 15 marca 2007 roku w 500-lecie istnienia Archikonfraterni Literackiej Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (zobacz też) bracia uczestniczyli w obchodach patrona Świętego Klemensa Hofbauera w Wiedniu.

JZ [13]

DO GALERI ZDJĘĆ

(ZOBACZ)

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/sladami-swietego-klemensa-hofbauera-w-wiedniu-pomniki

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Wiedeń – stolica Austrii

[2] Klemens Maria Hofbauer –redemtorysta , duchowny katolicki Austrii i Polski urodzony 26 grudnia 1751 roku w Tasovicach koło Znojma zmarł 15 marca 1820 roku w Wiedniu .29 stycznia 1888 roku beatyfikowany 20 maja 1909 roku kanonizowany 1914 roku został ogłoszony patronem Wiednia oraz Warszawy. Jest też patronem piekarzy cukierników  Archikonfraterni Literackiej

[3] Śladami działalności Świętego Klemensa Hofbauera - w Wiedniu

[4] Znojmo –miasto w Czechach

[5] Svatoklementská, Czeski szlak turystyczny świętego Klemensa Hofbauera - powstał w 2009 roku w 100 rocznicę kanonizacji Klemensa i jest to 15 kilometrowa trasa prowadząca od Znojmo - Dobšice - Thaya - Tasovice - Hodonice.

[6] Pomniki i tablice pamiątkowe poświęcone świętemu Klemensowi Hofbauerowi w Wiedniu.

[7] Kościół Maria am Gestade – czyli „ Maryja na brzegu ” znajduje się na ulicy Passaurplatz w Wiedniu. Kościół został ufundowany przez biskupa Madalvina z Passau. Najcenniejsze arcydzieła sztuki sakralnej to dwa gotyckie obrazy: Zwiastowania i Koronacja Maryi –powstały około 1460 roku. Kościół posiada kaplicę poświęconą świętemu Klemensowi Hofbauerowi

[8] Cmentarz Maria Enzersdorf – zwany cmentarzem romantyków

„ Romantikerfriedhof” powstał w 1784 roku. W księdze zmarłych cmentarza odnajdziemy zapis dotyczący śmierci świętego.

[9] Kościół Minorytów – Minoritenkirche - znajduje się na ulicy Minoritplatz – klasztor Franciszkanów konwentualnych został założony w 1224 roku przez księcia Leopolda Wspaniałego.

[10] Katedra świętego Szczepana –Stephansdom – znajduje się przy Stepahansplatz - kościół został poświęcony przez biskupa z Passau w 1147 roku

[11] Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy –Marienkirche usytuowany jest na Wichtelgasse 74. 15 października 1886 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę kościoła

[12] Kościół i klasztor świętej Urszuli  znajduje się przy Johannesgasse 6-8

[13] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne , zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

DROGI DO SUKCESU - SENTECJE

100 ROCZNICA POWSTAŃ ŚLĄSKICH 1919-1920-1921 - PIEŚNI PATRIOTYCZNE - JAK JO JECHOŁ DO GLIWIC

100 ROCZNICA POWSTAŃ ŚLĄSKICH 1919-1920-1921

PIEŚNI PATRIOTYCZNE

JAK JO JECHOŁ DO GLIWIC

JAK JO JECHOŁ DO GLIWIC [1]

Jak jo jechoł do Gliwic, [2] sztudiralala,

Nie miołech pieniędzy nic, sztrudiralala,

Jak jo jechoł...

hmhm, acha, ocho

Jada jo se tak dalej...

Szafner sie ku mnie wali...

Bitte zeigen sie Bilet...

Cof sie byś nie dostoł w łeb...

Jak mie wiyźli na odach...

A jo bracie fuk bez dach...

Chwycili mnie na moście...

wrypali mi dwanoście...

Legnął żech sie pod płotem..,

Przykryłech sie kabotem...

Przyszedł pies, powonioł mnie...

Dźwignął łapa padół deszcz...

W 100 rocznicę wybuchu I powstania Śląskiego [3] warto przypomnieć jak kiedyś śpiewano na Śląsku.  

JZ [4]

---

[1]Pieśni patriotyczne-śpiewane przez Ślązaków.

[2] Pieśń - Jak jo jechoł do Gliwic źródło – Śpiewnik pieśni patriotycznych wydany w 90 rocznicę I Powstania Śląskiego wydawca to Instytut Silesia przy współpracy: Klubu Przyjaciół SKOKu Stefczyka ,Towarzystwa Przyjaciół Armii Krajowej, Związku Strzeleckiego „Strzelec” Organizacji Społeczno Wychowawczej.

[3] 100 rocznica wybuchu I powstania Śląskiego 16 sierpień 1919 w Mysłowicach

[4] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.