Padwa wspomnienia

Montepulciano Włochy

Siena

Siena
Siena leży w Toskanii w prowincji Siena założona przez synów Remusa – Senio i Aschio,

którzy uciekając przed Romulusem schronili się w górach i wznieśli zamek Senio. Herb odwołuje się do ich rodu – wilczyca karmiąca Romulusa i Remusa. Siena to etruskie osiedle ,która zachowało antyczne struktury miasta . Przez 5 wieków w Sienie znajdowała się siedziba biskupstwa . Bogactwem mieszczan i Longobardzkie oraz frankońskie to przemysł włókienniczy. XII-XIII wiek to najbogatsze miasto Europy. W Sienie znajdziemy najstarszy europejski Bank Monte Paschi di Siena. Miastem rządziła rada, consiglio, która co roku wybierała członków rządu –Signorii i podestę– najwyższego urzędnika miejskiego. W XII wieku konflikty z Florencją powodują powolny upadek Sieny. W kwietniu 1555 roku przez Kużmę i Medyceusza zostaje wcielony w Wielkie księstwo Toskania. W 1348 roku miasto dotyka zaraza zabija około 100000 osób. Zatrzymując się w Sienie to odkryjemy najwspanialszą zabytkową katedrę z XII wieku

zbudowana została w 1215-1264(Duomo) nazywana Santa Maria Assunta, albo Najświętsza Maryja NMP,

fasada została ukończona w 1380 roku Do kompleksu należy baptysterium i kampanila Warto z wrócić uwagę na oklagonalną ambonę

autorstwa Nicola Pisano, a płaskorzeźby wykonali Donatello, Ghiberti, Jacopo Della Quercia i inni XV wieczni rzeźbiarze.

W pobliżu katedry wznosi się Baptysterium –budowla przeznaczona do ceremonii chrztu, najstarsze znane baptysterium pochodzi z III wieku i zachowało się w Dura Europos- to pomieszczenie w domu chrześcijan, w którym przy jednej ścianie ustawiono basen chrzcielny. Inną budowlą to Kampanila to wyodrębniona z bryły kościoła, ale budowana obok niej. Na rynku głównym

Plazza del Campo z Palazzo Pubbico i Torre del Mangia ,

oraz ratusz.

W Sienie istnieje jeden z najstarszych uniwersytetów w świecie z 1240 roku i najbardziej znana szkoła malarska zwana sieneńską z przełomu XIII i XIV wieku. W Sienie żyła i działała

Święta Katarzyna kanonizowana 14 kwietnia 1461 przez papieża Piusa II. Papież Paweł VI ogłosił ją Doktorem Kościoła 4 października 1970 roku, a Jan Paweł II ogłosił ją w 1999 współpatronką Europy.

Święta Katarzyna Benincasa urodziła się 25 marca 1347 roku w Sienie w mieszczańskiej rodzinie.

W 1354 złożyła prywatne śluby Bogu dziewictwo, w 1363roku wstąpiła do fraterni świeckiej Zakonu Braci i Siost od Pokuty świętego Dominika

przy kościele Dominikanów w Sienie. Posiadała charyzmat wypędzania demonów z osób opętanych. Bóg obdarzył ją stygmatami w kościele w Pizie 1 kwietnia 1375 roku w formie krwawych promieni.

Zmarła w Rzymie w wieku 33lat 29 kwietnia 1380 roku Jej ciało bez głowy spoczywa w kościele Świętego Dominika w Sienie, grób świętej Katarzyny znajduje się w rzymskiej bazylice Najświętszej Maryi Panny
zobacz więcej zdjęć ze Sieny;https://plus.google.com/u/0/events/cb499kmm9nqbo8f9mgm66j99mc0

Święty Jan XXIII

Święty Jan XXIII, papież
Papież Jan XXIII urodził się w Sotto il Monte (obecnie Sotto il Monte Giovanni XXIII – nazwane na cześć papieża), w prowincji Bergamo we Włoszech 25 listopada 1881 roku jako Angelo Giuseppe Roncalli, pochodzącej z biednej rodziny chłopskiej. Rodzina osiadła w tej miejscowości w XV wieku Rodzice przyszłego papieża byli rolnikami. Ojciec, Giovanni Battista Roncalli, był dzierżawcą. Ojciec Giovanni wykupił dom rodzinny oraz fragment pola od hrabiego Ottavio Morianiego. Mama bardzo religijna , Marianna Giulia Mazzola była gospodynią domową. Urodziła 11 dzieci, z których Angelo przyszedł na świat jako czwarty. Charakter Angelo to niezwykła dobroć, ciepło oraz pogoda ducha. Angelo Roncalli ukończył trzyklasową wiejską szkołę powszechną. Pierwszą Komunię przyjął w 1888, rok później został bierzmowany. Od 8 roku życia uczył się łaciny u miejscowego proboszcza. W 1891 roku dzięki protekcji dostał się do gimnazjum w odległym o 7 km od rodzinnej wioski miasteczku Celana w którym naukę musiał jednak przerwać już po roku. W październiku 1893 roku gdy miał 12 lat wstąpił do niższego seminarium duchownego w Bergamo, jednym z najbardziej prestiżowych miejsc kształcenia przyszłych księży. Dzięki pomocy finansowej proboszcza mógł uczyć się w seminarium duchownym. Jego pasją były nauki humanistyczne, w szczególności historia. Został przyjęty do III Zakonu św. Franciszka (1 marca 1896 r.). 3 stycznia 1901 r. został przeniesiony do seminarium papieskiego św. Apolinarego w Rzymie jako stypendysta fundacji księdza Casaroli. W 1902 roku przerwał naukę na rok, aby odbyć służbę wojskową, kończąc służbę wojskową jako sierżant W grudniu 1903 roku otrzymał święcenia diakonatu 8 czerwca 1904 oku ., po ukończeniu czwartego roku teologii, złożył wniosek o święcenia prezbiteriatu, które otrzymał 10 sierpnia w kościele Santa Maria in Monte Santo na Piazza Del Popolo. Rok po podjęciu nauki w seminarium zaczął spisywać swoje notatki duchowe i kontynuował tę pracę aż do późnej starości. Jego zapiski wydane zostały pod tytułem "Dziennik duszy". W 1903 roku napisał w nim między innymi: "Bóg pragnie, abyśmy podążali wzorem świętych poprzez czerpanie z życiodajnej esencji ich cnót, a następnie przerabianie jej na swój własny sposób, adaptowanie do naszych indywidualnych możliwości i okoliczności życia. Gdyby święty Alojzy był taki, jak ja, stałby się świętym w zupełnie inny sposób". Pod koniec 1904 roku jako młody ksiądz zapisał się na wydział prawa kanonicznego, w kwietniu 1905 roku przerwał studia, gdyż 9 kwietnia otrzymał funkcję sekretarza nowego biskupa Bergamo Giacomo Radiniego-Tedeschi. Pełnił ją przez 10 lat, aż do sierpnia 1914 roku. Wykładał w seminarium duchownym historię Kościoła oraz apologetykę oraz redagował biuletyn "Życie diecezjalne", współpracował też z innym lokalnym pismem katolickim . Był diecezjalnym kapelanem Akcji Katolickiej kobiet. Przyszły papież inspiracje czerpał z postaw świętych: Karola Boromeusza, Franciszka Salezego i Grzegorza Barbarigo. W 1905 roku rozpoczął pracę nad wydawnictwem źródłowym „Akta wizytacji apostolskiej diecezji Bergamo przez św. Karola Boromeusza”. Pracę tę ukończył dopiero w 1957 roku, już jako kardynał. W 1908 roku opublikował pierwszą książkę – „Kardynał Cezary Baroniusz. Z okazji trzechsetlecia śmierci”. W 1912 roku wydał monografię „Wyższe miłosierdzie w Bergamo i inne dzieła dobroczynne zaprowadzone przez Zgromadzenie Miłosierdzia. W 1925 roku papież Pius XI mianował go Oficjałem w Bułgarii, a także tytularnym arcybiskupem Areopolis. Sakry udzielił mu kardynał Giovanni Tacci Porcelli Swoje hasło biskupie Angelo Roncalli wybrał Obedientia et Pax (Posłuszeństwo i pokój).W późniejszych latach pełnił funkcję kolejno: w 1931 został nominowany na apostolskiego delegata w Bułgarii, w 1935 został delegatem apostolskim w Turcji i Grecji oraz w 1944 nuncjuszem apostolskim w Paryżu mianowanym przez papieża Pius XII, był od 1951 stałym obserwatorem przy UNESCO. W 12 stycznia 1953 roku Angelo Roncalli został mianowany kardynałem i patriarchą Wenecji. Prezydent Francji, Vincent Auriol, powołał się na stary przywilej francuskich królów i sam włożył czerwony kapelusz na głowę kardynała Roncalli w czasie ceremonii w Pałacu Elizejskim. Z tego okresu przyszły papież zapamiętał pewne humorystyczne zdarzenie, kiedy to na jednym z przyjęć, gdy został zaproszony, pojawiła się kobieta w sukni z zadziwiająco dużym dekoltem. Zwróciło to uwagę nie tyle na samą kobietę, co na kardynała - goście przyglądali się jego reakcji na odsłonięte kobiece wdzięki. Po przyjęciu kardynał podszedł do kobiety, wręczył jej czerwone jabłko i zapytał: "Pamięta Pani, co uświadomiła sobie Ewa, kiedy zjadła jabłko?". W 1958 roku, po śmierci Piusa XII, podczas trzydniowego konklawe, kardynał Roncalli został wybrany papieżem 28 października (77 roku życia) Pierwszą reakcją był strach wyrażony w słowach: tremens factus sum ego Tomero (drżę i lękam się). Angelo Roncalli przyjął wybór konklawe, a wraz z nim imię Jana XXIII. Przez zebranych na konklawe biskupów był traktowany jako "papież przejściowy". Jan XXIII jako papież podbił serca wiernych. Zawsze otwarty na kontakty z prasą. Był pierwszym papieżem od 1870 roku, który odbył oficjalne spotkanie poza Watykanem. Spotkał się wówczas z więźniami. Słynął także ze zdystansowanego podejścia do ceremoniału papieskiego. Starał się go przestrzegać, ale z przymrużeniem oka. Anegdotyczna opowieść dotycząca dnia koronacji Jana XXIII na papieża mówi, że kiedy podszedł do niego po błogosławieństwo włoski ordynariusz polowy, zobaczył, jak papież przyjmuje postawę zasadniczą i usłyszał: "Panie generale, melduje się sierżant Roncalli". Przez ludzi zapamiętany został jako papież, który palił fajkę i zawsze się uśmiechał, a przede wszystkim jako papież, który zwołał Sobór Watykański II i na zawsze zmienił historię Kościoła.Sobór Watykański II zwołano, ku zdziwieniu wielu, na mniej niż 90 lat po kontrowersyjnym Soborze Watykańskim I. - Jan XXIII przewidział kilkanaście miesięcy pomiędzy zwołaniem a rozpoczęciem soboru 11 października 1962 r. Jan XXIII ogłosił osiem encyklik, z których najważniejsze to "Mater et Magistra" oraz "Pacem in terris". Ta druga adresowana była do "wszystkich ludzi dobrej woli", nawoływała do pokoju między narodami całego świata. Papież ustanowił komisję ds. rewizji prawa kanonicznego, której celem było opracowanie nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego (opublikowanego w 1983 r.). Wiele ojcowskiej troski wykazał o "Kościół milczenia", prześladowany na różne sposoby w krajach rządzonych przez komunistów, między innymi w Polsce. Dzięki radiu Wolna Europa pątnicy z sanktuarium matki Bożej Piekarskiej zgromadzeni na pielgrzymce 25 maja 1963 roku słowa które skierował do nich były to ostatnie słowa wypowiedziane publicznie do wiernych. 3 czerwca 1963 roku o godzinie 19:49 (dzień po Zesłaniu Ducha Świętego), w wyniku krwotoku związanego z wcześniej zdiagnozowanym rakiem żołądka, Jan XXIII zmarł. Jego ostatnie słowa brzmiały: "Nie mam innej woli, jak tylko wolę Boga. Ut unum sint!" (Aby byli jedno!). W swoim testamencie, nawiązując do duchowości franciszkańskiej, z jaką związał się we wczesnych latach młodości, pisał: "Pozory dostatku często zasłaniały ukryte ciernie dotkliwego ubóstwa i uniemożliwiały mi dawanie zawsze z taką hojnością, jakiej bym pragnął. Dziękuję Bogu za tę łaskę ubóstwa, które ślubowałem w młodości, ubóstwa ducha, jako kapłan Serca Bożego, i ubóstwa rzeczywistego, co mi dopomogło, by nigdy o nic nie prosić, ani o stanowiska, ani o pieniądze, ani o względy, nigdy, ani dla siebie, ani dla mojej rodziny, czy przyjaciół". Grób Jana XXIII znajdował się w krypcie podziemiach bazyliki Świętego Piotra Po beatyfikacji ,ciało papieża zostało złożone u stóp ołtarza świętego Hieronima w bazylice świętego Piotra ,a po 5 latach ,8 kwietnia 2005 w pierwotnym miejscu pochówku papieża ,pochowano Jana Pawła II Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w 2000 roku, razem z papieżem Piusem IX. W liturgii wspominany jest 11 października - w rocznicę dnia, w którym nastąpiło uroczyste otwarcie Soboru Watykańskiego II.30 września 2013 r. na konsystorzu papież Franciszek ogłosił, że bł. Jan XXIII zostanie kanonizowany - wraz z bł. Janem Pawłem II - na placu św. Piotra w Rzymie w niedzielę Miłosierdzia Bożego, 27 kwietnia 2014 r.

Montepulciano

Montepulciano
Montepulciano założone zostało około. IV-III wieku przed naszą erą. W XII wieku walczyło ze Sieną, od 1390 r. znalazło się pod wpływem Florencji. W mieście budowano piękne pałace. Montepulciano otoczone jest murami wzniesionymi przez rozkaz Cosima I de Medici na początku XVI wieku. Do głównego placu przy katedrze wijącymi uliczkami trzeba się wspinać. Ale droga pokazuje uroki toskańskich winnic .Na starych kamienicach możemy zobaczyć etruskie płaskorzeźby


i w sklepach nabędziemy lokalne wino Vino Nobile di Montepulciano,

Gdy już dojdziemy do Piazza Grande

zobaczymy katedrę pochodzącą XVI-XVII wieku ,

gotycki ratusz ,

studnię Gryfów i Lwów .

Zatrzymajmy się na chwilę w katedrze w głównym ołtarzu widok zachwyci

tryptyk Zwiastowianie z 1401 rok wykonany Taddea di Bartolo. W katedrze są rozmieszczone ołtarze jednym z nich widnieje obraz Madonny di Santo Martino


z 1588 roku przeniesiony do katedry
6 stycznia 1617 roku

i koronowany 6 listopada 1707 roku Budowa katedry została zapoczątkowana w 1592 a ukończona 1630 roku

Kościół zbudowany na planie krzyża greckiego przez florenckiego architekta Antonio da Sangallo.

Innym kościołem który powinno się nawiedzić jest kościół Świętej Agnieszki

też wybudowany XIV a przebudowana przez Antonio da Sangallo w1511 roku .

Święta Agnieszka urodzona jako Agnese Segni 28 stycznia 1268 roku w toskańskim Gracciono Vecchio wywodząca się ze szlacheckiej rodziny Lorenza i Marii. Jako dziewięciolatka została oddana na wychowanie do klasztoru franciszkańskiego del Sacco, a po 5 latach zostaje zakonnicą .W 1306 roku wraca do Montepulciano i tam zakłada klasztor w początkowej fazie oparty na regule świętego Augustyna ,potem świętego Dominika w Santa Maria Novella do końca swoich dni sprawowała funkcję przeoryszy Szczególnie upodobała sobie nabożeństwa do Dzieciątka Jezus i Matki Bożej. Wśród jednej z wizji ukazała się Matka Boża ,która podała dzieciątko Jezus, gdy musiała się pożegnać znalazła na kolanach mały złoty krzyżyk . Zmarła 20 kwietnia 1317 roku w otoczeniu sióstr zakonnych. Ciekawostką jest że ciało świętej Agnieszki przez ponad 300 lat nie uległo rozkładowi ,podjęto decyzje aby szczątki umieścić w woskowej figurze pozostawiając na widok jej rękę i stopy z których wypływał pachnący olejek. Inne wydarzenie można wspomnieć przy grobie świętej Agnieszki 30 lat po śmierci na grób przybyła Święta Katarzyna z Sieny ,aby się pomodlić na nią i jej dwie siostrzenice posypała się manna. W 1522 roku papież Klemens VII zatwierdził kult Świętej w Montepulciano.10 lat później w1532 ogłosił ją błogosławioną. W 1601 roku rozciągnięto jej kult na cały zakon dominikański. Dnia 10 grudnia 1726 roku została kanonizowana przez papieża Benedykta XIII.

XXIX Światowy Dzień Młodzieży - Niedziela Palmowa w Katowicach

XXIX ŚWIATOWY DZIEŃ MŁODZIEŻY W ARCHIKATEDRZE KATOWICKIEJ
W Niedzielę Palmową w archikatedrze Chrystusa Króla odbył się XXIX Światowy Dzień Młodzieży w której kilka tysięcy młodych wspólnie przeżywało modlitewne spotkanie.

Uroczystą mszę koncelebrowaną sprawowali z abp. Wiktor Skworc, abp. senior Damian Zimoń oraz abp. Szczepan Wesoły, na co dzień mieszkającym w Rzymie, oraz księża archidiecezji ,przybyły też siostry zakonne. Tematem, tego rocznego SDM, były słowa pierwszego błogosławieństwa Jezusa: „Błogosławieni ubodzy w duchu”. Święto młodych to czas przygotowania na Światowe Dni Młodzieży w Krakowie 2016 r. Dużą grupę młodzieży która przyjechała do katedry to parafialne grupy oazowe .

Procesja z palmami w której uczestniczyli goście z Peru i Wysokich And W czasie homilii metropolita katowicki

w imieniu papieża Franciszka i własnym zachęcił młodych, by szli drogą błogosławieństw. – „Błogosławieni jesteście ubodzy w duchu” – te słowa Jezusa mogą wydawać się dziwne. Dziwne jest, że Jezus wychwala tych, których świat uważa za słabych. Jezus mówi do nich: „Błogosławieni jesteście wy, którzy zdajecie się przegrywać, bo w rzeczywistości zwyciężacie i Królestwo Boże należy do was” –Metropolita Katowicki mówił o Niedzieli Palmowej jako wielkim święcie dla młodych Polaków. – Przypomniał o Rzymie, i o krzyżu Światowych Dni Młodzieży. Także reprezentacja młodzieży archidiecezji katowickiej pojechała do Watykanu ,aby przywieźć krzyż i ikonę Matki Bożej. Te dwa znaki będą pielgrzymowały w naszych diecezjach aż do rozpoczęcia ŚDM w Krakowie w 2016 roku –mówił Arcybiskup Wiktor Skworc .

Na zakończenie uroczystości Niedzieli palmowej młodzież z każdej parafii

odebrała lampiony symbol ,,Kanonizacyjną Iskrę Miłosierdzia’’ związaną uroczystościami zbliżającą się kanonizacją błogosławionego Jana Pawła II. Młodzież z pokolenia JPII - 28

przedstawicieli osób urodzonych w latach 1978-2005 odebrało w katedrze Iskrę Miłosierdzia. Lampion został, przywiezionym z Łagiewnik przez stypendystów z Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” ,którzy przekazali metropolicie katowickiemu. Wierni do swoich domów zabiorą iskierkę miłosierdzia w dzień kanonizacji papieża Polaka – w Niedzielę Miłosierdzia – 27 kwietnia. Kanonizacyjna Iskra Bożego Miłosierdzia odwołuje się do słów Jana Pawła II wypowiedzianych w czasie jego ostatniej pielgrzymki do Polski w sierpniu 2002 r.

Wtedy w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach, nawiązując do „Dzienniczka” świętej Faustyny, mówił on: „Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazać światu ogień miłosierdzia”. Rok później w Watykanie pobłogosławił ogień, który już blisko 11 lat tli się w krakowskim sanktuarium. W ostatnią niedzielę marca od kard. Stanisława Dziwisza ogień ten otrzymali stypendyści, Młodzież w katedrze otrzymała specjalne wydania „Gościa Niedzielnego”, w którym znaleźli m.in. kartę z błogosławieństwami i cytatem ojca świętego: „Czytajcie błogosławieństwa i czyńcie z nich program życia”. – Zachowajcie tę kartę na sercu, odczytujcie te błogosławieństwa i próbujcie z nich czynić program życia – zachęcał młodzież metropolita Katowicki Wiktor Skworc. – Ma ona format karty kredytowej. W automacie pieniędzy z niej nie uzyskasz, ale może jest to karta kredytowa do nieba? W niej jest kapitał Słowa i łaski.
zobacz zdjęcia https://plus.google.com/u/0/events/cc2k83gif6kqgif0rmk3s5ed9i8