TWOJE BRYLANTY
Twoje brylanty dobra inwestycja
Coś dla pań i nie tylko
kod polecający
JD9HRL
- https://e-brylanty.pl/?mw_aref=169eed8de9fecdf123d6a14fc0d7307f
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Jan XXIII. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Jan XXIII. Pokaż wszystkie posty
niedziela, 27 listopada 2016
wtorek, 13 stycznia 2015
72 KONKURS SZOPEK KRAKOWSKICH
72 KONKURS SZOPEK KRAKOWSKICH
Jaki jest fenomen szopek, że co roku w kościołach na świecie, czy tak jak w Krakowie(historia zobacz )buduje się stajenki?
4 grudnia 2014 roku na rynku głównym w Krakowie odbył się konkurs szopek Krakowskich. Tradycyjnie już od 72 lat przy pomniku Adama Mickiewicza na rynku głównym od rana przybywali szopkarze ze swoimi perełkami architektonicznymi. Po hejnale o godzinie 12 rozpoczął się korowód artystów przeszedł wokół rynku głównego przed estradę ,aby zaprezentować swoje szopki.Ta pokoleniowa tradycja łączy ludzi różnych profesji do dzielenia się pasją bogatej wyobraźni i cierpliwości spędzania tysięcy godzin na klejeniu detali perełek małej architektury Krakowskiej, ale i postaci świętych, czy ważnych wydarzeń roku. Ogłoszenie wyników nastąpiło w niedzielę 7 grudnia w Sali Kupferhaus w pałacu Krzysztofory. Tam też szopki można zobaczyć do 22 lutego 2015 roku. Największą szopkę można zobaczyć w kościele Franciszkanów ma 3 metry wysokości. Okna wież odwołują się do postaci świętych Krakowskich i tak w witrażach możemy zobaczyć świętego Stanisława, Jacka, Jadwigę, brata Alberta…. Szopka posiada akcenty zaczerpnięte z 21 kościół Krakowskich. Co jeszcze możemy zobaczyć w szopkach to przypominające wydarzenie jakim była kanonizacja 2 papieży Jana Pawła II i Jana XXIII ,ale też nieodłącznym elementem są symbole patriotyczne. Najmniejsza szopka wykonana została w łupinie orzecha.(zobacz zdjęcia)
JZ
Jaki jest fenomen szopek, że co roku w kościołach na świecie, czy tak jak w Krakowie(historia zobacz )buduje się stajenki?
4 grudnia 2014 roku na rynku głównym w Krakowie odbył się konkurs szopek Krakowskich. Tradycyjnie już od 72 lat przy pomniku Adama Mickiewicza na rynku głównym od rana przybywali szopkarze ze swoimi perełkami architektonicznymi. Po hejnale o godzinie 12 rozpoczął się korowód artystów przeszedł wokół rynku głównego przed estradę ,aby zaprezentować swoje szopki.Ta pokoleniowa tradycja łączy ludzi różnych profesji do dzielenia się pasją bogatej wyobraźni i cierpliwości spędzania tysięcy godzin na klejeniu detali perełek małej architektury Krakowskiej, ale i postaci świętych, czy ważnych wydarzeń roku. Ogłoszenie wyników nastąpiło w niedzielę 7 grudnia w Sali Kupferhaus w pałacu Krzysztofory. Tam też szopki można zobaczyć do 22 lutego 2015 roku. Największą szopkę można zobaczyć w kościele Franciszkanów ma 3 metry wysokości. Okna wież odwołują się do postaci świętych Krakowskich i tak w witrażach możemy zobaczyć świętego Stanisława, Jacka, Jadwigę, brata Alberta…. Szopka posiada akcenty zaczerpnięte z 21 kościół Krakowskich. Co jeszcze możemy zobaczyć w szopkach to przypominające wydarzenie jakim była kanonizacja 2 papieży Jana Pawła II i Jana XXIII ,ale też nieodłącznym elementem są symbole patriotyczne. Najmniejsza szopka wykonana została w łupinie orzecha.(zobacz zdjęcia)
JZ
sobota, 22 listopada 2014
Sprawozdanie z tegorocznych pielgrzymek do Włoch
Sprawozdanie z tegorocznych pielgrzymek do Włoch
Nasze parafialne pielgrzymki cieszą się coraz większym zainteresowaniem parafian i ich rodzin. Oprócz wzniosłych przeżyć duchowych pozwalają na odkrywanie wspaniałych, pięknych i mistycznych zakątków świata, będących niewątpliwie Bożym darem. Chcielibyśmy troszeczkę powspominać nasze wojaże jakie odbyliśmy w 2014 roku.
Jednym z najważniejszych wydarzeń 2014 roku to oczywiście uroczystości kanonizacyjne dwóch wybitnych postaci - naszego rodaka papieża Świętego Jana Pawła II oraz papieża Jana XXIII zwanego Dobrym papieżem. Oczywiście i nas nie mogło tam zabraknąć.
Wyjazd pielgrzymkowy rozpoczął się 22 kwietnia br. W pierwszej części naszego pielgrzymowania zwiedzaliśmy miasto Świętego Antoniego - Padwę, gdzie zwiedzaliśmy bazylikę św. Justyny a potem Bazylikę św. Antoniego, gdzie odprawiona została pielgrzymkowa msza święta. Pełna uroku bazylika zachwyciła nas swoim bogactwem i pamiątkami z życia świętego. Jednak nader wszystko, olbrzymim przeżyciem była bliskość św. Antoniego, kiedy dotykaliśmy jego kamienia nagrobnego w bazylice. Następnie chwilowo zwiedziliśmy Bolonię i wreszcie zakwaterowanie w hotelu w miasteczku toskańskim Chianciano Terme. Kolejne dni to zwiedzanie miasta świętej Katarzyny Sieneńskiej – Sieny a następnie Montepulciano ze znanymi na całym świecie winnicami. Następnie zwiedzaliśmy jedno z najstarszych miast regionu Toskania Cortonę pamiętające czasy etruskie.
Kulminacją tej pielgrzymki był oczywiście wjazd do Rzymu, zwiedzanie „Wiecznego miasta” a wieczorem udział w całonocnym czuwaniu poprzedzającym kanonizację. Pielgrzymka zakończyła się na placu Świętego Piotra, gdzie w otoczeniu tłumów z całego świata, istnej wieży Babel wracaliśmy późnym popołudniem do naszego autobusu a później w drogę powrotną do kraju.
Smaku dodało to, że tuż przed wyjazdem ks. Krzysztof wraz z pielgrzymami o godz. 14.30, zagrał na „Jembe” i zaśpiewał do telewidzów TVP Info retransmitującej na żywo, piosenkę „Nie ma lepszego od Jana Pawła II”.
Oczywiście pewien niedosyt spowodował, że w sierpniu postanowiliśmy powrócić do Rzymu jeszcze raz. Tym razem nasza podróż miała charakter dziękczynny niejako suplement do kanonizacji oraz pielgrzymowanie do grobu świętego Jana Pawła II naszego rodaka.
Pielgrzymowanie rozpoczęło się 4 sierpnia br. i prowadziło poprzez miasto świętego Marka – Wenecję, gdzie mogliśmy zobaczyć perłę Adriatyku i jak powiedział Napoleon najpiękniejszy salon Europy czyli plac świętego Marka wraz z bazyliką.
Następnie nasz pielgrzymi szlak wiódł przez Padwę- miasto świętego Antoniego wprost do Rzymu.
Oprócz zwiedzania starożytnych monumentalnych zabytków kontemplowaliśmy bazylikę świętego Piotra a w niej w otoczeniu kaplicy świętego Sebastiana najważniejsze dla nas Polaków miejsce - grób naszego papieża świętego Jana Pawła II.
Podczas naszego wyjazdu doznaliśmy wiele patriotycznych i duchowych uniesień. Jadąc via Casilina dotarliśmy do miasta Cassino, nad którym góruje Monte Cassino z opactwem Benedyktyńskim. Wjeżdżając na szczyt mogliśmy dotknąć tego co podczas działań wojennych w 1944 roku miało tu miejsce. Toczące się tu walki pomiędzy wojskami alianckimi a niemieckimi. W skład wojsk alianckich wchodził II Korpus Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa, którego żołnierze jako pierwsi zawiesili biało-czerwoną flagę po zajęciu wzgórza opuszczonego przez wojsko niemieckie. Podczas pobytu na cmentarzu na Monte Cassino złożyliśmy uroczyście kwiaty i odprawiona została msza święta.
Nasze pielgrzymowanie zakończyliśmy w miasteczku Orvieto, w którym znajduje się architektoniczny cud świata. Katedra, która oprócz swojego zewnętrznego piękna skrywa w sobie dwie kaplice, jedna z freskami Luki Signorellego, na których artysta przedstawił historię Antychrysta, Raj, Piekło oraz Zmartwychwstanie ciał. W drugiej kaplicy przechowywane są relikwie cudu eucharystycznego, będące początkiem święta Bożego ciała.
W trakcie pobytu w hotelu Fiuggi pielgrzymi mieli niespodziankę w postaci wieczornej tanecznej zabawy przy której raczyli się smakami włoskich win. Oczywiście klimat, nastrój oraz panujące uduchowienie, które unoszą się podczas naszych pielgrzymek nie są do opisania. Stąd gorąco zapraszamy Wszystkich chętnych do udziału w kolejnych pielgrzymkach, organizowanych przez nasza Parafię.
Zredagowali: Pielgrzymi wraz z ks. Krzysztofem
Nasze parafialne pielgrzymki cieszą się coraz większym zainteresowaniem parafian i ich rodzin. Oprócz wzniosłych przeżyć duchowych pozwalają na odkrywanie wspaniałych, pięknych i mistycznych zakątków świata, będących niewątpliwie Bożym darem. Chcielibyśmy troszeczkę powspominać nasze wojaże jakie odbyliśmy w 2014 roku.
Jednym z najważniejszych wydarzeń 2014 roku to oczywiście uroczystości kanonizacyjne dwóch wybitnych postaci - naszego rodaka papieża Świętego Jana Pawła II oraz papieża Jana XXIII zwanego Dobrym papieżem. Oczywiście i nas nie mogło tam zabraknąć.
Wyjazd pielgrzymkowy rozpoczął się 22 kwietnia br. W pierwszej części naszego pielgrzymowania zwiedzaliśmy miasto Świętego Antoniego - Padwę, gdzie zwiedzaliśmy bazylikę św. Justyny a potem Bazylikę św. Antoniego, gdzie odprawiona została pielgrzymkowa msza święta. Pełna uroku bazylika zachwyciła nas swoim bogactwem i pamiątkami z życia świętego. Jednak nader wszystko, olbrzymim przeżyciem była bliskość św. Antoniego, kiedy dotykaliśmy jego kamienia nagrobnego w bazylice. Następnie chwilowo zwiedziliśmy Bolonię i wreszcie zakwaterowanie w hotelu w miasteczku toskańskim Chianciano Terme. Kolejne dni to zwiedzanie miasta świętej Katarzyny Sieneńskiej – Sieny a następnie Montepulciano ze znanymi na całym świecie winnicami. Następnie zwiedzaliśmy jedno z najstarszych miast regionu Toskania Cortonę pamiętające czasy etruskie.
Kulminacją tej pielgrzymki był oczywiście wjazd do Rzymu, zwiedzanie „Wiecznego miasta” a wieczorem udział w całonocnym czuwaniu poprzedzającym kanonizację. Pielgrzymka zakończyła się na placu Świętego Piotra, gdzie w otoczeniu tłumów z całego świata, istnej wieży Babel wracaliśmy późnym popołudniem do naszego autobusu a później w drogę powrotną do kraju.
Smaku dodało to, że tuż przed wyjazdem ks. Krzysztof wraz z pielgrzymami o godz. 14.30, zagrał na „Jembe” i zaśpiewał do telewidzów TVP Info retransmitującej na żywo, piosenkę „Nie ma lepszego od Jana Pawła II”.
Oczywiście pewien niedosyt spowodował, że w sierpniu postanowiliśmy powrócić do Rzymu jeszcze raz. Tym razem nasza podróż miała charakter dziękczynny niejako suplement do kanonizacji oraz pielgrzymowanie do grobu świętego Jana Pawła II naszego rodaka.
Pielgrzymowanie rozpoczęło się 4 sierpnia br. i prowadziło poprzez miasto świętego Marka – Wenecję, gdzie mogliśmy zobaczyć perłę Adriatyku i jak powiedział Napoleon najpiękniejszy salon Europy czyli plac świętego Marka wraz z bazyliką.
Następnie nasz pielgrzymi szlak wiódł przez Padwę- miasto świętego Antoniego wprost do Rzymu.
Oprócz zwiedzania starożytnych monumentalnych zabytków kontemplowaliśmy bazylikę świętego Piotra a w niej w otoczeniu kaplicy świętego Sebastiana najważniejsze dla nas Polaków miejsce - grób naszego papieża świętego Jana Pawła II.
Podczas naszego wyjazdu doznaliśmy wiele patriotycznych i duchowych uniesień. Jadąc via Casilina dotarliśmy do miasta Cassino, nad którym góruje Monte Cassino z opactwem Benedyktyńskim. Wjeżdżając na szczyt mogliśmy dotknąć tego co podczas działań wojennych w 1944 roku miało tu miejsce. Toczące się tu walki pomiędzy wojskami alianckimi a niemieckimi. W skład wojsk alianckich wchodził II Korpus Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa, którego żołnierze jako pierwsi zawiesili biało-czerwoną flagę po zajęciu wzgórza opuszczonego przez wojsko niemieckie. Podczas pobytu na cmentarzu na Monte Cassino złożyliśmy uroczyście kwiaty i odprawiona została msza święta.
Nasze pielgrzymowanie zakończyliśmy w miasteczku Orvieto, w którym znajduje się architektoniczny cud świata. Katedra, która oprócz swojego zewnętrznego piękna skrywa w sobie dwie kaplice, jedna z freskami Luki Signorellego, na których artysta przedstawił historię Antychrysta, Raj, Piekło oraz Zmartwychwstanie ciał. W drugiej kaplicy przechowywane są relikwie cudu eucharystycznego, będące początkiem święta Bożego ciała.
W trakcie pobytu w hotelu Fiuggi pielgrzymi mieli niespodziankę w postaci wieczornej tanecznej zabawy przy której raczyli się smakami włoskich win. Oczywiście klimat, nastrój oraz panujące uduchowienie, które unoszą się podczas naszych pielgrzymek nie są do opisania. Stąd gorąco zapraszamy Wszystkich chętnych do udziału w kolejnych pielgrzymkach, organizowanych przez nasza Parafię.
Zredagowali: Pielgrzymi wraz z ks. Krzysztofem
poniedziałek, 25 sierpnia 2014
Rodzinny święty – bł. Sulprycjusz Nuncjusz
Rodzinny święty – bł. Sulprycjusz Nuncjusz
Sulprycjusz przyszedł na świat 13 kwietnia 1817 roku w Pescosansonescowe Włoszech. Gdy miał ledwie kilka lat, zmarli jego rodzice; zajęła się nim babcia, Anna Rozaria. Kiedy jednak i tę niebawem zabrała śmierć, dziewięcioletniego chłopca wziął do siebie wuj. Krewny nieuczciwie wykorzystywał chłopca, angażując go do najcięższych prac. Kiedy chłopiec miał 14 lat, z powodu nadmiernej pracy nadwyrężył sobie nogę, tak że pękła mu kość w stopie. Musiał przeleżeć w szpitalu trzy miesiące.
Po powrocie ze szpitala nie zamieszkał już u okrutnego wuja, ale udał się do Neapolu w poszukiwaniu krewnego, Franciszka Sulprycjusza. Tu przypadkowo napotkał Feliksa Wochingera, który polubił chłopca jak własnego syna. Niestety, rana zaczęła się boleśnie odnawiać. Chłopak udał się ponownie do szpitala dla nieuleczalnie chorych, gdyż był to szpital przeznaczony dla najuboższych. Kiedy zacny Wochinger odwiedził go i zorientował się, w jak prymitywnych warunkach przebywają tam chorzy, zabrał ze sobą Sulprycjusza do domu w pobliżu Neapolu. Lekarze nie poznali się na chorobie. Młodzieniec znosił niewysłowione bóle z heroiczną pogodą ducha oraz poddaniem się woli Bożej. Ucięto mu nogę, ale bóle nie ustały. W takim stanie zmarł 5 maja 1836 roku, mając zaledwie 19 lat. Ciało zmarłego w opinii świętości młodzieńca umieszczono w kościele rodzinnym, w Pescosansonesco. Przez pięć dni niezliczone tłumy wiernych, zgromadzone na tym pustkowiu, ściągały z różnych stron, by modlić się przez jego orędownictwo. Ciało zabalsamowano i umieszczono w kryształowej trumnie.
Już w 21 lat po jego zgonie papież Pius IX ogłosił młodzieńca Sługą Bożym. Papież Leon XIII wydał dekret o heroiczności jego cnót (1891), a św. Jan XXIII w 1963 roku w trakcie Soboru Watykańskiego II ogłosił Sulprycjusza błogosławionym. Ciężka praca od dziecka, znoszona z poddaniem się woli Bożej, sieroca niedola i cierpienia ostatnich lat otworzyły mu drogę do chwały wybranych.
Wspomnienie liturgiczne błogosławionego młodzieńca przypada 5 maja.
Sulprycjusz przyszedł na świat 13 kwietnia 1817 roku w Pescosansonescowe Włoszech. Gdy miał ledwie kilka lat, zmarli jego rodzice; zajęła się nim babcia, Anna Rozaria. Kiedy jednak i tę niebawem zabrała śmierć, dziewięcioletniego chłopca wziął do siebie wuj. Krewny nieuczciwie wykorzystywał chłopca, angażując go do najcięższych prac. Kiedy chłopiec miał 14 lat, z powodu nadmiernej pracy nadwyrężył sobie nogę, tak że pękła mu kość w stopie. Musiał przeleżeć w szpitalu trzy miesiące.
Po powrocie ze szpitala nie zamieszkał już u okrutnego wuja, ale udał się do Neapolu w poszukiwaniu krewnego, Franciszka Sulprycjusza. Tu przypadkowo napotkał Feliksa Wochingera, który polubił chłopca jak własnego syna. Niestety, rana zaczęła się boleśnie odnawiać. Chłopak udał się ponownie do szpitala dla nieuleczalnie chorych, gdyż był to szpital przeznaczony dla najuboższych. Kiedy zacny Wochinger odwiedził go i zorientował się, w jak prymitywnych warunkach przebywają tam chorzy, zabrał ze sobą Sulprycjusza do domu w pobliżu Neapolu. Lekarze nie poznali się na chorobie. Młodzieniec znosił niewysłowione bóle z heroiczną pogodą ducha oraz poddaniem się woli Bożej. Ucięto mu nogę, ale bóle nie ustały. W takim stanie zmarł 5 maja 1836 roku, mając zaledwie 19 lat. Ciało zmarłego w opinii świętości młodzieńca umieszczono w kościele rodzinnym, w Pescosansonesco. Przez pięć dni niezliczone tłumy wiernych, zgromadzone na tym pustkowiu, ściągały z różnych stron, by modlić się przez jego orędownictwo. Ciało zabalsamowano i umieszczono w kryształowej trumnie.
Już w 21 lat po jego zgonie papież Pius IX ogłosił młodzieńca Sługą Bożym. Papież Leon XIII wydał dekret o heroiczności jego cnót (1891), a św. Jan XXIII w 1963 roku w trakcie Soboru Watykańskiego II ogłosił Sulprycjusza błogosławionym. Ciężka praca od dziecka, znoszona z poddaniem się woli Bożej, sieroca niedola i cierpienia ostatnich lat otworzyły mu drogę do chwały wybranych.
Wspomnienie liturgiczne błogosławionego młodzieńca przypada 5 maja.
wtorek, 5 sierpnia 2014
Watykan
Watykan jest najmniejszym państwem świata według powierzchni . Nazwa ,,Watykan ”od słów łacińskich vaticinius mówi o prorokach, przepowiadający przyszłość. Sięgnijmy do historii-cesarz Rzymski Konstanty Wielki w IV wieku przekazuje biskupom Rzymu Pałac laterański.(bazylika na Lateranie )
To w Lateranie początkowo swoją siedzibę miał papież. A sam Watykan jest miejscem pielgrzymek do grobu świętego Piotra, to tam w pierwszych wiekach chrześcijaństwa zbudowano klasztory i schroniska.
W IX wieku podczas pontyfikatu papieża Leona IV wybudowano umocnienia, aby papież mógł się schronić przed najeźdźcami .Ale usankcjonowanie państwa Kościelnego w Watykanie zaczyna się od papieża Grzegorza XI 17 stycznia 1377roku przenosząc siedzibę po powrocie z Awinionu ,gdy zobaczył ruinę pałacu Laterańskiego. Kontynuując pracę w XV wieku papież Mikołaj V upiększa budowle watykańskie i zakłada bibliotekę Watykańską. Kolejni następcy kontynuują rozbudowę, i tak Sykstus IV wznosi kaplicę Sykstyńską w 1475 do 1483 roku, Aleksander VI buduje wieżę nad kaplicą Torre del Borgia. Kształt Bazyliki świętego Piotra zawdzięczamy papieżowi Juliuszowi II który zatrudnił Bramantego do zbudowania bazyliki, która powstała w latach 1506 -1626.Pod głównym ołtarzem znajduje się grób świętego Piotra. Gdy już poznaliśmy krótką historię najmniejszego państwa świata zajrzyjmy w życie najwyższych władz kościoła katolickiego i architekturę ,odkrywając między innymi: renesansowo-barokowy kompleks bazyliki Świętego Piotra, muzeum Watykańskie podzielone na kilka działów są to Muzeum Broni w dawnym więzieniu, Pinakoteka, Museo Chiaramonti, Museo Sacro, Museo Pio Clementino, Museo Missionario-Etnologico, Appartamento Borgia. Zatrzymajmy się w kaplicy Sykstyńskiej gdzie odkryjemy słynne freski Michała Anioła.
zobacz tez : https://plus.google.com/events/ckshbo8cgbaimrrjtissfdg3kl0
http://youtu.be/fHaa4PQF7K4
czwartek, 19 czerwca 2014
Bolonia
BOLONIA
Bolonia znajduje się w północnych Włoszech położona jest między Padem a Apeninami. Miasto zostało założone przez Etrusków w IV wieku przed naszą erą. Po bitwie pod Telamonem znajduje się w zależności od Rzymu, i tak od 189 przed naszą erą staje się kolonią Rzymską. Po upadku w czasie wojen z Germanami, biskup Święty Petroniusz
przywraca świetność Bolonii wtedy to buduje klasztor Świętego Stefana. W 1088roku powstaje Uniwersytet Boloński
przywileje otrzymuje w 1158roku z rąk cesarza Fryderyka I Barbarossy. Uniwersytet Boloński słynie z nauczania prawa kanonicznego i cywilnego. Wśród wielu znanych studentów możemy też znaleźć Polaków. W XV wieku studiował w latach 1495 -1499roku Mikołaj Kopernik. Przy budynku głównym znajdziemy pomnik Mikołaja Kopernika Wędrując arkadami Bolońskimi
dotrzemy do Katedry Świętego Piotra –poświęcona Świętemu Piotrowi Apostołowi
znajduje się w samym centrum miasta przy ulicy Via Dell Independenza. Historia świątyni sięga aż roku 1028roku i była w stylu przedromańskim. W 1141 roku pożar całkowicie niszczy budynek. Po odbudowaniu papież Lucjan III poświęca nową katedrę w 1184roku. Nawiedzając katedrę zobaczymy liczne dzieła sztuki między innymi obraz Zwiastowanie Pańskie autorstwa Ludovico Carracciego, rzeżbę w drzewie cedrowym Ukrzyżowanie autorstwa Alfonsa Lombardiego w stylu romańskim. Gdy już wyjdziemy z katedry skierujmy się na główny plac miasta Piazza Maggiore gdzie zobaczymy fontannę Neptuna
pochodzącą z 1563 roku dzieła Giambologny, a przedstawiająca boga mórz i oceanów. Nad placem unosi się świątynia Bazylika San Petronio
i największym kościołem gotyckim we Włoszech. Pozostałością po średniowieczu są dwie wieże nazywane Due Torii – torre degli Asinelli i Torre Della Garisenda. Gdy już będziemy schodzili z wieży Torre Degli Asineli wstąpmy do muzeum średniowiecza czy archeologiczne lub muzeum muzyki gdzie odkryjemy rękopisy kompozytorów Verdiego, Wagnera czy Straussa . Wśród znanych postaci możemy odszukać patronkę Bolonii Świętą Katarzynę de Vigri (Katarzyna z Bolonii)
Święta Katarzyna z Bolonii urodziła się 8 września 1413roku jako córka profesora uniwersytetu i otrzymała wszechstronne wykształcenie.
Znana była z malowania miniatur i była autorką łacińskich i włoskich hymnów Młoda 10 latka Katarzyna była damą do towarzystwa córki władcy Ferrary Mikołaja III D”Este księżniczki Małgorzaty do czasu małżeństwa Małgorzaty w 1427roku .Święta Katarzyna wstępuje do zakonu klarysek Ferrarze w 1431 roku. W Bolonii zakłada klasztor klarysek w 1456 roku którym kieruje aż do śmierci. Najważniejszym dziełem Katarzyny to ,,Siedem broni duchowych ‘’ i zapoczątkowane 25 grudnia 1445 roku nabożeństwo 1000 ,,Zdrowaś Maryjo ‘’ na Uroczystość Bożego Narodzenia.
Zmarła 9 marca 1463 roku. Relikwie znajdują się w kaplicy przy kościele Bożego Ciała w Bolonii – jej ciało spoczywa niepochowane w pozycji siedzącej.
Papież Klemens XI kanonizował ją 22 maja 1712 roku. Święta Katarzyna jest patronką Bolonii oraz artystów i malarzy
Jacek Źróbek
zobacz też:
https://plus.google.com/events/c5g4pdtla9g593veb1a3pt3dtq0
Bolonia znajduje się w północnych Włoszech położona jest między Padem a Apeninami. Miasto zostało założone przez Etrusków w IV wieku przed naszą erą. Po bitwie pod Telamonem znajduje się w zależności od Rzymu, i tak od 189 przed naszą erą staje się kolonią Rzymską. Po upadku w czasie wojen z Germanami, biskup Święty Petroniusz
przywraca świetność Bolonii wtedy to buduje klasztor Świętego Stefana. W 1088roku powstaje Uniwersytet Boloński
przywileje otrzymuje w 1158roku z rąk cesarza Fryderyka I Barbarossy. Uniwersytet Boloński słynie z nauczania prawa kanonicznego i cywilnego. Wśród wielu znanych studentów możemy też znaleźć Polaków. W XV wieku studiował w latach 1495 -1499roku Mikołaj Kopernik. Przy budynku głównym znajdziemy pomnik Mikołaja Kopernika Wędrując arkadami Bolońskimi
dotrzemy do Katedry Świętego Piotra –poświęcona Świętemu Piotrowi Apostołowi
znajduje się w samym centrum miasta przy ulicy Via Dell Independenza. Historia świątyni sięga aż roku 1028roku i była w stylu przedromańskim. W 1141 roku pożar całkowicie niszczy budynek. Po odbudowaniu papież Lucjan III poświęca nową katedrę w 1184roku. Nawiedzając katedrę zobaczymy liczne dzieła sztuki między innymi obraz Zwiastowanie Pańskie autorstwa Ludovico Carracciego, rzeżbę w drzewie cedrowym Ukrzyżowanie autorstwa Alfonsa Lombardiego w stylu romańskim. Gdy już wyjdziemy z katedry skierujmy się na główny plac miasta Piazza Maggiore gdzie zobaczymy fontannę Neptuna
pochodzącą z 1563 roku dzieła Giambologny, a przedstawiająca boga mórz i oceanów. Nad placem unosi się świątynia Bazylika San Petronio
i największym kościołem gotyckim we Włoszech. Pozostałością po średniowieczu są dwie wieże nazywane Due Torii – torre degli Asinelli i Torre Della Garisenda. Gdy już będziemy schodzili z wieży Torre Degli Asineli wstąpmy do muzeum średniowiecza czy archeologiczne lub muzeum muzyki gdzie odkryjemy rękopisy kompozytorów Verdiego, Wagnera czy Straussa . Wśród znanych postaci możemy odszukać patronkę Bolonii Świętą Katarzynę de Vigri (Katarzyna z Bolonii)
Święta Katarzyna z Bolonii urodziła się 8 września 1413roku jako córka profesora uniwersytetu i otrzymała wszechstronne wykształcenie.
Znana była z malowania miniatur i była autorką łacińskich i włoskich hymnów Młoda 10 latka Katarzyna była damą do towarzystwa córki władcy Ferrary Mikołaja III D”Este księżniczki Małgorzaty do czasu małżeństwa Małgorzaty w 1427roku .Święta Katarzyna wstępuje do zakonu klarysek Ferrarze w 1431 roku. W Bolonii zakłada klasztor klarysek w 1456 roku którym kieruje aż do śmierci. Najważniejszym dziełem Katarzyny to ,,Siedem broni duchowych ‘’ i zapoczątkowane 25 grudnia 1445 roku nabożeństwo 1000 ,,Zdrowaś Maryjo ‘’ na Uroczystość Bożego Narodzenia.
Zmarła 9 marca 1463 roku. Relikwie znajdują się w kaplicy przy kościele Bożego Ciała w Bolonii – jej ciało spoczywa niepochowane w pozycji siedzącej.
Papież Klemens XI kanonizował ją 22 maja 1712 roku. Święta Katarzyna jest patronką Bolonii oraz artystów i malarzy
Jacek Źróbek
zobacz też:
https://plus.google.com/events/c5g4pdtla9g593veb1a3pt3dtq0
Etykiety:
bazylika,
Bolonia,
Jan Paweł II,
Jan XXIII,
kanonizacja,
Katarzyna z Bolonii,
Klemens XI,
Mikołaj Kopernik,
Papież,
relikwie,
San Petrionio,
święty,
uniwersytet
piątek, 6 czerwca 2014
Pielgrzymka na Kanonizację papieży Jana Pawła II i Jana XXIII - PADWA
PADWA
Padwa znajduje się północno-wschodniej części Włoch w prowincji Wenecja Euganejska. Założona w IV wieku przez naszą erą przez plemię Wenetów. Przez Longobardów została całkowicie zniszczona w VII wieku, później odbita przez Karola Wielkiego. Padwa zaczyna się rozwijać i staje się prężnym ośrodkiem myśli kulturalnej i naukowej. Tam właśnie powstał najbardziej znany uniwersytet w którym studiowali miedzy innymi: Galileusz,Mikołaj Kopernik,Jan Kochanowski i Jan Zamoyski. Padwa podlegała zarządowi Wenecji,kilka razy przynależała do Francji i Austrii. Ostateczne przyłączenie do Królestwa Włoch nastąpiło w 1866 roku. W Padwie urodził się też kompozytor Arrigo Boito – autor Mefistofelesa i Fausta. Najważniejszym zabytkami Padwy są to: bazylika Świętego Antoniego w mieście możemy zobaczyć wiele pałaców np. Casa de Ezzelino z XII wieku, Logia del Consiglio z XV_XVI wieku, ogród botaniczny, uniwersytet, kościół Pustelników, Sanktuarium Matki Bożej z Tessara W Oratorio de San Giorgio oglądać można obrazy uczniów Giotta, a w Scula del Santo płótna Tycjana. Zatrzymajmy się na chwilę w bazylice Świętego Antoniego gdyż tam swoje kroki kierują liczne pielgrzymki. Obiekt został wzniesiony w latach 1232-1307 w stylu romańsko- gotycko –bizantyjskim , tam też zobaczymy relikwie świętego Antoniego z PadwyPrzed bazyliką ustawiony jest konny pomnik Gattamelaty dłuta Donatella.Przez mieszkańców Padwy bazylikaa nazywana jest Il Santo, czyli Święty. Świątynia podzielona jest na część nawową i absydową. Część nawowa jest przestronna, wokół niej znajduje się galeria, która okrąża również transept. Wewnątrz bazyliki znajduje się kaplica Santa Maria Mater Domini, w której złożone są zwłoki Św. Antoniego (Antoniego z Padwy). Do najważniejszych dzieł sztuki znajdujących się wewnątrz świątyni zaliczyć możemy: rzeźby dłuta Donatella, freski Giotta, cykl obrazów poświęconych Maksymilianowi Kolbe, a także dzieła Tycjana, Fillipa Prodiego i innych. W pobliżu bazyliki znajdują się budynki klasztorne zakonuzałożonego przez Św. Antoniego. Gdy już oczy się nacieszą bliskością Boga i świętego, a myśli sięgną słów jakie zostawił nam Antoni. Wyruszmy do Palazzo Del Bo do głównego gmachu Uniwersytetu aby sięgnąć do najsłynniejszych Polaków, którzy tu studiowali a byli to: Mikołaj Kopernik, Jan Zamoyski, Marcin Kromera, Jan Kochanowski, Paweł Włodkowic, Jan Łaski oraz wielu innych. Historia tegoż budynku późniejszego Uniwersytetu zaczyna się 1493 wcześniej mieścił się zajazd pod Bykiem. Byk stał się symbolem uczelni. Warto zwrócić na XVwieczny dziedziniec ,wokół którego rozpościera się podwójna kolumna ,a przy schodach zobaczymy posąg Heleny Lukrecji Cornaro Piscopia , która w 1678 roku jako pierwsza na świecie kobieta zdobyła dyplom uniwersytecki. Gdy już poznamy tajemnice korytarzy uniwersyteckich nasza droga prowadzi nas na największy plac miasta Prato delle Valle.W jego centralnej części znajduje się wyspa Memmia otoczona elipsowatym kanałem.Po dwóch stronach kanału ustawionych jest 78 posagów sławnych postaci, które przysłużyły się miastu. Posągi mają różne wielkości zależnie od stopnia położonych zasług. Fundatorami byli też Polacy, między innymi król Stanisław August Poniatowski. Przy Prato della Vallewarto nawiedzimy Bazylikę św. Justyny z malowidłem Paola Veronesego "Męczeństwo św. Justyny".Do bazyliki przylega najstarszy w Europie ogród botaniczny założony w 1545 roku, pełen unikatowych roślin. Wysoka ośmiokątna szklana wieża chroni najstarszą roślinę ogrodu - palmę św. Piotra zasadzoną w 1585 roku, znaną także jako palma Goethego. Zatrzymajmy się też Katedrze i Baptysterium kompleks dwóch budowli sakralnych znajdująca się w centrum Padwy. Pierwsza katedra wzniesiona została w 313 roku, lecz została zniszczona przez trzęsienie ziemi w 1117 roku. Budowę nowej świątyni rozpoczęto w połowie XVI wieku, według projektu Michała Anioła, choć licznymi modyfikacjami wprowadzonymi przez Jacopa Sansovino, Andrea de Valle i Agostino Roghettiego. Wnętrze kościoła jest stosunkowo nowoczesne, ale w jego podziemiach znaleźć można jeszcze resztki starej katedry, a także resztki kolumn, urny z terakoty, kości zwierząt, a być może również resztki ofiar pogańskich. Baptysterium zostało dobudowane do kościoła pod koniec XI wieku, poświęcone jest Św. Janowi Chrzcicielowi. Uwagę skupią freski znajdujące się na ścianach baptysterium.
Zobacz też: https://plus.google.com/events/c295bun1nj0ujodjhddfk5t0t94
http://youtu.be/dSM1sprKCIo
Padwa znajduje się północno-wschodniej części Włoch w prowincji Wenecja Euganejska. Założona w IV wieku przez naszą erą przez plemię Wenetów. Przez Longobardów została całkowicie zniszczona w VII wieku, później odbita przez Karola Wielkiego. Padwa zaczyna się rozwijać i staje się prężnym ośrodkiem myśli kulturalnej i naukowej. Tam właśnie powstał najbardziej znany uniwersytet w którym studiowali miedzy innymi: Galileusz,Mikołaj Kopernik,Jan Kochanowski i Jan Zamoyski. Padwa podlegała zarządowi Wenecji,kilka razy przynależała do Francji i Austrii. Ostateczne przyłączenie do Królestwa Włoch nastąpiło w 1866 roku. W Padwie urodził się też kompozytor Arrigo Boito – autor Mefistofelesa i Fausta. Najważniejszym zabytkami Padwy są to: bazylika Świętego Antoniego w mieście możemy zobaczyć wiele pałaców np. Casa de Ezzelino z XII wieku, Logia del Consiglio z XV_XVI wieku, ogród botaniczny, uniwersytet, kościół Pustelników, Sanktuarium Matki Bożej z Tessara W Oratorio de San Giorgio oglądać można obrazy uczniów Giotta, a w Scula del Santo płótna Tycjana. Zatrzymajmy się na chwilę w bazylice Świętego Antoniego gdyż tam swoje kroki kierują liczne pielgrzymki. Obiekt został wzniesiony w latach 1232-1307 w stylu romańsko- gotycko –bizantyjskim , tam też zobaczymy relikwie świętego Antoniego z PadwyPrzed bazyliką ustawiony jest konny pomnik Gattamelaty dłuta Donatella.Przez mieszkańców Padwy bazylikaa nazywana jest Il Santo, czyli Święty. Świątynia podzielona jest na część nawową i absydową. Część nawowa jest przestronna, wokół niej znajduje się galeria, która okrąża również transept. Wewnątrz bazyliki znajduje się kaplica Santa Maria Mater Domini, w której złożone są zwłoki Św. Antoniego (Antoniego z Padwy). Do najważniejszych dzieł sztuki znajdujących się wewnątrz świątyni zaliczyć możemy: rzeźby dłuta Donatella, freski Giotta, cykl obrazów poświęconych Maksymilianowi Kolbe, a także dzieła Tycjana, Fillipa Prodiego i innych. W pobliżu bazyliki znajdują się budynki klasztorne zakonuzałożonego przez Św. Antoniego. Gdy już oczy się nacieszą bliskością Boga i świętego, a myśli sięgną słów jakie zostawił nam Antoni. Wyruszmy do Palazzo Del Bo do głównego gmachu Uniwersytetu aby sięgnąć do najsłynniejszych Polaków, którzy tu studiowali a byli to: Mikołaj Kopernik, Jan Zamoyski, Marcin Kromera, Jan Kochanowski, Paweł Włodkowic, Jan Łaski oraz wielu innych. Historia tegoż budynku późniejszego Uniwersytetu zaczyna się 1493 wcześniej mieścił się zajazd pod Bykiem. Byk stał się symbolem uczelni. Warto zwrócić na XVwieczny dziedziniec ,wokół którego rozpościera się podwójna kolumna ,a przy schodach zobaczymy posąg Heleny Lukrecji Cornaro Piscopia , która w 1678 roku jako pierwsza na świecie kobieta zdobyła dyplom uniwersytecki. Gdy już poznamy tajemnice korytarzy uniwersyteckich nasza droga prowadzi nas na największy plac miasta Prato delle Valle.W jego centralnej części znajduje się wyspa Memmia otoczona elipsowatym kanałem.Po dwóch stronach kanału ustawionych jest 78 posagów sławnych postaci, które przysłużyły się miastu. Posągi mają różne wielkości zależnie od stopnia położonych zasług. Fundatorami byli też Polacy, między innymi król Stanisław August Poniatowski. Przy Prato della Vallewarto nawiedzimy Bazylikę św. Justyny z malowidłem Paola Veronesego "Męczeństwo św. Justyny".Do bazyliki przylega najstarszy w Europie ogród botaniczny założony w 1545 roku, pełen unikatowych roślin. Wysoka ośmiokątna szklana wieża chroni najstarszą roślinę ogrodu - palmę św. Piotra zasadzoną w 1585 roku, znaną także jako palma Goethego. Zatrzymajmy się też Katedrze i Baptysterium kompleks dwóch budowli sakralnych znajdująca się w centrum Padwy. Pierwsza katedra wzniesiona została w 313 roku, lecz została zniszczona przez trzęsienie ziemi w 1117 roku. Budowę nowej świątyni rozpoczęto w połowie XVI wieku, według projektu Michała Anioła, choć licznymi modyfikacjami wprowadzonymi przez Jacopa Sansovino, Andrea de Valle i Agostino Roghettiego. Wnętrze kościoła jest stosunkowo nowoczesne, ale w jego podziemiach znaleźć można jeszcze resztki starej katedry, a także resztki kolumn, urny z terakoty, kości zwierząt, a być może również resztki ofiar pogańskich. Baptysterium zostało dobudowane do kościoła pod koniec XI wieku, poświęcone jest Św. Janowi Chrzcicielowi. Uwagę skupią freski znajdujące się na ścianach baptysterium.
Zobacz też: https://plus.google.com/events/c295bun1nj0ujodjhddfk5t0t94
http://youtu.be/dSM1sprKCIo
Etykiety:
bazylika,
Donatello,
freski,
Galileusz,
Giotto,
grób,
Jan Kochanowski,
Jan Paweł II,
Jan XXIII,
król,
Mikołaj Kopernik,
Padwa,
Papież,
Stanisław Poniatowski,
Święty Antoni
Subskrybuj:
Posty (Atom)