SZLAKIEM
MORAW I AUSTRII
GOTYK
ANTONA PILGRAMA
Podróżując
po Europie Południowej w stronę Morawskiej [1]
i Austriackiej [2]
ziemi możemy odkryć zachowany jeszcze styl architektoniczny – gotycki. [3]
Historia architektury gotyckiej sięga późnego średniowiecza i czasów XIII wieku
do początków XVI wieku.
Architektura gotycka w swoim zamierzeniu ma odzwierciedlać
Boską naturę i wielbić Boga. Tak też przyglądając się stylowi zobaczymy
strzeliste ogromne bryły kościołów tworzą swoją formę delikatną ekspresyjną i
lekką. Gdy wejdziemy do środka to barwne światło wnikające do środka przez
wysokie witraże daje poczucie uduchowienia. Często człowiek zwracając uwagę na
sklepienie kieruje wzrok ku górze. Kolebką stylu gotyckiego jest Francja [4] jest rok 1144 wtedy opat
Sugeriusz podejmuje się przebudowy chóru w opactwie Saint Denis [5] jest to znane miejsce
pochówków królów Francji. Warto tu dodać że przebudowa miała związek z
odkryciem pism neoplatońskich Pseudodioziego. Powoli styl gotycki zaczął się rozwijać
w Europie najpierw około 1175 roku w Anglii po 1200 roku dotarł do Niemiec.
Sklepienia krzyżowo-żebrowe stały się symbolem wielu kościołów. Pierwszym
gotyckim obiektem jest Bazylika świętego Dionizego w Saint-Denis.
Charakterystyczne budynki ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym z XI i XII wieku
powstały w Normandii, oraz w północnych Włochach np. w Mediolanie. Kolejnym wyróżnieniem
jest tzw. łuk ostry, który możemy odkryć w Burgundii w sklepieniu kościoła benedyktynów
w Cluny. [6] Najbardziej znanym w stylu
łuków ostrych można zaliczyć bazylikę Saint Martin des Champ w Paryżu. Dziś
wiele sakralnych budynków we Francji zostało zniszczonych przez laicyzację społeczeństwa.
W wiele z nich pełni rolę muzeów lub bezpowrotnie zostało rozebranych. Konstrukcje
okresu gotyckiego charakteryzują się budowlami kościołów na planie trójnawowej bazyliki
ale też stylu halowego. Zatrzymując się w Brnie [7] jednym z gotyckich
kościołów trójnawowych może być bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny,[8] a ufundowana przez córkę Ryksę
Elżbietę króla Polskiego Przemysława II. Architektura okresu gotyckiego to też
budownictwo świeckie które wpisuje się w zabudowę miast. Są to ratusze i
siedziby władz miejskich, czy mosty i barbakany. Warto tu jeszcze zwrócić uwagę
na gotycki styl w szpitalach, a budowane przez bractwo Świętego Ducha. Ale przejdźmy
już do budowniczych stylu gotyckiego. Gdy będziemy wędrować po stolicy Moraw Brnie.
Na pewno zauważymy ciekawy portal starego ratusza. Jeden z symboli Brna niewątpliwie
oddaje kunszt rzeźbiarza.
Kim
był ten budowniczy?
Gdy podróżujemy i odwiedzamy różne zabytki często
spotkamy się z nazwiskiem Anton Pilgram. [9] Będąc w Znojmo [10] natrafiłem na rysunki
Pilgrama klasztoru Louka. [11] Historia Antona Pilgrama
wiąże się z dwoma miastami to Brno i przede wszystkim Wiedeń. Anton Pilgram
urodzony około 1460 roku w Brnie tam też rozpoczynał swoją przygodę jako
budowniczy i rzeźbiarz architektury gotyckiej. Anton to urodzony w rodzinie
malarzy i rzeźbiarzy osiadłej w Brnie i Igławie to Jihlava co najmniej od
połowy XIV wieku. W Brnie najważniejsze dzieła to portal starego Ratusza i
kościół świętego Jakuba. Wielcy przedstawiciele rzeźbiarstwa gotyckiego to niewątpliwie
pochodzą z Salzburga.
Czy Anton Pilgram w młodości otarł się o warsztat
wielkiego Nicolausa Gerhaerta van Leyden? Tego nie wiemy. Swoje
doświadczenie w młodości nabierał w
krajach Germańskich. Gdzie ślady jego dłuta poprowadzą nas do
Badenii-Wirtembergii: u świętego Kilana w Heilbronn i w kościele w
Schwieberdingen koło Stuttgartu. 30 lat później powraca do swojego miejsca
urodzenia Brna i w 1495 roku rzeźbi gmerka przy kręconych schodach w kościele
świętego Jakuba, a drugi miał powstać w 1502 roku i znajduje się przed wejściem
do kaplicy mariackiej tego kościoła. W bliskości kościoła odkryjemy kruchtę. Kolejna
perełka budowlana pochodzi z 1508 roku i była to brama Żydowska, dziś już nie
istnieje. Część rzeźb możemy zobaczyć w miejskim lapidarium. Ale najcenniejszym
rzeźbiarskim dziełem Antona Pilgrama jest portal Brneńskiego ratusza tzw.: Stará radnice, który powstał w 1511
roku.
Zatrzymajmy się na chwilę przy starym ratuszu. Tu trzeba
wspomnieć że ratusz jest w bocznej uliczce. Wejście do ratusza wyznacza portal
który jest smukły pełnoplastyczną konstrukcją. Patrząc na architektoniczną
perełkę zauważymy kamienne pnącze sięgające aż ponad drugiego piętra. Kunszt rzeźbiarza
wpisuje się w precyzję i misterną i rytmiczną sztukę dłuta. Czy dzisiaj rzeźby
odzwierciedlają myśl Pilgrama pewnie nie. Tak też dzisiejsza centralna Iutitia powstała później zastępując rzeźbę
Tronu Łaski to przedstawienie Trójcy Świętej: Bóg Ojciec trzymający Chrystusa
ukrzyżowanego, nad nimi widnieje gołębica Ducha Świętego. To często było
wpisane w styl kanonu architektury gotyckiej. Poniżej zobaczymy herb. Ach ten
kunszt!- przyściennych fial, gdzie cokoły figur niesione na grubych,
poskręcanych liściach, kunsztownie zaplecionych, łodygi płożące się po żebrach
i dramatycznie wędrujące ku licu muru, przypominając egzotyczne stwory, plątanina
żeber, skręcone, potargane sterczynki baldachimów – zachwyca widza. Ale emocje
nabierają sensu gdy patrzymy na środkowy pinakiel, którego iglica zgina się,
wije, cud. Jak mówią legendy to może zemsta mistrza za niedotrzymanie warunków
zapłaty. Ale to tylko legenda. To kunszt rzeźbiarza pokazuje jak skutecznie
wspierał się cyrklem i kątownicą nad materiałem.
Dziś podziwiane dzieło Pilgrama stało się zwięczeniem
dla Morawskiej ziemi i Brna. Tak też Anton wyrusza do Wiednia, aby stać się
budowniczym katedry świętego Szczepana. Gdzie w ciągu kilku lat wznosi chór
muzyczny w nawie północnej, tuż przed transeptem i kazalnicę przy filarze nawy
głównej. W Europie południowej w tym samym czasie powstają inne dzieła. Michał
Anioł wyrzeźbił już Dawida, zmaga się z Mojżeszem na nagrobek Juliusza II,
Bramante przymierza się do monumentalnej przebudowy bazyliki świętego Piotra – we
Włoszech renesans wkroczył w fazę dojrzałą. Ale w Europie środkowej gotyk
odgrywa ważną rolę w architekturze tamtego czasu. Nawiedzając katedrę Wiedeńską
poszukajmy sztuki rzeźbiarskie Antona Pilgrama.
Chór przypomina ekscentryczną roślinę o mocno
unerwionych liściach, uwieńczoną okazałym, pełnym kwiatem o naprzemian obłych i
kanciastych płatkach. Na dole umieścił architekt i rzeźbiarz swą podobiznę zaznaczając
że po wsze czasy chce uwiecznić swoje oblicze i imię.
Patrząc na wizerunek dostrzeżemy: na głowie akademicki
biret, w ręku kątownica i cyrkiel.
Co daje mu poczucie wiedzy i talentu, by unieść w powietrze
kamienną emporę i siły, by ją na swych barkach trzymać. Ta umiejętność wiedzy
łączy średniowiecze z renesansem. Dalsza część przygody to lata 1514-1515 wtedy
to powstaje słynna Wiedeńska ambona z przedstawieniami Ojców Kościoła:
naturalistyczne, ekspresyjne popiersia, przebogaty, mięsisty detal, kamienne
ażury i grubo łamane tafle. Gdzie zza okiennicy wygląda nasz Anton że tu
osiągnął tu szczyt swych możliwości jako rzeźbiarz. Wielkość tego architekta
możemy jeszcze dostrzec na sklepienia w licznych kościołach [12] pogranicza Czesko -Morawsko-Austriackiego
to między innymi: Freistadt, Rožmberk koło Czeskiego Krumlowa, Bad Zell,
Weißenkirchen an der Traun. To ostatni wielki mistrz gotyku w środkowej Europie,
który zmarł w 1515 roku w Wiedniu. Czas już powoli wyruszyć w meandry myśli i
okresu gotyku sięgając ku przeszłości.
JZ [13]
DO
GALERII ZDJĘĆ
Podróżnicy
polecają sprawdzoną bazę noclegową
[1] Morawy Czeski: Morava,
Łacinski: Moravia ,Niemiecki: Mähren – to znajdującą we wschodniej części Republiki
Czeskiej - kraina historyczna. Kilka miast Morawskiej części: Ostrava, Ołomuniec,
Zlin, Igława, Prościejów ,Kromieryż, Brzesław, Znojmo Hranice. Stolicą jest
Brno.
[2] Austria -kraj w środkowej
Europie.
[3] Gotyk styl
architektoniczny w XIII do XVI wieku w swoim zamierzeniu ma odzwierciedlać Boską
naturę i wielbić Boga.
[4] Francja kolebka
stylu Gotyckiego.
[5] Opactwo Saint Denis
miejsce pochówku królów Francuskich.
[6] Kościół benedyktynów
w Cluny charakterystyczny łuk ostry dla stylu gotyckiego
[7] Brno z Niemieckiego:
Brünn,
Łacińska to Bruna, dawna Polska nazwa to Berno – stolica Moraw leżąca w
południowo –wschodniej części Czech u zbiegu rzek Svratki i Svitavy.
[8] Bazylika
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Brnie. Powstanie w 1323 roku, a
zakończenie w 1364 roku. Fundatorem była Królowa Czech księżniczka Polska Ryksa Elżbieta, budowla w stylu Gotyckim z 3
nawami i jedną kopułą. W 1335 roku królowa została tam pochowana i miejsce jej
pochówku zaznaczone jest w posadzce literą E z koroną królewską. Warto tu dodać
w czasie koronacji obrazu Czarnej Madonny w 1736 roku, Augustianie zlecili
wykonane „srebrnego ołtarza” w Augsburgu. Obraz Czarnej Madonny patronuje Brnu
i Morawom.
[9] Anton
Pilgram urodzony około 1460 roku w Brnie prawdopodobnie, zmarł 1515 w Wiedniu
to austriacki budowniczy i rzeźbiarz, przedstawiciel późnego gotyku. Jego ważne
dzieła to portal starego Ratusza w Brnie,oraz Kościół świętego Jakuba.
Budowniczy i rzeźbiarz katedry świętego Szczepana w Wiedniu - to ambona i chór.
[11] Klasztor Louka z Czeskiego Loucký klášter; z
Niemieckiego: Klosterbruck, w 1190 roku. Fundacja Konrad II Otto wraz z matką
zakładają klasztor. Najcenniejszym
zabytkiem klasztoru jest ukryta w podziemiach romańsko-gotycka kaplica
Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i świętego Wacława.
[12] Kilka kościołów ze
Sklepienie Pilgrama na pograniczu Czesko- Morawsko Austriackim: Freistadt,
Rožmberk koło Czeskiego Krumlowa, Bad Zell, Weißenkirchen an der Traun.
[13] Jacek Źróbek –
Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, -
udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej,
miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka
Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co
tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie
Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.
Autor
kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę
istnienia.
W
działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska –
współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych
inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości
państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe,
północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.