Gotyk Antona Pilgrama w Brnie

SZLAKIEM MORAW I AUSTRII GOTYK ANTONA PILGRAMA

SZLAKIEM MORAW I AUSTRII

GOTYK ANTONA PILGRAMA

Podróżując po Europie Południowej w stronę Morawskiej [1] i Austriackiej [2] ziemi możemy odkryć zachowany jeszcze styl architektoniczny – gotycki. [3] Historia architektury gotyckiej sięga późnego średniowiecza i czasów XIII wieku do początków XVI wieku.

Architektura gotycka w swoim zamierzeniu ma odzwierciedlać Boską naturę i wielbić Boga. Tak też przyglądając się stylowi zobaczymy strzeliste ogromne bryły kościołów tworzą swoją formę delikatną ekspresyjną i lekką. Gdy wejdziemy do środka to barwne światło wnikające do środka przez wysokie witraże daje poczucie uduchowienia. Często człowiek zwracając uwagę na sklepienie kieruje wzrok ku górze. Kolebką stylu gotyckiego jest Francja [4] jest rok 1144 wtedy opat Sugeriusz podejmuje się przebudowy chóru w opactwie Saint Denis [5] jest to znane miejsce pochówków królów Francji. Warto tu dodać że przebudowa miała związek z odkryciem pism neoplatońskich Pseudodioziego. Powoli styl gotycki zaczął się rozwijać w Europie najpierw około 1175 roku w Anglii po 1200 roku dotarł do Niemiec. Sklepienia krzyżowo-żebrowe stały się symbolem wielu kościołów. Pierwszym gotyckim obiektem jest Bazylika świętego Dionizego w Saint-Denis. Charakterystyczne budynki ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym z XI i XII wieku powstały w Normandii, oraz w północnych Włochach np. w Mediolanie. Kolejnym wyróżnieniem jest tzw. łuk ostry, który możemy odkryć w Burgundii w sklepieniu kościoła benedyktynów w Cluny. [6] Najbardziej znanym w stylu łuków ostrych można zaliczyć bazylikę Saint Martin des Champ w Paryżu. Dziś wiele sakralnych budynków we Francji zostało zniszczonych przez laicyzację społeczeństwa. W wiele z nich pełni rolę muzeów lub bezpowrotnie zostało rozebranych. Konstrukcje okresu gotyckiego charakteryzują się budowlami kościołów na planie trójnawowej bazyliki ale też stylu halowego. Zatrzymując się w Brnie [7] jednym z gotyckich kościołów trójnawowych może być bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny,[8] a ufundowana przez córkę Ryksę Elżbietę króla Polskiego Przemysława II. Architektura okresu gotyckiego to też budownictwo świeckie które wpisuje się w zabudowę miast. Są to ratusze i siedziby władz miejskich, czy mosty i barbakany. Warto tu jeszcze zwrócić uwagę na gotycki styl w szpitalach, a budowane przez bractwo Świętego Ducha. Ale przejdźmy już do budowniczych stylu gotyckiego. Gdy będziemy wędrować po stolicy Moraw Brnie. Na pewno zauważymy ciekawy portal starego ratusza. Jeden z symboli Brna niewątpliwie oddaje kunszt rzeźbiarza.

Kim był ten budowniczy?

Gdy podróżujemy i odwiedzamy różne zabytki często spotkamy się z nazwiskiem Anton Pilgram. [9] Będąc w Znojmo [10] natrafiłem na rysunki Pilgrama klasztoru Louka. [11] Historia Antona Pilgrama wiąże się z dwoma miastami to Brno i przede wszystkim Wiedeń. Anton Pilgram urodzony około 1460 roku w Brnie tam też rozpoczynał swoją przygodę jako budowniczy i rzeźbiarz architektury gotyckiej. Anton to urodzony w rodzinie malarzy i rzeźbiarzy osiadłej w Brnie i Igławie to Jihlava co najmniej od połowy XIV wieku. W Brnie najważniejsze dzieła to portal starego Ratusza i kościół świętego Jakuba. Wielcy przedstawiciele rzeźbiarstwa gotyckiego to niewątpliwie pochodzą z Salzburga.

Czy Anton Pilgram w młodości otarł się o warsztat wielkiego Nicolausa Gerhaerta van Leyden? Tego nie wiemy. Swoje doświadczenie  w młodości nabierał w krajach Germańskich. Gdzie ślady jego dłuta poprowadzą nas do Badenii-Wirtembergii: u świętego Kilana w Heilbronn i w kościele w Schwieberdingen koło Stuttgartu. 30 lat później powraca do swojego miejsca urodzenia Brna i w 1495 roku rzeźbi gmerka przy kręconych schodach w kościele świętego Jakuba, a drugi miał powstać w 1502 roku i znajduje się przed wejściem do kaplicy mariackiej tego kościoła. W bliskości kościoła odkryjemy kruchtę. Kolejna perełka budowlana pochodzi z 1508 roku i była to brama Żydowska, dziś już nie istnieje. Część rzeźb możemy zobaczyć w miejskim lapidarium. Ale najcenniejszym rzeźbiarskim dziełem Antona Pilgrama jest portal Brneńskiego ratusza  tzw.: Stará radnice, który powstał w 1511 roku.

Zatrzymajmy się na chwilę przy starym ratuszu. Tu trzeba wspomnieć że ratusz jest w bocznej uliczce. Wejście do ratusza wyznacza portal który jest smukły pełnoplastyczną konstrukcją. Patrząc na architektoniczną perełkę zauważymy kamienne pnącze sięgające aż ponad drugiego piętra. Kunszt rzeźbiarza wpisuje się w precyzję i misterną i rytmiczną sztukę dłuta. Czy dzisiaj rzeźby odzwierciedlają myśl Pilgrama pewnie nie. Tak też dzisiejsza centralna  Iutitia powstała później zastępując rzeźbę Tronu Łaski to przedstawienie Trójcy Świętej: Bóg Ojciec trzymający Chrystusa ukrzyżowanego, nad nimi widnieje gołębica Ducha Świętego. To często było wpisane w styl kanonu architektury gotyckiej. Poniżej zobaczymy herb. Ach ten kunszt!- przyściennych fial, gdzie cokoły figur niesione na grubych, poskręcanych liściach, kunsztownie zaplecionych, łodygi płożące się po żebrach i dramatycznie wędrujące ku licu muru, przypominając egzotyczne stwory, plątanina żeber, skręcone, potargane sterczynki baldachimów – zachwyca widza. Ale emocje nabierają sensu gdy patrzymy na środkowy pinakiel, którego iglica zgina się, wije, cud. Jak mówią legendy to może zemsta mistrza za niedotrzymanie warunków zapłaty. Ale to tylko legenda. To kunszt rzeźbiarza pokazuje jak skutecznie wspierał się cyrklem i kątownicą nad materiałem.

Dziś podziwiane dzieło Pilgrama stało się zwięczeniem dla Morawskiej ziemi i Brna. Tak też Anton wyrusza do Wiednia, aby stać się budowniczym katedry świętego Szczepana. Gdzie w ciągu kilku lat wznosi chór muzyczny w nawie północnej, tuż przed transeptem i kazalnicę przy filarze nawy głównej. W Europie południowej w tym samym czasie powstają inne dzieła. Michał Anioł wyrzeźbił już Dawida, zmaga się z Mojżeszem na nagrobek Juliusza II, Bramante przymierza się do monumentalnej przebudowy bazyliki świętego Piotra – we Włoszech renesans wkroczył w fazę dojrzałą. Ale w Europie środkowej gotyk odgrywa ważną rolę w architekturze tamtego czasu. Nawiedzając katedrę Wiedeńską poszukajmy sztuki rzeźbiarskie Antona Pilgrama.

Chór przypomina ekscentryczną roślinę o mocno unerwionych liściach, uwieńczoną okazałym, pełnym kwiatem o naprzemian obłych i kanciastych płatkach. Na dole umieścił architekt i rzeźbiarz swą podobiznę zaznaczając że po wsze czasy chce uwiecznić swoje oblicze i imię.

Patrząc na wizerunek dostrzeżemy: na głowie akademicki biret, w ręku kątownica i cyrkiel.

Co daje mu poczucie wiedzy i talentu, by unieść w powietrze kamienną emporę i siły, by ją na swych barkach trzymać. Ta umiejętność wiedzy łączy średniowiecze z renesansem. Dalsza część przygody to lata 1514-1515 wtedy to powstaje słynna Wiedeńska ambona z przedstawieniami Ojców Kościoła: naturalistyczne, ekspresyjne popiersia, przebogaty, mięsisty detal, kamienne ażury i grubo łamane tafle. Gdzie zza okiennicy wygląda nasz Anton że tu osiągnął tu szczyt swych możliwości jako rzeźbiarz. Wielkość tego architekta możemy jeszcze dostrzec na sklepienia w licznych kościołach [12] pogranicza Czesko -Morawsko-Austriackiego to między innymi: Freistadt, Rožmberk koło Czeskiego Krumlowa, Bad Zell, Weißenkirchen an der Traun. To ostatni wielki mistrz gotyku w środkowej Europie, który zmarł w 1515 roku w Wiedniu. Czas już powoli wyruszyć w meandry myśli i okresu gotyku sięgając ku przeszłości.

JZ [13]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/brno-katedra-architektura

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Morawy Czeski: Morava, Łacinski: Moravia ,Niemiecki: Mähren – to znajdującą we wschodniej części Republiki Czeskiej - kraina historyczna. Kilka miast Morawskiej części: Ostrava, Ołomuniec, Zlin, Igława, Prościejów ,Kromieryż, Brzesław, Znojmo Hranice. Stolicą jest Brno.

[2] Austria -kraj w środkowej Europie.

[3] Gotyk styl architektoniczny w XIII do XVI wieku w swoim zamierzeniu ma odzwierciedlać Boską naturę i wielbić Boga.

[4] Francja kolebka stylu Gotyckiego.

[5] Opactwo Saint Denis miejsce pochówku królów Francuskich.

[6] Kościół benedyktynów w Cluny charakterystyczny łuk ostry dla stylu gotyckiego

[7] Brno z Niemieckiego: Brünn, Łacińska to Bruna, dawna Polska nazwa to Berno – stolica Moraw leżąca w południowo –wschodniej części Czech u zbiegu rzek Svratki i Svitavy.

[8] Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Brnie. Powstanie w 1323 roku, a zakończenie w 1364 roku. Fundatorem była Królowa Czech księżniczka Polska  Ryksa Elżbieta, budowla w stylu Gotyckim z 3 nawami i jedną kopułą. W 1335 roku królowa została tam pochowana i miejsce jej pochówku zaznaczone jest w posadzce literą E z koroną królewską. Warto tu dodać w czasie koronacji obrazu Czarnej Madonny w 1736 roku, Augustianie zlecili wykonane „srebrnego ołtarza” w Augsburgu. Obraz Czarnej Madonny patronuje Brnu i Morawom.

[9] Anton Pilgram urodzony około 1460 roku w Brnie prawdopodobnie, zmarł 1515 w Wiedniu to austriacki budowniczy i rzeźbiarz, przedstawiciel późnego gotyku. Jego ważne dzieła to portal starego Ratusza w Brnie,oraz Kościół świętego Jakuba. Budowniczy i rzeźbiarz katedry świętego Szczepana w Wiedniu - to ambona i chór.

[10] Znojmo miasto w Czechach – w krainie Południowo- morawskiej.

[11] Klasztor Louka z Czeskiego Loucký klášter; z Niemieckiego: Klosterbruck, w 1190 roku. Fundacja Konrad II Otto wraz z matką zakładają klasztor. Najcenniejszym zabytkiem klasztoru jest ukryta w podziemiach romańsko-gotycka kaplica Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i świętego Wacława.

[12] Kilka kościołów ze Sklepienie Pilgrama na pograniczu Czesko- Morawsko Austriackim: Freistadt, Rožmberk koło Czeskiego Krumlowa, Bad Zell, Weißenkirchen an der Traun.

[13] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

TASOVICE TRADYCJE WINARSTWA - KAREL SIKORA

SZLAKIEM CZESKICH MORAW – TASOVICE

TRADYCJE WINARSTWA - KAREL SIKORA

Tradycje winiarstwa Moraw [1] i okolic Znojmo [2] sięga dość odległych czasów kiedy to w klasztorze Louka. [3]Ukształtowanie terenu przyczyniło się do uprawy winorośli co też do dzisiaj odrywa ważną rolę w produkcji wina z krainy Znojmo.

Tak też możemy wyruszyć na szlak winny [4] kosztując różne wina zatrzymując się w różnych piwnicach, gdzie składowane są czerwone, czy białe napoje. Rejon Tasovice [5] obejmuje powierzchnię prawie 100 hektarów i jest w obrębie Kamenný vrch, Stara Hora i Staré vinohrady.

Krhovice - ta wieś jest usytuowana na przedpolach Karpat. Tasovickie winnice to część masywu Czeskiego.

Jaka jest tajemnica uprawy winorośli?

Różne warunki klimatyczne, wysokość, nachylenie, oraz nasłonecznienie wpływają na otrzymany charakter winnego trunku. Tasovicka winiarnia [6] sięga roku 1959 kiedy to Karel (Karol) Sikora otwiera małą winiarnię znajdującą się w pięknym miejscu na środku wsi Tasovice w bliskości kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. [7] Gdy zatrzymamy się tam to zobaczymy oprócz winiarni też piwnice, gdzie fermentują i leżakują wina. Winogrona są zbierane ręcznie potem delikatnie mielone i wyciskane na prasie pneumatycznej. Jak możemy dowiedzieć się od producenta to roczna produkcja z winnic wynosi około 30 tysięcy butelek. Przy ścianie budynku wejścia do piwnicy winiarni Tasovice odkryjemy popiersie Karola Sikory [8] żyjącego w latach 1917- 1999 który na przełomie lat 60 i 70 odniósł sukces na międzynarodowych i światowych wystawach. 26 marca 2011 roku w lokalnej winiarni w czasie wystawy wina Tasovickego [9] została odsłonięta pamiątkowa rzeźba  popiersie szefa farmy Karola Sikory. Autorem popiersia jest rzeźbiarz Milan Kupkár [10] z Tasovic, a napisy wykonał Antonin Benešovský. [11] Lokalna spółdzielnia rolnicza była prowadzona przez Karola Sikorę w latach 1959 – 1977. Gdy przypatrzymy się herbowi [12] wsi to możemy zobaczyć na czerwonym tle nóż do wina i winorośl w godle wioski oraz na niebieskim tle kłos zboża i nóż.

JZ [13]

DO GALERII FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/morawy-tasovice-nad-dyja

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Morawy Czeski  Morava , Łacinski: Moravia ,Niemiecki : Mähren – to znajdującą we wschodniej części Republiki Czeskiej - kraina historyczna.

[2] Znojmo miasto w Czechach – w krainie Południowo- morawskiej.

[3] Klasztor Louka z Czeskiego Loucký klášter; z Niemieckiego Klosterbruck, w 1190 roku. Fundacja Konrad II Otto wraz z matką zakładają klasztor- obecnie muzeum Wina i Produkcja win.

[4] Szlak Winny okolic Znojmo. To jeden z najdłuższych szlaków  winnych na Morawach i łączy pięćdziesiąt wiosek winiarskich Zdominowany  jest przez aromatyczne białe wino. Szlak zaczyna się od Morawskiego Krumlowa i rozciąga się na romantyczną krętą część pobliżu rzeki Dyji i Parku Narodowego Podyji. Najbardziej znane kolonie win z tamtych regionów to Hranice , Šaldorf – Sedlešovice i Šatov.

[5] Tasovice nad Dyją koło Znojmo – wieś rolnicza i też z upraw winorośli.

[6] Tasovicka winiarnia z piwnicą założona została w 1959 roku przez Karla Sikorę.

[7] Zabytkowy kościół w Tasovicach pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

[8] Karel (Karol) Sikora żyjący w latach 1917-1999 Mistrz winiarski założyciel lokalnej spółdzielni w 1959 roku.

[9] Wystawa wina z Tasovic – 26 marca 2011 roku w czasie ceremonii została odsłonięta tablica pamiątkowa z popiersiem Karola Sikory właściciela farmy i winiarni.

[10] Milan Kupkar – Tasovicki rzeźbiarz.

[11] Antonin Benešovský - wykonawca napisów na tablicy pamiątkowej.

[12] Herb wsi Tasovice – to po lewej stronie na niebieskim tle znajduje się kłos zboża i nóż , po prawej stronie na czerwonym tle zobaczymy nóż do winorośli i gałązkę winorośli. Na środku u góry zobaczymy koronę.

[13] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

SZLAKIEM CZESKICH MORAW - TASOVICE

SZLAKIEM CZESKICH MORAW - TASOVICE

Czeskie podróże zaprowadziły mnie do kraju Południowo -Morawskiego [1] malowniczej wsi znajdującej się nad rzeką Dyją [2]-Tasovice koło Znojmo.

Rolnicza ziemia znajduje się około 10 kilometrów od Znojmo, oddalona jest około 52 kilometry od Brna [3] w bliskości granicy z Austrią. [4]

Jakie tajemnice kryje wieś Tasovice ?

Dla wielu podróżników pewnie nazwa Tasovice [5] nic nie powiedzą. Ale dla pielgrzymów, czy piekarzy ta ziemia jest znana z pewnej postaci, a jest nią Jan Dvorzak [6]– dzisiejszy święty Klemens Hofbauer.(zobacz też) Zatrzymajmy się już na osadzie. Poszukując śladów starożytności osadnictwa na ziemi Morawskiej powinniśmy się najpierw zatrzymać w stolicy Morawskiej ziemi Brna.

Na zielnym rynku [7] (zobacz też) w pobliżu fontanny znajduje się kamienica w której mieści się muzeum ziemi Morawskiej [8] i jest drugim co do wielkości i najstarszym muzeum w Czechach. Założone  zostało w lipcu 1817 roku. Tam też odkryjemy ciekawą wystawę z epoki kamienia. Archeologiczne znaleziska pochodzą od notariusza Jaroslava Palliardi. [9]

Gdy odwiedzimy muzeum to w chronologicznej przestrzeni czasowej poznamy archeologiczne perełki okolic Znojmo. [10]

Czas już wybrać się na ziemie okolic Znojmo. (zobacz też) 

Ślady historii poprowadzą nas do zamku w Znojmo, gdzie burgrabia i dowódca załogi zamku Znojmo Walter von Tasso [11] otrzymał w 996 roku jako prezent za zasługi ziemię niedaleko Znojmo, którą nazwał Tasovice i Valtrovice. Tu ciekawostka że pierwsza wzmianka o Tasovicach jednak została znaleziona w dokumentach Znojemskich w 950 roku. Zwróćmy uwagę na imię Tas - co znaczy starszyzna, władza. Jest 12 lipca 1234 roku wtedy to już po śmierci Przemysława Otokara I król Wacław I [12] przekazuje części wsi Tasovice, Hodonice i Výrovice klasztorowi Louka. [13] Zakonnicy Norbertani klasztoru korzystając ze swoich praw zaczynają się opiekować się kościołem parafialnym w Tasovicach. Pierwotnie kościół parafialny należał do klasztoru w Brucku. W okresie letnim była rezydencją opata premonstratensów ze Znojemskiego klasztoru Louka. Same Tasovice było podzielone na dwa klasztory. Zwróćmy uwagę że klasztory w Europie w tamtych czasach pełniły ważną kolebkę gospodarki, ale i nauki. Sto lat później w dokumentach w 1363 roku pojawia się Piotr z Tasovic [14] prawdopodobnie był to Petr Hecht z Rosic, który otrzymał 4 pola jako część lenna Tasovic. W 1578 roku zostaje założona wspólnota Baptystów. Historyczną datą dla samotnych mieszkańców staje się rok 1584 kiedy to zostaje przyznane prawo do „dziedziczenia cudzoziemcom” – to jest do jej rodziny. Na wskutek tego prawa Czeska wioska podaje się stopniowej germanizacji przez wpływy kościoła, szlachty i Wiedeńskich bankierów. Kiedy w latach 1598 a1613 działała Anna Tasovicka [15] opatka z Starego Brna to oryginalne Czeskie gminne dokumenty zostały przetłumaczone na język Niemiecki. Spacerując po Tasovicach do najważniejszego zabytku należy kościół farny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny [16]. Kościół ten jest w stylu barokowym i pochodzi 2 połowy XVIII wieku i dominuje nad okolicą. Tam został ochrzczony Jan Dvorzak późniejszy Klemens Maria Hofbauer.[17] To właśnie 26 grudnia 1751 roku w rodzinie rolników przyszedł na świat Jan Dvorzak. Dziś w miejscu rodzinnego domu Klemensa stoi kościół [18] i mały klasztor „Redemptorystów”, który powstał w 1933 roku. W 2009 z okazji 100-lecia kanonizacji Klemensa powstał szlak turystyczny- Svatoklementská, który obejmuje trasę Znojmo - Dobšice - Thaya - Tasovice - Hodonice. Kolejnym zabytkiem pochodzącym z 1736 roku jest kolumna Maryjna [19], gdy się przypatrzymy to poniżej zobaczymy świętego Sebastiana [20] i świętego Jana Nepomucena [21]. Przy kolumnie Maryjnej pomódlmy się modlitwą Celiny Martin - siostry Genowefy do Karmelu:[22]

„O chwalebny żołnierzu Chrystusa,

który za sprawą Boga zastępów

tak zwycięsko walczyłeś,

zdobywając palmę męczeństwa-

 zawierzę ci moją tajemnicę :

Jak anielski Tarsycjusz,

i ja noszę Pana w moim sercu.

Jestem słabą dzieciną,

a jednak codziennie walczyć mi trzeba

dla zachowania tego nieocenionego Skarbu,

ukrytego w mej duszy.

Częstokroć krwią mego serca

zabarwiać muszę pole walki..

O chwalebny wojowniku,

bądź moim opiekunem.

Podtrzymuj mnie twym potężnym ramieniem,

a nie będę się obawiać mocy nieprzyjacielskiej.

Wsparta przez ciebie,

walczyć będę aż do schyłku życia.

Wtedy przedstawisz mnie Jezusowi

i z ręki Jego

otrzymam palmę z pomocą Twoją zdobytą!

Amen.”

Z Tasovic pochodzi też mistrz stolarski Jan Lahofer [23] , który wykonał stolarkę w sali filozoficznej w klasztorze Norbertanów w Strachowie na Hradczanach w Pradze. W 1801 roku wybucha pożar ,który niszczy cały dorobek mieszkańców. Pod koniec XIX wieku Tasovice żyły życiem towarzyskim. Ogromne wpływy kultury Germańskiej wchłonęły mniejszość Czeską, która całkowicie zniknęła. Wieś miała prawie dzisiejszy wygląd. Przed pierwszą wojną światową, na obszarach przygranicznych, zaczęły narastać obawy ludności niemieckiej o powstanie niezależnego państwa Czeskiego. Niemieckojęzyczni obywatele zaczęli nazywać siebie Niemcami sudeckimi, a ich parlamentarzyści starali się stworzyć oddzielne prowincje złożone z obszarów zdominowanych przez ludność Niemiecką. Później próbowali dołączyć do nowej Republiki Austrii.

Po ustanowieniu Czechosłowacji 28 października 1918 roku wieś Tasovice stała się częścią nowo utworzonego państwa.

W dniach 8 i 9 października 1938 roku wojska Hitlerowskie wkroczyły na granicę Południowo-Morawską. W czasie wojny Tasovice i Hodonice podlegały jednemu zarządowi gminy zwanemu Kirschfeld -pole wiśni.

W połowie czerwca 1945 roku Pierwsi osadnicy ze Słowacji Morawskiej przybyli do Tasovic. Koegzystencja mieszkańców Czech i Niemiec pod jednym dachem przeważnie przebiegała bez problemów. Na początku sierpnia 1945 roku. Ludności Niemieckiej nakazano opuszczenie domów i przeprowadzkę do sąsiedniej Austrii. Jesień 1945 roku stała się początkiem nowego życia we wsi Tasovice. Tradycje rolnicze zostały zachowane i we wsi jest uprawiana produkcja wina. Ta działalność ma głębokie korzenie w Tasovicach.

Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych rozwinął się szlak winny. Lokalni winiarze zostali nagrodzeni za swoje wina na różnych wystawach i pokazach wina. Znana jest też wystawa wina Tasovice, organizowana przez lokalnych ogrodników.
Jak dojechać ze Znojmo?
Do Tasovic dojedziemy autobusem nr 821 to 13 minut drogi. trasa Znojmo -Hodonice na 5 przystanku trzeba wysiąsiąść. Ja polecam wybrać się pieszo malowniczym szlakiem od Znojmo do Tasovic to 1,50 godziny. 

JZ [24]

DO GALERII FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/morawy-tasovice-nad-dyja

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Znojmo miasto w Czechach – w krainie Południowo- morawskiej.

[2] Rzeka Dyja (ciekawostka zapora) – przepływająca przez Znojmo.

[3] Brno- stolica Moraw.

[4] Austria – Stolica Wiedeń.

[5] Tasovice nad Dyją koło Znojmo – wieś rolnicza.

[6] Jan Dvorzak – Święty Klemens Hofbauer.

[7] Zielny rynek Zelný trh- wcześniej Horní trh – Brno. Zwany rynkiem kapuścianym lub warzywnym.

[8] Muzeum ziemi Morawskiej (Moravské zemské muzeum) w Brnie powstało w lipcu 1817 roku - najstarsze muzeum w Czechach.

[9] Jaroslav Palliardi - urodzony 10 lutego 1861 roku w Telcz, Czeskie Telč, Niemiecki Teltsch, zmarł 12 marca 1922 roku Morawskich Budziejowicach - Morawski archeolog i notariusz pracujący w okolicach Znojmo. Jest twórcom podstawowej chronologii morawskiej eneolitu –tzw. epoka miedzi.15 września 2015 roku w Morawskich Budziejowicach zastała odsłonięta tablica pamiątkowa z portretem w domu którym mieszkał. Było to w 100 rocznicę względnej chronologii neolitu i eneolitu. Wtedy też odbywało się Międzynarodowe Sympozjum Archeologiczne .

[10] Znojmo.

[11] Walter von Tasso- burgrabia Znojmo.

[12] Wacław I –król Czech.

[13] Klasztor Louka z Czeskiego Loucký klášter; z Niemieckiego Klosterbruck, w 1190 roku. Fundacja Konrad II Otto wraz z matką zakładają klasztor- obecnie muzeum Wina i Produkcja win.

[14] Piotr z Tasovic prawdopodobne Petr Hecht z Rosic otrzymuje część ziemi Tasovickiej w 1363 roku.

[15] Anna Tasovicka – opatka z Starego Brna.

[16] Zabytkowy kościół w Tasovicach pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

[17] Święty Klemens Maria Hofbauer - Redemptorysta, duchowny katolicki Austrii i Polski urodzony 26 grudnia 1751 roku w Tasovicach koło Znojma, zmarł 15 marca 1820 roku w Wiedniu.29 stycznia 1888 roku beatyfikowany 20 maja 1909 roku kanonizowany 1914 roku został ogłoszony patronem Wiednia oraz Warszawy. Jest też patronem piekarzy cukierników Archikonfraterni Literackiej.

[18] Kościół świętego Klemensa Hofbauera- wcześniej był tam rodzinny dom Hofbauerów

[19] Zabytkowa kolumna Maryjna z 1736 roku.

[20] Święty Sebastian - męczennik chrześcijański kościoła Katolickiego i Prawosławnego zmarł około 288 roku w Rzymie.

[21] Święty Jan Nepomucen - urodzony około 1350 roku w Pomuku, zmarł 20 marca 1393 w Pradze. Spowiednik Zofii Bawarskiej, oraz męczennik. Patron Czech kult rozprzestrzenił się też na sąsiednich ziemiach zwłaszcza na Śląsku można często zobaczyć figurę przy rzekach –jako patrona dobrej sławy i tonących oraz orędownika podczas powodzi.

[22] Modlitwa do świętego Sebastiana - Celiny Martin - siostra Genowefa z Karmelu pochodzi prawdopodobnie z 1894 roku.

[23] Jan Lahofer (Jan Laighofer)- mistrz stolarski, cieśla i rzeźbiarz mieszkał w wiosce Tasovice nad Dyją na przełomie XVIII i XIX wieku. Najcenniejszym dorobkiem jest praca dla biblioteki w sali klasztoru przedmonstratensów w Louče. Po zniesieniu klasztoru Loučky biblioteka została przeniesiona do klasztoru przedmonstratensów w Pradze - Strahov . Jan Lahofer odegrał także znaczącą rolę w jego instalacji w tak zwanej sali filozoficznej klasztoru Strahov. (1783–1797)

[24] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.