SZLAKIEM
AUSTRIACKIM – WIEDEŃ POMNIKI MARIA TERESA HABSBURG
Dziedzictwo
Wiednia [1]
i Austrii to dynastia rodu Habsburgów.[2]
Władanie przez 300 lat monarchią Austriacką dało Europie wkład do świata
kultury, czy architektury.
Zwiedzając Wiedeń niewątpliwie większość podróżników i
grup wycieczkowych rozpoczyna od Placu Marii Teresy. [3] Co niewątpliwie ma swoje
uzasadnienie w bliskości miejsc: Muzea, Parlament, Hofburg i Rathaus są o parę
kroków od Placu Cesarzowej. Zatrzymajmy się na Placu Marii Teresy Habsburg.
Plac
to zielona ogrodowa przestrzeń wyróżniającymi ogromnymi budynkami [4] Muzeum Historii Naturalnej
-Naturhistorisches Museum i Muzeum Historii Sztuki -Kunsthistorisches Museum, oraz
ulicami Burgring i Museumsplatz za którą wyrasta MuzeumQuatier. Ze swoją
Dzielnicą Muzeów, w której znajdziecie między innymi Mumok. Dwa budynki Muzeów
Historii Naturalnej i Sztuki są do siebie bliźniaczo podobne i stojące naprzeciw.
Po środku placu i parku wyrasta potężny pomnik siedzącej kobiety. Zanim
przyjrzymy się pomnikowi zastanówmy się jak odróżnić te dwa budynki. Otóż
tajemnica tkwi w jednym szczególe, a jest nim potężne słodkie, brązowe
słoniątko, które znajduje się przed Muzeum Historii Naturalnej. Na Placu Marii Teresy
odkryjemy sporo pomników. Małe tworzące przestrzeń z fontannami i główny, na
środku placu, ogromny pomnik cesarzowej. Przyjrzyjmy się już pomnikowi. Powstanie
pomnika rzeźby datuje się w latach pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku. Na
szczycie zobaczymy siedzącą władczynię samą Marię Teresę Walburg von Habsburg. [5] Poniżej jej doradcy i
generałowie.
Kim
była Maria Teresa ?
Ostatnia władczyni z dynastii Habsburgów Maria Teresa
Walburga Amalia Christina von Habsburg to córka cesarza Karola VI Habsburga i
księżniczki Elżbiety z Brunszwiku-Wolfenbüttel niekoronowana cesarzowa od 1745 roku.
Urodziła się 13 maja 1717 roku w Wiedniu w pałacu Hofburgu. Dzieciństwo spędziła
wiedeńskiej rezydencji ojca, Favoricie i przy boku wychowawczyni Marii,
ochmistrzyni dworu hrabiny Marii Karolini Charlotty Fusch. Jednym z talentów Marii
Teresy była muzyka i niezwykły głos. W 1744 z okazji małżeństwa siostry Maria
Teresa zaśpiewała główną arię w operze Johanna Adolfa Hassego pt. Ipermestra. Istotną
rolę w sukcesji do tronu była sankcja pragmatyczna cesarza Leopolda I z 1703
roku która wyznaczała, w wypadku braku
męskiego potomka dynastii Habsburgów, następczynie w osobach córek starszego
brata Karola VI, Józefa I. W 1713 roku Karol wydał własną sankcję, w której
ustanawiał swoją następczynią w krajach dziedzicznych Habsburgów swoją
najstarszą córkę. Chociaż sukcesja była uznawana w większości krajów europejskich.
Jako następczynię tronu Marię należało odpowiednio wydać za mąż. 12 lutego 1736
poślubiła w Wiedniu księcia Lotaryngii Franciszka Stefana, [6] syna księcia Leopolda
Lotaryńskiego i Elżbiety Charlotty, córki księcia Filipa I Orleańskiego.
Franciszek musiał zrzec się na rzecz Francji Lotaryngii otrzymał ją Stanisław
Leszczyński, sam otrzymał w 1737 rządy w wielkim księstwie Toskanii. Cesarz
Karol VI zasłabł nagle podczas polowania i zmarł 20 października 1740 roku. Jednym z istotnych wydarzeń w początkowych okresie
panowania Marii Teresy. Była to austriacka wojna sukcesyjna 1740-1748, w której
udział brały Prusy, Francja, Bawaria i Hiszpania z jednej, a Austria z drugiej
strony. Prusy dokonały najazdu na Śląsk. [7] Król Pruski Fryderyk II
Wielki nie pytając nikogo o zgodę, zagarnął ziemię Śląską w ciągu dwóch
miesięcy, między grudniem 1740 a lutym 1741. Maszerująca przeciwko Prusakom
armia marszałka Neipperga została 10 kwietnia 1741roku pobita w bitwie pod
Małujowicami. Klęska Austriacka usankcjonowała zabór Śląska. 12 maja 1743 roku Maria
Teresa koronowała się w Pradze na królową Czech. W celu odzyskania Śląska
cesarzowa doprowadziła w 1756 roku do wojny z Prusami - wojna siedmioletnia. W
1772 roku Austria razem z Prusami i Rosją dokonała I rozbioru Polski.[8]
Maria Teresa wraz z Franciszkiem I Stefanem, prowadziła
rządy w duchu oświeceniowego absolutyzmu, dzięki jej reformom administracji,
sądownictwa, oświaty, armii i finansów, Austria stała się mocarstwem europejskim,
a stolica Wiedeń drugim, po Paryżu, ośrodkiem sztuki, kultury, życia towarzyskiego
tzw. dwór wiedeński oraz mody w Europie.
Ze związku z Franciszkiem I Stefanem, Maria Teresa
urodziła szesnaścioro dzieci. Niewątpliwie istotną rolę w sukcesji Marii Teresy
odegrały liczne reformy monarchii i ich głównych doradców [9] Wenzel Anton von Kaunitz i
Friedrich Wilhelm von Haugwitz. Wprowadzając administrację centralną W 1742 roku
powołana została Kancelaria Dworu i Państwa. Rozdzielając kompetencje
administracyjne i sądownicze Haugwitz zorganizował Najwyższą Izbę
Sprawiedliwości - Oberste Justizstelle. Administracja i sprawy skarbowe
znalazły się w gestii Directorium in publicis et cameralibus, kierowanej
osobiście przez Haugwitza. W latach 1749–1752 przeprowadzono reformę
uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1762 roku upaństwowiono Bank Wiedeński, który
podjął emisję pieniędzy papierowych. Austria dysponowała najsprawniejszą
administracją Europy. Maria Teresa była bardzo religijna i miała konserwatywne
poglądy. W 1765 zmarł cesarz Franciszek, było to wielką tragedią dla Marii
Teresy, która do końca życia nie zdjęła wdowich szat. Władczyni przeprowadziła
też reformy społeczne i chłopskie.
W 1765 roku powołano w Mediolanie instytucję rządową
mającą zwierzchność na sprawami kościelnymi. W latach 1768–1769 opodatkowano
duchowieństwo. W 1769 roku skasowano pierwsze klasztory, majątek rozdając
ubogim. Dekret z 1771 roku nakazywał minimalny wiek 24 lat przy składaniu
ślubów zakonnych. W ten sposób położone zostały fundamenty pod przyszłą
doktrynę józefinizmu.[10]
Kasata zakonu jezuitów w 1773 roku sprawiła, że
cesarzowa powołała Fundusz Edukacyjny. Sprawy szkolnictwa wszystkich szczebli
powierzono Nadwornej Komisji Edukacyjnej. W panowaniu Marii Teresy
przeprowadzono pierwsze kodyfikacje prawa. W 1752 cesarzowa powołała komisję dla
uporządkowania i ujednolicenia orzecznictwa karnego. Ostatnie lata swego życia spędzała
w pałacu Schönbrunn, [11] który z jej inicjatywy
został przebudowany na reprezentacyjną rezydencję. Maria Teresa zmarła 29
listopada 1780roku. Cesarzowa obudziła się o 5 i zażądała kawy. Następnie
odbyła wiele rozmów z cesarzem Józefem. Pod wieczór dostała nagle ataku
duszności. Próbowała wstać z fotela, ale opadła natychmiast na sofę. Józef
zwrócił jej uwagę: Wasz Majestat leży
źle. Maria Teresa odpowiedziała mu:
Tak,
ale wystarczająco dobrze, aby umrzeć. To były jej
ostatnie słowa.
Została pochowana w grobie numer 56 w Krypcie Cesarskiej
pod Kościołem Kapucynów w Wiedniu. [12] Jako cesarzowa dosłużyła
się wybitnej władczyni. Idąc przez Plac w stronę Hofburgu zobaczycie ogromną
bramę, tam rozciąga się teren pałacu. Na Plac Marii Teresy dojedziecie [13] metrem U3 wysiadając na
stacji MuseumsQuatier lub Volkstheater. Do Volkstheater dojedziecie też U3.
Można też podjechać do Dr. Karl Renner Ring tramwajami
1, 2, 46, 49 i D.
DO
GALERII ZDJĘĆ
Podróżnicy
polecają sprawdzoną bazę noclegową
[1] Wiedeń –stolica Austrii
[2] Dynastia
Habsburgów- dynastia niemiecka -von Habsburg. Założycielem dynastii był Guntram
Bogaty -X wiek. Nazwa rodziny wywodzi się od pierwszej posiadłości rodu, zamku
Habsburg położonego w kantonie Aargau w Szwajcarii. Przedstawiciele dynastii
panowali m.in. w krajach niemieckich i włoskich, Świętym Cesarstwie Rzymskim,
Czechach, Hiszpanii, Portugalii, Burgundii, na Węgrzech i w Siedmiogrodzie, w
Niderlandach, na Śląsku, ziemiach polskich, ukraińskich, serbskich i wołoskich
oraz w hiszpańskich i portugalskich koloniach w Azji, Afryce i obu Amerykach.
Przez większość lat trzonem monarchii było Arcyksięstwo Austriackie,
rozszerzane systematycznie, by stać się rozległym imperium, zwanym od nazwy
dynastii Monarchią Habsburgów. Dynastia w linii męskiej wygasła w 1740.
Ostatnia władczyni z rodu – Maria Teresa Habsburg – wraz z mężem cesarzem
Franciszkiem I Lotaryńskim założyła nową dynastię Habsbursko-Lotaryńską.
[3] Plac Marii Teresy –
Maria –Theresien-Platz - Burgring 5
,1010 Wien ,Austria
[4] Muzeum historii
sztuki – Kunstihistorisches Museum- muzeum historii sztuki otwarte w 1891 roku.
Kolekcja obrazów malarstwa europejskiego od XV do XVIII wieku, w tym dzieła
m.in. Pietera Bruegla, Petera Paula Rubensa, Tycjana, Rembrandta van Rijn,
Velazqueza. Muzeum Historii Naturalnej -Naturhistorisches Museum
[5] Maria Teresa
Walburga Amalia Christina von Habsburg – cesarzowa Austrii córka cesarza Karola
VI Habsburga. Wybitna reformatorka monarchii. Urodziła się 13 maja 1717 roku w
Wiedniu w pałacu Hofburgu. Zmarła 29 listopada 1780 roku.
[6] Franciszek Stefan –
urodzony 8 grudnia 1708 roku zmarł 18 sierpnia 1765roku, syn księcia Leopolda
Lotaryńskiego i Elżbiety Charlotty, córki księcia Filipa I Orleańskiego. 12
lutego 1736 roku Maria Teresa poślubiła w Wiedniu księcia Lotaryngii Franciszka
Stefana
[7] Wojny śląskie –
trzy wojny między Austrią Habsburgów a Prusami Hohenzollernów o panowanie nad
Śląskiem, w wyniku których większość Śląska znalazły się w granicach pruskich, a wraz z
nimi od 1871 roku w zjednoczonym przez Hohenzollernów Cesarstwie Niemieckim. I
wojna śląska 1740–1742, II wojna śląska 1744–1745, III wojna śląska 1756–1763
tzw wojna siedmioletnia
[8] I rozbiór
Polski nastąpił w roku 1772, pierwszy z
trzech rozbiorów Polski. Dokonany drogą cesji terytorium I Rzeczypospolitej przez
Prusy, Imperium Habsburgów i Imperium Rosyjskie.
Bezpośrednim
i wygodnym pretekstem dokonania rozbioru stała się nieudana próba porwania 3
listopada 1771 roku króla Stanisława II Augusta przez spiskowców, związanych z
konfederatami barskimi. Wszystkie trzy dwory rozpętały kampanię, jakoby był to
dowód na niezdolność Rzeczypospolitej
[9] Doradcy reform
cesarzowej Marii Teresy - Wenzel Anton von Kaunitz i Friedrich Wilhelm von
Haugwitz.
[10] Doktryna Józefinizmu
– to nazwa systemu polityczno-religijnego wprowadzonego w monarchii Habsburskiej
przez cesarzową Marię Teresę, potem kontynuowanego przez jej syna Józefa II,
polegająca na tworzeniu kościoła państwowego oraz podporządkowaniu całokształtu
życia religijnego państwu.
[11] pałac Schönbrunn to
pałac zbudowany w XVII–XVIII wieku na zlecenie cesarza Leopolda I,
zaprojektowany przez Johanna Bernharda Fischera von Erlacha. Znajduje się w 13-tej
dzielnicy Wiednia, Hietzingu. Barokowy wystrój został nadany za panowania Marii
Teresy. Kolor żółty, na który została pomalowana elewacja, był jej ulubionym.
Wnętrza pokryte są licznymi freskami i sztukaterią.
[12] Kościół kapucynów -niemiecki
Kapuzinerkirche –rzymskokatolicka świątynia na wiedeńskim placu Neuer Markt,
założonym w połowie XIII wieku jako miejsce handlu zbożem i mąką. Z biegiem
czasu zabudowano go patrycjuszowskimi kamienicami, a pośrodku stanęła barokowa
fontanna Donner-Brunnen tzw Fontanna Opatrzności.
[13] Dojazd
na Plac Marii Teresy metrem U3 wysiadając na stacji MuseumsQuatier lub
Volkstheater. -Volkstheater dojedziecie też U3. Tramwajami 1, 2, 46, 49 i D.
[14] Jacek Źróbek –
pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od
2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo,
reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik
blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz
współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych
między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.
Autor
kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę
istnienia.
W
działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska –
współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych
inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości
państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe,
północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz