NA SZLAKU WILEŃSKIM SZLAKIEM ŚWIĘTYCH JACEK ODROWĄŻ

NA SZLAKU WILEŃSKIM

SZLAKIEM ŚWIĘTYCH JACEK ODROWĄŻ

Wilno[1] (zobacz też) w swojej historii oprócz architektury różnych stylów i czasu powstania wpisuje się jeszcze w wybitne postacie, które na przestrzeni czasu byli mieszkańcami miasta najbardziej znane postacie [2] to:

królowie, literaci - Adam Mickiewicz ,czy Słowacki i inni.

Gdy będziemy wędrowali uliczkami starego miasta to zauważymy że Wilno posiada aż 40 historycznych budowli sakralnych, [3] są to kościoły i klasztory. Gdy sięgniemy czasów dawnych to dowiemy się że Wielkie Księstwo Litewskie, [4] było ostatnim państwem na terenie Europy, które przyjęło chrześcijaństwo. W 2017 minęło 630 lat od chrztu Litwy, [5] a było to 1387 roku. W pałacu Wielkich Książąt Litewskich w Wilnie można było zobaczyć obraz „ Chrzest Litwy” – autorstwa Wojciecha Gersona [6] polskiego malarza żyjącego w latach 1831-1901 . Obraz ten został namalowany na rocznicę 500-lecia chrztu w 1889 roku jest dziełem monumentalnym mierzącym sobie 4 na 7 metrów. Pierwotnie znajduje się w Muzeum kolekcji im. Jana Pawła II w Warszawie. Przyjrzyjmy się obrazowi zobaczymy w centrum płótna Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego, przy nim stoi chrzciciel Litwy Jagiełło i magnaci szlachta Polska, Litewska, duchowieństwo w oddali Litwini przyjmujący chrzest. Czasy Jagiełły to dla miasta Wilna były dobre a i zamożność mieszkańców rozwijała przez handel z Rusią. Po śmierci króla Ludwika Węgierskiego [7] na tronie Polski w 1384 roku zostaje powołana najmłodsza córka Jadwiga Andegaweńska.[8] Ważną datą jest 14 sierpień 1385 roku, kiedy to zostaje podpisana i zawarta unia w Krewie.[9]

11 styczeń 1386 rok w Wołkowysku panowie Małopolscy dokonują wybór Jagiełły do tronu Polski. 15 lutego 1386 roku władca przyjmuje chrzest i imię Władysław. [10] 18 lutego 1386 roku Jagiełło poślubił Jadwigę.

4 marca 1386 roku w katedrze wawelskiej [11] zostaje koronowany na króla Polski, przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Bodzantę. W lutym 1387 roku Władysław Jagiełło przybywa do Wilna. Po uroczystej przysiędze, podejmuje i rozpoczyna chrystianizację Litwy w obrządku łacińskim.

Ale wróćmy do tworzenia księstwa Litewskiego znaczącym władcą Litwy był Mendog [12] –(lit.Mindaugas) to on jako pierwszy wraz z dworem przyjmuje chrzest było to 17 lipca 1251 roku. Ale była to kalkulacja tylko i wyłącznie obronna przed różnymi najazdami i dającą koronę. Jako państwo nie dojrzało do chrztu ,po zabójstwie Mendoga na ponad sto lat sięga po obrządki pogańskie. Jednym z praojców chrześcijaństwa na terenach północnych był święty Jacek Odrowąż[13]. (zobacz też) Ta wybitna postać, który znał dobrze Europę stał się apostołem północy, gdzie dotarł do Rusi Kijowskiej.

Czy w Wilnie znajdziemy jakieś dzieła apostoła północy świętego Jacka Odrowąża?

Zatrzymajmy się najpierw na postaci Jacka Odrowąża to żyjący w XII wieku urodzony w 1183 roku w Kamieniu Śląskim 

wywodzący się ze szlacheckiego rodu kanonik Krakowski późniejszy dominikanin. Założyciel licznych klasztorów dominikańskich w Polsce i na Rusi. Zmarł w Krakowie 1257 roku. Kanonizowany przez papieża Klemensa VIII w 1594 roku. Czas wyruszyć poszukać śladów Świętego Jacka. Chyba najbardziej znanym świętem Litwinów to Kaziuki [14] i tu ciekawostka na straganach, czy w restauracjach jednym z dań są pierogi zwane Jackowskimi, [15] jak mówi legenda święty Jacek częstował pierogami znane jako Kibinai –kibiny i Koldūnai – kołtuny litewskie – u nas to uszka, małe pierogi, podczas najazdu tatarów. W porze obiadowej spróbujmy pierogów litewskich w sieci restauracji Fortas [16] certyfikowanej przy ulicy. Algirdo 17. Spacerując w południowo - zachodnich przedmieściach [17] Wilna, a położonego wzdłuż traktu, biegnącego przez Troki do Grodna, znajdziemy kapliczkę świętego Jacka [18] na ulicy Basanaviciausa u zbiegu ulic Konrskio i Jovaro. Przyjrzyjmy się samej kapliczce to barokowa budowla ażurowa składająca się z trzech spiętrzonych zwężających się segmentach. Kapliczka Świętego Jacka; po Litewsku to Švento Jackaus koplytele i jest wpisana do rejestru dziedzictwa kultury Republiki Litewskiej i architektury późnego baroku, jedna z perełek Wilna.

 Historia tej kapliczni prawdopodobnie rozpoczęła się w 1403 roku, na pamiątkę działalności misyjnej dominikanów i świętego Jacka Odrowąża na Litewskich ziemiach w połowie XIII wieku. Święty Jacek zakonnikami na pogańskiej Litwie pojawił się około 1240 roku.

 Czy była z drewna ?

Nie zachowały się żadne notatki z tego okresu. Dopiero 100 lat później powstaje kolumna z figurą świętego w 1501 roku i było to na pamiątkę przybycia w wileńskich dominikanów. Pomnik zmieniał się z czasem.

Jest rok 1762 dominikanie podają kaplicę przebudowie, od tego czasu jest wykonana z kamienia, w spokojnych formach późnego baroku według projektu Juliusza Klosy. Pomnik był poddawany renowacji kilkakrotnie – w 1843, 1901 i 1998 roku. Ciekawa historia jest samej rzeźby świętego Jacka, jest rok 1808 kanonik Bogusławski postanawia odnowił zniszczoną rzeźbę. Gdyż zauważył że dominikanie nie opiekowali się kaplicą. Kanonik kazał malować odzież drewnianego posągu świętego Jacka w kolorze innym było to zamówienie - Karmelitów . Na zamówieniu na blaszce napisano czterowiersz:

„Jesteś w niebie, a my jesteśmy tu na ziemi

nie odważył się spojrzeć w oczy grzeszników!

Zapytaj Boga o to, czego potrzebujemy -

Cnoty, mądrość i zdrowie oraz chleb.”

Kolejna rekonstrukcja kaplicy została przeprowadzona w 1843 roku z inicjatywy i troski filantropa, oraz wydawcy wileńskich albumów, Jana Kazimierza Wilczyńskiego. [19] Rzeźba została zastąpiona nową i była wyższa. Po 53 latach w 1901 roku podczas remontu została wykonana nowa figura z brązu przez znanego rzeźbiarza Vilna Bolesław Balzukevicha [20] (Balzukevičiusa). Postać świętego waży 130 kilogramów i ma wysokość 2 metrów. Tu warto dodać że taką samą rzeźbę ale z betonu odkryjemy w Wileńskim kościele Niepokalanego Poczęcia NMP na Zverinetach. Przyjrzyjmy się samej rzeźbie, która przedstawia młodego, uduchowionego dominikanina świętego Jacka w habicie zakonnym,

a trzymającego w jednej ręce monstrancję, w drugiej posążek Matki Boskiej.

 Co stało się z drewnianą postacią świętego Jacka?

Na Dominikanie w kościele Świętych Apostołów Filipa i Jakuba odnajdziemy w kaplicy świętego Jacka tą starą drewnianą rzeźbę. Zatrzymajmy się jeszcze na samym pomniku zbudowana na trójkątnym planie, o kwadratowym cokole Wieża na górze zwęża się, trzy poziomy są oddzielone od siebie podkreślonymi gzymsami. Naroża zdobią pilastry Na dole jest tablica z napisami. Na drugiej kondygnacji zobaczymy ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa. Na trzecie kondygnacji widnieje postać świętego Jacka. Gdy już nasz wzrok doświadczy piękna i duchowości dominikanina. Spacerkiem poszukajmy innych ciekawostek zachodniej części miasta, kto wie może spotkasz tam dowódcę Janusza Radvili który ze swoimi wojskami bronił heroicznie miasta w 1655 roku, lub jakiegoś żołnierza Napoleońskiego jak 28 czerwca 1812 roku podziwiał piękne widoki Wilna z wzniesienia Pogulyanka. Gdy już będziesz wędrował na stary rynek poszukaj jeszcze innych śladów zakonu Dominiaków.

JZ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-wilenskim-szlakiem-swietych-jacek-odrowaz

QR do zdjęć

---

[1] Wilno – stolica Litwy

[2] Znane postacie Wilna i Litwy

[3] Sakralna architektura: kościoły ,klasztory

[4] Wielkie Księstwo Litewskie

[5] Chrzest Litwy -  Luty 1387 rok król Władysław Jagiełło przybywa do Wilna i rozpoczyna Chrystianizację

[6] Wojciech Gerson – 1831-1901 polski malarz autor obrazu „Chrzest Litwy ”w 1889

[7] Ludwik Węgierski –Król

[8] Jadwiga Andegaweńska- córka króla Ludwika Węgierskiego od 1384 królowa Polski

[9] unia w Krewie- zawarcie 14 sierpień 1385 rok

[10] 15 luty 1386 rok – Władysław Jagiełło przyjmuje Chrzest i imię Władysław po swoim ojcu

[11] Katedra Wawelska – Władysław Jagiełło koronowany  4 marca 1386 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Bodzantę.

[12] Mendog - lit.Mindaugas- pierwszy znaczący władca Litwy, 17 lipca 1251 roku-przyjmuje chrzest wraz z dworem

[13] Jacek Odrowąż – Święty kanonik , prezbiter , Dominikanin – apostoł północy urodzony w Kamieniu Śląskim 1183 roku zmarł 15 sierpnia 1257 roku w Krakowie ,Kanonizowany w 1594 roku przez papieża Klemensa VIII

[14] Kaziuki – święto Litewskie – szczególnie obchodzone w Wilnie na cześć świętego Kazimierza 4 marca Kazimierz Jagiellończyk – polski Królewicz urodzony w Krakowie 3 października 1458 roku zmarł w 4 marca 1484 roku w Grodnie

[15] Pierogi Jackowskie – to nazwa pochodząca od świętego Jacka Odrowąża, a przyjęta podczas gdy na Kraków był najazd Tatarów, wtedy to Dominikanin-Jacek rozdawał pierogi. Na Litwie to Kibinai –kibiny i koldunai – kołtuny litewskie

[16] Fortas – to sieć restauracji certyfikowanej – podająca  dania kuchni Litewskiej.

[17] Przedmieścia Wilna - Wielka Pohulanka – południowo zachodni region dawny królewski trakt, biegnącego przez Troki do Grodna

[18] Kapliczka świętego Jacka Odrowąża - na ulicy Basanaviciausa u zbiegu ulic Konrskio i Jovaro (Konarskiego i dawnej św. Jacka). To barokowa ażurowa trójsegmentowa kapliczna u szczytu znajduje się rzeźba świętego Jacka Odrowąża trzymającego figurę Matki Bożej i monstrancję rzeźba autorstwa Wileńskiego artysty Bolesława Bałzukiewicza pochodząca z 1901 roku

[19] Jan Kazimierz Maciej Longin Ildefons Wilczyński- syn Zygmunta i Tekli z Romerów urodzony 26 lutego 1806 roku w Jassanach, zmarł 18 lutego 1885 roku lekarz ,kolekcjoner wydawca między inny: album Wileński ,Kijowski ,Warszawski . Studiował na uniwersytecie Wileńskim. Brał udział w powstaniu styczniowym i dlatego zainteresowała się nim policja carska Pochowany jest na cmentarzu na Rossie

[20] Vilna Bolesław Balzukevich - Bolesław Bałzukiewicz -lit. Boleslovas Balzukevičius urodzony 12 lutego 1879 roku w Wilnie tamże zmarł 13 lutego 1935 roku rzeźbiarz późniejszy profesor Uniwersytetu Wileńskiego. Jego dzieła to pomnik poświęcony kompozytorowi Stanisławowi Moniuszki ,czy popiersia Adama Mickiewicza ,Lelewela . Został pochowany na cmentarzu na z Rossie w Wilnie

Kalendarium historii Wilna i Litwy

Kalendarium historii Wilna i Litwy

II wieku naszej ery powstaje osiedle plemienne Wilków (Lutyków).

1240 rok –Litewski książę Nowogródka Mendog podbija ziemie Wileńszczyzny

1320 rok -Założenie przez Księcia Gedymina zamku na  Górze Turzej

1323 rok-  Przeniesienie z Trok do Wilna stolicy Litwy

Do 1323rok  – tereny należące do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Miasto wówczas nie istniało, pierwsze źródła na temat Wilna pochodzą z 1323, gdy książę litewski Giedymin zaadresował list do miast niemieckich zapraszając Niemców i Żydów do osiedlania się.

1385 rok- Unia w Krewie. Jagiełło za rękę Królowej Polski Jadwigi i koronę Polską zobowiązuje się schrystianizować Litwę i odzyskać ziemie utracone przez Polskę i Litwę.

1387 rok- Chrzest Litwy. Założenie biskupstwa Wileńskiego. Nadanie miastu praw Magdeburskich.

1413 rok - Utworzenie województwa Wileńskiego.

1498 rok - Rozpoczęcie budowy obwarowań miejskich

1569 rok - Założenie przez Jezuitów Kolegium Świętojańskiego

1323-1569 –Wielkie Księstwo Litewskie -stolica państwa.

1569-1795 – Wielkie Księstwo Litewskie w ramach Rzeczypospolitej Obojga Narodów-stolica WKL.

1579 rok -Przekształcenie przez króla Stefana  Batorego Kolegium w Akademię Wileńską

1610 rok -Wielki pożar ,który pochłonął 4700 domów 10 świątyń i zamek

1655 rok - Najazd wojsk moskiewskich –powodujący grabież i kolejny pożar miasta

Koniec XVII wieku - Wilno zaczyna znów się rozkwitać

1706-1715 rok -Kolejne wielkie pożary

1795 rok - Po III rozbiorze Polski utworzono gubernię Wileńską, a mury miejskie zburzono Pałace zamieniono na koszary, klasztory na więzienia

1803 rok –Akademia Wileńska zostaje przekształcona na Cesarski Uniwersytet Wileński

1831 rok –Powstanie Listopadowe i upadek powstania. Krwawe represje przekształcają się do zsyłek ludności na Syberię. Powstaje cytadela

1832 rok –Zostaje zamknięty Uniwersytet przez rząd carski

1860 rok-Wilno uzyskuje połączenie kolejowe z Petersburgiem i Warszawą

1863 rok –Powstanie Styczniowe i upadek powstania. Represje carskie wymuszają zakaz używania języka Polskiego w miejscach publicznych. Kościoły przerabia się na cerkwie

1795-1918 –Imperium Rosyjskie - stolica guberni.

1918 rok – Królestwo Litwy -stolica państwa

1918-1919 – Republika Litewska- stolica państwa.

1919 rok – Litewsko-Białoruska SRR -stolica państwa.

1919-1920 – Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich

1920 rok – Republika Litewska -konstytucyjna stolica państwa przez cały okres Dwudziestolecia

1920 rok –Zbuntowane oddziały generała Żeligowskiego zajmują Wilno

1920-1922 – Litwa Środkowa – okres sporów o przynależność państwową Wileńszczyzny między Polską a Litwą.

1922 rok –Plebiscyt w Wilnie

1922-1939 – II Rzeczpospolita Polska -stolica województwa

1939-1940 – Republika Litewska - 26 października 1939 przekazane przez ZSRR, stolica państwa, faktycznie zgodnie z prawem międzynarodowym okupacja do wejście w życie umowy granicznej polsko-sowieckiej z 1945, tj. 6 lutego 1946

1940 rok –Reaktywacja Litewskiej Socjalistycznej  Republiki Radzieckiej

1940-1941 – Litewska SRR w ramach ZSRR -stolica Litewskiej SRR.

1941 rok –Napad Niemiec na ZSRR .Zajęcie Wilna

1941-1944 – Komisariat Rzeszy Wschód- stolica Wilna-Land.

1944 rok – wyzwolenie Wilna przez oddziały ACZ i Polskiej Armii Krajowej –operacja „Ostra Brama”. Na mocy postanowień konferencji Jałtańskiej Wilno zostaje stolicą Litewskiej SRR .Represje ludności Polskiej

1944-1991 – Litewska SRR w ramach ZSRR -stolica republiki sowieckiej

1987 rok – Pieriestrojka w ZSRR . Litwa przywraca zabytkom pierwotną funkcję i następują zmiany nazw  ulic i trwa rozbudowa miasta

1990 rok –Litwa występuje z ZSRR

od 1991 – Republika Litewska -stolica państwa.

1993 roku -4 -8 września - 61. podróż apostolska Jana Pawła II na Litwę

4 września- Papież odprawia różaniec w kaplicy w Ostrej Bramie przed obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej w Wilnie

6 września -Jan Paweł II odprawia mszę świętą i spotyka się z młodzieżą na stadionie im. Dariusa i Girėnasa w Kownie

7 września- papież odprawia Mszę święta na Górze Trzech Krzyży

2008 rok- Pielgrzymka Domu Mysłowickiego Archikonfraterni Literackiej do Wilna

NA SZLAKU ZIEMI LUBELSKIEJ -LUBLIN

NA SZLAKU LUBELSZCZYZNY –LUBLIN
Jakie zabytki kryje Lublin, czym żyją Lublinianie?
Wędrując po Polsce zatrzymałem się w jednym z najstarszych miast Polski-Lublinie.Ślady osadnictwa na wzgórzu zaczynają się już VI-VII wieku. Jako gród warowny powstaje w X wieku za czasów Chrobrego. Wtedy to na wzgórzu powstaje zamek.

Zatrzymajmy się na chwilę nad historią powstania nazwy ,,Lublin ‘’ w pierwszych zapiskach źródłowych odkryjemy datę 1198roku. Ale istotną datą, jaka kształtuje miasto to nadanie praw miejskich przez króla Władysława Łokietka w 1317roku ,które później przez politykę Kazimierza Wielkiego i Władysława Jagiełły nadanym licznym przywilejom królewskim dawały rozwój gospodarczy i zabudowy miasta .Warto tu zwrócić uwagę że od 1474 roku Lublin staje się stolicą utworzonego województwa. Sięgnijmy do herbu ,który kształtuje ważny ośrodek administracyjny. Herb miasta pochodzi z 1401 roku z niewielkimi zmianami, widnieje na różnych pieczęciach miejskich dając rozwój budownictwa mieszkaniowego, obiektów użyteczności publicznej, czy budowli sakralnych. Przyjeżdżając na dworzec autobusowy naszą uwagę skupi wzgórze i widok zamku.(Cena biletów zamek –wieża i kaplica to 25 złotych) To tam możemy rozpocząć poznawanie obyczajów i życia miasta. Niewątpliwe najcenniejszym zabytkiem na zamku jest kaplica Trójcy Świętej.
Dziedzictwo sztuki średniowiecznej wpisane jako zabytek jest najcenniejszym atutem Polski. Co takiego kryją mury wnętrza kaplicy zamkowej?
To bezcenne freski malowidła bizantyjsko –ruskie, której zostały zakończone w 10 sierpnia1418 roku przez mistrza Andrzeja.

Na łuku tęczowym odkryjemy napis fundacyjny głównego mistrza. Historia tej kaplicy to świadek nieodłącznej część ważnych wydarzeń historycznych między innymi Unii Lubelskiej w 1569 roku, ale też tragedii mieszkańców jako kaplicy więziennej. Do kaplicy królewskiej wchodzi się przez zamek tu zwracam uwagę że turyści zwiedzają kaplicę o pełnych godzinach. Wcześniej można poznać wnętrza zamku i przygotowane wystawy np. obrazów, oraz kulturę i obyczaje mieszczan lubelskich ciekawym elementem ekspozycji jest stół Trybunału Koronnego z czarcią łapą.

Zamek został ufundowany przez Kazimierza III Wielkiego wcześniej była to warownia. Pieczę nad zamkiem sprawowali Jagiellonowie. Przy pomocy architektów włoskich w I połowie XVI wieku Zygmunt Stary przebudował zamek. Do murowanej wieży obronno – rezydencjonalnej wchodzi się przez plac zamkowy. W latach 1823-26 pełnił funkcję wiezienia karnego. Później zamek pełnił rolę wiezienia hitlerowskiego tam też hitlerowcy zamordowali około 300 więźniów.

Po wojnie było więzieniem NKWD do 1954 roku. W wieży zobaczymy wystawę poświeconą więźniom .Gdy już wyjdziemy na samą górę na taras możemy podziwiać panoramę miasta. Zwiedzanie całego zamku zajmie nam około 2 godzin. Gdy już wyczerpie nam się czas na ciekawostki zamku. Przejdźmy do śródmieścia na rynek. Od strony zamku traktem Królewskim ulicą zamkową dochodzimy do bramy Grodzkiej, która powstała w XIV jako miejskie mury obronne w 1785 przebudowana przez Dominika Merliniego. Dziś tam mieści się teatr. Ulicą Grodzką dotrzemy do rynku gdzie odkryjemy stary ratusz- Trybunał Koronny budynek powstał około 1408-1419. W 1578 stał się siedzibą Trybunału Koronnego dla Małopolski. Idąc ulicą Grodzką zajrzyjmy jeszcze do Apteki Muzeum- to tam zobaczymy jak wyglądała apteka na przełomie XIX i XX wieku. Warto przyjrzeć się stylowi kamienic szczególnie przejść wieczorem,

kiedy to światło kształtuje rysy kamienic i trwające życie kulturalne mieszkańców starego miasta. Sięgając początków możemy wędrować jako archeolodzy Lubelską podziemną trasą, gdzie przewodnicy opowiedzą legendy i miejskie opowieści wędrownego dziada. A dla tych bardziej niesfornych zamkną w lochach Trybunału Koronnego. Gdy już wyjdziemy z piwnic Zajrzyjmy do kamienicy Lubomerskich na rynku 8, to ciekawe nowoczesne muzeum. Kamienica pochodzi z XVI wieku i była własnością Lubomerskich. Jedna sala kryje XVI malowidła z ciekawymi cytatami łacińskimi zaczerpniętych z dzieł Horacego Wergiliusza i Katona. Tu byśmy mogli zakończyć swoją podróż idąc ulicą bramową do Bramy Krakowskiej.

Ale uliczki rynku kryją jeszcze inne architektoniczne perełki sakralne To tam mieszkańcy zawierzają Bogu i Maryi swoje sprawy.
To najstarszy kościół i kolegiata Jezuitów obecnie Archikatedra pod wezwaniem Świętego Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty.

Budowę tegoż kościoła rozpoczęła fundacja Bernarda Maciejowskiego z 1586 roku. W kaplicy Najświętszego Sakramentu zobaczymy:

Krzyż Trybunalski -krucyfiks ofiarowany przez kanclerza Jana Lub Tomasza Zamoyskiego do jednej z sal Trybunału koronnego. W kaplicy świętego Ignacego Loyoli - odkryjemy inną perełkę jest to ołtarz

z cudownym obrazem Matki Bożej Płaczącej. Nawiedzając katedrę zatrzymajmy się w zakrystii akustycznej i skarbcu, oraz podziemiach katedry. Innym kościołem wraz z klasztorem jest gotycki kościół pod wezwaniem Świętego Stanisława ojców Dominikanów wybudowany w XVII wieku.

Najcenniejszym skarbem tegoż kościoła były relikwie Krzyża Świętego niestety skradzione w 1991 roku zachował się tylko fragment inne cenne eksponaty możemy zobaczyć już w salach klasztoru, mojej uwadze zwrócił potężny Chorał z inskrypcjami.

W obrębie śródmieścia zabytkowych kościołów i cerkwi prawosławnych mieści się 21.Mieszkańcami Lublina byli też Żydzi i tak wędrując po Lublinie możemy odkryć szlak Żydów Polskich. Jakże istotnym miejscem pamięci i patriotyzmu -jest poznanie miejsca pamięci bezimiennych ofiar nazizmu. Jest nim muzeum na Majdanku jest to niemiecki Obóz koncentracyjny. Jak tam dotrzeć z Placu Katedralnego wsiadamy do autobusu linii 156 lub 27 ( bilet kosztuje 2,80 zł około 15 przystanków ) można wysiąść przy

pomniku na Majdanku lub przy muzeum. Teren Muzeum to 5 kilometrowa trasa która obejmuje baraki z makietą obozu mieszkalne ,krematoriów mauzoleum łaźnię, komorę gazową, można też zobaczyć film dokumentalny. Miejsca patriotyczne to niewątpliwie pomniki na placu Litewskim zobaczymy żeliwny pomnik Unii Lubelskiej oraz Marszałka Józefa Piłsudskiego. Po drugiej stronie przy kościele pw. Świętego Piotra i Pawła i klasztorze Ojców kapucynów znajduje się tablica poświęcona katastrofie Smoleńskiej i prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu. Odkryjemy jeszcze pomniki poświęcone ,,Matką Sybiraków”, ale i poświęcone naszym wieszczom narodowym na przykład Norwidowi znajdujący się przy KUL-u. Gdy jest już ciepło możemy spacerem przejść przez ogród saski Wędrując ulicą Narutowicza odkryjemy kościół Wotum Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej ,

ta budowla powstała 1412 roku jako votum Władysława Jagiełły po zwycięstwie nad Grunwaldem. Uliczkami miasta możemy jeszcze dotrzeć na ulicę żmigród do „domu słowa”,

gdzie poznamy przedwojenną drukarnię i tajniki drukarstwa, oraz walki słowem jak ważną rolę odgrywało słowo pisane w czasie wojny czy zrywów patriotycznych. I tak u schyłku wieczora obfita kolacja staropolska zakończyła podróż na lubelskie ziemie. Czas wyruszyć Polskim busem jeszcze w stronę Rzeszowa, aby zobaczyć rynek nocą i rano nawiedzić sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej Potem już wyruszyć w stronę swojego miasta na Śląsku.
JZ
zobacz więcej

Na szlaku Lubelszczyzny- Lublin
zamek
Archikatedra Lubelska
Dominikanie
dom słów
film dom słów
kościół MB Zwycięskiej