Seminarium „Medyczne aspekty transseksualizmu”, cz.2

Seminarium „Medyczne aspekty transseksualizmu”, cz.1

„Rodzina w społeczeństwie i państwie – aspekty filozoficzne, kulturowe,...

"Jak zatrzymać obchodzenie prawa rodzinnego przez ruch LGBT " - konferen...

Uwierz Polsko - Soul Sanok

Rota Śląska - (Anthem of Silesia) [ENG Sub]

Rota Śląska - (Anthem of Silesia) [ENG Sub]

Rapsodia Śląska Jan A.P. Kaczmarek Stadion Śląski Chorzów 31.08.2019 Wyr...

SZLAKIEM AUSTRIACKIM – WIEDEŃ POMNIKI I FONTANNY AUGUSTIN BRUNNEN

SZLAKIEM AUSTRIACKIM – WIEDEŃ POMNIKI I FONTANNY AUGUSTIN BRUNNEN

Spacerując w Wiedniu po dzielnicy 7 Neubau [1] na Augustinplatz [2] zobaczymy fontannę z postacią trzymający dudę. Zanim zatrzymamy się nad postacią to zastanówmy się kiedy powstały studnie i jakie miały zadania.

Studnie publiczne [3] w Wiedniu służyły od czasów rzymskich do zaopatrzeniu społeczności w wodę i gaszeniu pożarów w dzisiejszej stolicy Austrii, Wiedniu. Z biegiem czasu studnie otrzymywały reprezentatywną funkcję w kształtach rzeźb i tryskających fontann. Pierwsze fontanny na publicznych placach w Wiedniu zostały zbudowane pod koniec średniowiecza i służyły przede wszystkim operacji zarobkowej, oraz poprawy walki z ogniem. 1310 roku o publicznej studni i fajce wodnej po raz pierwszy wspomniano pod Tuchlauben. Od XVI wieku powstawały reprezentacyjne studnie wykraczające poza czystą funkcjonalność. Najstarszą pochodząca z 1552 roku, wciąż istniejąca to studnia znajdująca się w szwajcarskim skrzydle Hofburg. W Wiedniu do połowy XIX wieku było aż 10000 studni. Jedną z najbardziej znanych Wiedeńskich studni domowych, [4] która według starej legendy z 1212 roku przy Schönlaterngasse była zamieszkana przez bazyliszka. Dziś Wiedeńskie fontanny pełnią funkcję już tylko zdobniczą i są atrakcją jak słynna fontanna Trevi w Rzymie. Wróćmy już do dzielnicy Neubau i Augustinplatz.

Kim jest postać z fontanny ?

To Marks Augustin [5] i był to piosenkarz ludowy ,który grał na dudach często opowiadał ballady. Rzeźba ta jest zwana „dobrym Augustinem ” Jak mówi historia Marks Augustin lub Der liebe Augustin urodził  1643 roku w Wiedniu, zmarł 11marca 1685 roku. Niewątpliwie Augustyn popularność zyskał za swoje poczucie humoru i śpiewy sprośnych piosenek, które śpiewał w czasie zarazy w 1679 roku. Legendy mówią o Augustynie że był synem gospodarza posiadającego knajpkę tam nauczył się dobrze pić oraz grać na  dudach. Później jako 36-letni Augustyn został upity w 1679 roku. Podczas epidemii dżumy i spał w rynsztoku. Chorzy mieszkańcy , którzy w tym czasie zbierali ofiary epidemii, znaleźli go, uważali za martwego i wywieźli ze zwłokami na wozach pod mur miasta. Tam wrzucili cały ładunek do otwartego masowego grobu.

 Miejsce zarazy znajdowało się w pobliżu kościoła St. Ulrich am Neubau,tuż obok placu, na którym dziś znajduje się fontanna Augustin.

W tamtym czasie masowy grób został pokryty wapnem, aby później pochłonąć więcej ofiar zarazy. Następnego dnia Augustyn skulił się pośród ciał i bawił się na dudach, aż ratownicy wyciągnęli go z dołu. Augustin został pochowany na cmentarzu Wiedeńskim Mikołaja , potem jego szczątki prawdopodobnie przeniesiono na cmentarz Sankt Sankt Marks. Ta część legendy stała się częścią ludowych pieśni, czy filmów o Augustinie z humorem Wiedeńczyków tak sobie przekazują z pokolenia na pokolenie słowach pieśni:[6]

„O drogi Augustynie, Augustinie, Augustinie,

O drogi Augustinie, wszystko się skończyło.

Nie ma pieniędzy, nie ma mężczyzny (dziewczyny),

wszystko, Augustin.

O, drogi Augustinie,

wszystko się skończyło.

Skała zniknęła, kij zniknął,

Augustin jest w błocie,

O drogi Augustinie,

wszystko zniknęło.

A nawet bogaty Wiedeń

jest jak Augustin!

Płacz w tym samym sensie,

wszystko zniknęło!

Każdy dzień był świętem,

a co teraz? Zaraza, zaraza!

Po prostu wielkie przyjęcie pogrzebowe,

To reszta….”

Na placu Neustiftgasse narożnej Kellermanngasse , powszechnie znany od wieków jako słomy Platzl, póżniej, jako Augustin Platzl n, wzniesiono pomnik ku czci Augustyna. Fontanna Augustyna została stworzona przez rzeźbiarza Hansa Scherpe [7] i odsłonięta 4 września 1908 roku przez Wiedeńskiego burmistrza Karla Luegera. [8] Fontanna Augustin składa się z podstawy missy i tytułowej postaci początkowo rzeźba Augustyna była wykonana z brązu. Podczas drugiej wojny światowej brązowy Augustin –zostaje przetopiony do produkcji materiałów wojennych.

 Na cokole został wyryty napis:

„UCIEKŁEM OD CZARNEJ PLAGI, BRĄZ ZABRAŁ MNIE ”

Obecną piaskowcową figurę Augustyna stworzył Josef Humplik [9] i uroczyście odsłonił 18 października 1952 roku radny miasta Johann Mandl. [10] Przyjrzyjmy się jeszcze fontannie pośrodku płytkiej miski z fontanną znajduje się kwadratowa podstawa z napisem

„AUGUSTIN BRUNNEN”

Co znaczy:

„ FONTANNA AUGUSTYNA ”.

 Poniżej widnieje napis:

„VON DER GEMEINDE WIEN

ERRICHTET UNTER BURGER

MEISTER DR KARL LEGER JARRE 1908 ”

Co znaczy:

„ZBUDOWANA PRZEZ MIASTO WIEDEŃ

POD BURMISTRZEM

DR INŻ. KARL LUEGER W 1908 ROKU ”.

Warto jeszcze zwrócić uwagę na napis na odwrocie który brzmi:

„ Nie było mnie, teraz znów jestem sobą,

a teraz słucham moich piosenek ”.

Wyloty wody z przodu, lewej i prawej strony podstawy są ozdobione ornamentami, winoroślami. Na cokole stoi postać drogiego Augustyna, który stoi ze skrzyżowanymi nogami i trzyma dudę. Gdy już wsłuchamy się w plusk wody wyruszmy dalej do kościoła Mechitarytów [11] i wyjątkowego muzeum rękopisów dzieł Ormiańskich.

Jak podróżować komunikacją publiczną?

Do fontanny dotrzemy z głównego dworca kolejowego -Hauptbahnhof S+U autobusem linii 13A do Kellermanngasse. Metrem U1 do Karlsplatz potem U2 do Volkstheater i spacerkiem do fontanny.

JZ [12]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Neubau 7 dzielnica Wiednia

[2] Augustinplatz plac Augustyna Neustiftgasse 32-34, 1070 Wien, Austria

[3] Studnie publiczne – w Wiedniu późniejsze fontanny -pierwsze powstały w średniowieczu pierwotnie służyły do gaszenia pożarów i gospodarki rynkowej

[4] Ciekawostką to studnie domowe

[5] Marks Augustin –to ludowy grajek i piosenkarz urodzony w1643 roku zmarł 11 marca 1685 roku, w czasie zarazy 1679 roku bawił swoim humorem mieszkańców Wiednia.

[6] Pieśń o „ dobrym Augustinie” - Pieśń ludowa została po raz pierwszy udokumentowana w Wiedniu około 1800 roku. Melodia jest starsza i pochodzi z 1720 roku w rękopisie muzycznym

[7] Hans Scherpe-  rzeźbiarz urodził 15 grudnia 1855 roku w Wiedniu, zmarł 15 lutego 1929 roku Ibid

[8] Karl Lueger burmistm Wiednia w 4 września 1908 roku odsłonił fontannę Augustyna  pierwotnie rzeźba była wykonana z brązu

[9] Josef Humplik rzeźbiarz artysta Wiedeński

[10] Johann Mandl radny miasta  Wiednia  który 18 października  1952 roku odsłonił piaskową rzeźbę i fontannę Augustina

[11] Kościół Mechitarystów- Mechitharistenkirche- kościół unicki Ormian Neustiftgasse 4, 1070 Wien, Austria. Zakon Mechitarystów wystąpił do cesarza Józefa II o pozwolenie budowy kościoła i klasztoru w Wiedniu. Józef II pozwolił na budowę nowego kościoła pod warunkiem, że będzie on zbudowany w istniejącym już kościele. Tak powstał kościół Mechitarystów. Józef II dokonał kasety dóbr kościelnych i nie pozwolił w ogóle na budowę nowych kościołów zmieniał istniejące w budowle innego przeznaczenia. Klasztor Mechitarystów słynie mianowicie jego drukarnia szczyciła się posiadaniem czcionek wszystkich pisanych języków świata. W muzeum klasztornym zobaczymy  aż 3000 starodruków Ormiańskich. -m.in. z kolekcją numizmatyczną obejmującą 30 tys. cennych monet, oraz biblioteka jest bogato zaopatrzona w zabytki piśmiennictwa ormiańskiego -ponad 170 tysięcy woluminów. W posiadaniu zakonu znajduje się zbiór ponad 5 tysięcy cennych manuskryptów. Drukarnia zakonna wydaje zarówno periodyczne, jak i zwarte prace filologiczne, filozoficzne, historyczne. Zakon posiada od 1889 roku niewielką wytwórnię alkoholi w Wiedniu, produkującą szczególny zakonny likier, którego recepturę przywiózł z Konstantynopola ponoć sam założyciel zakonu. W tym kościele też głosił swoje płomienne kazania patron Wiednia święty Klemens Hofbauer

[12] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

To co zostaje, zostawia ��

Skalne miasto