Modlitwa do Matki Bożej Różańcowej

Modlitwa do Matki Bożej Różańcowej

Maryjo Dziewico,

pomóż mi tak ukochać modlitwę różańcową,

 bym jej nigdy nie zaniedbał, by się stała moją codzienną potrzebą.

 Niech ta ewangeliczna modlitwa stanie się coraz silniejszą więzią, łączącą mnie z Jezusem i z Tobą, hołdem dziecięcej pobożności i miłości, umocnieniem i zachętą do radosnego i sumiennego wypełniania obowiązków w naśladowaniu Ciebie i Twego Syna.

 Spraw, aby rozważanie Tajemnic Waszego życia wprowadzało mnie w duchowe głębie, gdzie rozum, wola i uczucia pozwalają ogarnąć się i przeniknąć sprawami Bożymi. 

W świetle świętych Tajemnic Różańcowych ukazuj mi Matko powagę życia ziemskiego, które przygotowuje mi los wieczny, więc powinno być godne, czyste i szlachetne.

 Przez Tajemnice Różańcowe pouczaj mnie, że cierpienie pokornie przyjęte i ofiarowane Ojcu, przynosi wielkie owoce zbawcze, że przetrwanie z Jezusem na Kalwarii doświadczenia otwiera przede mną blask zmartwychwstania na wieczne szczęście z Nim,

 tam nie będzie już łez, lecz nieustanne dziękczynienie za łaski, 

które z cierpienia Bóg wydobył dla mnie i dla braci moich w Chrystusie. 

Królowo Różańca świętego, módl się o zbawienie wszystkich ludzi!!! 

Amen.

HISTORIA RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

HISTORIA RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Od wieków chrześcijanie[1] próbowali odpowiedzieć na wezwanie świętego Pawła [2] do nieustannej modlitwy. Jednym ze sposobów było powtarzanie różnych modlitw. Pierwszą i najstarszą modlitwą chrześcijan jest modlitwa, której nauczył sam Jezus - „Ojcze nasz”. [3]  Dlatego też pierwsze reguły zakonne zobowiązywały mnichów do wielokrotnego powtarzania właśnie tej modlitwy. Na przykład reguła benedyktyńska [4] jeszcze w XI wieku nakazywała braciom zakonnym codziennie odmawiać 150 razy „Ojcze nasz” na wzór kapłańskiego oficjum złożonego ze 150 psalmów. Od pierwszych wieków chrześcijaństwa odczuwano także potrzebę proszenia o wstawiennictwo Najświętszą Maryję Pannę.[5] Dlatego w XII wieku utrwalił się w Kościele zwyczaj odmawiania pozdrowienia, którym w scenie zwiastowania Anioł przywitał Maryję. Z czasem dodano do nich słowa wypowiedziane przez świętą Elżbietę w czasie nawiedzenia. Obecna forma „Zdrowaś Maryjo” [6] ostatecznie ukształtowała się w XV wieku. Zatwierdził ją Pius V [7]w 1566 roku. Z czasem do modlitwy „Ojcze nasz” zaczęto dodawać „Zdrowaś Maryjo”. I tak te dwie modlitwy dały początek różańcowi.

Wieniec z róż

Za ojca Różańca świętego uważa się świętego Dominika[8], któremu miała się objawić Matka Najświętsza i przykazać rozpowszechnianie tej modlitwy na całym świecie. Nie był to jednak Różaniec w dzisiejszej formie. Różaniec stał się dla święty Dominika skuteczną bronią w walce z herezją albingensów. Legenda głosi, że to właśnie w czasie jednej z jego wypraw, w trakcie której zwalczał tę herezję, zrodziła się modlitwa różańcowa. Pomimo postów i modlitw posługa świętego Dominika nie przynosiła owoców. Wówczas objawiła się Matka Boża i poleciła Dominikowi , by nie tylko głosił kazania, lecz by połączył je z odmawianiem tzw. Psałterza Maryi, czyli 150 Zdrowaś Maryjo i 15 Ojcze nasz. Od tej pory święty Dominik przeplatał swoje nauki modlitwą różańcową, w której rozważał wraz ze słuchaczami treści zawarte w głoszonych naukach. Nazwa Różańca wywodzi się ze średniowiecza. W ówczesnej mentalności świat stworzony traktowano jako księgę o Panu Bogu, a w przyrodzie dopatrywano się rzeczywistości duchowych. Szczególną rolę pełniły kwiaty, symbolizowały one różne cechy. Często też ofiarowywano kwiaty Bogu i ukochanym osobom. Modlitwy traktowane były jako duchowe kwiaty[9]. I dlatego odmawianie różańca porównywano z dawaniem Matce Bożej róż. Stąd modlitwę tę nazwano wieńcem z róż, czyli różańcem. Ostateczny kształt modlitwy różańcowej ustalił się w XV dzięki dominikaninowi Alamusowi a la Roche [10](1428-1475). On ustalił liczbę 150 „Zdrowaś Maryjo” na wzór 150 psalmów, które podzielił na dziesiątki poprzeplatane modlitwą „Ojcze nasz”. Dla rozpowszechniania tej modlitwy założył pierwsze bractwo różańcowe. Dzięki zakonowi dominikańskiemu modlitwa różańcowa już w XV wieku stała się znana w całym Kościele.

Modlitwa Kościoła

Modlitwa różańcowa bardzo szybko zyskała aprobatę Kościoła i była traktowana jako oręż przeciw wrogom wiary. Jednym z przykładów skuteczności tej modlitwy była zwycięska bitwa morska pod Lepanto [11]w 1571 roku. Szesnastowieczna Europa była zagrożona napaścią muzułmanów. Od VII wieku, kiedy kalif Oman zdobył Jerozolimę i Ziemia Święta przestała należeć do chrześcijan, islam dążył do narzucenia siłą swojej religii światu. W VIII w. muzułmanie, po opanowaniu Afryki Północnej, zajęli Hiszpanię. Przez krótki czas inwazja Mahometan była powstrzymywana przez wyprawy krzyżowe. W XVI wieku imperium muzułmańskie wybudowało ogromną flotę, planowało bowiem zająć chrześcijańskie porty śródziemnomorskie i ruszyć na podbój Rzymu, a potem Europy. Wtedy papież Pius V, dominikanin i gorący propagator różańca, wezwał wszystkich katolików do modlitwy różańcowej. 7 października 1571 roku w okolicach Lepanto miała miejsce decydująca bitwa morska, w której starły się ze sobą flota chrześcijańska i turecka. Zacięta walka trwała wiele godzin, a o zwycięstwie Świętej Ligii przesądziła nieoczekiwana zmiana pogody — wiatr uniemożliwił manewry wojskom tureckim. Zwycięska bitwa zatrzymała inwazję muzułmanów na Europę. W dowód wdzięczności Wenecjanie nowo wybudowanej kaplicy dziękczynnej napisali: „Non virtus, non arma, non duces, sed Mariae Rosiae victores nos fecit”, „Nie odwaga, nie broń, nie dowódcy, ale Maria różańcowa dała nam zwycięstwo”. Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej. W encyklice napisał: „Pragniemy szczególnie, aby nigdy nie zostało zapomniane wspomnienie wielkiego zwycięstwa uzyskanego od Boga przez zasługi i wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny w dniu 7 października 1571 r., odniesione w walce przeciw Turkom, nieprzyjaciołom wiary katolickiej”. Papież Klemens XI [12] po zwycięstwie odniesionym nad Turkami pod Belgradem, w 1716 roku, rozszerzył święto Matki Bożej Różańcowej na cały Kościół. W roku 1885 papież Leon XIII [13] polecił odmawiać Różaniec przez cały październik i wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo różańca świętego módl się za nami”. Do rozpropagowania Różańca przyczyniła się też sama Maryja. W swoich objawienia w Lourdes, Fatimie i w polskim Gietrzwałdzie wzywała do modlitwy różańcowej.

---

[1] Chrześcijanie , kościół

[2] Święty Paweł

[3] Modlitwa pańska „Ojcze Nasz ”

[4] Reguła Benedyktyńska

[5] Wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny

[6] „ Zdrowaś Maryjo ” forma modlitwy ukształtowanej w XV wieku

[7] Papież Pius V zatwierdza modlitwę zdrowa Maryjo w 1566 roku

[8] Święty Dominik Guzman, objawienia Matki Bożej , Ojciec Różańca

[9] Duchowe kwiaty -jako modlitwa  dawania matce  Bożej róż

[10] Alamusowi a la Roche -założyciel pierwszej wspólnoty która odmawia różaniec

[11] Bitwa pod Lepando- 7 październik 1571rok , jest to też święto Matki Bożej Różańcowej zatwierdzone przez papieża Piusa V

[12] Papież Klemens XI po zwycięstwie nad Turkami w Belgradzie 1716 roku rozszerza święto na cały kościół

[13] Papież Leon XIII  w 1885  roku poleca  odmawiane  Różańca przez  cały październik i dodał do Litanii Loretańskiej ,,Królowo różańca świętego módl się za nami’’

POSEŁ Z MYSŁOWIC WOJCIECH KRÓL ZABIJA

POSEŁ  Z MYSŁOWIC WOJCIECH KRÓL  ZABIJA 

POSEŁ Z  MYSŁOWIC  WOJCIECH KRÓL POPIERA  ZABIJANIE 

Poseł z Mysłowic Wojciech Król głosował za zabijaniem dzieci ,czy przypominacie sobie tego posła ja w wyborach chciał bronić rodzinę? Przypomnijmy że Wojciech Król to wywodzi się z partii Obciachu czyli Platformy Obywatelskiej tej od donoszenia do Brukseli.

XIII Archidiecezjalna Pielgrzymka dla nauczycieli pracujących oraz emerytowanych

XIII Archidiecezjalna Pielgrzymka dla nauczycieli pracujących oraz emerytowanych i wszystkich pracowników oświaty wraz z ich rodzinami  do Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach Śląskich odbędzie się w sobotę 8 października br.

W programie pielgrzymki:

   9.40 – Rozpoczęcie pielgrzymki modlitwą oraz złożeniem kwiatów pod pomnikiem Św. Jana Pawła II.

10.00 – Msza św. w intencji Nauczycieli, Katechetów i Pracowników Oświaty pod przewodnictwem ks. Arcybiskupa Wiktora Skworca.

11.15 – W Bazylice Najświętszej Marii Panny i św. Bartłomieja wykład  pt.: „prawda – fundament wychowania”.  Wygłoszony przez ks. dra Tomasza Jaklewicza zastępcy redaktora naczelnego „Gościa Niedzielnego” oraz kierownika Działu Kościół.

12.00 – W Miejskim Gimnazjum nr 2 w Piekarach Śląskich Piknik Nauczycielski

13.30 – Na Kalwarii Piekarskiej nabożeństwo w intencji nauczycieli, wychowawców i pracowników oświaty prowadzone przez Siostry Boromeuszki.

Na szlaku - Słowacja i Węgry

ZA MARSEM BEZ BOGA ,LAICYZACJA ZYCIA SPOŁECZNEGO W POLSCE W LATACH 1945 89

BABYLON FEST – DNI MNIEJSZOŚCI NARODOWYCH W BRNIE 13-17 WRZEŚNIA 2016

BABYLON FEST – DNI MNIEJSZOŚCI 

NARODOWYCH W BRNIE

13-17 WRZEŚNIA 2016

Bogactwo kulturowe miasta Brna[1] proponuje ciekawą kulturową rozrywkę dla mieszkańców i gości jednym z takich festiwali może być „ Babylon fest”[2]

Dziewiąta edycja pokazuje jak ważne jest łączenie tradycji i kultury etnicznej wielu narodowości, a mieszkających w Brnie. Doświadczenie przekazywane pokoleniu to misja jaką pokazują mniejszościowe grupy etniczne. Program festiwalu był bardzo bogaty w ciekawe propozycje między innymi narodowe sadzenie drzew[3]. W tym roku przewodnią misją było pokazanie tradycji i kultury mniejszości Wietnamskiej 

TANIEC WIETNAMSKI 

i Ruskiej. [4] Festiwal to też możliwość skosztowania narodowych potraw, czy warsztatów literackich i spotkań ze znanymi autorami,

RÓŻNORODNOŚĆ  GRUP ETNICZNYCH  I POZNAWANIE ICH 

POTAŃCZYĆ TEŻ MOŻNA  JA TO JUŻ OD KOŁYSKI  ROBIĘ 

 oraz folklor strojów ludowych i filmów. Jedną z grup etnicznych która mieszka w Brnie jest grupa Polonus [5] postała 1997 roku, a spotykają się w czwartki na wzór słynnych czwartkowych obiadów Stanisława Augusta Poniatowskiego. Na zakończenie festiwalu zagrała Słowieńska[6] orkiestra dęta Prekmurską Godby Bakovci.

A TO JUŻ SŁOWIEŃSKA  ORKIESTRA 

Z HUMOREM  I  BATUTĄ SŁOWIEŃSKA ORKIESTRA DĘTA Prekmurską Godby Bakovci.

---

[1] Brno- miasto w Czechach , Morawy

[2] Babylon fest – to festiwal kultury i tradycji mniejszości etnicznych mieszkających w Brnie

[3] Narodowe sadzenie drzew

[4] 9 edycja festiwalu ukazała głównie folklor Wietnamski i Ruski

[5] Polonus - Grupa Polska założona w 1997 roku a spotykają się w czwartki w domu Mniejszości etnicznej na Radnickiej

[6] Słowieńska orkiestra dęta Prekmurską Godby Bakovci. 

Dożynki - dziękczynieniem za zebrane plony

Dożynki - dziękczynieniem za zebrane plony

W Polsce dożynki obchodzono prawdopodobnie już w XVI lub na przełomie XVI i XVII w. Zwano je również Wieńcowem - od najważniejszego ich symbolu, jakim był wieniec ze zbóż i kwiatów - lub Okrężnem - od starodawnego zwyczaju jesiennego obchodzenia lub objeżdżania, czyli okrążania pól po zebraniu zboża. W dożynkach urządzanych przez właścicieli majątków ziemskich dla żniwiarzy dominowały: zabawa, poczęstunek, tańce w nagrodę za dobrze wykonaną pracę przy żniwach i pomyślnie zebrane plony.

U schyłku XIX w. – na wzór dożynek dworskich - zaczęto urządzać dożynki chłopskie. Bogaci gospodarze wyprawiali je dla swych domowników, rodziny, parobków i najemników. Przebiegały one bardzo podobnie do dożynek dworskich, chociaż były skromniejsze. W okresie międzywojennym zaczęto organizować dożynki gminne, powiatowe i parafialne. Organizowały je lokalne samorządy, partie chłopskie, Kościół i szkoła.

Na uroczystości dożynkowe splatało się wieniec z ostatnich kłosów zboża. Zdobiło się go kwiatami i owocami. Wieniec splatało się ze zboża, które po żniwach pozostawiono na pustym już polu, dla ciągłości wegetacji zbóż i ciągłości urodzaju. 

Wieniec niesiono do poświęcenia do kościoła, a następnie ze śpiewem w uroczystym pochodzie, udawano się do gospodarza dożynek. Poświęcony wieniec przechowywano w stodole - aż do następnego roku - do nowego siewu, a wykruszone z niego ziarna wsypywano do worków z ziarnem siewnym. 
Po 1980 r. dożynki są świętem rolników o charakterze religijnym. Powrócono do tradycji dożynek parafialnych, dekanalnych, diecezjalnych będących dziękczynieniem składanym Bogu za szczęśliwie zakończone żniwa i zebrane plony. Obecnie - tak jak w przeszłości - formują się barwne pochody dożynkowe z wieńcami, które rolnicy składają w kościołach, przy ołtarzu wraz z innymi płodami ziemi. Centralne uroczystości dożynkowe – w których uczestniczą rolnicze delegacje z całej Polski, w ludowych strojach z darami z płodów ziemi: z wieńcami i chlebami upieczonymi z mąki z tegorocznych zbiorów - odbywają się na Jasnej Górze.

Polskie dożynki mają ścisły związek z tradycją – wywodząca się z pierwszych wieków - Kościoła rzymskokatolickiego, który w miejsce starorzymskich ferie messis ustanowił jesienne dni kwartalne. Znaczenie tej uroczystości o charakterze religijnym jako dziękczynienia za zebrane plony podkreślał w mowach papież Leon Wielki.

W dniu dożynek rolnicy gromadzą się jako wspólnota na ŁAMANIU CHLEBA, aby przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie składać Bogu Ojcu dziękczynienie za szczęśliwe ukończenie żniw i zebrane plony. Uroczystą Mszę św. kończy śpiew hymnu: „Ciebie, Boga, wysławiamy”.

Dożynki - największe w roku święto rolników - będące ukoronowaniem ich całorocznego trudu - obchodzone po zakończeniu wszystkich najważniejszych prac polowych i zebraniu plonów, a głównie plonu zbóż - zachowane w Polsce do dzisiejszych czasów są dziękczynieniem za zebrane plony.

Objawienia "Pięknej Pani z La Salette"

Objawienia "Pięknej Pani z La Salette"

Pani z La Salette Matka Boża ukazała się jeden jedyny raz dnia 19 września 1846 roku dwojgu pastuszkom: 15-letniej Melanii Calvat i 11-letniemu Maksyminowi Giraud na górze w La Salette, w Alpach wysokich we Francji. Dzieci zobaczyły Ją siedzącą wewnątrz niezwykle jasnej kuli. Zakryła dłońmi twarz, łokcie oparła na kolanach i płakała. Na jej piersiach widniał krzyż z Jezusem Chrystusem z zawieszonymi na nim narzędziami męki: młotkiem i obcęgami. Z tego krzyża promieniowała niezwykła jasność otaczająca Maryję. Objawienie Maryi, którą dzieci nazwały "Piękną Panią", ma nas obudzić, zburzyć naszą obojętność, naszą pewność siebie i doprowadzić do oparcia naszego życia na Jezusie Chrystusie. Słowa Orędzia obnażają nasze nieposłuszeństwo wobec Boga, lekceważenie Kościoła i sakramentów świętych. Zapraszają one (Słowa Orędzia), abyśmy odnowili modlitwę i nasze świadectwo wobec całego Jej ludu. Nasza Matka przekonuje nas, że nawet troskliwie złożona na ręku dziecka kromka chleba budzi Jej współczucie i wstawiennictwo. Uczy, że żadna nasza ziemska troska nie pozostaje poza zasięgiem Jej czułego spojrzenia. Ona przychodzi zatroskana, abyśmy dostrzegali i dobrze rozumieli to, co dzieje się w naszym życiu. Na miejscu objawienia (ok 1750 m.n.p.m.), tam gdzie Maryja siedziała, wytrysnęło źródełko. Płynie ono od dnia objawienia bez przerwy, aż do dnia dzisiejszego. Woda ta użyta z wiarą (wiadomo sama woda nie uzdrawia, ale wiara w ten cudowny znak dany nam przez Matkę Bożą Saletańską i wiara w jej cudowną moc czyni niesamowite cuda), dokonała wielu cudownych uzdrowień i nawróceń. Po przeprowadzeniu długich i mozolnych badań, po otrzymaniu zgody "Stolicy Piotrowej", Biskup Philibert de Bruillard, ordynariusz diecezji Grenoble ogłosił uroczyście dnia 19 września 1851 roku, że "Objawienie się Najświętszej Maryi Panny dwojgu pastuszkom dnia 19 września 1846r., na jednej z gór, należących do łańcucha Alp, położonej w parafii La Salette, w dekanacie Corps, posiada w sobie wszystkie cechy prawdziwości i wierni mają uzasadnione podstawy uznać je za niewątpliwe i pewne". Różni papieże w ciągu następnych lat obdarowywali przywilejami tak nabożeństwo do Matki Bożej Saletyńskiej jak i Sanktuarium w La Salette. Po 19 września 1846 roku Melania, a później Maksymin, któremu pomagał nawrócony ojciec, ustawili krzyże, aby zaznaczyć miejsce objawienia. Na wiosnę pielgrzymi ustawili 14 tradycyjnych stacji drogi krzyżowej, wytyczając drogę, którą przeszła Piękna Pani po zakończeniu rozmowy z dziećmi. Droga ta przypominała kształtem literę "S" i była powtórzeniem w miniaturze drogi Chrystusa na Golgotę (droga istnieje do dzisiaj i znajduje się w okolicach źródła). Kończy się ona figurą przedstawiającą Maryję wznoszącą się do nieba, z twarzą skierowaną w dokładnie w stronę Rzymu, dla podkreślenia jedności z Kościołem założonym przez Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, którego widzialną głową na ziemi jest papież. Maryja w La Salette w swym Orędziu wypowiedzianym ze łzami pokazuje, że droga do nieba prowadzi przez cierpienie, które po grzechu pierworodnym wpisane jest w kondycję człowieka. Ukazuje też sens cierpienia i jego wartość oraz daje człowiekowi ogromną nadzieję, że kiedyś się ono skończy i będziemy królować w niebie z Bogiem pod warunkiem, że się nawrócimy i przyjmiemy drogę, którą proponuje nam Zmartwychwstały Chrystus jedyny Zbawiciel Świata. Obecnie Misjonarze Matki Bożej z La Salette pracują w 23 krajach świata. Siostry Saletynki w 4. Wciąż w Orędziu z La Salette wiele osób znajduje drogę do Boga, Kościoła, do nawrócenia i pogłębienia swojej wiary. W przeszłości byli to m.in: Claudel, Mauriac, Fumet, Bloy, Maritain, Dupanloup, św. Jan Bosco, św. Piotr Eymard, św. Zofia Barat... Zróbmy i my miejsce na łzy nawrócenia i miłości.

Modlitwa do MB Saletyńskiej

Modlitwa do MB Saletyńskiej

Pomnij, o Matko Boża Saletyńska,

prawdziwa Matko Bolesna,

na łzy wylane za mnie na Kalwarii.

Pomnij także na trudy,

których się nieustannie dla mnie podejmujesz,

aby mnie zasłonić przed sprawiedliwością Bożą.

Czyż tedy teraz możesz opuścić dziecko swoje,

skoro dla niego tak wiele już uczyniłaś?

Tą pocieszającą myślą ożywiony, upadam do stóp Twoich,

choć tak niewierny jestem i niewdzięczny.

Nie odrzucaj modlitwy mojej, o przeczysta Dziewico,

Pojednawczymi Grzeszników,

lecz nawróć mnie i wyjednaj mi tę łaskę,

bym Jezusa umiłował(-a) nade wszystko,

a Ciebie pocieszał(-a) życiem świątobliwym,

bym mógł (mogła) kiedyś oglądać Cię w niebie.

Amen.