Katedra metropolitalna Świętego Piotra w Bolonii

            MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW –
KATEDRA ŚWIĘTEGO PIOTRA ( CATHEDRAL OF SAN PIETRO)W BOLONII

KATEDRA ŚWIĘTEGO PIOTRA ( CATHEDRAL OF SAN PIETRO)W BOLONII

Co przyciąga turystów do Bolonii? To niewątpliwie pyszne dania znane na całym świecie, ale też architektura i klimat. Zatrzymajmy się na chwilę zmierzając Bolońskimi uliczkami z dworca do Katedry Świętego Piotra [1]( Cathedral of San Pietro)

Spacerując arkadami[2] możemy podziwiać kunszt architektury Bolońskiej. Naszej uwadze przyciągnie jeden z pomników, a jest nim pomnik Garibaldiego[3].
Turyści czy pielgrzymi wędrują ulicą

Via della Indipendenza [4] zmierzają do serca miasta na Plazza Maggiore[5] aby zobaczyć wznoszące się liczne gotyckie, romańskie i renesansowe budowle. Mojej uwadze skupił kościół, który często jest niedostrzegany na trasie prowadzącej do serca miasta, a jest nim katedra metropolitalna Świętego Piotra Apostoła. Historia tej katedry sięga aż 10 wieku.

Z zapisek historycznych dowiemy się że w 1028 roku[6] istniał budynek katedralny w stylu przedromańskim pożar, który wybuchł w1141 roku[7] zniszczył kościół, ale już w 1184 roku [8] po odbudowie papież Lucjusz III (link do Obrazu)
poświęcił budynek sakralny. Nawiedzając katedrę możemy podziwiać liczne dzieła sztuki włoskich mistrzów. Zobaczymy tam obraz ,,Zwiastowanie Pańskie’’[9] mistrza Ludovico Carracciego.

W nawach zobaczymy jeszcze inne obrazy. Najważniejszą częścią kościoła jest ołtarz i widniejąca rzeźba wykonana z cedrowego drzewa ,,Ukrzyżowanie’’[10]

autorem tego dzieła jest Alfonso Lombardiniego, warto tu zwrócić uwagę na krzyż, który jest wykonany w stylu romańskim. W modlitewnej zadumie możemy podziwiać piękne freski[11], a wykonane przez Cesare Mauro Trebbiego. Urok dodaje światło, które przez górne okna pada na freski ,czy obrazy dając niesamowitą kolorystykę barw zależnie od pory dnia. Obecna katedra wykonana jest w stylu barokowym z niewielkimi pozostałościami stylu romańskiego. Nasza mistyczna[12] podróż powoli dobiega końca w katedrze. Czas wyruszyć do największej świątyni w Bolonii bazyliki świętego Petroniusza [13]znajdującej się na głównym placu przy Plazza Maggiore.

Jacek Źróbek

https://plus.google.com/u/0/events/cnpqaoo0p95714cah0h851umii4

---

[1] Katedra metropolitarna Świętego Piotra Apostoła (Cathedral of San Pietro)Link

[2] Arkady

[3] Pomnik Garibaldiego (Wojownik)

[4] Ulica przy której znajduje się katedra.

[5] Serce miasta plac (palazzo D ‘Accursio, Salaborsa library, palazzo  Podesta ,palazzo Re Enzo)

[6] X wiek, budynek katedry 1028 rok, styl przedromański

[7] Pożar katedry, 1141 rok

[8] Papież Lucjusz III poświęca katedrę

[9] Obraz ,,Zwiastowanie Pańskie” - Ludovico Carracci

[10] Cedrowy krzyż z rzeźbą - Alfonso Lombardi (styl romański)

[11] Freski w Absydzie- Cesare Mauro Trebbi

[12] Pielgrzymka (mistycyzm Włoskich Sanktuariów 31-8 sierpień 2015 – Bolonia 2 VIII)

[13] Co warto jeszcze zwiedzić między innym : Bazylikę św. Petroniusza, Bazylikę Św. Dominika ,bazylikę Santa Maria dei Servi, ……

Mistycyzm Włoskich Sanktuariów - szlakiem świętych Antoniego i Justyny -Padwa

Mistycyzm Włoskich Sanktuariów - szlakiem świętych Antoniego i Justyny-Padwa

Mistycyzm Włoskich Sanktuariów - szlakiem świętych Antoniego i Justyny-Padwa
Na szlaku Włoskich sanktuariów jednym z najczęściej odwiedzanym miast jest Padwa.(zobacz też)
Wśród największego placu Europy (zobacz też)Prato Della Valle

możemy odszukać postać Polskiego Króla. Dla mieszkańców plac ten tętni życiem kulturalnym gdzie spoczywają.

Ale tradycyjnie grupy tylko przechodzą przez plac

w kierunku najbardziej znanej bazyliki Świętego Antoniego,(zobacz)

aby przy grobie można pomodlić się grupy pielgrzymów często w kaplicach modlą się na mszach świętych (zobacz)i zobaczyć cały układ mowy oraz zgromadzone relikwie.
Gdy już będziemy wracali

nawiedźmy inną bazylikę Świętej Justyny (zobacz historię świętej)ta monumentalna budowla jest największym kościołem w Padwie opiekę nad nią sprawują Benedyktyni.

W podróży - Madonna Della Corona

W podróży -Loreto

W podróży - Piana Romana

Jadąc z Pietrelciny rodzinnego miasta Ojcia PIO do Piana Romana 

 zobaczymy rodzinną zagrodę

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW - LORETO

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW
LORETO

W środkowowschodnich Włoszech w regionie Marche w prowincji Ankona nad Adriatykiem znajduje się malownicze miasteczko –Loreto.
Na szczycie góruje monumentalna bazylika, w której wnętrzu znajduje się bezcenny skarb relikwię – niewielki nazaretański domek, w którym dorastała Maryja, a potem także mały Jezus. Ziemskie mieszkanie Maryi (Święty Domek) składało się z dwóch pomieszczeń:
groty wykutej w skale i części dobudowanej z kamienia przylegającej do skalnej ściany.
Gdy Krzyżowcy w 1291 roku zostali całkowicie wyparci z Palestyny tracąc tym samym twierdzę Akkon ,domurowana część domu Maryi została przeniesiona przez aniołów najpierw do Trsatu (Chorwacja) ,a 10 grudnia 1294 roku trafiła do Loreto.
Na podstawie wykopalisk archeologicznych że święty domek został przywieziony statkiem przez rodzinę Aniołów (De Angelis) rządców Epiru .
We wrześniu 1294 roku Nicefor Anioł dał w posagu swojej córce Ithamar
- ,,Święte kamienie wyniesione z Domu Naszej Pani ,Dziewicy Matki Bożej’’
Zatrzymajmy się przy tej budowli –,,Świętym Domku”- składa się z trzech ścian.

Ściana wschodnia,to grota ,obecnie jest tam ołtarz. Ściany posiadają 3 metrową wysokość,bez fundamentów.
Marmurowa obudowa Świętego Domku została zrealizowana na rozkaz papieża Juliusza II według projektu Bramantego w 1507 roku.

I tak od strony północnej rzeźby przedstawiające ,,Narodzenie Maryi'' wykonane zostały przez Bandinellego i Raffaelle da Montelupo,
„Zaślubiny Maryi z Józefem”, to dzieło artystów Sansovino i Tribolo, znajdują się jeszcze rzeźby ,,Zwiastowania”, a po obu stronach okna:
-,,Nawiedzenie świętej Elżbiety ‘’ i ,,Spis Ludności’’.
Na stronie południowej znajdziemy ,,Narodzenie Pana Jezusa”, „Pokłon pasterzy ”,oraz „Pokłon Trzech Króli”.

Na stronie wschodniej rzeźby przedstawiają :„Zaśnięcie Matki Bożej ”,a wykonane przez Domenico Aimo, oraz „Przeniesienie Świętego Domku” z Trsatu do Loreto wykonane przez Tribolo i Francesco da Sangallo.

We wnętrzu znajdziemy freski malarzy szkoły umbryjskiej.
Nad ołtarzem zobaczymy figurę Matki Bożej z Dzieciątkiem- wykonanej z drzewa cedru Libańskiego rosnącego w ogrodach Watykańskich.

Aby ochronić święty domek zostaje wybudowany kościół (dziś bazylika) budowa zapoczątkowano w 1469 roku według stylu późno-gotyckiego.
Wnętrze bazyliki budowane na znak krzyża łacińskiego o rozmiarach 93 m długości i 60 m. szerokości.
W bocznych nawach znajduje się 12 kaplic. Warto zwrócić uwagę na pierwszą od lewej strony wejścia, tam zobaczymy chrzcielnicę z brązu wykonaną przez Vergellego w 1607 roku. Możemy też znaleźć kaplicę Polską w której zobaczymy freski autorstwa Gattiego, a przedstawiające religijno-patriotyczne epizody z historii Polski. Warto zwrócić uwagę na posadzkę wykonaną w kształcie fal Bałtyku . Wychodząc z bazyliki przechodząc przez krużganki w dół dojdziemy do placu, gdzie znajduje się pomnik papieża Jana Pawła II, schodzimy dalej aby dotrzeć do Polskiego Cmentarza Wojskowego.

2 korpus Polski dowodzony był przez Generała Władysława Andersa i wsławił się w kampanii Włoskiej 1944-1945 podczas zdobywania Monte Casino w maju 1944 roku otwierając Aliantom drogę do Rzymu.

Po zwycięskiej bitwie na Monte Casino 2 korpus Polski dostał zadanie prowadzenia działań wojennych na Adriatyku, gdzie głównym celem była Ankona port. Żołnierze Ułanów Karpackich walczyli w bitwie o Loreto broniąc kościół.

Ciekawostką jest to że żaden żołnierz nie zginął od bomb w Loreto. 1 lipca 1944 roku mieszkańcy dziękowali żołnierzom za zwycięską bitwę i obronę bazyliki
Jacek Źróbek

https://plus.google.com/events/cdrgl1afmd5q0k6v998d7fvcveo

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW - ŚWIĘTE OBLICZE Z MANOPELLO

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW - ŚWIĘTE OBLICZE Z MANOPELLO
Wśród masywów górskich Gran Sasso i Maleja położonej w Abruzji niedaleko Pescary znajduje się sanktuarium ojców Kapucynów w miejscowości Manopello.
Kościół, którego neoromańska fasada zbudowana jest z beżowych i różowych kamiennych bloków, ułożonych w geometryczny wzór. Z zewnątrz budowla nie ma w sobie nic majestatycznego, charakterystycznego choćby dla włoskich bazylik –na szczycie wyłania się skromny kościółek z potężnym placem.

(grupa pielgrzymów z Parafii Kolbego w Mysłowicach)
Jaką tajemnicę skrywa ten kościółek?. Dla pielgrzyma,ale i teologa czy historyka sztuki jest coś co budzi respekt małego kawałka najdroższego materiału świata – bisioru.
Święty Ojciec Pio tak określił gdzie chrześcijanie kłaniają się i patrzą w zadumie na „największy cud, jaki mają”.
W głównym miejscu ołtarza nad tabernakulum, umieszczony jest relikwiarz (monstrancja), a w nim mały kawałek najdroższego materiału świata – bisioru.

Na tkaninie o wymiarach 24x17 cm „zakodowana” jest twarz: otwarte oczy, ciepłe spojrzenie, rozwarte usta, bujne włosy, opadający na czoło kosmyk, lekko nabrzmiały prawy policzek.
Ten wizerunek mężczyzny nie został uczyniony ludzką ręką – bez użycia kropli farby, ale bez jednego pociągnięcia pędzlem powstała twarz Zmartwychwstałego.
Święte oblicze relikwiarz można zobaczyć z dwóch stron.
Materiał oglądany pod światło zdaje się czysty – oblicze jest wówczas prawie zupełnie niewidoczne.

Gdy zaczniemy obserwować wizerunek to zobaczymy jak wpływ światła, jak kolory przechodzą z jednego w drugi, np. z ciemnoczerwonego w żółty, potem zielony, aż staje się prawie przezroczysty i na koniec w zasadzie znika całkowicie.
Sięgnijmy trochę do historii tej tkaniny sięgając czasów VII wieku można odszukać w poezji, Georgiosa Pisidesa Hymnu bizantyjskiego o wyjątkowym obrazie malowanym.
Gdy sięgniemy do starożytnych tekstów chrześcijańskich to odkryjemy że święty wizerunek powstał za czasów Chrystusa po zmartwychwstaniu pisze o tym Euzebiusz z Cezarei w liście do Abgara.
Źródła historyczne potwierdzają istnienie obrazu na materiale Ewagriusza Scholastyka datowane na ok. 594 roku a mówiące o „stworzonym przez Boga obrazie, którego nie uczyniła ludzka ręka, a który został posłany przez Jezusa Abgarowi pragnącemu Go ujrzeć”. W tym samym okresie czasu znalazły się informacje o całunie z Kamulii (miasto w Kapadocji),
z którym związane są dwie legendy.

Pierwsza mówi o pogance Hypatii, która nie chciała przyjąć wiary, ponieważ nie widziała Boga. W odpowiedzi na te wątpliwości miał się jej ukazać na powierzchni źródła obraz Pana „namalowany wodą na lnianym płótnie”, który po wydobyciu z wody był zupełnie suchy. Wtedy to została chrześcijanką.
Druga legenda mówi o kobiecie imieniem Bassa lub Aquilina, która za panowania Dioklecjana, prześladowcy chrześcijan, pragnęła nawrócić się z pogaństwa. Z obawy przed swoim mężem zwróciła się o pomoc do Jezusa. Ten polecił jej, by położyła na stole białe płótno i naczynie z wodą. W nocy miał się jej ukazać Jezus, obmyć twarz i osuszyć ją płótnem.
Według relacji kobiety na materiale od razu pojawił się wizerunek bosko-ludzkiej postaci.
W 574 roku całun z Kamulii został przeniesiony w uroczystej procesji w drodze przez Azję Mniejszą do Konstantynopola. Miał tam pełnić rolę labarum – sztandaru zapewniającego zwycięstwo władcom i dobrobyt obywatelom. W końcu chusta trafiła do Rzymu: gdy sytuacja cesarstwa bizantyjskiego stała się niepewna, patriarcha Konstantynopola przekazał relikwię papieżowi Janowi VII, który umieścił ją w specjalnej kaplicy.
Od 1200 roku chustę zaczęto czcić publicznie. Papież Innocenty III w 1208 roku wprowadził zwyczaj dorocznej procesji z „Weroniką” (vera eikon z greckiego znaczy „prawdziwe oblicze”).

W czasie Sacco di Roma 1527 roku szturmu wojsk Karola V na Rzym – płótno zostało wyniesione. W 1645 roku według opowieści kapucyna, Donata da Bomby chusta po zniknięciu z Rzymu została podarowana kapucynom w Manoppello przez lekarza Giacom’Antonio Leonelli. Wręczył mu ją w kościele św. Mikołaja nieznany pielgrzym, który zniknął bez śladu.
Tajemniczy podarunek lekarz skrywał skrzętnie w swoim pokoju. W 1618 roku Marzia Leonelli, dziedziczka rodu, sprzedała materiał doktorowi Donatowi’Antoniu De Fabritiisiemu, a za otrzymane pieniądze wykupiła męża z więzienia.
Po dokonaniu transakcji doktor, widząc w jak opłakanym stanie znajduje się chusta, uznał ją za bezwartościową i postanowił zażądać zwrotu pieniędzy.
Ze swoich zamiarów zwierzył się kapucynowi Clemente da Castelvecchio , a ten, prosząc o pokazanie tajemniczego płótna, zobaczył od razu jego prawdziwą wartość.
Od 1620 roku (od 1638 roku –z aktem notarialnym) chusta jest już na stałe u Kapucynów w Manoppello.

Zatrzymajmy się na chwilę na tajemniczym materiale zwanym Volto Santa, czyli chustą świętej Weroniki Bisior to wiązka nici powstała z szybko krzepnącej wydzieliny wytwarzanej przez gruczoł bisiorowy niektórych małżów, a znajduje się u nasady nogi i służy mu do przytwierdzania się do podłoża.
W starożytności i w średniowieczu z bisioru pozyskiwanego głównie z małża Pinna nobilis wyrabiano bardzo cienkie i lśniące tkaniny jako jedwab morski.
Ten rodzaj materiału był bardzo ceniony ze względu na swoją rzadkość i złocisty połysk, niebywale drogi oraz trudny do zdobycia.
Na świecie żyje jedna kobieta – Chiara Vigo , mieszkanka Sardynii, która wytwarza tkaniny bisiorowe.
W 2004 roku oglądała chustę z Manoppello i potwierdziła hipotezę, że jest utkana z bisioru.

1 września 2006 roku do Manopello pielgrzymuje ojciec Święty Benedykt XVI (link do modlitwy) w słowach zawarł istotę chrześcijaństwa mówiąc:
,, Szukam Oblicza Twego, Panie. Poszukiwanie Oblicza Chrystusa powinno być podstawowym pragnieniem wszystkich chrześcijan. W istocie to właśnie my jesteśmy pokoleniem, które teraz szuka Jego Oblicza, Oblicza Boga Jakuba’’

Na drzwiach bazyliki możemy zobaczyć rzeźby wykonane z brązu,a przedstawiające przybycie Ojca Świętego Benedykta XVI .

Jacek Źróbek
https://plus.google.com/events/c6v3ksp26euuch1mpj16lvbnbpc

Mistycyzm Włoskich Sanktuariów - Monte Sant’Angelo

Mistycyzm Włoskich Sanktuariów
Monte Sant’Angelo

W południowo – wschodniej części półwyspu apenińskiego w regionie Apulia, w prowincji Foggia, znajduje się malownicze położone na wzgórzach Gargano,

miasteczko Monte Sant’Angelo – co znaczy Góra świętego Anioła .
Tam znajduje się sanktuarium ku czci świętego Michała Archanioła. Jadąc od strony San Giovianio Rotondo,a stanowiącą „ostrogę” włoskiego buta, widnieje na wysokości 856 m n.p.m. Góra świętego Anioła.
Pielgrzymi często nawiedzają bazylikę jak mówi się "Dom Boży i Bramę Niebios".

Zatrzymajmy się na chwilę, aby poznać świątynię nie poświęconą ręką ludzką, a Księcia Wojsk Anielskich- świętego Michała Archanioła.

Początki sanktuarium sięgają końca V i pierwszych dziesięcioleci VI wieku.
Pierwsze źródła podają że były to listy papieża św. Gelazego I pisane na przełomie 493 i 494 roku do biskupów oraz Liber de apparitione Sancti Michaelis in Monte Gargano (Apparitio) .

Po raz pierwszy książę Wojsk Anielskich - Święty Michał Archanioł objawił się biskupowi Sipontu św. Wawrzyńcowi w 490 roku.
Objawienie to miało związek z pewnym wydarzeniem:
„Żył w tym mieście bardzo bogaty człowiek o imieniu Gargano,(….) Pewnego dnia, kiedy jego stada pasły się tu i tam, na stokach kamienistej góry, jeden z byków, który zwykł był gardzić towarzystwem innych zwierząt, także i tym razem oddalił się od nich i nie wrócił na noc do ogrodzenia. Gargano, zgromadziwszy swoich poddanych, wyruszył na poszukiwania ulubionego byka, i po długich wspinaczkach w najodleglejsze zakamarki góry, znalazł go w końcu na szczycie, u wejścia do groty. Powodowany wielkim gniewem, ponieważ byk pasł się sam, chwycił za łuk i postanowił go zabić przy pomocy zatrutej strzały. Ta jednak, jakby pod wpływem podmuchu wiatru zawróciła ze swojego toru i uderzyła w łucznika.”

Zranionego Gargano zaniesiono do miasta. Niepokój powodowany dziwnym zdarzeniem był silniejszy od bólu fizycznego, Garagano postanowił spotkać się z biskupem Wawrzyńcem.
Po wysłuchaniu niezwykłej opowieści, biskup niezwłocznie zarządził trzy dni publicznych modlitw i pokuty, w intencji otrzymania światła z nieba potrzebnego do zrozumienia tego co się stało. Kiedy chylił się ku wieczorowi ostatni pokutny dzień, a było to 8 maja, św. Michał ukazał się biskupowi i powiedział:

„Dobrze zrobiłeś, zwracając się do Boga z prośbą o wyjaśnienie tego co przed ludźmi jest zakryte. Zdarzył się cud: strzała ugodziła człowieka, który ją wypuścił, aby jasnym było, że wszystko to dzieje się z mojej woli. Ja jestem Archanioł Michał, stojący zawsze przed obliczem Boga. Grota jest mnie poświęcona. Ja jestem jej strażnikiem. A ponieważ zadecydowałem, że będę bronił tego miejsca i jego mieszkańców, chciałem zaświadczyć w ten właśnie sposób, że jestem patronem tego miejsca i stróżem wszystkiego co się wydarza. Tam, gdzie się otwiera skała, będą przebaczone grzechy ludzkie. Modlitwy, które będziecie tu zanosić do Boga, zostaną wysłuchane. Idź w góry i przeznacz tę grotę dla kultu chrześcijańskiego.’’
Przerażony biskup wahał się dość długo przed podjęciem ostatecznej decyzji i wypełnieniem polecenia Archanioła.

Drugie objawienie św. Michała Archanioła, zwane „epizodem Zwycięstwa”, miało miejsce w 492 rok. Sipont został oblężony przez Gotów pod wodzą Odoakra. W obliczu pewnej porażki, św. Wawrzyniec znowu zarządził trzy dni pokuty i publicznych modlitw, ukazał mu się w nocy św. Michał Archanioł, obiecując zwycięstwo, jeśli mieszkańcy Sipontu przystąpią do ataku następnego dnia i o wskazanej przez niego godzinie.

„ […] W noc poprzedzającą dzień bitwy, objawił się biskupowi święty Michał zapewniając, że modlitwy zostały wysłuchane. Zapewni też o swojej obecności w czasie bitwy, która ma nastąpić następnego dnia o godzinie czwartej.” (Apparitio- księga objawień )
Zwycięstwo dokonało się 8 maja 492 roku

Trzecie objawienie Michała Archanioła miało miejsce 493 roku w przekazie do biskupa Wawrzyńca tak powiedział dotyczącej kultu groty:

„Zaniechaj myśli o poświęceniu groty, ja wybrałem ją na swoją siedzibę i już poświęciłem razem z moimi aniołami. Znajdziesz w niej znaki na skale i mój wizerunek, ołtarz, paliusz i krzyż. Wy tylko wejdziecie do groty i odmówicie przy mnie modlitwy. Jutro odprawicie dla ludu Najświętszą Ofiarę i zobaczycie, jak sam poświęcam tę świątynię.”

Biskup Wawrzyniec, wraz z innymi siedmioma biskupami Apulii, klerem sipontyjskim oraz ludnością, wyruszyli w procesji do świętego miejsca.
W czasie procesji nastąpił cud:

-cztery potężne orły pojawiły się nagle z znikąd i zaczęły krążyć nad biskupami. Dwa z nich ochraniały rozłożonymi skrzydłami podeszłych już w wieku biskupów przed palącymi promieniami słońca, a dwa wachlowały ich swoimi ogromnymi skrzydłami. Po przybyciu na miejsce wszyscy usłyszeli dobywające się z groty, cudowne śpiewy anielskie. Kiedy zaś weszli do środka groty znaleźli w niej surowy ołtarz przykryty szkarłatnym płótnem, a nad nim przepiękny, kryształowy Krzyż. Oprócz tego, na pobliskim głazie, zauważyli także odciśniętą stopę, ponadludzkich rozmiarów, świętego Michała Archanioła.
Biskup Wawrzyniec z radością ofiarował w grocie po raz pierwszy Boski Sakrament.
A wszystko wydarzyło się 29 września 493 roku.
Od tego dnia grota św. Archanioła na Monte Gargano cieszy się tytułem Niebiańskiej Bazyliki.

Kolejne ostatnie objawienie Świętego Michała Archanioła było to 25 września 1656 roku, gdy ukazał się Archanioł arcybiskupowi Pucciarellemu podczas epidemii dżumy i powiedział:

„ Jestem Archanioł Michał. Każdy, kto dotknie kamieni z mojej groty, wyzdrowieje. Pobłogosław kamienie: wykuj na nich znak krzyża i moje imię.”

Bazylika w Monte Sant’Angelo od wieków była nawiedzana przez pielgrzymki zwykłych ludzi, ale też papieży, świętych i władców.
Wśród papieży pielgrzymujących do Monte Sant’Angelo przybywali św. Gelazy I, św. Agapita I, św. Leona IX, św. Celestyna V, Aleksandra III, Grzegorza X, bł. Urbana II, Kaliksta II, który ogłosił Michała Archanioła „Księciem i opiekunem całego świata”.
Papież Bonifacy IX przyznał odwiedzającym to miejsce odpust zupełny.
W grocie modlił się papież Leon XIII, autor modlitwy-egzorcyzmu do św. Michała Archanioła.(Tutaj modlitwa)
24 maja 1987 roku przybył tu z pielgrzymką papież-Polak Jan Paweł II.

Sanktuarium nawiedziło także wielu świętych – m.in. założyciel surowego zakonu kartuzów św. Bruno z Kolonii, św. Anzelm z Canterbury,
św. Bernard z Clairvaux, św. Franciszek z Asyżu, oraz św. ojciec Pio .

Gościł tu także król Polski Zygmunt Stary.

Mieszkańcy miasteczka Monte Sant’Angelo pamiętają o objawieniach Michała Archanioła i w wielu budynkach i uliczkach można zobaczyć pomniki i znak poświęcony Księciu Wojsk Anielskich
Jacek Źróbek
https://plus.google.com/events/ckqkfg3nktmalm1eaq4gfhcf4i4

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW -GUBBIO

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW
GUBBIO


Gubbio - położone jest w regionie Umbrii w prowincji Perugia utytułowane na zboczach Monte Ingino , powstałe w miejscu starorzymskiego miasta Iguvium.
Na szlaku świętych związanych z tym miastem odkryjemy Świętego Ubalda patrona miasta – gdzie na szczycie góry możemy zobaczyć bazylikę Świętego Ubalda. Nawiedzając bazylikę zobaczymy ołtarze marmurowe i rzeźby przedstawiające życie samego świętego Ubaldo.(modlitwa do świętego) Jego ciało jest przechowywany w Bazylice, tuż nad ołtarzem, wewnątrz kryształowej urnie, który wyświetla miracolous stan nierozłożony z jego ciała.
Ciekawa tradycja związana jest z świętym Ubaldem w jego święto 15 maja mieszkańcy biegną do bazyliki niosąc trzy wielkie drewniane świece z których każda waży po ok. 300 kg. Jedna poświęcona św. Ubaldowi, druga św. Jerzemu a trzecia św. Antoniemu. Te świece używane są w dorocznym Corsa dei Ceri.

Inną postacią która ma związek z świętym Franciszkiem z Asyżu(zobacz historię Asyżu)
Jedna z legend mówi że Święty Franciszek wędrując do klasztoru w Vallingegno, święty przybył do Gubbio.
Na miejscu usłyszał, że poza miastem żyje okrutny wilk pożerający zwierzęta i ludzi. Franciszek postanowił rozwiązać problem przez rozmowę z "bratem wilkiem". Przybył pod legowisko wilka i uczyniwszy znak krzyża wytłumaczył wilkowi, że jego postępowanie jest złe i nie powinien krzywdzić innych. W zamian za zaprzestanie napadania na ludzi obiecał zwierzęciu dożywotnie dokarmianie przez mieszkańców. Wilk zgodził się na taki układ i przez następne dwa lata, do swej śmierci mieszkał w Gubbio, gdzie darzono go wielką sympatią.
Tam też możemy nawiedzić kościół San Francesco z 1256 roku ,gdzie w obrazach i freskach odkryjemy sceny z życia świętych.
Niedaleko kościoła mieści się pomnik poświęcony scenie rozmowy Franciszka z wilkiem.

Wędrując po średniowiecznym mieście warto zatrzymać się przy Piazza Grande,gdzie rozpościera się krajobraz na region Umbrii.
W centralnym punkcie miasta odkryjemy pałac Dożów (Palazzo dei Consoli) zbudowany w 1470 roku,a znajduje się tam dziś muzeum.
W muzeum możemy zapoznać się z starożytnymi tablicami z Gubbio –to tablice z brązu obejmują najstarsze tekst w języku starożytnej Umbrii,w tym w Attidian i największym zbiorem artefaktów Umbrii rzymskich.
W krótkiej historii sięgnijmy do życia mieszkańców zatrzymajmy się restauracji, gdzie poznamy smaki Umbryjskiej kuchni. Możemy skosztować makaron z truflami,czy egzotycznymi ziołami, a mistrzowie kuchni dodadzą lokalne przysmaki ku ucieszę turystów, oraz bezpłatne wino serwowane wraz z pokarmem.
Gdy już zaspokoimy nasze ciało przysmakami kuchni Umbryjskiej.
Zatrzymajmy się w teatrze Rzymskim w Gubbio, gdzie latem wraz z mieszkańcami posłuchamy jakiegoś koncertu, czy sztuki teatralnej.
Jacek Źróbek
zobacz też https://plus.google.com/u/0/events/c8pqrmmvasuunht57qc8h3em9j4

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW- SPIAZZI –MADONNA DELLA CORONA

MISTYCYZM WŁOSKICH SANKTUARIÓW- SPIAZZI –MADONNA DELLA CORONA



Spiazzi -znajduje się w północnych Włoszech i jest najbardziej malowniczym miejscem.

Na stromej ścianie skalnej wklejone do zbocza góry na wysokości 774 metrach nad poziomem morza widnieje prześliczne sanktuarium Madonny Della Corona nazwa pochodzi od alpejskich szczytów,które ją otaczają.

Historia kaplicy sięga, aż średniowiecza ,gdzie pustelnik z opactwa Zeno w Weronie przebywał w obszarze Baldo -w dokumentach odkryjemy że pustelnik żył około 1000 roku. Klasztor i kaplicą poświęconej St Mary Montebaldo istniało już drugiej połowie XIII wieku. Narodziny święta sanktuarium Matki Bożej Corony datuje się na 1522 roku ,kiedy rzeźba została przeniesiona z wyspy Rodos, gdy wyspę zaatakowały wojska muzułmanów Sulimana II.

Nowy kościół zostaje wybudowany powyżej poprzedniego 1685 roku. Projekty architektoniczne przygotował Giuseppe Magagnotti z Werony i inżynier Emilio Paor Trydencki.
17 września 1899 dokonano koronacji posągu Matki Bożej Bolesnej.

W 1982 roku kościół otrzymuje tytuł ,,Bazyliki mniejszej’’.
W kwietniu 1988 roku sanktuarium nawiedził papież Jan Paweł II przed figurą piety w słowach modlitwy mówił:

- Aby chrześcijanie tak byli zjednoczeni z Chrystusem, jak to sanktuarium zespolone jest ze skałą ,na której zostało wzniesione.

ksiądz Krzysztof Gembara podczas mszy świętej odprawianej w kaplicy

Pielgrzymi z parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i Świętego Maksymiliana Kolbe -Mysłowice ,oraz z Jastrzębia Zdroju, Katowic.

dzień 2 pielgrzymki ,,Mistycyzm Włoskich Sanktuariów " Spiazzi Madonna Della Corona 1 sierpień 2015 roku grupa pielgrzymów z przewodnikiem Andrzejem Mizerą
Jacek Źróbek

https://plus.google.com/u/0/events/c9ek1pd96ro49u305vfirnkafus