II konkursowe kolędowanie dzieci u Kolbego

II KONKURSOWE  KOLĘDOWANIE DZIECI U KOLBEGO 

W MYSŁOWICACH -JANOWIE 

Atomowa bomba zegarowa w środku Europy

Atomowa bomba zegarowa w środku Europy

Eksperci od elektrowni atomowych są przerażeni: Belgia właśnie wznowiła pracę dwóch przestarzałych i awaryjnych elektrowni atomowych, które mogą wywołać w samym sercu Europy kataklizm na miarę Czarnobyla! Przed kilkoma tygodniami w jednym ze starzejących się reaktorów doszło do wybuchu, po którym nastąpił pożar. Nawet główny inżynier odpowiedzialny za bezpieczeństwo belgijskich elektrowni atomowych nakazał przeprowadzenie kontroli reaktorów po wykryciu aż 16 000 pęknięć! Sąsiadujące z Belgią kraje biją na alarm. W poniedziałek niemiecka minister środowiska Barbara Hendricks spotka się w tej sprawie z władzami Belgii. Jeśli zmobilizujemy się i poprzemy ją w ciągu najbliższych 72 godzin, pomożemy jej przekonać belgijski rząd, by wstrzymał plany reaktywacji elektrowni do czasu, aż zostanie wykonana drobiazgowa ocena ryzyka. Uruchomienie tych elektrowni to szaleństwo. Nie możemy do tego dopuścić!

Radioaktywny koszmar zagraża wszystkim mieszkańcom Europy. Jak najszybciej zbierzmy 500 000 podpisów i wesprzyjmy minister Hendricks oraz sąsiadów Belgii. Postawmy sprawę jasno: obywatele i obywatelki UE nie pozwolą narażać całej Europy na ryzyko nowego Czarnobyla.Podpisz, udostępnij na Facebooku, Twitterze, e-mailem i gdzie tylko możesz, póki nie jest za późno:  

https://secure.avaaz.org/pl/belgian_nuclear_shutdown_loc/?bWBSKjb&v=72177&cl=9373675992

Wchodzimy w nową erę atomowej ruletki. 25 najstarszych reaktorów jądrowych w Europie ma już 40 lat lub wkrótce osiągnie ten wiek. Im elektrownia atomowa jest starsza, tym częściej dochodzi w niej do awarii i wypadków. W latach 2000–2006 liczba nieprzewidzianych awarii reaktorów jądrowych wzrosła aż o 50%. 

Belgia staje się symbolem zagrożenia, jakie przestarzałe elektrownie atomowe stanowią dla całego świata. W 2014 roku właśnie tam reaktory jądrowe spowodowały najwięcej problemów: od wycieków i pęknięć po grudniowy wybuch. Co gorsza, zdaniem specjalistów niektóre pęknięcia znaleziono „w najbardziej newralgicznych punktach” instalacji, a „wzrost ciśnienia w reaktorze może spowodować katastrofę na miarę nowego Czarnobyla lub Fukushimy”. Belgijski rząd twierdzi, że uruchomienie tych awaryjnych elektrowni jest niezbędne do zasilania kraju w energię elektryczną. Jednak usterki są w nich tak częste, że w ciągu ostatnich dwóch lat elektrownie te działały łącznie tylko przez rok. Dziś rząd Belgii ma większość w parlamencie i chce ją wykorzystać, by przedłużyć eksploatację dwóch innych podejrzanych elektrowni atomowych o kolejne 10 lat! Na szczęście mamy dużą szansę powstrzymać te plany. Prawo wymaga wykonania tzw. wspólnej oceny skutków przedsięwzięcia, w której mają prawo uczestniczyć Niemcy, Luksemburg i inne sąsiednie kraje. Belgia nie wywiązała się z tego obowiązku. Jeśli w poniedziałek Barbara Hendricks stanowczo zażąda przeprowadzenia takiej oceny, nie dopuścimy do głosowania w belgijskim parlamencie i zmusimy rząd do zmiany decyzji. Wykorzystajmy tę szansę! Kliknij i wezwij belgijski rząd, aby rozbroił tę atomową bombę zegarową, która zagraża całej Europie: 

https://secure.avaaz.org/pl/belgian_nuclear_shutdown_loc/?bWBSKjb&v=72177&cl=9373675992

W ubiegłym roku społeczność Avaaz zorganizowała olbrzymią, ogólnoświatową kampanię, by zgromadzeni na paryskim szczycie klimatycznym politycy podjęli wreszcie skuteczne działania ratujące całą planetę przed skutkami eksploatacji paliw kopalnych. Dziś musimy uchronić nasz kontynent przed potężnym ryzykiem, jakie stanowią przestarzałe, awaryjne elektrownie atomowe. Ich użytkowanie to igranie ze śmiercią.  

Luca, Luis, Alaphia, Ana, Marigona, Emma, Alice i Spyro wraz z całym zespołem Avaaz

Przeczytaj też

WNP: Wybuch i pożar w belgijskiej elektrowni atomowej

http://energetyka.wnp.pl/wybuch-i-pozar-w-belgijskiej-elektrowni-atomowej,260472_1_0_0.html

Rzeczpospolita: Niemcy: protest przeciwko belgijskiej atomówce

http://www.rp.pl/apps/pbcs.dll/article?avis=RP&date=20151215&category=EKO&lopenr=312159928

Global Times: Starzejące się elektrownie atomowe w Belgii niepokoją sąsiadów (tekst w j. angielskim)

http://www.globaltimes.cn/content/964037.shtml

Ecologist: 16 000 niewyjaśnionych pęknięć w belgijskich reaktorach (tekst w j. angielskim)

http://www.theecologist.org/News/news_round_up/2758982/belgian_nuclear_reactors_riddled_with_16000_unexplained_cracks.html

Japan Times: Wznowienie pracy przestarzałej belgijskiej elektrowni atomowej grozi Fukishimą w Europie. Niemcy protestują (tekst w j. angielskim)

http://www.japantimes.co.jp/news/2015/12/16/world/german-region-protests-fears-fukushima-style-disaster-belgium-restarts-aging-reactor/

EU Observer: Sąsiedzi z niepokojem przyglądają się belgijskim elektrowniom atomowym (tekst w j. angielskim)

https://euobserver.com/energy/131907

NL Times: Holendrzy zaalarmowani problemami z bezpieczeństwem w przygranicznej belgijskiej elektrowni (tekst w j. angielskim)

http://www.nltimes.nl/2016/01/20/nuclear-power-safety-issues-at-belgian-border-draws-big-dutch-interest/

IAEA: Awarie i nieplanowane przestoje powodują przerwy w dostawach energii (tekst w j. angielskim)

https://www.iaea.org/PRIS/WorldStatistics/ThreeYrsUnplannedCapabilityLossFactor.aspx 

Deklaracja programowa X Zjazdu Gnieźnieńskiego EUROPA NOWYCH POCZĄTKÓW Wyzwalająca moc chrześcijaństwa

Deklaracja programowa

X Zjazdu Gnieźnieńskiego

EUROPA NOWYCH POCZĄTKÓW
Wyzwalająca moc chrześcijaństwa

11-13 marca 2016 r.

W marcu 2016 r. odbędzie się X Zjazd Gnieźnieński pod hasłem „Europa nowych początków. Wyzwalająca moc chrześcijaństwa”.

Taki wybór tematu jest nawiązaniem do 1050. rocznicy chrztu Mieszka, który był wydarzeniem przełomowym nie tylko dla księcia i jego dworu, lecz także początkiem historii Polski i jej roli w rodzinie narodów europejskich. Chcemy przypomnieć sobie sytuację Europy i Kościoła sprzed 1050 lat. W jaki sposób spotkanie z Chrystusem przemieniało ówczesnych ludzi? Jak następnie oni przemieniali świat, w którym żyli?

POTRZEBUJEMY NOWYCH POCZĄTKÓW

Wybór tego tematu nawiązuje również do wyraźnej potrzeby głębokiej odnowy, jaką da się odczuć we współczesnym życiu Kościoła, Polski i Europy. Wierzymy, że jej początkiem może być rachunek sumienia polskiego chrześcijaństwa i powrót do źródeł chrztu.

Wszelką odnowę chcemy zaczynać od samego siebie. Widzimy, jak wielu ludzi współczesnych jest zagubionych w swoich poszukiwaniach, w swoich tęsknotach i nadziejach. Chcemy na nowo odkryć wiarę jako szkołę wolności. Każdy z nas potrzebuje nowego początku.

Papież Franciszek wzywa cały Kościół do nawrócenia duszpasterskiego – przejścia od modelu duszpasterstwa skupionego na konserwowaniu tego, co jest, do modelu Kościoła misyjnego, wychodzącego na egzystencjalne peryferie współczesnego świata. Kościół potrzebuje nowego początku.

Polska po ponad 26 latach wolności wydaje się coraz bardziej zmęczona. Wyraźnie wyczerpany został potencjał modernizacyjny. Niezbędny wydaje się nowy zapał do publicznego zaangażowania obywatelskiego. Polska potrzebuje nowego początku.

Zmęczona i bezradna jest także współczesna Europa. Brakuje wizji umożliwiającej rozwiązywanie poważnych problemów pojawiających się zarówno wewnątrz krajów Unii Europejskiej, jak i na zewnątrz. Pojawia się strach przed przybyszami. Europa potrzebuje nowego początku.

W roku 2016 mija 25. rocznica ostatecznego rozpadu Związku Radzieckiego i początków tworzenia nowego ładu w Europie Środkowo-Wschodniej. Kijowski Majdan w 2014 roku potwierdził, że proces zdobywania wolności wciąż trwa. Pragniemy podczas Zjazdu podsumować te przemiany. Bratnie narody naszej części kontynentu są od ćwierć wieku wyzwolone, ale czy są już wolne?

POTRZEBUJEMY WYZWALAJĄCEJ MOCY CHRZEŚCIJAŃSTWA

Podejmując temat nowych początków, zapraszamy do Gniezna takich prelegentów, panelistów i ekspertów warsztatowych, którzy są jednocześnie świadkami. Zapraszamy ludzi, którzy swoją działalnością społeczną udowodnili już, że potrafią być dla innych źródłem twórczej inspiracji, umieją motywować innych do wychodzenia z obojętności, a najwięcej wymagają od samych siebie. Chcemy ich nie tylko słuchać, chcemy się od nich uczyć, jak przeżywać wiarę w wolności, jak być chrześcijaninem w pluralistycznym społeczeństwie. Chcemy w Gnieźnie doświadczyć wyzwalającej mocy Ewangelii i być jej świadkami.

Do udziału w X Zjeździe Gnieźnieńskim zapraszamy wiernych różnych Kościołów chrześcijańskich, uczestników ruchów i wspólnot religijnych, a także członków stowarzyszeń, fundacji czy innych organizacji pozarządowych, które za cel stawiają sobie pracę na rzecz dobra wspólnego. Zjazd będzie dla nich okazją do spotkania, poznania się i nawiązania więzi. Chcemy dostarczyć zwłaszcza liderom chrześcijańskim energii, inspiracji, wiedzy i umiejętności do dalszych działań dzięki aktywnemu obcowaniu z mądrością i pięknem.

Pragniemy, aby obrady Zjazdu dotykały realnych ludzkich problemów: od egzystencjalnych przez międzyludzkie, społeczne, kościelne i kulturalne aż po międzynarodowe. „Europa nowych początków” będzie angażować swoich uczestników w różnych wymiarach: duchowym – poprzez świadectwa i ekumeniczne modlitwy wplecione w program Zjazdu; intelektualnym – poprzez wykłady i dyskusje panelowe; kulturalnym – poprzez wydarzenia artystyczne. Zostawiamy miejsce w programie na spotkania międzyludzkie i możliwość wymiany doświadczeń. Dzięki specjalnym Warsztatom Chrześcijańskiej Wolności Zjazd będzie także swoistą sesją formacyjną – praktyczną lekcją, jak zachęcać siebie i innych do nowych początków.

Zjazd Gnieźnieński będzie służył także jako miejsce nawiązywania międzynarodowych kontaktów pomiędzy środowiskami zaangażowanymi na rzecz budowy chrześcijańskich fundamentów społeczeństwa obywatelskiego. Pragniemy, aby w sposób szczególny obecni byli na tym Zjeździe obywatele Ukrainy, która z takim trudem buduje swoje nowe początki. Zapraszamy również Rosjan dążących do pojednania ze swymi sąsiadami, a także Białorusinów, Litwinów i przedstawicieli wszystkich narodów tworzących na nowo kształt swojej wolności. Zgodnie z tradycją poprzednich Zjazdów Gnieźnieńskich, chcemy wspólnie budować Europę ducha, dialogu, dla człowieka i rodziny, prawdziwie obywatelską.

JUBILEUSZ CHRZTU POLSKI - KALENDARIUM WYDARZEŃ RELIGIJNYCH „Gdzie chrzest, tam nadzieja”

JUBILEUSZ CHRZTU POLSKI     

KALENDARIUM WYDARZEŃ RELIGIJNYCH

„Gdzie chrzest, tam nadzieja”

Początek obchodów Roku Jubileuszowego

*         List Konferencji Episkopatu Polski  zapowiadający Jubileusz Chrztu, oczytany we wszystkich kościołach w dniu 22.11.2015 r. w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświat

*         W czasie rekolekcji  w Częstochowie – uroczyste wręczenie biskupom diecezjalnym świec jubileuszowych, wniesienie do katedr 25-27.11.2015 r.

*         W diecezjach – uroczyste I Nieszpory pierwszej Niedzieli Adwentu – we wszystkich polskich katedrach przekazanie  świec jubileuszowych do parafii 28.11.2016 r.  Po raz pierwszy  świece Roku Jubileuszu zapłoną w kościołach   29.11.2015 r.

Jubileuszowa droga chrzcielna – program formacyjny na pierwsze niedziele miesiąca, pogłębiający duchowość chrzcielną. Przygotowany przez Komisję Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski dla każdej parafii.  Od  6 grudnia 2015 do listopada 2016 roku, odprawiana w każdą pierwszą niedzielę miesiąca.

X Jubileuszowy Zjazd Gnieźnieński  „Europa nowych początków. Wyzwalająca moc  chrześcijaństwa” – Gniezno, 11-13.03.2015 r.

Obchody Centralne 14-15-16.04. 2016

*         Obchody odbędą się w Gnieźnie (14.04) oraz w Poznaniu (15-16.04)

*         W czasie obchodów odbędzie się  Konferencja Plenarna KEP oraz posiedzenie Zgromadzenia Narodowego z udziałem Prezydenta RP

*         Szczególnym wydarzeniem będzie 16.04.2016 świętowanie jubileuszowe na Inea Stadion  w Poznaniu.

Jubileuszowe Akty zawierzenia NMP Królowej Polski

*         Centralny Akt Oddania Polski Matce Bożej  – 3.05.2016  Częstochowa

*         Diecezjalny – w czasie Centralnych  uroczystości jubileuszowych  16.04.2016r. Poznań

*         Parafialny – 26.08.2016

Pielgrzymki:

*         Pielgrzymka Papieża Franciszka do Polski – Kraków, 28-31.07. 2016 r.

*         Światowe Dni Młodzieży - Kraków  26 – 31.07.2016

*         Pielgrzymka Narodowa do Rzymu - druga połowa października 2016 r.

Uroczyste zakończenie Roku Obchodów Rocznicy 1050-lecia Chrztu Polski

*         19.11.2016 – Kraków – Łagiewniki

*         Uroczystość będzie wspólnym: zakończeniem obchodów Jubileuszu Chrztu Polski, dziękczynieniem za Światowe Dni Młodzieży, zakończeniem Roku Miłosierdzia

Obchody parafialne

*             Jubileuszowa Droga Chrzcielna (grudzień 2015-listopad 2016)

Propozycje ubogacenia liturgii pierwszych niedziel miesiąca wątkami chrzcielnymi

*             Wielki Post

Czas szczególnych przygotowań (m.in. rekolekcje parafialne)

*             Wigilia Paschalna  (Wielka Sobota)

Uroczyste odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych

JUBILEUSZ 1050-lecia CHRZTU POLSKI

UROCZYSTOŚCI CENTRALNE

CZWARTEK – 14.04.2016 – GNIEZNO

1.       g. 11.00-13.00 Konferencja Episkopatu Polski           Seminarium Duchowne w Gnieźnie                                                                                         

2.       g. 15.00 Celebracja  Jubileuszowa                                Ostrów Lednicki 

      podziękowania za Chrzest Polski, zabrzmi dzwon „Mieszko i Dobrawa”                                      

3.       g. 17.00 Eucharystia                                                          Katedra Gnieźnieńska             

4.       g. 20.00 Prezentacja filmu o Chrzcie Mieszka I   

                                                                                  Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie

PIĄTEK – 15.04.2016 – POZNAŃ

1.       g. 9.00-11.00 Konferencja Episkopatu Polski             Seminarium Duchowne w Poznaniu

2.       g. 12.00 Uroczyste obrady Zgromadzenia Narodowego

*         Orędzie Prezydenta RP                                            Międzynarodowe Targi Poznańskie- Sala Ziemi

*         Jubileuszowe „Oratorium 966.pl” (Filharmonia Poznańska)

3.       g. 15.45 Procesja Maryjna z Fary do Katedry Poznańskiej                                                                                                      

4.       g. 17.00 Eucharystia                                                              Katedra Poznańska             

SOBOTA – 16.04.2016 – INEA STADION POZNAŃ

1.       g. 9.00-11.00 Konferencja Episkopatu Polski                         Seminarium Duchowne w Poznaniu

INEA STADION W POZNANIU:  

2.       g. 10.50 Świętowanie jubileuszowe    "Gdzie chrzest, tam nadzieja"           

3.       g. 14.00 Eucharystia z chrztem dorosłych i posłaniem     

Realizacja: Teatr Muzyczny w Poznaniu                               

4.       g. 19.00 Historyczny quiz multimedialny „Człowiek 1050-lecia”

5.       g. 19.45. Koncert jubileuszowy, musical  „Jesus Christ Superstar”                          

   

UROCZYSTA NADZWYCZAJNA SESJA SEJMIKU WOJEWÓDZTWA WIELKOPOLSKIEGO :

TERMIN: 11 kwietnia 2016 r.  Opera Poznańska

UCZESTNICY:

- Radni Województwa Wielkopolskiego

- Przewodniczący Sejmików z wszystkich województw RP

- Przewodniczący rad powiatów, gmin i miast na prawach powiatu z Wielkopolski

Gdyby Polska nie przyjęła chrztu…

Gdyby Polska nie przyjęła chrztu…

Prof. Krzysztof Ożóg

Utrzymując kontakty z monarchią czeską, Mieszko I mógł zaobserwować ogromną rolę Kościoła i chrześcijaństwa. Stały się one religijnym spoiwem społeczeństwa, łamiąc separatyzmy plemienne.

Przed powstaniem państwa Piastów ziemie polskie zamieszkiwały liczne plemiona, z których najważniejsze, obok Polan, to Wiślanie, Ślężanie, Pomorzanie, Mazowszanie i Lędzianie. Wiara plemion polskich w IX i pierwszej połowie X w. była prosta, uznająca bóstwa, których nazwy nie znamy. Prawdopodobnie każde z plemion czciło główne bóstwo, które pojawia się już w pierwszej połowie VI w. w najstarszych przekazach o Słowianach u Prokopiusza z Cezarei. Wtedy był nim bóg – twórca błyskawicy, pan wszystkich rzeczy. Słowianie na ziemiach polskich przed chrystianizacją czcili też nimfy wodne, demony leśne, polne i górskie, duchy strzegące domostw i pól. Jednak plemiona polskie nie miały zorganizowanego kultu w instytucjonalizowanych formach świątynnych.

 

Przełomowa decyzja 

Chrześcijaństwo zapewne najpierw dotarło do plemienia Wiślan, których książę − o nieznanym imieniu − przyjął chrzest pod wpływem władcy Wielkich Moraw Świętopełka i arcybiskupa Metodego, co nastąpiło prawdopodobnie między 874 a 885 r. Nieznane są owoce tej pierwszej chrystianizacji Wiślan, gdyż wkrótce po śmierci Metodego z państwa wielkomorawskiego zostali wypędzeni jego uczniowie. Następnie, w pierwszej dekadzie X w., Węgrzy rozbili monarchię Mojmirowiców i Wielkie Morawy przestały istnieć. Ziemie wiślańskie wraz ze Śląskiem zostały po kilkudziesięciu latach przejęte przez Bolesława I Srogiego, księcia czeskiego, i od lat 50. X w. ponownie znalazły się pod wpływem chrześcijaństwa czeskiego i biskupstwa ratyzbońskiego. Świadczą o tym odkryte przez archeologów pozostałości po kilku budowlach sakralnych na Wawelu z końca X i początku XI w., z których część została niewątpliwie wzniesiona jeszcze za panowania Przemyślidów. Początki piastowskiej monarchii sięgają pierwszej połowy X w., choć źródła pisane przynoszą najstarsze wiadomości o Mieszku I i jego władztwie począwszy od 963 r.

Groźnym przeciwnikiem monarchii gnieźnieńskiej po objęciu rządów przez Mieszka I około 960 r. stali się Wieleci, zajmujący terytoria na północny zachód od Wielkopolski za Odrą. Sprzymierzyli się oni z możnym saskim Wichmanem, zbuntowanym przeciw cesarzowi Ottonowi I, i w 963 r. zaatakowali Mieszka, pokonując go w dwóch bitwach. W jednej z nich zginął brat władcy. Mieszko znalazł się w bardzo trudnej sytuacji. Musiał pozyskać sojusznika, aby przeciwstawić się siłom wieleckim i uratować młodą monarchię. Książę podjął fundamentalną decyzję o przyjęciu chrztu św. i chrystianizacji swych poddanych. Zdecydował się na układ z chrześcijańskim władcą Czech Bolesławem I Srogim i małżeństwo z jego córką Dobrawą. Utrzymując kontakty z monarchią czeską, książę mógł zaobserwować ogromną rolę Kościoła i chrześcijaństwa jako religijnego spoiwa społeczeństwa łamiącego separatyzmy plemienne. Mieszko dostrzegał również potrzebę wprowadzenia swego władztwa w obręb ówczesnego świata chrześcijańskiego, którego cywilizacja była atrakcyjna i wzmacniała pozycję panującego, sakralizując władzę monarszą. Z tego świata książę czerpał też wzorce dla organizacji rozrastającego się państwa.

 

Chrystianizacja ludności

Do przymierza między Bolesławem i Mieszkiem doszło zapewne za zgodą Ottona I, ponieważ Przemyślida podlegał zwierzchnictwu cesarza. Małżeństwo księcia z Dobrawą zostało zawarte w 965 r. Zgodnie z tradycją utrwaloną na początku XII w. przez anonimowego benedyktyna, zwanego Gallem w Kronice polskiej, dużą rolę w nakłonieniu Mieszka do przyjęcia wiary chrześcijańskiej przypisywano Dobrawie. Nieco inaczej, ale równie mocno rolę Dobrawy w nakłonieniu Mieszka do przyjęcia chrztu św. podkreślił niemiecki kronikarz Thietmar. Decyzja Mieszka nie była tylko uwarunkowana politycznie, choć sojusz z Czechami zaowocował militarnie już w 967 r., gdy Wichman wraz z pogańskimi Wieletami ponownie zaatakowali Mieszka I. Został on jednak pokonany przez sprzymierzone siły polsko-czeskie i zginął na polu bitwy. Dzięki zwycięstwu nad siłami wieleckimi Mieszko rozpoczął ekspansję na Pomorze.

Przygotowania do misji chrześcijańskiej, która miała przybyć do państwa gnieźnieńskiego, były prowadzone za wiedzą cesarza Ottona I oraz przy poważnym zaangażowaniu się Kościoła niemieckiego, przede wszystkim biskupstwa ratyzbońskiego. Misjonarze, na których czele stał prawdopodobnie Jordan, znali język słowiański i byli wyposażeni w stosowne księgi, paramenty i szaty liturgiczne. Mieszko I i jego najbliższe otoczenie przyjęli chrzest z rąk Jordana, zapewne w Wielką Sobotę 14 kwietnia 966 r. w Poznaniu lub Lednicy. Dwa lata później Jordan został konsekrowany na pierwszego polskiego biskupa, a jego siedzibą najpewniej stał się Poznań. Konsekracja Jordana odbyła się zapewne w Rzymie i przy tej okazji otrzymał on, według tradycji przekazanej przez Jana Długosza, miecz św. Piotra od papieża Jana XIII.

Biskupstwo obejmujące całą monarchię Mieszka I nie było zależne od niemieckich metropolii, lecz od Stolicy Apostolskiej. Przy dużym wsparciu Mieszka I biskup Jordan przeprowadził chrystianizację ludności. Jej pierwszy etap polegał na publicznym obaleniu dotychczasowego kultu pogańskiego przez monarchę i jego ludzi, co wiązało się ze zniszczeniem obiektów tego kultu. Następnie misjonarze udawali się do głównych grodów, gdzie przy wsparciu monarchy lub jego urzędników zwoływali ludność, której przekazywali  podstawowe prawdy wiary i moralności chrześcijańskiej. Trwało to z reguły kilka dni, po czym chrzcili lud, często masowo i dalej uczyli neofitów podstawowych modlitw, gestów oraz zasad życia według nowej wiary.

Książę musiał zatroszczyć się materialnie o rodzący się w jego państwie Kościół, co wiązało się  z działaniami długofalowymi. Mieszko I przekazywał środki na wzniesienie i wyposażenie świątyń w głównych grodach monarchii. Sprowadzał też z terenów Cesarstwa duchownych, którzy opiekowali się świątyniami, sprawowali w nich liturgię i głosili Ewangelię. Duchowni przybywający do Polski pozostawali na utrzymaniu księcia. Mieszko I do końca swego życia wspierał i otaczał opieką powstający Kościół w swym państwie. Po śmierci biskupa Jordana w 984 r. władca skutecznie zabiegał o nowego biskupa, którym został Unger, mnich benedyktyński. Kontynuował on działalność swego poprzednika, sprawując posługę w całym państwie piastowskim.

Warto wspomnieć o pobożności, jaka cechowała Mieszka I. Podczas walk z pogańskimi sąsiadami na Połabiu w połowie lat 80. X w. został ugodzony w ramię zatrutą strzałą. Wtedy „z wielką wiarą i stałością” złożył ślub św. Udalrykowi, biskupowi augsburskiemu, że jeśli wyzdrowieje, to jako wotum złoży mu ramię wykonane ze srebra. Za wstawiennictwem świętego biskupa książę wyzdrowiał i wówczas osobiście, u grobu św. biskupa, spełnił przyrzeczenie. Wydarzenie to odnotowano w katalogu cudów za wstawiennictwem tego świętego.

Mieszko zabiegał o wzmocnienie związków monarchii polskiej z papiestwem, zaszczepiał też w swoim państwie kult św. Piotra Apostoła. Znalazło to wyraz w patrocinium (wezwaniu) najstarszej katedry w Poznaniu. W 974 r., po postrzyżynach swego syna Bolesława, Mieszko wysłał pukiel jego włosów do Rzymu, polecając go opiece św. Piotra, a także papieża. Niewątpliwie przez ten akt władca podkreślał związek swego rodu z Kościołem i Stolicą Apostolską. U schyłków swych rządów Mieszko, około 991 r., oddał całe swe państwo w opiekę Stolicy Apostolskiej, co poświadcza dokument, zachowany w postaci regestu (krótkiego streszczenia), zaczynającego się od słów Dagome iudex.

 

Wiara spoiwem państwa 

Następca Mieszka I Bolesław Chrobry wzmacniał chrześcijaństwo w Polsce, wprowadzając prawa oparte na zasadach Dekalogu i normy kościelne w zakresie postów. Wspierał szerzenie wiary chrześcijańskiej wśród pogańskich sąsiadów Polski, wysyłając do nich misjonarzy, którzy w pokojowy sposób starali się głosić im Ewangelię. Poparł misję św. Wojciecha do Prusów, a potem działalność misyjną Brunona z Kwerfurtu. Męczeńska śmierć św. Wojciecha stała się przyczynkiem do rozpoczęcia zabiegów w Stolicy Apostolskiej i na dworze Ottona III o utworzenie kościelnej metropolii. Papież Sylwester II erygował arcybiskupstwo w Gnieźnie oraz biskupstwa w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu. Z kolei podczas zjazdu gnieźnieńskiego Ottona III z Bolesławem Chrobrym w marcu 1000 r. została zorganizowana polska prowincja kościelna. Było to niezwykle ważne dla wzmocnienia struktur Kościoła i wnikania chrześcijaństwa w społeczeństwo polskie. Św. Wojciech stał się patronem młodego Kościoła i polskiej monarchii. Pierwsi Piastowie konsekwentnie dążyli do ugruntowania wiary chrześcijańskiej. Jako władcy czuli się odpowiedzialni za zbawienie swoich poddanych. Potężny kryzys w łonie dynastii za panowania Mieszka II doprowadził w latach 30. XI w. do chwilowego upadku monarchii i zniszczenia struktur Kościoła z wyjątkiem Małopolski, ale Kazimierz Odnowiciel doprowadził do restauracji państwa i trwałego przywrócenia chrześcijaństwa. Wiara coraz bardziej zakorzeniała się w społeczeństwie i była przekazywana kolejnym pokoleniom Polaków.

Dzięki stabilnej i stale rozwijającej się organizacji kościelnej w Polsce chrześcijaństwo docierało do coraz większych rzesz społeczeństwa polskiego i wnikało głębiej w jego życie, obyczaje, normy postępowania oraz kulturę. Posługa duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego nie tylko koncentrowała się na sprawach duszpasterstwa wiernych, ich moralnego kształtowania według zasad chrześcijańskich, ale także na edukacji i rozmaitych formach pomocy ubogim. Kościół tworzył i rozbudowywał system szkolnictwa (szkoły katedralne, kolegiackie, parafialne, klasztorne, a także uniwersytet), który umożliwił recepcję dorobku kultury intelektualnej chrześcijańskiej Europy wraz z dziedzictwem grecko-rzymskim, przejętym przez Kościół w pierwszym tysiącleciu jego dziejów. Od XII-XIII w. miał coraz większy współudział w rozwijaniu tej kultury (literatury, nauki i sztuki). Był to czas, kiedy krystalizowały się zręby polskiej kultury, świadomości i tożsamości narodowej Polaków. Wówczas to powstały pierwsze zapisy o losach dynastii, monarchii, Kościoła i społeczeństwa polskiego w języku łacińskim. Łacina, stanowiąca znakomite narzędzie komunikacji w ówczesnym świecie i zarazem tworzywo wysokiej kultury, przyczyniła się do narodzin twórczości w języku polskim. Zaprawieni w łacinie duchowni poszukiwali na gruncie polskiej mowy możliwości utrwalania w piśmie skomplikowanych fraz i myśli. Już od XII w. zaczęły powstawać utwory w języku polskim, ukazujące duchowe i intelektualne treści rodzącej się kultury narodowej. Zaszczepiona w Polsce przez pierwszych Piastów wiara chrześcijańska przyczyniła się do ukształtowania się wspólnoty narodowej na fundamencie Ewangelii.

W okresach słabości państwa, np. podziałów dzielnicowych, Kościół wzmacniał tożsamość narodową Polaków, stając się wręcz obrońcą i protektorem języka polskiego, jak miało to miejsce już w XIII w., w czasie napływu żywiołu niemieckiego na ziemie polskie. Podjęte przez polski episkopat, na czele z abp. Jakubem Świnką, działania wyraźnie zmierzały do zachowania języka polskiego w kościołach i szkołach oraz utrzymania duszpasterstwa w rękach duchownych polskiego pochodzenia i posługujących się czynnie mową polską. Było to pierwsze tak poważne wystąpienie Kościoła polskiego w obronie narodu i jego języka, praw oraz godności. Trudne doświadczenia cementowały odrębność narodową Polaków i ich patriotyzm. Mimo podziałów politycznych rozwijało się poczucie wspólnoty narodowej (gens Polonica), tworzące więzi ponaddzielnicowe. Opierało się ono na przekonaniu o wartości polskiego języka, obyczajów, tradycji prawnej, religijnej, państwowej oraz dynastycznej. Sprzyjała temu gnieźnieńska prowincja kościelna, obejmująca ziemie polskie w granicach z okresu jednolitej monarchii. Kościół podtrzymywał pamięć o koronie królewskiej i potędze Polski Bolesława Chrobrego i jej starodawnej wolności. Wspólnotę narodową konsolidował kult świętych patronów Wojciecha i Stanisława.

---

Prof. dr hab. Krzysztof Ożóg

Historyk, mediewista, specjalizuje się w historii średniowiecznej Polski i Europy. Dyrektor Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Zakładu Historii Średniowiecznej w Instytucie Historii UJ.

-konferencja prasowa Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski  -20 styczeń 2016  Warszawa 

*Tekst opublikowany w Przewodniku Katolickim  41/2015

www.przewodnik-katolicki.pl

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na gali Człowiek Roku „Gazety Polskiej”

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na gali Człowiek Roku „Gazety Polskiej”

29 stycznia 2016 roku  Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda z Małżonką weźmie udział w uroczystej gali Klubów „Gazety Polskiej”, tygodnika „Gazeta Polska” i miesięcznika „Nowe Państwo”. W trakcie gali Prezydent RP odbierze nagrodę Człowieka Roku Klubów „Gazety Polskiej” za rok 2015.

Petycja M. Max Kolonko o ograniczenie niemieckiego kapitału w polskich mediach

Petycja M. Max Kolonko o ograniczenie niemieckiego 

kapitału w polskich mediach

znaczenie niezależności polskich mediów od wpływów zagranicznego kapitału jest dla nas bezdyskusyjne. Obecnie w Polsce - jak donosi MaxTV - Poland 2016 -  skala wpływów niemieckiego kapitału na media jest niepokojąca.

 Dołączmy jak najszybciej, gorąco do tego zachęcam:

http://www.citizengo.org/pl/pc/32429-ograniczenie-kapitalu-niemieckiego-w-mediach-na-terytorium-polski

Autor petycji w swoim znanym programie na youtube pokazuje, że praktyka ograniczania zagranicznego kapitału w mediach nie jest wcale nowym pomysłem i powinna zaistnieć także w Polsce.

Podpisujmy!( Link do podpisania) 

http://www.citizengo.org/pl/pc/32429-ograniczenie-kapitalu-niemieckiego-w-mediach-na-terytorium-polski

petycja 

My, którzy Mówimy Jak Jest, jesteśmy zaniepokojeni widoczną ingerencją niemieckich organizacji medialnych w życie polityczne w Polsce. Jest to działalność szkodliwa dla polskiej racji stanu i dla obywateli pragnących żyć w kraju wolnym od medialnej propagandy. Dlatego zwracamy się do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej o ograniczenie udziału kapitału niemieckiego w mediach na terytorium Polski. - MaxTV - Poland 2016

Magdalena Korzekwa-Kaliszuk

Dyrektor Kampanii CitizenGO Polska

Hymn Jubileuszowy na 1050 rocznicę Chrztu Polski

HYMN JUBILEUSZOWY – 1050 ROCZNICA CHRZTU POLSKI

,,GDZIE CHRZEST TAM NADZIEJA…’’

HYMN JUBILEUSZOWY – 1050 ROCZNICA CHRZTU POLSKI

,,GDZIE CHRZEST TAM NADZIEJA…’’

SŁOWA HELENA ABBE I LEOPOLD TWARDOWSKI

MUZYKA I KOMPOZYCJA LEOPOLD TWARDOWSKI

Ref . Gdzie chrzest, tam nadzieja, tam droga zbawienia przez wiarę,

 w miłości, ku pełni radości.

 1. Wszczepiłeś nas, Panie w krzew winny, w Twe Życie i Słowo nam dałeś, by wiodło nas w świecie.

2. Wszczepiłeś nas, Panie w Twe Życie, krzew winny i w Duchu wprowadzasz w dom Ojca szczęśliwy.

 3. Przez chrzest nas odziałeś w czystości Twej szatę w niej chcemy żyć wiarą w miłości Twej.

Amen!

Śpiewem chwalmy Go

W orbicie chrześcijańskiej Europy

W orbicie chrześcijańskiej Europy

Chrzest i erygowanie niezależnego biskupstwa zrównały Polskę z chrześcijańskimi krajami Europy i związały z zachodnim kręgiem kultury chrześcijańskiej. Mieszko I stał się równy innym władcom chrześcijańskim, umocnił też swoją władzę. Stał się pomazańcem Bożym, Kościół głosił bowiem, że władza księcia pochodzi od Boga i każde wystąpienie przeciwko niej jest grzechem. Do Polski zaczęli przybywać duchowni. Powszechna wśród nich znajomość łaciny ułatwiała władcy kontakty międzynarodowe. Duchowni znali również tajniki uprawy roli, uczyli melioracji podmokłych terenów, stosowali nowe narzędzia, których wykorzystanie przyczyniało się do rozwoju gospodarki rolnej. Trzeba pamiętać, że chrzest Polski nie był aktem jednorazowym. Pogańskie dotychczas plemiona zamieszkujące państwo Polan trzeba było ewangelizować, uczyć prawd wiary i zasad chrześcijańskiej moralności. Powstawały wspaniałe budowle sakralne, wznoszono nowe świątynie. Przy katedrach, parafiach i klasztorach zakładano szkoły kształcące kandydatów do stanu duchownego, ale nie tylko. 

Klasztory i kościoły były też ośrodkami życia intelektualnego i artystycznego. Literatura i sztuka kształtowały się głównie pod wpływem i dla celów Kościoła. Szerzenie się religii chrześcijańskiej sprzyjało rozwojowi i wzbogacaniu słownictwa. — Całe nasze duchowe bogactwo, nasza narodowa kultura, są owocem przyjęcia chrztu św. przez księcia Mieszka I i naszych praojców. Jako ich spadkobiercy, jako spadkobiercy tej ogromnej duchowej spuścizny, mamy prawo do wielkiej dumy, ale mamy też święty obowiązek obrony chrześcijańskich wartości, z których wyrosła Polska — przypomniał abp Józef Kowalczyk, prymas Polski, podczas niedawnej Mszy św., sprawowanej w prastarym piastowskim palatium na Wyspie Lednickiej, gdzie zachowały się pozostałości grodu i baptysteria z czasów Mieszka I.

Dzięki tym wszystkim zjawiskom zaczęło konsolidować się społeczeństwo, wśród którego coraz wyraźniej zaznaczała się świadomość narodowości polskiej i zakorzenienia we wspólnocie Kościoła i Europy. Przyjęcie jednej wiary sprzyjało religijnemu scaleniu państwa oraz jego społecznemu umocnieniu.  Obchody  jubileuszu 1050-lecia chrztu Polski pokażą nam wszystkim, ile z tego wielkiego, historycznego dziedzictwa przetrwało do naszych czasów.