VI rocznica Tragedii Smoleńskiej

TWOJE BRYLANTY

Twoje brylanty dobra inwestycja
Coś dla pań i nie tylko
kod polecający
JD9HRL

  • https://e-brylanty.pl/?mw_aref=169eed8de9fecdf123d6a14fc0d7307f


środa, 30 sierpnia 2017

Życie i teologia świętego Augustyna

Życie i teologia świętego Augustyna 




Życie i teologia świętego Augustyna na trwale wpisała się w żywą tradycję Kościoła.
 Była w Augustynie wielka pasja i umiłowanie życia, filozoficzny głód prawdy, dobra i piękna, ale jego serce pozostawało niespokojne.
      W rozterkach i duchowym zagubieniu towarzyszyła świętemu jego matka – święta Monika[1]. Przez wiele lat zanosiła wytrwałą modlitwę do Boga o nawrócenie syna. Pewnego dnia święty Ambroży, biskup Mediolanu, pocieszył ją słowami: matka tylu łez nie może być nie wysłuchana przez Boga. Wreszcie niewypowiedziana tęsknota za Bogiem oraz nieustanne poszukiwania intelektualne i religijne Augustyna zaowocowały jego spotkaniem z Jezusem Chrystusem.
Augustyn [2] urodził się 13 listopada 354 roku w Tagaście, w rodzinie ojca poganina i wiernej Chrystusowi matki, Moniki, która przez heroiczną ufność wyprosiła u Boga łaskę przyjęcia chrztu przez męża, który przez długi czas obojętnie traktował chrześcijańską wiarę. Augustyna pociągał świat i chęć robienia kariery retora. Zdobył wykształcenie w rodzinnym mieście, a następnie w Madurze i Kartaginie. Po dziesięciu latach uczenia retoryki udał się do Rzymu.
Jego metafizyczny i religijny niepokój zaprowadził go do sekty manichejczyków, która wydawała mu się bardziej racjonalna od nauki proponowanej przez Kościół Katolicki. Wykształcony w literaturze pięknej Augustyn z pewnym zażenowaniem czytał zbyt proste zdania Ewangelii. Nie odkrył jeszcze piękna Słowa Bożego. Nadal szukał sensu i szczęścia w poszukiwaniach filozoficznych i w czysto ludzkiej miłości. Od 371 roku przez 15 lat żył w wolnym związku z kobietą, która urodziła mu syna, Adeodata.
           Niezadowolony ze swojej pracy wykładowcy retoryki w Rzymie postanowił udać się do Mediolanu, bardzo ważnego w tym czasie ośrodka intelektualnego. Jego więzi z manichejczykami uległy osłabieniu. Dość szybko zorientował się, że nie odpowiadają oni na najważniejsze pytania, jakie zadaje sobie człowiek. Nie przypuszczał, że Pan Bóg przygotował dla niego wielką niespodziankę i dar w osobie wielkiego Ojca Kościoła, świętego Ambrożego, którego wkrótce miał zostać pilnym uczniem.
          Zachwycił go sposób przemawiania Ambrożego, doskonale wykształconego nie tylko w mowie, ale też i w rzeczach duchowych. Spotkał świętego, który promieniał światłem Chrystusa. Reszty dokonał Duch Święty. W roku 386 przeżył gruntowne nawrócenie, które przemieniło jego dotychczasowe życie - przyjął chrzest razem ze swoim synem, stając się człowiekiem modlitwy, zakochanym w Chrystusie. Przestał mu smakować dotychczasowy tryb życia, odczuł jego pustkę i gorycz.
          Ta wewnętrzna przemiana była też czasem duchowej walki, którą dokładnie opisał w swoim najbardziej znanym dziele "Wyznania". Napisał je, by oddać chwałę Bogu, oraz by jak najwięcej młodych ludzi pociągnąć do Jezusa i Jego Kościoła. Mimo iż od napisania "Wyznań" upłynęło prawie 1600 lat, nie przestają one fascynować, poruszając do głębi ludzkie umysły i serca. Augustyn ubolewa, że zbyt wiele czasu zmarnował i zbyt wielu goryczy doświadczył, zanim odkrył Chrystusa:[3]
Późno Cię ukochałem,
Piękności dawna i zawsze nowa!
Późno Cię ukochałem!
We mnie byłaś, ja zaś byłem na zewnątrz
i na zewnątrz Cię poszukiwałem.
Sam pełen brzydoty, biegłem za pięknem, które stworzyłeś.
Byłeś ze mną, ale ja nie byłem z Tobą.
Z dala od Ciebie trzymały mnie stworzenia,
które nie istniałyby w ogóle, gdyby nie istniały w Tobie.
Przemówiłeś, zawołałeś i pokonałeś moją głuchotę.
Zajaśniałeś, Twoje światło usunęło moją ślepotę.
Zapachniałeś wokoło, poczułem i chłonę Ciebie.
Raz zakosztowałem, a oto łaknę i pragnę;
dotknąłeś, a oto płonę pragnieniem Twojego pokoju.

        Niedługo po nawróceniu syna zmarła jego matka, Monika. Na kilku stronicach Augustyn opisuje ostatnią z nią rozmowę. Są to przejmujące karty pełne chrześcijańskiej nadziei na życie wieczne.

    W 396 roku Augustyn został wybrany biskupem Hippony. Był niestrudzony w trosce o swoją owczarnię, którą karmił komentarzami do Pisma Świętego i katechezami o sakramentach świętych. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę teologiczną, z której najważniejszy jest "Traktat o Trójcy Świętej", pisany prawie 20 lat, w którym zebrał najcenniejszy dorobek teologów ze Wschodu i Zachodu, dotyczący centralnej chrześcijańskiej tajemnicy. Ważnym dziełem Augustyna, pisanym już pod koniec życia, jest książka "O państwie Bożym", w której opisał walkę duchową, jaka toczy się w każdej ludzkiej społeczności. "Wyznania" są świadectwem indywidualnej walki duchowej, zaś dzieło "O państwie Bożym" zawiera wskazówki, jak budować cywilizację miłości w wymiarze społecznym, odrzucając cywilizację śmierci zdominowaną przez ludzki egoizm. Augustyn zmarł w oblężonej przez Wandalów Hipponie 28 sierpnia 430 roku.





[1] Święta Monika – matka Augustyna
[2] Święty Augustyn –ur 13listopad 354 rok w Tagaście zm 28 sierpnia 430 roku w Hiponie
[3] Odkrywanie Chrystusa przez Świętego Augustyna

wtorek, 29 sierpnia 2017

MĘCZEŃSKA ŚMIERĆ ŚWIĘTEGO JANA CHRZCICIELA

MĘCZEŃSKA ŚMIERĆ ŚWIĘTEGO JANA CHRZCICIELA

Męczeńską śmierć świętego Jana Chrzciciela wspomina Kościół katolicki 29 sierpnia. Zginął za to, że wypomniał Herodowi jego kazirodczy związek z Herodiadą, żoną swego przyrodniego brata Filipa.
O Janie Chrzcicielu [1]Jezus powiedział, że "między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela". Papież Benedykt XVI [2]w 2007 roku w specjalnej katechezie poświęconej temu świętemu podkreślił, że był on "największym z proroków".
"Jak przystało na autentycznego proroka, Jan dał świadectwo prawdzie bez kompromisów. Obnażał łamanie przykazań Bożych nawet, kiedy dopuszczali się tego możni. I tak kiedy oskarżył o zdradę Heroda i Herodiadę, przypłacił to życiem, przypieczętowując męczeństwem swą służbę Chrystusowi, który jest wcieloną Prawdą - zwrócił uwagę w swej katechezie o świętym Janie Chrzcicielu papież Benedykt XVI.
Jan był synem kapłana Zachariasza i Elżbiety, krewnej Maryi. Jego narodzenie zwiastował ojcu anioł Gabriel. Zapowiedział też Zachariaszowi, że dziecko ma otrzymać imię Jan. Już w łonie matki spotkał się pierwszy raz z Jezusem, kiedy to Maryja odwiedziła Elżbietę. Wtedy Elżbieta została napełniona Duchem Świętym, co tradycja tłumaczy, że Jan również został napełniony łaską uświęcającą, a więc uwolniony od grzechu pierworodnego. Z tej przyczyny Kościół - całkiem wyjątkowo - obchodzi uroczystość ku czci świętego nie tylko w dniu śmierci -29 sierpnia, jak to jest przyjęte, ale także w dniu narodzin -24 czerwca.
Kult świętego [3]Jana Chrzciciela należy do najdawniejszych. Od IV wieku powstawały kościoły ku jego czci. Najsławniejszym jest Bazylika świętego Jana na Lateranie [4]w Rzymie, pierwotnie katedra papieży.
Do najgłówniejszych sanktuariów świętego Jana należała też bazylika, wystawiona ku jego czci w Damaszku przez cesarza Teodozego I Wielkiego [5](379-395). Dzisiaj jest to meczet turecki. W jego zachodniej części znajduje się marmurowy grobowiec, mający według tradycji zawierać głowę świętego Jana -Turcy bowiem czczą świętego Jana jako jednego z proroków. Natomiast pod Jerozolimą, na miejscu domku świętych Elżbiety i Zachariasza stoi dziś kościół.
Święty Jan Chrzciciel jest patronem[6] Florencji, Malty, Burgundii, Prowansji, Amiens oraz archidiecezji warszawskiej, ale też innych miast np. Mysłowic . Przyjęli go także za patrona karmelici i maltańczycy (joannici).




[1] Jan Chrzciciel –syn Zachariasza i Elżbiety
[2] Papież Benedykt XVI – katecheza o świętym męczenniku Janie Chrzcicielu
[3] Kult świętego Jana Chrzcielna od IV wieku  
[4] Bazylika Jana na Lateranie w Rzymie  – pierwsza katedra papieży
[5] Cesarz  Teodiozy I Wielki  379-395- wybudował bazylikę –ku czci Świętego Jana –Damaszek- dziś meczet
[6] Patron – Florencji , Malty , Burgundii ,Prowansji ,Amiens, archidiecezji Warszawskiej, Mysłowic…

niedziela, 27 sierpnia 2017

OSTRA BRAMA – WILEŃSKA MADONNA

OSTRA BRAMA – WILEŃSKA MADONNA

Wędrując od dworca kolejowego w Wilnie[1] ulicą Geležinkelio gatvė czyli kolejową dotrzemy do ulicy Aušros Vartų gatvė i bramy[2] niegdyś pełniącą jako fortyfikacja obronna miasta i jako jedyna z 9 zachowała się ,a została wzniesiona na początku XVI wieku. Mury obronne miały chronić przed atakami Tatarów i zawiłych relacji z Rosją w 1503 roku
Kamień węgielny położono tam, gdzie droga do Miednik czyli do Mińska. Całe miasto zostało otoczone murem w 1522 roku.  Dla wielu turystów i pielgrzymów to początek poznawania Wilna. Litwini tą bramę nazywają  „Ausros Vartai„ co znaczy Ostra Brama.
Jaką tajemnicę kryje i dlaczego zachwyca ?
Patrząc na bramę - jest wysoka, czworoboczna, ozdobiona motywami architektonicznymi na środku zobaczymy fresk -Pana Jezusa Króla [3] w niebie pochodzi prawdopodobnie z XVIII wieku , wcześniej był  namalowany jako obraz na  desce. U góry płaskorzeźby dwóch gryfów trzymających tarczę z Pogonią. Pan z prawej strony przedstawia St. Kazimierz; lewy - wydaje się być strażnikiem wileńskiej katedry świętego Stanislav
Przejdźmy przez bramę, gdy już miniemy bramę od zewnątrz, ukarze nam się kapliczka z cudownym obrazem Matki Bożej. Adam Mickiewicz [4] tak w swojej inwokacji wspominał :
„…Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem (…)”
Brama ocalała od zburzenia na początku XIX wieku dzięki sąsiedztwu domurowanej do niej kaplicą z cudownym obrazem Matki Bożej. Kaplica z obrazem Matki Bożej Miłosiernej znajduje się nad bramą. Gdybyśmy szli od strony miasta ulicą Ostrobramską miniemy kościół świętej Teresy[5] i zobaczymy Ostrą Bramę. Budynek z zewnątrz ma trzy okna ,po bokach małe w środku duże w którym widać cudowny obraz Madonny. Na zewnętrznych murach przy małych oknach u góry widnieją napisy po lewej jest ,,SUB TUUM PRAESIDI UM”, po prawej zobaczymy: „COMFUGIMUS”- Pod Twoją Obronę . Powyżej kaplicy na sklepieniu trójkątnym frontonie widnieje napis ,,MATER MISERICORDIAE”- Matki miłosierdzia i płaskorzeźba „Oko Boga”- przypominający łuk tryumfalny W pierwotnej wersji napisy były po Polsku do 1863 roku [6], gdy car zakazał wtedy to napisy zastąpiono na łacinę 1933 rok napisy wróciły na język polski ,dziś znów widzimy łacińskie zwroty –to niewątpliwie język kościoła uniwersalnego dla wiernych .  Kaplica – jest niemal w kształcie kwadratowego planu 7x7 metra. W 1829roku budynek zyskał późny styl klasyczny. Do kaplicy wchodzi się z kościoła świętej Teresy w holu prowadzą schody tam też zobaczymy obraz ikonę upamiętniającą wizytę Papieża Jana Pawła II w Wilnie[7]. Nad schodami zobaczymy napis: „PORTA MISERICORIAE”. Nawiedzając kaplicę Madonny zobaczymy epitafia dziękczynne pielgrzymów ,których Matka Boża uratowało od chorób. Uklęknijmy przed cudownym obrazem Madonny i słowach dziękczynienia módlmy się tak :
„Pani moja, święta Maryjo!
Twojej łasce,
osobliwej straży i miłosierdziu Twojemu….” [8]
Gdy już chwile medytacji zostaną zakończone przyjrzyj się Madonnie to obraz mający cechy włoskiego renesansu nieznanego autora i czasu powstania tego obrazu
Badania nad ikoną pokazują że jest bardzo stara wykonana w stylu bizantyjskim, jako ikona prawosławna, która na Litwie 1363roku została przywieziona przez wielkiego księcia litewskiego Olgierda -ale jest to tylko legenda XIX wieku dziś całkowicie odrzucona.
 Współczesne badania sugerują, że obraz został stworzony w około 1620-1630 roku [9] i mógł być namalowany na wzór holenderskiego artysty Martina de Voso. Nie wiadomo też dokładnie, kiedy pojawił się on w wiodącej na południe Bramie Miednickiej, zwanej później Ostrą. Został umieszczony we wnęce ściennej od strony miasta. Zwróćmy oczy na obraz to madonna bez dzieciątka Obraz, o rozmiarze 200 x 163 cm jest namalowany temperą na ośmiu dębowych deskach. Później był kilkakrotnie przemalowywany farbami olejnymi. Jedyny z pięciu koronowanych obrazów znajdujących się na Litwie przedstawia Madonnę bezdzieciątka Jezus. Nasze oczy nie dostrzegą wszystkiego gdyż jest ubrana w sukienkę. Obraz Matki Bożej Ostrobramskiej przedstawia Madonnę z głową lekko pochyloną w prawo, ze skrzyżowanymi na piersiach dłońmi i spuszczonymi oczami. Przyjrzyj się wyrazowi twarzy Maryi, a zobaczysz ból, skupienie, a jednocześnie tchnie niezwykłym spokojem, wdziękiem i słodyczą. Głowę Madonny otacza czterdzieści promieni. Dwie korony pierwsza pochodzi z końca XVII wieku, a druga z XIX wieku ozdobiona została klejnotami ofiarnymi jako wota. Gdy przyjrzymy się na koronę pochodzącą z połowy XVIII wieku dostrzeżemy, że korona jest podtrzymywana przez dwa aniołki i ozdobiona sztucznymi kamieniami.
Ważna datą jest 2 lipiec 1927 rok [10] wtedy to zostaje dokonana uroczysta koronacja obrazu złotymi koronami. Koronacji dokonał arcybiskup metropolita warszawski Kardynał Aleksander Kakowski w obecności prezydenta Ignacego Mościckiego i marszałka Józefa Piłsudskiego. 
W 1671 roku [11] obraz został pokryty ozdobną srebrną sukienką wykonaną przez złotników wileńskich. Później ta sukienka z nieznanych powodów została zastąpiona inną, która zachowała się do dzisiaj. Na dole widnieje duży, srebrny półksiężyc [12] z napisem, z którego wynika, że jest to wotum. Napis ten mówi:
„Dzięki Tobie składam Matko Boska za wysłuchanie próśb moich, a proszę Cię Matko Miłosierdzia zachowaj mnie w łasce i opiece Swojej Przenajświętszej W.I.J. 1849 roku.”
Kult obrazu ostrobramskiego rozpoczęli ojcowie Karmelici [13] z Małopolski, którzy w 1624 roku  na parceli obok bramy postawili drewniany kościółek[14], a przy obrazie zbudowali schody, małą galeryjkę i daszek z okiennicami osłaniającymi wizerunek Madonny. Zbudowany w latach 1633 -1654 kościół świętej Teresy, karmelici uzyskali w 1688 roku  przywilej opieki nad obrazem bramnym[15]. Od tej daty rozpoczął się kult obrazu, który zaczął słynąć łaskami. Kult i sława rosły i przetrwały liczne wojny i klęski. Obecna kaplica została wybudowana w latach 1829 - 1830[16], tego też okresu jest galeria i schody. Jedno wydarzenie wiąże się też z Ostrą Bramą i kultem Miłosierdzia Bożego[17]. Obraz Miłosierdzia Bożego został namalowany w Wilnie i wystawiony publicznie w Ostrej Bramie  26 -28 kwietnia 1935roku Tam też święta Faustyna miała wizję triumfu obrazu Miłosierdzia Bożego. Na tympanonie widnieje znak Opatrzności Bożej a na nim mała sygnaturka zwieńczona krzyżem. Niżej napis łaciński „ Mater Misericordiae, sub Tuum Praesidium confugimus” –co znaczy Matko Miłosierdzia pod Twoją obronę uciekamy się. Przyjrzyjmy się jeszcze raz kaplicy -jest niewielka, sklepiona trzema łukami, ma trzy okna i żelazną balustradę. Na sklepieniach są stiukowe płaskorzeźby, przedstawiające Gwiazdę Betlejemską, a po obu jej stronach wyobrażenia Arki Noego i Arki Przymierza. Przy ołtarzu wznoszą się cztery korynckie kolumny. Między nimi są posągi świętego Joachima i świętej Anny - rodziców Najświętszej Maryi Panny. Ściany kaplicy wyłożone są boazerią, która stanowi piękne tło dla srebrnych wotów z wygrawerowanymi na nich wezwaniami litanijnymi. W kronikach kaplicy można przeczytać świadectwa cudów za wstawiennictwem madonny Ostrobramskiej. Jest rok [18]
„1671. Po raz pierwszy przyniósł przed obraz w kaplicy, dwuletniego dziecka z drugiego piętra na jakąś szansę na kamiennej podłodze tak gwałtownie spadły na ziemię martwy zostały podniesione. Zatroskani rodzice dziecka ... matce ostrobramskie malowania zlecone wysoce ufając, że ich modlitwy zostaną na pewno wysłuchane. Następnego dnia, dziecko znaleziono powodzeniem, bez najmniejszego uszczerbku na ciele i bez najmniejszego bicia. W tym celu, dziękując Matce Najświętszej, wiecznej pamięci wybitnego cud cud malowane tablicy reprezentującej samego roku w dniu 6 maja. wisiał w kaplicy, która wtedy  razem z kaplicą w 1715 roku. 27 maja. wypalony. "
Po kasacie Zgromadzenia Karmelitów w 1844 roku kościół świętej Teresy z kaplicą zamieniono na kościół parafialny, taki stan istnieje do dzisiaj. W dniu 2 lipca 1927 roku [19] obraz uroczyście został koronowany. Madonna Ostrobramska otrzymała dwie złote korony.
Sanktuarium Ostrobramskie szczęśliwie przetrwało liczne wojny i okupacje, pełniąc nieprzerwanie swą funkcję religijną. To tutaj i dzisiaj, jak i przed wiekami, przybywają rzesze pielgrzymów z całego świata. 4 września 1993 roku modlił się tu papież Jan Paweł II. [20]
.„Ta Ostrobramska świątynia od wielu już wieków każdego dnia widzi licznych pielgrzymów, przynoszących Matce Miłosierdzia swoje radości i troski. Dlatego ta Brama stała się miejscem spotkania z Matką Chrystusa i Kościoła, miejscem jedności wszystkich wierzących tego kraju. Chrześcijanie z Litwy, Polski, Białorusi, Ukrainy i innych krajów gromadzą się tu, by w obliczu Dziewicy Maryi, jak bracia i siostry dzielić się tą samą wiarą, jedną nadzieją i prawdziwą miłością(….).”
Papież Jan Paweł II w  czasie wizyty 4 września 1993 roku ofiarował „Złotą różę”
Latem z Polski wyrusza piesza pielgrzymka [21] do Madonny z Ostrej Bramy. Kult Matki Wileńskiej trwa każdy turysta, czy pielgrzym zatrzymuje się w zadumie nad obrazem.
Wśród pielgrzymów była też grupa Archikonfraternia Literackiej [22] z Mysłowic.
Plakat  Archikonfraterni Literackiej
zapraszający na pielgrzymkę  do Wilna
 

„Madonno co Wileńskiej Ostrej Bramy spoglądasz na miasto,
 otocz mieszkańców i pielgrzymów swoją opieką,
 pomagaj w czasie dnia i nocy.
Amen”
W kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej msze święte [23] odprawiane w języku litewskim są o godzinie 9:00 ,a o 10:00 w języku Polskim. Nie wstyć się łez, gdy odmawiasz litanię u Ostrej bramy mówiąc słowami:
„Królowo Korony Polskiej
- módl się za nami”
Gdy już wyjdziesz z kaplicy w stronę miasta podziwiać zakątki Wileńszczyzny niech cię prowadzi wieszcz Adam Mickiewicz opowiadając tak
„…Na Ponarskiej Górze
Przy ognisku myśliwskim,
Na niedźwiedziej skórze
Leżał , słuchając pieśni mądrego Lizdejki,
A Wiliji widokiem i szumem w Wilejki…
(…). ” -,,PAN Tadeusz ”
Sięgając przeszłości idź ku przyszłości, gdzie odkrywanie Wilna pozwoli poznać architekturę, kulturę i mieszkańców.
JZ




[1] Wilno –stolica Litwy
[2] Brama –fortyfikacja obronna otaczająca całe miasto, powstanie około 1522roku -mająca chronić przed atakami Tatarów -kiedyś było bram 9 , jedyna zachowana północna znana bramą Miednicką –dziś Ostrą bramą –co można tłumaczyć na ostrzu noża
[3] Na ścianie bramy zobaczymy fresk Jezusa Króla, po drugiej stronie idąc od miasta zobaczymy kaplicę z Łaskami słynącymi obrazem Madonny zwanej Ostrobramską
[4] Adam Bernard Mickiewicz herbu Poraj ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu – polski poeta, działacz polityczny, publicysta, tłumacz, filozof, działacz religijny, mistyk, organizator i dowódca wojskowy, nauczyciel akademicki.
[5] Kościół świętej Teresy
[6] Powstanie Styczniowe 22 stycznia 1863roku w Królestwie Polskim ,a na Litwie 1 lutego wybucha przeciw Imperium Rosyjskiemu
[7] Ikona upamiętniająca wizytę Papieża Jana Pawła II w Wilnie  w holu kościoła świętej Teresy przy wejściu po schodach do Kaplicy Ostrobramskiej
[8] Modlitwa do Matki Ostrobramskiej
[9] Prawdopodobne powstanie obrazu Madonny 1620-1630 roku ,na  wzór malarza holenderskiego Martina de Voso
[10] 2 lipiec 1927 uroczysta koronacja obrazu złotymi koronami przez arcybiskupa metropolitę Warszawskiego kardynała Aleksandra Kakowskiego
[11] 1671 rok złotnicy wileńscy ofiarują ozdobną srebrną sukienkę
[12] Duży ,srebrny półksiężyc – z napisem Wotum
[13] Ojcowie Karmelici – wywodzący się z Małopolski
[14] Powstał 1624 roku -drewniany Kościółek obok bramy
[15] 1688 rok oo. Karmelici uzyskują przywilej opieki nad obrazem bramowym i rozpoczyna się kult Madonny i cuda łaski uproszone przez Maryję
[16] Ostateczna budowla kaplicy ,która jest do dzisiaj uzyskała kształt latach 1829 - 1830
[17] Kult Bożego Miłosierdzia i wystawienie obrazu Miłosierdzia Bożego publicznie w Ostrej Bramie 26-28 kwietnia 1935 roku
[18] Świadectwa cudów zapisanych w kronikach kaplicy Matki Bożej
[19] 2 lipca 1927 roku- koronacja obrazu dwoma koronami
[20] Papież Jan Paweł II pielgrzymuje na Litwę do Wilna 4 września 1993 roku modląc się w kaplicy Ostrobramskiej różańcem ,oraz ofiarowuje Wotum – „Złotą Różę”
[21] Piesze pielgrzymki do Madonny Ostrobramskiej
[22] Archikonfraternia Literacka –Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny -Dom Mysłowice
[23] Msze święte odprawiane w języku Litewskim o godz. 9:00, a w języku Polskim o 10:00

piątek, 25 sierpnia 2017

Barszcz Litewski

Barszcz Litewski

Będąc na Litwie każdy powinien spróbować kilku regionalnych potraw[1]
 Jedną z takich potraw jest Barszcz Litewski[2], jak przygotować:
0, 5 kg wędzonej wieprzowiny razem z włoszczyzną i przyprawami gotujemy, aż otrzymamy aromatyczny bulion. Wtedy przecedzamy
Marynowane buraki kroimy np. w drobne paseczki czy kostkę lub ścieramy na tarce o grubych oczkach, zalewamy bulionem i dusimy.
 Gdy buraczki będą miękkie dodajemy ugotowaną włoszczyznę.
 Na maśle podsmażamy mąkę, którą następnie zagęszczamy barszcz.
Tak przygotowany barszcz nalewamy na talerze i dodajemy łyżeczkę kwaśnej śmietany. Resztę dopełnią pieczone ziemniaki.
Składniki: 0,5 kg wędzonej wieprzowiny, 2 marynowane buraki , włoszczyzna, 0,5 szklanki śmietany, 1 łyżka masła, 1 łyżka mąki. 3,5 litra wody, pieprz i sól
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
zobacz  też (szlakiem Litewskim )
Noclegi w hotelach (tutaj)




[1] Litewskie regionalne potrawy . Barszcz litewski, Zupa szczawiowa, Zupa pokrzywowa, Zupa ze świeżych grzybów w chlebie, Chłodnik litewski, Kibiny, Cepeliny, Bliny żmudzkie, Kugelis, babka ziemniaczana
[2] Barszcz Litewski – możesz posmakować np. w Wilnie w restauracji specjalizującej się w potrawach regionalnych Litwy ŽEMAIČIŲ ĄSOTIS,Restoranas. Ciekawa propozycja dla spędzenia czasu to Wileńska wieża telewizyjna z restauracją "Paukščių takas" - co znaczy Droga Mleczna

ZAPROSZENIE ARCYBISKUPA METROPOLITY KATOWICKIEGO NA DZIEŃ WSPÓLNOTY RUCHU „ŚWIATŁO-ŻYCIE”

ZAPROSZENIE ARCYBISKUPA METROPOLITY KATOWICKIEGO NA DZIEŃ WSPÓLNOTY RUCHU „ŚWIATŁO-ŻYCIE” 

Bracia i Siostry! Drodzy Członkowie Ruchu „Światło-Życie”!

      Czas wakacji i urlopów był dla nas wielkim darem Pana Boga. Dokonało się w nim dużo dobra, wielu z Was uczestniczyło w rekolekcjach i wakacyjnych dniach formacji. Te wyjątkowe spotkania pozwoliły z pewnością umocnić wiarę, pogłębić świadomość Kościoła  i doświadczyć Bożej łaski. W związku z tym zapraszam wszystkich Oazowiczów na powakacyjny dzień wspólnoty Ruchu „Światło-Życie”, który odbędzie się 3 września.
       Serdecznie zapraszam wszystkich kapłanów prowadzących w tym roku oazy i związanych z Ruchem Światło-Życie, diakonów, kleryków, animatorów i uczestników oaz młodzieżowych, rekolekcji Domowego Kościoła, a także uczestników Oaz Dzieci Bożych. Nasze świętowanie rozpoczniemy wspólną Eucharystią w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach o godz. 14:00.
      Po Mszy św. Radio eM i „Gość Niedzielny” zapraszają na koncert uwielbienia „Muzyka przez duże eM”. Odbędzie się on na deptaku przy Wydziale Teologicznym UŚ. Wystąpią: God`s Property, Dobre Ludzie, oraz Nie ma Go tu z Kubą Blycharzem, twórcą hymnu Światowych Dni Młodzieży.
       Początek o godzinie 16:00. Będzie to dobra okazja, by podczas koncertu raz jeszcze spotkać się z tymi, którzy tworzyli rekolekcyjne wspólnoty podczas wakacyjnych wyjazdów.  Z radością oczekuję na wspólne spotkanie w katedrze i powierzam Was wszystkich Niepokalanej Jutrzence Wolności.
      Na drogę do katedry, a także wszystkim uczestnikom dzisiejszej Eucharystii błogosławię:
                                        w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

              † Wiktor Skworc Arcybiskup Metropolita Katowicki

Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia

            Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia

 Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia została wydana przez Papieską Radę ds. Służby Zdrowia w grudniu 2016 roku, z okazji 25. Światowego Dnia Chorego, który przypadł 11 lutego roku 2017. Z okazji tego Dnia w Wydziale Teologicznym UŚ w Katowicach odbyła się konferencja naukowa pt. „Fides et ratio w służbie człowiekowi choremu”. To na tej konferencji zapadła decyzja, aby polskie tłumaczenie Nowej Karty przygotował Wydział Teologiczny w Katowicach wraz z Księgarnią św. Jacka, Apostolstwem Chorych oraz Krajowym Duszpasterstwem Służby Zdrowia.
      Tekst oryginalny Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia został opracowany z inicjatywy śp. arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego, ostatniego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia (w latach 2009-2016), który napisał wstęp do Karty. Arcybiskup Zygmunt Zimowski odszedł do wieczności 12 lipca 2016 roku. Można zatem powiedzieć, że Nowa Karta jest jego duchowym testamentem, który pozostawił służbie zdrowia oraz wszystkim, zajmującym się ludźmi chorymi.
     Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia nie jest kolejnym lekarskim kodeksem. Jest natomiast dokumentem Kościoła, który prezentuje przesłanie bioetyczne, skierowane do lekarzy zarówno chrześcijańskich, jak i wszystkich preferujących całościowe spojrzenie na człowieka chorego. Takie bowiem spojrzenie na osobę ludzką wypływa z Objawienia chrześcijańskiego i do takiej właśnie antropologii odwołuje się dokument.
      Nowa Karta składa się z trzech części: narodziny – życie – śmierć. Treści zawarte w dokumencie dotykają wszystkich najistotniejszych kwestii związanych z ludzkim życiem. Począwszy od prokreacji, przez in vitro, antykoncepcję, środki hormonalne, terapie eksperymentalne, transplantacje, a skończywszy na opiece paliatywnej czy medycznych kryteriach określania śmierci mózgowej. W Karcie znajdziemy także zagadnienia dotyczące tzw. autonomii pacjenta czy sprzeciwu sumienia lekarza.
    Nowa Karta może stanowić pomoc dla lekarzy w formowaniu ich sumień w obliczu różnych dylematów rodzących się w dziedzinie działań terapeutycznych oraz w obszarze biomedycyny. Dokument stanowi pomoc w umacnianiu szacunku wobec godności człowieka od jego poczęcia do naturalnej śmierci, szczególnie godności człowieka chorego. 
ks. Antoni Bartoszek

Wydział Teologiczny UŚ w Katowicach 

Modlitwa do Matki Bożej Częstochowskiej

Modlitwa do Matki Bożej Częstochowskiej

Jasnogórska Matko Kościoła [1],
 z chórami Aniołów i świętych naszych Patronów klękamy w pokorze u stóp Twego tronu.
Ty od wieków jaśniejesz cudami i łaskami na Jasnej Górze – stolicy Twego miłosierdzia.
Wejrzyj na nasze serca ,
które Ci przynoszą hołdy czci i oddanej miłości.
Rozbudź wśród nas serca świętych,
 kształtuj prawdziwych apostołów wiary,
 umacniaj miłość do Kościoła świętego,
 wyjednaj nam upragnione łaski….
Matko o zranionym obliczu,
 składam w Twe ręce siebie i wszystkie drogie mi osoby.
Tobie ufam ,
liczę na Twe orędownictwo u Syna ku chwale Boga w Trójcy Jedynego.
 Amen.

Zdrowaś Maryjo….(3x)
Pod Twoją obronę…
Pani nasza Jasnogórska módl się za nami (3x).



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


[1] Modlitwa do Matki Bożej Częstochowskiej - ,,Jasnogórska Matko Kościoła ….”