SZLAKIEM MORAW I AUSTRII GOTYK ANTONA PILGRAMA

SZLAKIEM MORAW I AUSTRII

GOTYK ANTONA PILGRAMA

Podróżując po Europie Południowej w stronę Morawskiej [1] i Austriackiej [2] ziemi możemy odkryć zachowany jeszcze styl architektoniczny – gotycki. [3] Historia architektury gotyckiej sięga późnego średniowiecza i czasów XIII wieku do początków XVI wieku.

Architektura gotycka w swoim zamierzeniu ma odzwierciedlać Boską naturę i wielbić Boga. Tak też przyglądając się stylowi zobaczymy strzeliste ogromne bryły kościołów tworzą swoją formę delikatną ekspresyjną i lekką. Gdy wejdziemy do środka to barwne światło wnikające do środka przez wysokie witraże daje poczucie uduchowienia. Często człowiek zwracając uwagę na sklepienie kieruje wzrok ku górze. Kolebką stylu gotyckiego jest Francja [4] jest rok 1144 wtedy opat Sugeriusz podejmuje się przebudowy chóru w opactwie Saint Denis [5] jest to znane miejsce pochówków królów Francji. Warto tu dodać że przebudowa miała związek z odkryciem pism neoplatońskich Pseudodioziego. Powoli styl gotycki zaczął się rozwijać w Europie najpierw około 1175 roku w Anglii po 1200 roku dotarł do Niemiec. Sklepienia krzyżowo-żebrowe stały się symbolem wielu kościołów. Pierwszym gotyckim obiektem jest Bazylika świętego Dionizego w Saint-Denis. Charakterystyczne budynki ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym z XI i XII wieku powstały w Normandii, oraz w północnych Włochach np. w Mediolanie. Kolejnym wyróżnieniem jest tzw. łuk ostry, który możemy odkryć w Burgundii w sklepieniu kościoła benedyktynów w Cluny. [6] Najbardziej znanym w stylu łuków ostrych można zaliczyć bazylikę Saint Martin des Champ w Paryżu. Dziś wiele sakralnych budynków we Francji zostało zniszczonych przez laicyzację społeczeństwa. W wiele z nich pełni rolę muzeów lub bezpowrotnie zostało rozebranych. Konstrukcje okresu gotyckiego charakteryzują się budowlami kościołów na planie trójnawowej bazyliki ale też stylu halowego. Zatrzymując się w Brnie [7] jednym z gotyckich kościołów trójnawowych może być bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny,[8] a ufundowana przez córkę Ryksę Elżbietę króla Polskiego Przemysława II. Architektura okresu gotyckiego to też budownictwo świeckie które wpisuje się w zabudowę miast. Są to ratusze i siedziby władz miejskich, czy mosty i barbakany. Warto tu jeszcze zwrócić uwagę na gotycki styl w szpitalach, a budowane przez bractwo Świętego Ducha. Ale przejdźmy już do budowniczych stylu gotyckiego. Gdy będziemy wędrować po stolicy Moraw Brnie. Na pewno zauważymy ciekawy portal starego ratusza. Jeden z symboli Brna niewątpliwie oddaje kunszt rzeźbiarza.

Kim był ten budowniczy?

Gdy podróżujemy i odwiedzamy różne zabytki często spotkamy się z nazwiskiem Anton Pilgram. [9] Będąc w Znojmo [10] natrafiłem na rysunki Pilgrama klasztoru Louka. [11] Historia Antona Pilgrama wiąże się z dwoma miastami to Brno i przede wszystkim Wiedeń. Anton Pilgram urodzony około 1460 roku w Brnie tam też rozpoczynał swoją przygodę jako budowniczy i rzeźbiarz architektury gotyckiej. Anton to urodzony w rodzinie malarzy i rzeźbiarzy osiadłej w Brnie i Igławie to Jihlava co najmniej od połowy XIV wieku. W Brnie najważniejsze dzieła to portal starego Ratusza i kościół świętego Jakuba. Wielcy przedstawiciele rzeźbiarstwa gotyckiego to niewątpliwie pochodzą z Salzburga.

Czy Anton Pilgram w młodości otarł się o warsztat wielkiego Nicolausa Gerhaerta van Leyden? Tego nie wiemy. Swoje doświadczenie  w młodości nabierał w krajach Germańskich. Gdzie ślady jego dłuta poprowadzą nas do Badenii-Wirtembergii: u świętego Kilana w Heilbronn i w kościele w Schwieberdingen koło Stuttgartu. 30 lat później powraca do swojego miejsca urodzenia Brna i w 1495 roku rzeźbi gmerka przy kręconych schodach w kościele świętego Jakuba, a drugi miał powstać w 1502 roku i znajduje się przed wejściem do kaplicy mariackiej tego kościoła. W bliskości kościoła odkryjemy kruchtę. Kolejna perełka budowlana pochodzi z 1508 roku i była to brama Żydowska, dziś już nie istnieje. Część rzeźb możemy zobaczyć w miejskim lapidarium. Ale najcenniejszym rzeźbiarskim dziełem Antona Pilgrama jest portal Brneńskiego ratusza  tzw.: Stará radnice, który powstał w 1511 roku.

Zatrzymajmy się na chwilę przy starym ratuszu. Tu trzeba wspomnieć że ratusz jest w bocznej uliczce. Wejście do ratusza wyznacza portal który jest smukły pełnoplastyczną konstrukcją. Patrząc na architektoniczną perełkę zauważymy kamienne pnącze sięgające aż ponad drugiego piętra. Kunszt rzeźbiarza wpisuje się w precyzję i misterną i rytmiczną sztukę dłuta. Czy dzisiaj rzeźby odzwierciedlają myśl Pilgrama pewnie nie. Tak też dzisiejsza centralna  Iutitia powstała później zastępując rzeźbę Tronu Łaski to przedstawienie Trójcy Świętej: Bóg Ojciec trzymający Chrystusa ukrzyżowanego, nad nimi widnieje gołębica Ducha Świętego. To często było wpisane w styl kanonu architektury gotyckiej. Poniżej zobaczymy herb. Ach ten kunszt!- przyściennych fial, gdzie cokoły figur niesione na grubych, poskręcanych liściach, kunsztownie zaplecionych, łodygi płożące się po żebrach i dramatycznie wędrujące ku licu muru, przypominając egzotyczne stwory, plątanina żeber, skręcone, potargane sterczynki baldachimów – zachwyca widza. Ale emocje nabierają sensu gdy patrzymy na środkowy pinakiel, którego iglica zgina się, wije, cud. Jak mówią legendy to może zemsta mistrza za niedotrzymanie warunków zapłaty. Ale to tylko legenda. To kunszt rzeźbiarza pokazuje jak skutecznie wspierał się cyrklem i kątownicą nad materiałem.

Dziś podziwiane dzieło Pilgrama stało się zwięczeniem dla Morawskiej ziemi i Brna. Tak też Anton wyrusza do Wiednia, aby stać się budowniczym katedry świętego Szczepana. Gdzie w ciągu kilku lat wznosi chór muzyczny w nawie północnej, tuż przed transeptem i kazalnicę przy filarze nawy głównej. W Europie południowej w tym samym czasie powstają inne dzieła. Michał Anioł wyrzeźbił już Dawida, zmaga się z Mojżeszem na nagrobek Juliusza II, Bramante przymierza się do monumentalnej przebudowy bazyliki świętego Piotra – we Włoszech renesans wkroczył w fazę dojrzałą. Ale w Europie środkowej gotyk odgrywa ważną rolę w architekturze tamtego czasu. Nawiedzając katedrę Wiedeńską poszukajmy sztuki rzeźbiarskie Antona Pilgrama.

Chór przypomina ekscentryczną roślinę o mocno unerwionych liściach, uwieńczoną okazałym, pełnym kwiatem o naprzemian obłych i kanciastych płatkach. Na dole umieścił architekt i rzeźbiarz swą podobiznę zaznaczając że po wsze czasy chce uwiecznić swoje oblicze i imię.

Patrząc na wizerunek dostrzeżemy: na głowie akademicki biret, w ręku kątownica i cyrkiel.

Co daje mu poczucie wiedzy i talentu, by unieść w powietrze kamienną emporę i siły, by ją na swych barkach trzymać. Ta umiejętność wiedzy łączy średniowiecze z renesansem. Dalsza część przygody to lata 1514-1515 wtedy to powstaje słynna Wiedeńska ambona z przedstawieniami Ojców Kościoła: naturalistyczne, ekspresyjne popiersia, przebogaty, mięsisty detal, kamienne ażury i grubo łamane tafle. Gdzie zza okiennicy wygląda nasz Anton że tu osiągnął tu szczyt swych możliwości jako rzeźbiarz. Wielkość tego architekta możemy jeszcze dostrzec na sklepienia w licznych kościołach [12] pogranicza Czesko -Morawsko-Austriackiego to między innymi: Freistadt, Rožmberk koło Czeskiego Krumlowa, Bad Zell, Weißenkirchen an der Traun. To ostatni wielki mistrz gotyku w środkowej Europie, który zmarł w 1515 roku w Wiedniu. Czas już powoli wyruszyć w meandry myśli i okresu gotyku sięgając ku przeszłości.

JZ [13]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/brno-katedra-architektura

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Morawy Czeski: Morava, Łacinski: Moravia ,Niemiecki: Mähren – to znajdującą we wschodniej części Republiki Czeskiej - kraina historyczna. Kilka miast Morawskiej części: Ostrava, Ołomuniec, Zlin, Igława, Prościejów ,Kromieryż, Brzesław, Znojmo Hranice. Stolicą jest Brno.

[2] Austria -kraj w środkowej Europie.

[3] Gotyk styl architektoniczny w XIII do XVI wieku w swoim zamierzeniu ma odzwierciedlać Boską naturę i wielbić Boga.

[4] Francja kolebka stylu Gotyckiego.

[5] Opactwo Saint Denis miejsce pochówku królów Francuskich.

[6] Kościół benedyktynów w Cluny charakterystyczny łuk ostry dla stylu gotyckiego

[7] Brno z Niemieckiego: Brünn, Łacińska to Bruna, dawna Polska nazwa to Berno – stolica Moraw leżąca w południowo –wschodniej części Czech u zbiegu rzek Svratki i Svitavy.

[8] Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Brnie. Powstanie w 1323 roku, a zakończenie w 1364 roku. Fundatorem była Królowa Czech księżniczka Polska  Ryksa Elżbieta, budowla w stylu Gotyckim z 3 nawami i jedną kopułą. W 1335 roku królowa została tam pochowana i miejsce jej pochówku zaznaczone jest w posadzce literą E z koroną królewską. Warto tu dodać w czasie koronacji obrazu Czarnej Madonny w 1736 roku, Augustianie zlecili wykonane „srebrnego ołtarza” w Augsburgu. Obraz Czarnej Madonny patronuje Brnu i Morawom.

[9] Anton Pilgram urodzony około 1460 roku w Brnie prawdopodobnie, zmarł 1515 w Wiedniu to austriacki budowniczy i rzeźbiarz, przedstawiciel późnego gotyku. Jego ważne dzieła to portal starego Ratusza w Brnie,oraz Kościół świętego Jakuba. Budowniczy i rzeźbiarz katedry świętego Szczepana w Wiedniu - to ambona i chór.

[10] Znojmo miasto w Czechach – w krainie Południowo- morawskiej.

[11] Klasztor Louka z Czeskiego Loucký klášter; z Niemieckiego: Klosterbruck, w 1190 roku. Fundacja Konrad II Otto wraz z matką zakładają klasztor. Najcenniejszym zabytkiem klasztoru jest ukryta w podziemiach romańsko-gotycka kaplica Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i świętego Wacława.

[12] Kilka kościołów ze Sklepienie Pilgrama na pograniczu Czesko- Morawsko Austriackim: Freistadt, Rožmberk koło Czeskiego Krumlowa, Bad Zell, Weißenkirchen an der Traun.

[13] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

Kahlenberg Narodowe sanktuarium patriotyzmu Polskiego

SZLAKIEM AUSTRIACKIM - KAHLENBERG DUCHOWA STOLICA NARODOWEGO PATRIOTYZMU POLAKÓW I CHRZEŚCIJAŃSKIEJ EUROPY

SZLAKIEM AUSTRIACKIM - KAHLENBERG DUCHOWA STOLICA NARODOWEGO PATRIOTYZMU POLAKÓW

I CHRZEŚCIJAŃSKIEJ EUROPY

Zatrzymując się w Wiedniu [1] większość Polaków odwiedza Narodowe Polskie Sanktuarium na Kahlenbergu [2] leżące w 19 dzielnicy Wiednia Położone na wysokości 484 metrów n.p.m. na terenie lasu Wiedeńskiego. Chociaż historia okolicy tego miejsca sięga czasów margrabi Austrii Leopolda III Babenberga. [3] W 1101 roku margrabia przeniósł swoją siedzibę na wzgórze Leopoldsberg [4] sąsiadującej z Kahlenbergem. Samo wzgórze ma dość ciekawą historię. Pierwszymi właścicielami, którzy też władali przez 4 wieki byli Kanonicy Regularni z Klosterneuburg, [5] a pojawili się w 1246 roku. Po przybyciu Kamedułów [6] w 1627 roku wzgórze zostało przekazane w ich ręce. W krótkim czasie rozpoczęto budowę kościoła świętego Józefa i klasztoru. W 1629 roku budowę zapoczątkował nuncjusz apostolski Jan Palotta [7]w obecności cesarza Ferdynanda II,

Ferdynand II Habsburg
urodzony 9 lipca 1578 w Grazu, zmarł 15 lutego 1637 w Wiedniu
Cesarz Rzymski w latach 1619-1637

który poświęcił kamień węgielny pod budowę kościoła i klasztoru . Budowa trwała 10 lat. Trwająca wojna 30-letnia zmusiła w 1643 roku do opuszczenia przez zakonników swoich posiadłości. A w lipcu 1683 roku Turcy spalili zabudowania. 11 września 1683 roku armia cesarska pod dowództwem Karola Lotaryńskiego [8] zdobyła wzgórza Kahlenberg i Leopoldsberg .Wtedy tam też przybył król Jan III Sobieski ze swoim wojskiem. 12 września 1683 roku [9] o godzinie 4 00 rano uczestniczył w mszy świętej w ruinach kościoła, a celebrowanej przez legata papieskiego Marco d’Aviano . 

Dzień ten okazał się zwycięską bitwą dla wojsk Chrześcijańskiej Europy pod wodzą króla Jana III Sobieskiego. Niestety historia tego wzgórza jeszcze przez prawie wiek była dramatyczna z powodu zawieruch wojennych. Czas upadku powoli mijał i 1849 roku Jan i Józefina Finsterle [10] odkupują zabudowę Kahlenbergu i w krótkim czasie odbudowują świątynię, którą 12 września 1852 roku poświęcają. Dalsza część to już wzgórze i kościół powoli staje się sanktuarium Polskiego patriotyzmu. Wiedeńscy Polacy w XX wieku odnowili kaplicę Aniołów Stróżów [11] często nazywaną kaplicą Sobieskiego. 

Kahlenberg
 Wejście do kaplicy Aniółów Stróżów zwaną kaplicą Sobieskiego
13 września 1983 kaplicę poświęcił papież Jan Paweł II

Zakon Paulinów [12] podarował kościołowi cenny dar kopię obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. 4 kwietnia 1906 roku kościół świętego Józefa został przekazany Zgromadzeniu Zmartwychstańców.

W 1930 roku z zakrystii otwarto małe muzeum „Odsieczy Wiedeńskiej”, [13] gdzie zobaczymy małą kopię obrazu Jana Matejki - „Zwycięstwo pod Wiedniem”, oraz monety tamtych czasów, czy obrazy i szable. Warto tu jeszcze zwrócić na kaplicę poświęconą papieżowi Innocentemu XI i królowi Janowi Sobieskiemu.

W 300-tną rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej 13 września 1983 roku na wzgórze przybył papież Jan Paweł II [14] odprawiając tam mszę i modląc się. Sama wizyta miała uroczysty charakter w kościele świętego Józefa papież odsłonił tablicę upamiętniającą zwycięstwo Polskiego króla.

W dalszej części poświęcił kaplicę Matki Bożej Częstochowskiej.

W słowach papież mówił o roli Maryi w drodze króla Sobieskiego : [15]

„(…) Jakże znamienną jest rzeczą, że król na swojej drodze do Wiednia zatrzymał się na Jasnej Górze, gdzie odbył spowiedź i uczestniczył we Mszach świętych. Klęczał w Krakowie w kościele ojców Karmelitów przed wizerunkiem „Pani Krakowa”,

a wymarsz z tego miasta ustawił na dzień Wniebowzięcia.

Modlił się przed cudownym obrazem w Piekarach Śląskich (zobacz też) (…)”.

Co jest uwiecznione tablicą pamiątkową przed kościołem świętego Józefa. 

W duchu patriotyzmu wiele pielgrzymek podróżujących na szlakach Maryjnych, czy szlakiem świętych zatrzymuje się tu na Eucharystii.
  
w 330 rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej wyruszyła pieszo 3 osobowa  grupa szlakiem króla Jana III Sobieskiego 
 Między innymi 15 marca 2007 roku w 500-letnią rocznicę istnienia bractwa Archikonfraterni Literackiej [16] wspólnota zatrzymała się i uczestniczyła w Eucharystii. Gdy już w Narodowym Sanktuarium Patriotyzmu oddamy się w duchową więź z Matką Częstochowską i wsłuchamy chwały w korzenie zwycięstwa chrześcijańskiej Europy tamtych czasów. Popatrzmy na wzgórze tam zobaczymy panoramę dzisiejszego Wiednia. (pobierz PDF)

Jak dojechać z Wiednia ? [17]

Autobusem linii 38A ze stacji końcowej 4 linii metra Heiligenstadt U4

Ale trzeba zwrócić uwagę na oznaczenia rozkładów, gdyż część kursów z nich kończy przed Kahlenbergem. Dojazd z centrum zajmuje około godziny. Do Heiligenstadt z centrum dotrzemy też tramwajem

Taxi to koszt około 18 do 22 Euro

JZ[18]

DO GALERII FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Wiedeń – stolica Austrii.

[2] Kahleberg – wzgórze z Sanktuarium Narodowym Polaków w Austrii.

[3] Leopold III Babenberg – urodzony 1073roku w Gars nad rzeką Kamp, zmarł 15 listopada 1136 roku w Wiedniu, margrabia Austrii, Święty kościoła i patron Austrii od 1663 roku

[4] Leopoldsberg -wzgórze które tworzy północno-wschodni zakątek Alp. Charakterystycznym punktem jest kościół poswięcony świętemu Leopodowi.

[5] Kanonicy Regularni z Klosterneuburg- to zakon przestrzegający regułę świętego Augustyna tzw. Ordo Monasterii wywodzącej się  IV wieku.

[6] Kameduli – zakon Włoski utworzony w 1012 lub 1027 roku przez świętego Romualda. Po śmierci Romualda, w 1072 roku papież Aleksander II wyodrębnił kamedułów z Benedyktynów, zatwierdzając zgromadzenie jako osobny zakon.

W Polsce znajdują się wyłącznie kameduli kongregacji Monte Corona.

[7] Jan Palotta- to Pietro Vidoni urodzony 8 listopada 1610 roku w Cremonie, zmarł 5 stycznia 1681roku w Rzymie to włoski biskup i kardynał, nuncjusz apostolski w Polsce w latach 1652–1660.

[8] Karol V Leopold Lotaryński -urodzony 3 kwietnia 1643 roku w Wiedniu, zmarł 18 kwietnia 1690 w Wels – książę Lotaryngii w latach 1675–1690, przedstawiciel dynastii z Vaudémont.

[9] 12 wrzesień 1683 roku - zwycięska bitwa króla Jana III Sobieskiego nad Turkami

[10] Jan i Józefina Finsterle – w 1849 roku odkupują zabudowania Kalhenbergu i odbudowują kościół świętego Józefa.

[11] Kaplica aniołów stróżów – zwana też kaplicą Sobieskiego została odnowiona w XX wieku przez Wiedeńskich Polaków.

[12] Zakon Paulinów przekazuje kopię obrazu Matki Bożej Częstochowskiej

[13] W 1930 roku w zakrystii kościoła zostaje udostępnione małe muzeum „Odsieczy Wiedeńskiej”.

[14] 13 września 1983 roku na wzgórze przybywa papież Jan Paweł II w 300 rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej wtedy tez odsłonił tablicę pamiątkową i kaplicę Matki Bożej Częstochowskiej.

[15] Fragment cytatu z pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Kalhebergu  w 300 rocznicę odsieczy Wiedeńskiej 13 wrzesień 1983 rok

[16] Archikonfraternia Literacka Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny nawiedza 15 marca 2007 roku Sanktuarium w Kahlebergu pielgrzymując dalej do Wiednia kościoła Maria am Gestade i swojego patrona świętego Klemensa Hofbauera ,dziękując za 500 lecie istnienia.

[17] Informacja o dojedzie na wzgórze Kahleberg.

[18] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

DYNASTIA HABSBURGÓW RUDOLF II

DYNASTIA HABSBURGÓW RUDOLF II

W Bratysławie [1](zobacz też) niedaleko gotyckiej katedry świętego Marcina [2] zobaczymy na ścianie muru obronnego wizerunki koronowanych królów. Jednym z nich jest Rudolf II Habsburg.[3]

Co wiemy o tej postaci?

Rudolf urodził się 18 lipca 1552 roku w Wiedniu.(zobacz też) Był synem cesarza króla Czech i Węgier Maksymiliana II Habsburga i Marii Habsburg. Ojciec Maksymilian w 1572 przeprowadził wybór Rudolfa na króla Węgier. Koronacja odbyła się Pressburg dzisiejszej Bratysławie, a w 1575 roku na króla Czech.

 27 października 1575 roku w Ratyzbonie został vivente imperatore wybrany na króla Niemiec, co dało mu dziedziczenie tytułu cesarskiego.[4]

Rudolf, z Bożej łaski uświęcony i wybrany cesarz rzymski, po wieki August, król Niemiec, Węgier, Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, etc. etc. arcyksiążę Austrii, książę Burgundii, Brabancji, Styrii, Karyntii, Karnioli, margrabia Moraw, książę Luksemburga, Górnego i Dolnego Śląska, Wirtembergii, Teck etc. książę Szwabii, hrabia Habsburga, Tyrolu, Ferreti, Kyburga, Gorycji etc. landgraf Alzacji, margrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Burgau, Górnych i Dolnych Łużyc etc. pan Marchii Wendyjskiej, Salin, Port Naon etc.

Dla Europy był to czas kiedy rozrastało się państwo Tureckie W 1593 roku, w odpowiedzi na najazd tureckiego beja Serbii na Chorwację, zaprzestał płacenia Imperium Osmańskiemu [5] trybutu z Węgier i rozpoczął III wojnę Austriacko-Turecką. Polityką kontrreformacyjną wywołał na Węgrzech dwa powstania: w 1601 i 1604 roku. I tak wskutek buntu utracił Siedmiogród. Chociaż że Rudolf II nie był entuzjastą Kościoła katolickiego, sprzeciwiał się reformacji. Cesarzowi nie podobała się samowola książąt Niemieckich. Gdy w 1607 roku w Donauwörth [6] doszło do zamieszek na tle religijnym wtedy to Rudolf ogłosił banicję miasta. Książę Bawarii Maksymilian I, zobowiązany do egzekucji wyroku, opanował miasto i z pomocą jezuitów, drogą represji, pozbył się protestantów. W reakcji na to Niemieccy książęta protestanccy zawiązali Unię Ewangelicką, sojusz obronny przeciw katolikom. W latach 1608-1609, obawiając się utraty władzy, wydał akty gwarantujące swobody wyznaniowe dla protestantów w Czechach i na Śląsku (tzw. List majestatyczny). I tak przyznawały one wolność kultu religijnego i budowania zborów, a także prawo do wyboru rzeczników społeczności protestanckiej, zwanych defensorami. 

Nie przestrzegał ich w praktyce, czym przyczynił się do wybuchu wojny trzydziestoletniej. 

Rudolf II nie zawarł małżeństwa i nie doczekał się legalnego następcy, co przyczyniło się do utraty tronu na rzecz swojego brata Macieja. [7]

Cesarz mało interesował się sprawami państwa, ale z pasją promujący kulturę i naukę. Był też kolekcjonerem dzieł sztuki. W kwietniu 1606 roku członkowie rodziny Habsburgów zadecydowali o przekazaniu władzy na Węgrzech bratu Rudolfa, Maciejowi. Rudolf, pozbawiony wpływu na politykę, pozostał jedynie formalnie cesarzem rzymskim. Od 1583 roku rezydował w Pradze zmarł 20 stycznia 1612 roku i został pochowany w Katedrze świętego Wita. [8]

JZ [9]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Bratysława - Słowacki i Czeski: Bratislava; Niemiecki: Pressburg, Węgierski Pozsony; Polski: dawniej Pożoń, także Preszburg – stolica Słowacji.

[2] Katedra Świętego Marcina- Dóm svätého Martina-była przez 300 lat miejscem koronacji królów węgierskich;

[3] Rudolf II Habsburg - urodzony 18 lipca 1552 w Wiedniu, zmarł  20 stycznia 1612 w Pradze to cesarz Rzymski, król Czech w latach 1576-1611, król Węgier i Chorwacji –to Rudolf I i arcyksiążę Austrii to Rudolf V w latach 1576-1608 z dynastii Habsburgów.

[4] Tytularność

[5] Imperium Osmańskie to państwo rządzone przez dynastię Osmanów, istniejące od końca XIII wieku do roku 1922, początkowo z ośrodkiem w północno-zachodniej Anatolii, od 1453 ze stolicą w Stambule, u szczytu potęgi w XVI–XVIII wieku obejmujące większość Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i południowo-wschodniej Europy. Zwróćmy uwagę że nazwa „Imperium Osmańskie” to pochodzenie Europejskie. Nie było używane przez samych Osmanów, którzy w stosunku do swojego państwa używali takich określeń jak „Devlet-i Âliye” co tłumaczy „Wysokie Państwo”, albo „Devlet-i Âli-Osmân” co znaczy „państwo domu Osmanów”. Najczęściej jednak chcąc określić swoją tożsamość poddani imperium w typowo średniowieczny sposób podkreślali swój związek z dynastią, nazywając się po prostu „Osmanami” -Osmanli, czyli „ludźmi Osmana”.

[6] Donauwörth - zamieszki pomiędzy Luteranami a Katolikami.

[7] Maciej Habsburg urodzony 24 lutego 1557 w Wiedniu, zmarł 20 marca 1619 w Wiedniu – brat Rudolfa.

[8] Katedra Świętego Wita – Praga.

[9] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.