zlot ikarusów

WIEDEŃSKA SECESJA ZEGAR ANKERUHR TYŁ

NA SZLAKU DOLNOŚLĄSKIM – WAŁBRZYCH

NA SZLAKU DOLNOŚLĄSKIM – WAŁBRZYCH

Dolnośląska[1] ziemia ze swoją stolicą Wrocławiem kryje jeszcze ciekawe bogactwo ziemi Wałbrzyskiej i Wałbrzycha.[2]

Wędrując pasmem górskim Sudetów możemy dotrzeć do Wałbrzycha. Wałbrzych -niemiecku to Waldenburg, w gwarze śląskiej to Walmbrig, Walmbrich, w języku Czeskim to Valdenburk, Valbřich znajduje się na południowym zachodzie Polski nad Pełcznicą. Miasto leży na Pogórzu Zachodniosudeckim i Sudetach Środkowych w paśmie Gór Wałbrzyskich. Kiedyś była siedzibą władz województwa Wałbrzyskiego. Dzięki złodziejskiej partii Platformy Obywatelskiej [3] i reformom Balcerowicza i Buzka – Tw. Karol, które doprowadziły do największego bezrobocia [4] na ziemi Wałbrzyskiej, która nadal jest problemem mieszkańców. Chociaż niektórzy nawet nie związani z Wałbrzychem próbowali zaklinać rzeczywistość tylko że tam władzę miał partyjny kolega. Dawniej ziemia Wałbrzyska była ważnym ośrodkiem przemysłowym Dolnego Śląska. Czas już wyruszyć w Wałbrzyską ziemię. Jedną z najbardziej znanych perełek architektury to niewątpliwie zamek Książ [5] i znajduje się na szlaku zamków Piastowskich. 

KSIĄŻ 

Pierwszym właścicielem, który wybudował zamek w latach 1288-1292 był książę Świdnicko –Jaworski Bolko I Surowy. Od 1509 roku zamek przechodzi w władanie rodu Hobergów [6] – po zmianie nazwiska w 1714 na Hochberg nadal do początku lat 20 XX wieku był zamek w ich władaniu. W dzielnicy Książ możemy odkryć też mauzoleum Hochbergów znajdująca się na trasie turystycznej śladami księżnej Daisy tam też zobaczymy freski Antoniego Schefflera przedstawiające zamek Książ. Gdy już poznamy ciekawostki dzielnicy Książ wyruszmy do palmiarni Lubiechowskiej [7] znajdującej się przy ulicy Wrocławskiej.

 Chociaż historia palmiarni jest dość krótka to sama ziemia Lubiechowska została zakupiona w XVI wieku przez księcia Conrada von Hochberg. Wnętrze obiektu zostało wyłożone tufem wulkanicznym z Sycylijskiego wulkanu Etna. Trzeba dodać że obiekt ten jest najstarszym tego typu w Polsce. Zanim wyruszymy w dalszą podróż proponuję wyznaczyć sobie jakiś cel gdyż rozległość Wałbrzycha jest dość duża i trzeba korzystać z transportu np. publicznego. Turysta na pewno w pierwszej kolejności dotrze do starego centrum miasta  tam można zobaczyć dość dużo perełek architektury i tak:

Stare miasto [8] posiada zabytki z XII wieku, XV wieku, XIX wieku/XX wiek

To ratusz [9] wybudowany czerwonej cegły znajduje się na placu Magistrackim i pochodzi z XIX wieku, początku XX wieku po środku placu zauważymy fontannę idąc dalej to dom „Pod Trzema Różami” mieszczący się na Rynku, a pochodzi z 1777 roku i narożny dom „Pod Kotwicą”, z 1799 roku. W bliskości rynku jednym w z najcenniejszych zabytków sakralnych jest kolegiata [10] pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Bolesnej i Świętych Aniołów Stróżów, odkryjemy ją na ulicy Moniuszki. Potężna świątynia zbudowana jako kościół halowy na planie krzyża łacińskiego w 1898–1904 roku. Od 3 maja 2010 roku podniesiona do rangi kolegiaty diecezji świdnickiej pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Bolesnej i Świętych Aniołów Stróżów. Spacerując robiąc małą pętlę ku mojej uwadze dostrzegłem mały budynek jest to sanktuarium Matki Bożej Bolesnej [11] znajdujący się na placu Kościelnym, a został wzniesiony w średniowieczu, w latach 1714, 1934, 2003 przeszedł gruntowną renowację. Wędrując dalej dotrzemy do pałacu Albertich, [12] mieszczącego się na ulicy 1 Maja 9, został wybudowany w latach 1800–1803. Dziś to Muzeum Porcelany w Wałbrzychu. Wałbrzych jako dawny ośrodek górniczy posiadał 3 kopalnie po zniszczeniu przemysłu górniczego przez Buzka i platformę obywatelską zostały tylko budynki zabytkowe na ulicy Wysockiego odkryjemy zespół kopalni „Julia” pochodzący z lat 1865–1867- XX wieku tam zobaczymy łaźnię i lampiarnię, siłownię II, warsztat mechaniczny, kotłownię elektrowni zakładowej IV, kotłownię III, V, maszynownia – szybu „Sobótka”, siłownia i elektrownia, dawne nadszybie szybu „Dampf”, kotłownia I i budynki maszyn wyciągowych, maszynownia szybu „Julia”, sortownia, waga kolejowa, budynek płuczki i flotacji, szyb „Julia” – budynek szybowy z wieżą z 1867roku , szyb „Sobótka” – budynek szybowy z wieżą, 1874roku. Na ulicy Kosteckiego odkryjemy budynek stolarni w kopalni „Victoria”, pochodzący z 1904 roku; tam mieści się Muzeum Przemysłu i Techniki [13] w Wałbrzychu. To tylko niewielka części ciekawostek ziemi Wałbrzyskiej którą każdy turysta powinien zobaczyć.

JZ[14]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Dolny Śląsk – Województwo Dolnośląskie stolica Wrocław

[2] Wałbrzych – dawna stolica ziemi Wałbrzyskiej leżąca na zachodzie Polski

[3] Złodziejska partia PO - aferzyści

[4] Bezrobocie największe na ziemi Wałbrzyskiej

[5] Zamek Książ – trzeci co do wielkości zamek w Polsce  wybudowany 1288-1292 przez księcia Bolka I Surowego

[6] Hoberg – dynastia później Hochberg tytularność -Fürst von Pleß, Reichsgraf von Hochberg, Freiherr zu Fürstenstein– ród przybyłby na Śląsk z Miśni w końcu XII wieku. W źródłach Śląskich notowany od 1290 roku. W XVII wieku podzielił się na linię szlachecką Dobrocina i baronową z Buczyny, hrabiowską z Książa, tu warto dodać ze linii hrabiowskiej powstała linia książęca z Książa oraz Pszczyny.

[7] Palmiarnia Lubiechowska – ulica Wrocławska powstała w 1911

[8] Stare miasto z XII wieku

[9] Ratusz – powstał pod koniec  XIX wieku i początku XX wieku

[10] Kolegiata pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Bolesnej i Świętych Aniołów Stróżów powstanie kościoła 1898–1904 roku

[11] Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej –mały kościółek powstał w średniowieczu.

[12] Pałac Albertich - dziś to muzeum porcelany

[13] Muzeum przemysłu i techniki – kompleks zabytkowych budynków przemysłowych powstały po zniszczeniu  gospodarki węglowej  przez Balcerowicza i Buzka

[14] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

SZLAKIEM AUSTRIACKIM – WIEDEŃ

SZLAKIEM AUSTRIACKIM – WIEDEŃ

Dawno temu około 500 lat p. n. e. na dzisiejszych ziemiach Austrii [1] w południowo –wschodniej części kraju powstała osada celtycka [2] to dzisiejszy Wiedeń. [3] Potem 15 lat p.n.e. była Rzymskim posterunkiem granicznym. 

Swoją historię jako miasto zaczyna w 1221 roku, kiedy to uzyskuje prawa miejskie i był jednym z największych i najważniejszych miast Świętego Cesarstwa Rzymskiego –później to cesarstwo Austrii,(zobacz też) następnie Austrio - Węgier. W 1918 roku zostaje stolicą Republiki Austrii. We wczesnym średniowieczu swoje rządy sprawowała dynastia Babenbergów. [4] Od 1440 roku rządy przejęła dynastia Habsburgów. [5] 

Tak pokrótce można opowiedzieć o powstaniu miasta. Gdy już wyruszymy w podróż Wiedeńskim szlakiem to niewątpliwie historyczne centrum miasta nas zachwyci pełnią zabytków architektury z każdej epoki. I nie dziwi fakt że stolica Austrii jest najchętniej odwiedzana przez turystów. Zatrzymajmy się na chwilę. Sztuką podróżnika jest poznawanie ciekawostek miasta.

Co zwiedzić gdy się ma niewiele czasu np. jeden dzień?

Bogactwo kulturowe Wiednia daje wiele możliwości - przez samych mieszkańców zapraszając na koncerty muzyki klasycznej - czy to w operze, czy kościołach. Inną propozycją może być podróż dorożką oraz stylowym autem z dawnych czasów. Ostatnia propozycja to spacer miejski. Tu warto zwrócić uwagę gdy nasz szlak rozpocznie się od głównego dworca kolejowego - Wien Hauptbahnhof [6] jest dość daleko więc warto skorzystać z transportu publicznego. Ale często to podróżnicy docierają autobusami wycieczkowymi , które się zatrzymują na tzw Ringu Ringstraße [7] przy Hofburgu.[8]

Po drugiej stronie zobaczymy park - aleję z pomnikiem cesarzowej Marii Teresy Walburg von Habsburg, [9] oraz po przeciwległych stronach pomnika dwa muzea to: Muzeum historii naturalnej – Naturhistorisches Museum i Muzeum historii sztuki – Kunstihistorisches Museum [10] te dwie okazałe bliźniacze budowle powstały za czasów Franciszka Józefa I w 1858 roku. 
Budowle są wykonane w stylu renesansu włoskiego, a architektami są: Gottfried Semper [11] i Karl Freiherr von Hasenauer. Budowa trwała 19 lat. 

Zanim przejdziemy do ścisłego centrum miasta. 

Jedną z najstarszych świątyń w Wiedniu jest kościół świętego Ruprechta – Ruprechtskirche. [12](Zobacz też)Świątynia jest w stylu romańskim i została zbudowana przez biskupa Wirgiliusza z Salzburga . Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z 1161 roku. Najcenniejszym zabytkiem świątyni to XIII wieczne witraże i ołtarz „ Naszej Pani z Loreto”. Kościół znajduje się na placu Ruprechtsplatz, na krańcach dzielnicy żydowskiej.

Kim jest święty Ruprecht?

Święty – Rupert z Salzburga [13](zobacz też) był pierwszym biskupem Salzburga - to patron ludzi handlujących solą. U stóp romańskiej wieży odkryjemy posąg świętego trzymający naczynie z solą. Gdy już poznaliśmy najstarszą świątynię Wiednia nasze kroki skierujemy do kolejnego najcenniejszego zabytku sakralnego gotyckiej katedry Świętego Szczepana –Stephansdom. [14]

Kościół jest związany z dynastami Babenbergów i Habsburgów. Pierwotnie była to świątynia w stylu późnoromańskim zbudowana w latach 1230 -1263 .

 Od XIV wieku katedra otrzymuje formę gotycką.

 Czas ucieka i dawka zabytków poznanych zatrzymajmy się w restauracji kosztując pyszny tort Sachera [15] i popijając Wiener Melange - czyli czarną kawę z lekko ubitym mlekiem. Gdy kubki smakowe zaspokoimy. 

Wyruszmy w dalsze dzielnice miasta poznając tajemnice i ducha muzyki klasycznej wsłuchując się słynnych kompozytorów Wiedeńskich, [16] a współczesne młode talenty zaprowadzą Cię w świat muzyki Mozarta czy barokowych kompozytorów dawnego Wiednia. 

Spacerując po dzielnicy Innere Stadt, [17] odkryjemy wiele muzeów związanych z panowaniem dynastii Habsburgów to:[18]

Schatzkammer – cesarski skarbiec, Muzeum Sisi, Austriacką Bibliotekę Narodową, Ephesos Museum. Przy placu Maria-Theresien-Platz:

Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu -Kunsthistorisches Museum, Naturhistorisches Museum Wien – muzeum historii naturalnej.

Inne muzea to: Galeria Albertina.

W pobliskiej dzielnicy Neubau, [19] znajduje się kompleks architektoniczny MuseumsQuartier tzw Dzielnica Muzeów. Na terenie MuseumsQuartier znajdują się: Leopold Museum, MUMOK –Museum Moderner Kunst Stiftung Ludwig Wien – Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Kunsthalle Wien

W dzielnicy, Penzing możemy zatrzymać się w Muzeum Techniki - Technisches Museum Wien.

Warto jeszcze poznać zabytki architektury sakralnej, gdzie duchowość ukazana jest w perełkach sztuki sacrum to tylko niewielka część kościołów które warto nawiedzić: [20] Gotycką Katedrę świętego Szczepana -Stephansdom, Kościół świętego Ruprechta - Ruprechtskirche, Kościół świętego Karola Boromeusza -Karlskirche, Kościół Wotywny - Votivkirche, Kościół Minorytów- Minoritenkirche, kościół i klasztor Mechitarystów, Kościół Maria am Gestade – czyli Maryja na brzegu, kościół Am Hof –czyli chórów Anielskich. Zwieńczeniem wielu ścieżek zostały nam parki i ogrody, gdzie odpoczniemy. Jeszcze tylko kilka zdjęć i na szlak w inne regiony Austrii np. do Graz, Klagenfurtu, Sankt Pölten czy Salzburga.

JZ [21]

DO GALERI ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/szlakiem-austriackim-wieden

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

---

[1] Austria –kraj w środkowej Europie

[2] Celtowie to grupa ludów indoeuropejskich.Za kolebkę przyszłych Celtów uważa się region kurhanów w południowych Niemczech, między Lasem Czeskim i Renem, zasiedlony w połowie II tysiąclecia p.n.e. przez tzw. Protoceltów, mających za sąsiadów Protoilirów. W latach między 1800 a 1600 p.n.e. strefa kurhanów rozciąga się ku zachodowi, za Ren, obejmując Franche-Comte, Burgundię, Alzację i Lotaryngię.

[3] Wiedeń – stolica Austrii

[4] Dynastia Babenbergów- dynastia austriacka, prawdopodobnie boczna linia dynastii Luitpoldingów, panującej w Bawarii. Panowali w Austrii, najpierw jako margrabiowie. Od 1156 roku z tytułem książęcym. Przejściowo także rządzili w Bawarii w latach 1139–1156

[5] Dynastia Habsburgów- dynastia niemiecka -von Habsburg. Założycielem dynastii był Guntram Bogaty -X wiek. Nazwa rodziny wywodzi się od pierwszej posiadłości rodu, zamku Habsburg położonego w kantonie Aargau w Szwajcarii. Przedstawiciele dynastii panowali m.in. w krajach niemieckich i włoskich, Świętym Cesarstwie Rzymskim, Czechach, Hiszpanii, Portugalii, Burgundii, na Węgrzech i w Siedmiogrodzie, w Niderlandach, na Śląsku, ziemiach polskich, ukraińskich, serbskich i wołoskich oraz w hiszpańskich i portugalskich koloniach w Azji, Afryce i obu Amerykach. Przez większość lat trzonem monarchii było Arcyksięstwo Austriackie, rozszerzane systematycznie, by stać się rozległym imperium, zwanym od nazwy dynastii Monarchią Habsburgów. Dynastia w linii męskiej wygasła w 1740. Ostatnia władczyni z rodu – Maria Teresa Habsburg – wraz z mężem cesarzem Franciszkiem I Lotaryńskim założyła nową dynastię Habsbursko-Lotaryńską.

[6] Wien Hauptbahnhof- główny dworzec kolejowy

[7] Ringstraße- obwodnica Wiednia aleja drogowa tworząca pętlę komunikacyjną

[8] Hofburg- Pałac Hofburg – dawna rezydencja cesarska pełniąca funkcję pałacu zimowego. Budowa rozpoczęła się w XIII wieku.

[9] Pomnik cesarzowej Marii Teresy Walburg von Habsburg

[10] Muzeum historii sztuki – Kunstihistorisches Museum- muzeum historii sztuki otwarte w 1891 roku. Kolekcja obrazów malarstwa europejskiego od XV do XVIII wieku, w tym dzieła m.in. Pietera Bruegla, Petera Paula Rubensa, Tycjana, Rembrandta van Rijn, Velazqueza

[11] Gottfried Semper- urodzony 29 listopada 1803roku w Altonie – dziś to część Hamburga, zmarł 15 maja 1879 roku w Rzymie to niemiecki architekt epoki historyzmu, tworzący głównie w stylu neorenesansowym, działający też w Szwajcarii.

[12] kościół świętego Ruprechta – Ruprechtskirche.- najstarsza świątynia Wiednia w stylu romańskim pochodzi z XII wieku

[13] Rupert z Salzburga- Ruprecht, Hrodperht, Hrodpreht, Roudbertus, Rudbertus, Robert- święty kościoła katolickiego i wschodnio-ortodoksyjnego urodzony prawdopodobnie 650 w Wormacji, zmarł prawdopodobnie 27 marca 718 tamże-, biskup misyjny Nadrenii, pierwszy biskup Salzburga w Austrii i patron regionu Salzburgland.

[14] Gotycka Katedra świętego Szczepana -Stephansdom

[15] Tort Sachera - słodkie ciasto czekoladowe z grubą warstwą polewy czekoladowej, przekładane konfiturą morelową.

[16] Kompozytorzy  Wiedeńscy  XVIII wieku określeni jako klasycy wiedeńscy – Józef Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart i Ludwig van Beethoven, Christopha Willibalda Glucka, Antonia Salieriego czy Franza Xavera Süssmayra.

Z Wiedniem związani są również: Franz Schubert, Franz Liszt, Johannes Brahms, Johann Strauss -ojciec, Johann Strauss - syn, Franz Lehar, Joseph Lanner, Anton Bruckner, Gustav Mahler oraz kompozytorzy XX wieku, przedstawiciele tzw. drugiej szkoły wiedeńskiej: Arnold Schönberg, Anton Webern, Alban Berg oraz Ernst Křenek, czy Hans Graf.

[17] Innere Stadt,- centrum dzielnica  Wiednia

[18] Muzea Wiednia

[19] Neubau- 7 dzielnica miasta

[20] Perełki architektury sakralnej

[21] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

SZLAKIEM OPOLSKIM – KĘDZIERZYN-KOŹLE KRÓTKO

SZLAKIEM OPOLSKIM – KĘDZIERZYN-KOŹLE

„Jaki powód rzeki miały,

 że się nagle posprzeczały,

I jak długo trwały w gniewie.

Tego nikt naprawdę nie wie…”

Jan Brzechwa [1]

Z humorem Jana Brzechwy możemy powędrować na szlak Opolski do jednego miast znajdujących się nad rzeką Odrą [2] i przy wylocie ujścia Kłodnicy, a jest to Kędzierzyn – Koźle. [3] Chociaż historia miasta jest krótka, bo powstała w 1975 roku z połączenia czterech osobnych organizmów administracyjnych: Kędzierzyna, Koźla, Sławięcic i Kłodnicy. Ale sięgnijmy do źródeł, wtedy nam pojawi się jedna nazwa, a jest nim Koźle [4] (Kosle) Była to ufortyfikowana osada Kosle, którą opisał po łacinie w latach 1112–1116 Gall Anonim w Kronice polskiej. Z kolei w 1283 roku nazwa Kędzierzyna [5] wymieniona została w zlatynizowanej formie jako Kandersino, a w 1410 roku, Candirsyn.
 Pierwsze wzmianki historyczne o Koźlu pochodzą z 1104 roku , jednak nadanie praw miejskich nastąpiło w 1281 roku. Ziemie te wówczas były księstwem Kozielsko-Bytomskim zarządzanymi przez Piastów Śląskich. 10 stycznia 1289 roku książę Kazimierz Bytomski jako pierwszy z książąt Śląskich złożył w Pradze hołd lenny królowi Czeskiemu Wacławowi II. Tu trzeba zwrócić uwagę że Koźle to ważny szlak handlowy, co przyczyniło się do budowy przed 1431 rokiem murów obronnych miasta, z co najmniej czterema bramami. W 1526 roku księstwo Kozielsko-Bytomskie przeszło pod władzę Habsburgów. Kolejne zmiany następują 1741 roku gdy ziemie przejmują Prusy. Czas ten rozpoczyna ekspansję w 1743 roku rozbudowy twierdzy w Koźlu. Ale najważniejszy rozwój gospodarczy całej okolicy rozpoczął się wraz z budową Kanału Kłodnickiego w latach 1792–1812. To tylko mała część historii miasta. Gdy już dotrzemy Kędzierzyna – Koźla koleją węzła Gliwicko – Opolskiego. [6] 

Po raz pierwszy uruchomiono tą linię kolejową w1845 roku, a stacja była usytuowana we wsi Kędzierzyn. Od tego czasu rozpoczyna się ekspansja Kędzierzyna.

Jakie zabytki warto zobaczyć Kędzierzynie to: [7]

kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej z 1928roku, zespół klasztorny franciszkanów, kościół ewangelicko-augsburski z lat 1902–1903 kapliczka-dzwonnica, tzw. Pańszczyźniana z 1814 roku. Mogiły żołnierzy polskich, uczestników Kampanii Wrześniowej 1939 roku, na cmentarzu, mogiła zbiorowa żołnierzy I Armii WP poległych w 1945 roku

W Koźlu to: [8]

zamek. Fortyfikacje „fryderycjańskie” Twierdzy Koźle: obwałowania i fosy, murowano-ziemne, z XVIII wieku Zachowane fragmenty fortyfikacji na lewym brzegu Odry. Wieża Montalemberta. Zespół wodociągów miejskich z lat 1900–1902: wieża ciśnień, pompownia, budynek biurowy. stary Kanał Kłodnicki, który łączył Koźle z Gliwicami wybudowany w latach 1792–1812 w Kłodnicy, na terenie miasta i w granicach województwa sześć śluz – Śluzy Koźle. Kościół pod wezwaniem świętego Zygmunta i świętej Jadwigi Śląskiej.

Ta niewielka część miasta skrywa jeszcze wiele tajemnic, które turysta może odkryć.

JZ [9]

DO GALERII ZDJĘĆ

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97

SZLAKIEM OPOLSKIM-
 KĘDZIERZYN - KOŹLE KRÓTKO

---

[1] Jan Brzechwa  cytat poezji pt „Kłótnia rzek”

[2] Odra – rzeka

[3] Kędzierzyn –Koźle –miasto w województwie Opolskim powstałe z połączenia czterech grodów Kędzierzyna, Koźla, Sławięcic i Kłodnicy

[4] Koźle – miasto na prawach miejskich od 1281 pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1104

[5] Kędzierzyn – pierwsze wzmianki pochodzą z 1283 roku

[6] Ważny węzeł kolejowy – Gliwicko- Opolski wybudowany w 1845 roku. Jedna ze stacji mieści się wsi Kędzierzyn – dziś to miasto Kędzierzyn- Koźle

[7] Zabytki Kędzierzyna

[8] Zabytki Koźla

[9] Jacek Źróbek – pracownik w jednostce samorządowej. członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, - udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.