Piętnasty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’Wędrówki za żelazną kurtynę‘’

Piętnasty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’Wędrówki za żelazną kurtynę‘’
W latach sześćdziesiątych komunistyczne władze Albanii ogłosiły oficjalnie swój kraj ‘’ pierwszym ateistycznym państwem na świecie’’. Wyznawanie chrześcijaństwa groziło tu więzieniem lub nawet śmiercią. Teraz mógł tutaj przybyć z wizytą duszpasterską sam Papież. Ojciec święty odwiedził też – jeszcze niedawno będące republikami ZSRR – Litwę, Łotwę i Estonię.
31 października 1992 roku - Jan Paweł II otrzymuje raport komisji papieskiej na temat Galileusza i zachęca do nowego dialogu między nauką a religią.
11 listopada 1992 roku - Stolica Apostolska nawiązuje stosunki dyplomatyczne z Białorusią.
5 grudnia 1992 roku - Papież domaga się uznania "obowiązku interwencji humanitarnej" w przypadku groźby ludobójstwa.
8 grudnia 1992 roku – W rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore

Jan Paweł II odprawia Mszę dziękczynną za publikację nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego.
1 stycznia 1993 roku - 26 Światowy Dzień Pokoju, orędzie "Jeśli pragniesz pokoju, wyjdź naprzeciw ubogim".
9 - 10 stycznia 1993 roku - W Asyżu Dzień Modlitw o Pokój w Europie.
12, 15 stycznia 1993 roku - Jan Paweł II w dwóch wystąpieniach do polskich biskupów z okazji wizyt ad limina ogłasza nadejście "godziny laikatu" w polskim katolicyzmie, a także opowiada się za Kościołem ponadpartyjnym.
3 - 10 lutego 1993 roku - Dziesiąta pielgrzymka do Afryki: Benin, Uganda, Sudan (57 papieska podróż zagraniczna) - m.in. spotkanie z przywódcami religijnymi wudu, wizyta u dzieci zarażonych wirusem HIV; podczas tej podróży:
10 lutego 1993 roku - W przemówieniu w Chartumie papież potępia prześladowania chrześcijan w Sudanie.
18 kwietnia 1993 roku - Beatyfikacja m.in. s. Faustyny Kowalskiej.
25 kwietnia 1993 roku - Podróż do Albanii (58 papieska podróż zagraniczna); papież wyświęca tam czterech nowych biskupów.
8 - 10 maja 1993 roku - Podczas trzydniowej pielgrzymki na Sycylię Jan Paweł II ostro krytykuje działalność mafii.
12 - 17 czerwca 1993 roku - Podróż do Hiszpanii (59 papieska podróż zagraniczna).
28 lipca 1993 roku - Podpisanie konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską.

9 - 16 sierpnia 1993 roku - Podróż do Ameryki: Jamajka, Meksyk, USA (60 papieska podróż zagraniczna); w tym:
12 - 15 sierpnia 1993 roku - VIII Światowy Dzień Młodzieży w Denver (w stanie Kolorado).
4 - 10 września 1993 roku - Papieska pielgrzymka na Litwę, Łotwę i do Estonii (61 papieska podróż zagraniczna).
5 października 1993 roku - Ogłoszona zostaje dziesiąta encyklika Jana Pawła II, "Veritatis splendor" (podpisana 6 sierpnia).

WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II

Stanisław Kazimierczyk, właściwie Stanisław Sołtys - ur. 27 września 1433 roku w Kazimierzu, zm. 3 maja 1489 tamże – prezbiter, polski duchowny katolicki, kaznodzieja i duszpasterz krakowski. Według autora najstarszego żywota, spisanego w 1609 był synem rajcy Kazimierza, Macieja zwanego Sołtysem i Jadwigi. Po ukończeniu szkoły parafialnej przy kościele Bożego Ciała w Krakowie kontynuował naukę na Akademii Krakowskiej. Wstąpił do zakonu kanoników regularnych laterańskich, a po uzyskaniu święceń kapłańskich (1456) pełnił funkcję kaznodziei, mistrza nowicjatu, przeora i spowiednika w kościele Bożego Ciała. Stopień bakałarza uzyskał w 1461 roku, a wg późniejszych hagiografów w 1466 roku uzyskał stopień magistra z filozofii, a w 1467 z teologii. Apostolat Stanisław realizował jako kaznodzieja. Wygłaszał kazania w języku polskim i niemieckim, które potem zostały połączone w zbiory, podnosząc w nich znaczenie pełnego uczestnictwa we Mszy świętej, o Eucharystii i Matce Bożej.


Ty, który słuchasz Mszy świętej i wychodzisz przed jej zakończeniem nie otrzymasz żadnej nagrody, gdyż ważność obowiązku wysłuchania Mszy świętej stwierdza się na końcu.
Jego postawa budziła u wiernych zaufanie zwracali się więc do niego o rady i pomoc ludzie wszystkich stanów. Troszczył się o ubogich, chorych, współbraci kanoników z klasztoru. Żył wierny w duchowi reguły św. Augustyna. Jeden z hagiografów napisał: „Mową swoją łagodną i słodkim językiem bojaźń Bożą wmawiał z wielkim pożytkiem”, jednak nie zawsze „był pochlebny, ale śmiele w pospolitości grzechy ludzkie ganił”. Jak podają przekazy zmarł w klasztorze w postawie klęczącej. Pochowany został na własną prośbę pod posadzką kościoła Bożego Ciała w Krakowie, a grób stał się miejscem kultu. Do rozpowszechnienia kultu Stanisława przyczyniła się pamięć o jego stosunku do Eucharystii, modlitwy, pracy i wypełnianiem swoich obowiązków kapłańskich. Za życia cieszył się opinią świętego. Błogosławieństwu Stanisława, późniejszy król Jan I Olbracht przypisywał zwycięstwo nad Tatarami 8 września 1487 w bitwie pod Kopystrzyniem. Stanisław zaraz po śmierci zaliczony został do grupy sześciu błogosławionych felicis saeculi Cracoviae, razem z Izajaszem Bonerem, św. Janem Kantym, św. Szymonem z Lipnicy, Michałem Giedroyćem i Świętosławem Milczącym. W kilka lat po śmierci zgromadzono spis 176 łask doznanych za jego wstawiennictwem i dokonano elewacji grobu, przenosząc szczątki z prezbiterium kościoła nad posadzkę, a w 1632 do wystawionego sarkofagu. Był patronem Kazimierza, a relikwie Stanisława znajdowały się w wieży ratusza. Dzieje, pośmiertne cuda i kult Stanisława były inspiracją dla malarzy m.in. Łukasza Porębskiego („Imago visionis Servi Dei”, 1619). W kościele Bożego Ciała znajduje się jego obraz, zwany Felix saeculum Cracoviae („Szczęśliwy wiek Krakowa”), na którym znajduje się wizerunek św. Kazimierczyka pośród wspomnianych świątobliwych mężów. Zachowały się też obrazy z XVI wieku, feretrony i obrazy wotywne. Zabiegi mające doprowadzić do beatyfikacji Stanisława rozpoczęto w 1767 roku, a po odzyskaniu niepodległości podjął je ks. Augustyn Błachut. Po II wojnie światowej proces ten podjęto ponownie i w 1969 roku w czasie wizytacji parafii kanoników regularnych Bożego Ciała abp. kardynał Karol Wojtyła przed ołtarzem Stanisława odprawił Mszę Świętą. 15 grudnia 1972 powołał on Komisję Historyczną, która zbierała dokumenty świadczące o świętości Stanisława. Kardynał Franciszek Macharski w 1986 wypowiedział się o legalności kultu oddawanego Stanisławowi Kazimierczykowi. 21 grudnia 1992 roku Jan Paweł II zaaprobował kult Stanisława. 18 kwietnia 1993 na Placu św. Piotra w Rzymie, papież Jan Paweł II beatyfikował Stanisława Kazimierczyka wraz z Marią Angelą Truszkowską założycielką Sióstr Felicjanek.19 grudnia 2009 roku papież Benedykt XVI podpisał dekret o cudzie za wstawiennictwem Stanisława Kazimierczyka, co umożliwiło jego kanonizację, która nastąpiła w Rzymie 17 października 2010 roku.
Papieskie anegdoty
"40 procent"
Karol Wojtyła lubił żartować także z dziennikarzami. "Ilu polskich kardynałów jeździ na nartach?" - zapytali go kiedyś zagraniczni dziennikarze, którzy wiedzieli już o jego sportowej pasji. "40 procent" odpowiedział poważnie kardynał Wojtyła. "Ale przecież w Polsce jest tylko dwóch kardynałów" - dziwili się dziennikarze. "Ale kardynał Wyszyński stanowi 60 procent" - odpowiedział.

hymn na rok rodziny

HYMN NA ROK RODZINY

1. Rodzina miłością wielka, bo jest Miłością Bóg.
To z Niego jest Dobroć wszelka, jedności naszej cud.

Ref.: Tyś, Dobry Boże, rodzin naszych Chwałą,
Naszym Pokojem, ocalenia Skałą.
Przyjm szczerych serc wdzięczności hymn,
Pobłogosław dzieciom swym.

2. Rodzina jest wiarą silna, bo w wierze prawdy moc,
Co fałszu niweczy sidła, rozświetla każdą noc.

3. Rodzina nadzieją żywa, bo ufność w Bogu maa.
A jego jest każda chwila, i Dzień, co wiecznie trwa.

Noworoczne kolędowanie chórów w parafii Kolbe 2014

Noworoczny koncert kolęd w parafii Kolbego
Tradycyjnie już w nowym roku w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i Św Maksymiliana Kolbe odbywa się wieczór kolędowy chórów Mysłowickich były to chóry: Hejnał , Opus Dei , św Jana , Magnificat i Św. Kolbe. Jedną z kolęd była kolęda góralska w wykonaniu chóru Opus Dei
Jacek Źróbek

raport Estreli znów w parlamencie Europejskim

raport Estreli znów w parlamencie Europejskim

(zdjęcie z internetu) morderców czas usunąć z parlamentu europejskiego

10 grudnia 2013 r. Parlament Europejskiego uchwalił rezolucję broniącą kompetencji państw członkowskich UE w odniesieniu do praw reprodukcyjnych i edukacji seksualnej, odrzucając ekstremistyczny projekt raportu Edit Estreli, realizującej interesy polityczne i ekonomiczne koncernów aborcyjnych. Pomimo spektakularnej porażki, ten skompromitowany projekt domagający się wprowadzenia aborcji na żądanie, ograniczenia wolności sumienia oraz obowiązkowej edukacji seksualnej w szkołach, po raz kolejny usiłuje się poddać pod głosowanie na forum Parlamentu Europejskiego, tym razem przy okazji zapowiedzi złożenia przez Komisję Europejską na forum Parlamentu "Oświadczenia o niedyskryminacji w ramach zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw w tej dziedzinie". Ma mieć to miejsce we czwartek 16 stycznia na sesji plenarnej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu. Według regulaminu, jeśli Komisja wydaje oświadczenie, Parlament może następnie głosować nad rezolucją w związku z tą deklaracją. Korzystając z tej procedury, lobby proaborcyjne chce ponownie głosować nad treścią raportu odrzuconego miesiąc temu. Dzięki proceduralnym kruczkom, usiłuje osiągnąć swój polityczny cel bezpośrednio na posiedzeniu plenarnym, mimo porażki poniesionej w ramach normalnej procedury.

Po odrzuceniu tego ekstremistycznego Raportu w grudniu, sprawozdawca Edite Estrela, w bezprecedensowy sposób oskarżyła wszystkich posłów, którzy nie poparli jej pomysłów, że są „obłudnikami i obskurantami”. Socjaliści forsują ten, w najwyższym stopniu kontrowersyjny dokument, nie licząc się z wyrażonym 10 grudnia u.r. stanowiskiem PE w tej sprawie, potwierdzającym, zgodnie z zasadą pomocniczości, kompetencje państw członkowskich w tym zakresie.

40 posłów PE lub grupa polityczna mogą zgłosić poprawki do poniedziałku 13 stycznia aby zażądać odrębnego głosowania nad tym punktem porządku obrad w celu usunięcia go z agendy. Nie ma potrzeby ponownego rozpatrywania zagadnienia, co do którego, miesiąc wcześniej zapadły ostateczne decyzje, potwierdzające istniejący ład prawny w Unii i szanujący kompetencje państw członkowskich.

Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris

Źródło: http://www.ordoiuris.pl/raport-estreli-znow-w-parlamencie-europejskim-,3356,i.html

Czarna Lista Sikorskiego

Czarna Lista Sikorskiego
Do jawnego bojkotu naszych rodaków przez polską placówkę dyplomatyczną w Chile doszło podczas VII Międzynarodowego i Interdyscyplinarnego Kongresu ku czci Aleksandra von Humboldta, Claudio Gaya oraz Ignacego Domeyki. Kongres, który odbywał się w dniach 5-10 stycznia br., zgromadził ponad 150 naukowców z ponad 30 krajów z całego świata. Jedyni obecni Polacy - inż. Andrzej Zabłocki i prof. Jerzy Achmatowicz, zostali całkowicie zignorowani przez przedstawicieli polskiej ambasady. Powód? „Czarna lista” ministra Sikorskiego, do której jednak MSZ oficjalnie się nie przyznaje.

CAŁOŚĆ: http://ksd.media.pl/blog-ap/1755-czarna-lista-sikorskiego-nadal-dziala

W UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO 6 STYCZNIA 2014 R

KOMUNIKAT PRZEWODNICZĄCEGO KOMISJI EPISKOPATU POLSKI
DS. MISJI NA DZIEŃ POMOCY MISJOM PRZYPADAJĄCY
W UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO 6 STYCZNIA 2014 R.

Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

Dzisiejsza uroczystość, podczas której przeżywamy tajemnicę objawienia się Chrystusa narodom pogańskim, budzi w nas uczucie wdzięczności dla misjonarzy, którzy przynieśli światło wiary na polską ziemię i zaszczepili ją w sercach naszych przodków. Dzięki nim Ewangelia Chrystusa kształtuje nasze życie osobiste i wspólnotowe. Cieszymy się skarbem wiary. Mamy jednak świadomość, że nadal ponad dwa miliardy ludzi na świecie nie słyszało o Chrystusie. Jego nakaz: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19) nadal pozostaje naglącym zadaniem. Trzeba, abyśmy całym sercem włączyli się w misyjny trud Kościoła. Bez względu na to, jakim powołaniem życiowym Bóg nas obdarzył, na mocy chrztu świętego wszyscy odpowiadamy za misje. Wiara zobowiązuje do dzielenia się nią z innymi. Jesteśmy misjonarzami Chrystusa także poprzez sakramenty święte, modlitwę, cierpienie, świadectwo życia i pracę. Przypomniał o tym Jan Paweł II, największy misjonarz naszych czasów, w encyklice „Redemptoris missio”. W tym roku rozpoczynamy przygotowania do IV Krajowego Kongresu Misyjnego, który odbędzie się w roku 2015. Mamy zatem okazję, aby odnowić w nas świadomość misyjnej natury Kościoła i naszej odpowiedzialności za misje.
Dzisiaj jesteśmy zapraszani, by przyłączyć się do Orszaku Trzech Króli organizowanego w wielu miastach naszej Ojczyzny. Orszak tworzą zwyczajni ludzie, którzy z entuzjazmem i radością chcą wraz z rodzinami oraz przyjaciółmi świętować narodziny Chrystusa. Niech udział w Orszaku uświadomi nam jeszcze dobitniej drogę do wiary Trzech Mędrców. Niech uczy odwagi, pokory i wytrwałości na drodze wiary. Niech przypomina, że mamy także innym pomagać odnaleźć drogę do Chrystusa i wspomagać duchowo i materialnie misjonarzy i misjonarki.
Objawienie Pańskie jest też patronalnym świętem Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. W Polsce w tym dniu dzieci stają się nowymi członkami tego Dzieła. Na całym świecie tego dnia dzieci należące do Papieskiego Dzieła Dziecięctwa Misyjnego łączą się w modlitwie. Przebrane w stroje symbolizujące 5 kontynentów stają się kolędnikami misyjnymi, a zebrane w czasie kolędowania ofiary przekazują swoim rówieśnikom z krajów misyjnych. Dzieci, jako kolędnicy naśladują świętych Trzech Królów, pukając do naszych domów, proszą o datek dla dzieci z Republiki Konga i Demokratycznej Republiki Konga oraz dla wszystkich dzieci krajów misyjnych. Chrystus daje nam dzisiaj możliwość obdarowania Go w tych, którzy są biedni i potrzebujący. On nas zapewnia, że „Wszystko cokolwiek uczyniliśmy jednemu z tych braci najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Dzisiaj możemy dołączyć do świętych Trzech Mędrców, aby Dziecięciu ofiarować swe dary.
Uwrażliwiani dzisiaj jesteśmy na działalność misyjną Kościoła oraz wspomaganie tych, którzy niosą orędzie Chrystusa aż po krańce świata. Obchodzimy ten dzień pod hasłem: „Pomóżmy misjonarzom świadczyć o Chrystusie”.
Obecnie, już 2015 misjonarek i misjonarzy z Polski głosi Ewangelię w 97 krajach świata. Opuścili swe domy rodzinne, wspólnoty i diecezje, by wśród trudności i przeszkód dzielić się skarbem wiary i służyć najuboższym z ubogich. Misjonarze prowadzą działalność charytatywną, edukacyjną i medyczną, stając się znakiem nadziei dla opuszczonych, sierot, starców, bezdomnych i wykluczonych. By prowadzić wspaniałe dzieła ewangelizacyjne, potrzebują naszej pomocy duchowej i materialnej. Wszyscy możemy im pomóc świadczyć o Chrystusie. Dzisiaj, zgodnie z zaleceniem Konferencji Episkopatu Polski zebrane we wszystkich parafiach ofiary są przeznaczone na Krajowy Fundusz Misyjny. Z tego funduszu utrzymuje się również Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie, gdzie obecnie 34 osoby przygotowują się do posługi misyjnej. Mamy wśród nich 17 kapłanów diecezjalnych, 3 kapłanów zakonnych, 9 sióstr zakonnych i 5 osób świeckich.

W imieniu wszystkich polskich misjonarek i misjonarzy oraz tych, którzy przygotowują się do wyjazdu na misje, składam serdeczne Bóg zapłać za modlitwę i ofiarność, poprzez które wyraża się nasza troska o misje. Życzę Wam, byście wzrastając w wierze doświadczyli tej radości, jaką daje dzielenie się wiarą i miłością z innymi.


Z serca wszystkim błogosławię w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.


+ Jerzy Mazur SVD
Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Misji

Warszawa – Ełk 11 listopada 2013 r.

PIENIĄDZE GENDERYSTÓW. RZECZ O MENTALNOŚCI KOLONIALNEJ

PIENIĄDZE GENDERYSTÓW. RZECZ O MENTALNOŚCI KOLONIALNEJ

Gazeta Wyborcza z oburzeniem doniosła, że w ośrodku dla gimnazjalistek, prowadzonym przez Opus Dei, „dziewczynki uczestniczą w zajęciach przygotowujących je do bycia matkami”. Ta zbrodnicza działalność prowadzona jest w miejscu, które zostało wyposażone z dotacji unijnych, a dotacje unijne mogą być przecież użyte wyłącznie w programach zgodnych z „gender mainstreaming”. Można się domyślić, że gdyby ośrodek przygotowywał chłopców do bycia matkami wszystko byłoby w porządku. W tym samym tekście: (http://wyborcza.pl/1,75478,15216671,Aktywizacja_kobiet_wedlug_Opus_Dei__Szkola_gospodynie.html) autorka przywołuje słowa Wandy Nowickiej, która domaga się skontrolowania wszystkich dotacji UE dla instytucji katolickich, pod kątem ich zgodności z zasadami unijnymi. Jak można się domyślić „marszałkini” chodzi o zasady „gender”.

Te same środowiska, które z furią zaatakowały instytucje katolickie, od kilku tygodni żarliwie dowodzą, że „gender” to nie jest żadna ideologia, to po prostu „metoda badawcza”. Wyniki badań genderystów nie są powszechnie znane, choć w Norwegii, gdzie badania są prowadzone od kilkudziesięciu lat, za państwowe pieniądze, „badaczkom” udało się odkryć, że nie istnieją biologiczne powody społecznego zróżnicowania płci. To epokowe odkrycie zostało bez należytego entuzjazmu przyjęte przez lekarzy i uczonych innych specjalności, którzy uznali je za bzdurę. Finansowane przez rząd norweski, wieloletnie próby „genderystów” aby zwiększyć odsetek kobiet wśród inżynierów, a mężczyzn wśród pielęgniarek i położnych, nie przyniosły żadnych efektów. „Metoda badawcza” okazała się „metodą prania mózgu”, w dodatku nieskuteczną. Rząd norweski postanowił więc zaprzestać finansowania ciepłych posadek „genderystów”, produkujących, w najlepszym razie, bezużyteczne bzdury.

W Polsce taka rzecz jest nie do pomyślenia, ponieważ rząd Donalda Tuska jest przekonany, że pieniądze z Brukseli to są pieniądze genderystów. Ten sposób myślenia jest świadectwem mentalności kolonialnej. Donald Tusk wyobraża sobie, że za pieniądze oświeconych elit z Brukseli, cywilizuje tkwiących w okowach katolickiego zabobonu tubylców. Prawda wygląda inaczej. Pieniądze brukselskich mędrców pochodzą wyłącznie z podatków, które płacą „tubylcy” z całej Europy. Za pieniądze, które wcześniej nam skonfiskowali, szajka pedofilów, która obsiadła instytucje unijne, deprawuje młodzież w całej Europie.

Nie musimy się na to godzić. Nie musimy wybierać do władz ludzi o mentalności poganiaczy niewolników. Tyle tylko, że wymaga to od nas wysiłku. Trzeba się zorganizować i wziąć do roboty, aby oderwać od stołków zawodowych deprawatorów.

Mariusz Dzierżawski

Źródło: http://stopaborcji.pl/index.php/771-pieniadze-genderystow-rzecz-o-mentalnosci-kolonialnej

http://ksd.media.pl/publikacje/1744-mariusz-dzierzawski-pieniadze-genderystow-rzecz-o-mentalnosci-kolonialnej

Orszak Trzech Króli w Brzęczkowicach

Orszak Trzech Króli w Brzęczkowicach

W święto Trzech Króli grupa dzieci z kółka misyjnego wyruszyła na ulice Brzęczkowic, aby jak to starym zwyczajem Bożo Narodzeniowym pokolędować .Dzieci po błogosławieństwie w kościele ze śpiewem kolęd na ustach i dźwiękach gitar i fletów poszli na ulicę Kolejową, Zieloną i Miłą, potem doszli stajenki znajdującej się przy ulicy Kawy, aby w słowach kolęd i poezji opowiedzieć o rodzinie Zebrane pieniądze i słodycze przekażą na misje do Republiki Konga Hasłem jakie im towarzyszyło to ,,W Małych i biednych jest Bóg ''

Wspierajmy Asię Bibi skazaną na śmierć za wiarę

Czy wiedzą Państwo, kim jest Asia Bibi? Została skazana na śmierć za wiarę w Jezusa Chrystusa. Na wyrok oczekuje w pakistańskim więzieniu. W czasie Świąt Bożego Narodzenia, które również spędzała w więzieniu, z dala od męża i pięciorga dzieci, napisała list do Papieża Franciszka.

Asia Bibi powinna wiedzieć, że modlimy się z Nią i za Nią. Prosimy Państwa o podpisanie się pod krótkim listem ze słowami wsparcia i zapewnieniem o modlitwie. W lutym br. Asia Bibi otrzyma te wiadomości z naszymi nazwiskami osobiście w więzieniu.

http://www.citizengo.org/pl/2289-asia-bibi-skazana-na-smierc-okazmy-wsparcie

Chrześcijanie są najbardziej prześladowaną grupą religijną na świecie. Każdego roku ze względu na wiarę zabijanych jest 100 tysięcy Chrześcijan, 150 milionów jest aresztowanych…

Choć Asia Bibi jest niewinna i wszyscy, którzy obiektywnie zapoznali się z jej sprawą, potwierdzają jej niewinność, spędziła już w więzieniu prawie 1700 dni. 11 listopada 2010 r. została skazana na śmierć przez powieszenie za "bluźnierstwo" przeciw Mahometowi. Została uwięziona na podstawie oskarżenia sąsiadki, żony miejscowego imama. Dwóch pakistańskich polityków, którzy zabiegali o uwolnienie A. Bibi, przypłaciło to życiem: gubernator prowincji Pendżab Salman Taseer oraz minister ds. mniejszości Shahbaz Bhatt. (Por. "Asia Bibi napisała list do Ojca Świętego”, Ekai.pl)

Gdyby – w ramach "zadośćuczynienia” – zdecydowała się przejść na islam, co sugerowali jej mieszkańcy wioski, ta sprawa miałaby dużo łagodniejszy przebieg. Ona jednak odmówiła. W uwłaczających ludzkiej godności warunkach Asia Bibi do dzisiaj czeka na wykonanie wyroku śmierci przez powieszenie. (Źr.: "Uratować Asię Bibi”, Gosc.pl)

W liście do Papieża Franciszka Asia Bibi pisze:

"Do Jego Świątobliwości, Papieża Franciszka:

Przez Imię Pana Naszego Wszechmocnego i Pełnego Chwały, ja, Asia Bibi, chcę wyrazić moją głęboką wdzięczność Bogu i Tobie, Ojcze Święty. Mam nadzieję, że każdy Chrześcijanin miał możliwość świętować ostatnie Boże Narodzenie z radością. Jak wielu innych więźniów, ja również świętowałam Narodzenie Pana w więzieniu w Multanie, w Pakistanie.

Jestem ogromnie wdzięczna całemu Kościołowi za modlitwę za mnie i za walkę o moje uwolnienie. Nie wiem, jak długo to wytrzymam. Żyję jedynie dzięki mocy waszych modlitw. Spotkałam wiele osób, która wypowiadały się w mojej sprawie i walczyły dla mnie. Niestety, te działania do tej pory nie rozwiązały problemu. W tym momencie chcę się zawierzyć miłosierdziu Boga, Który może wszystko. Tylko On może mnie uwolnić.

Proszę, aby Ojciec Święty przyjął moje najlepsze życzenia noworoczne. Wiem, że Ojciec Święty modli się za mnie z całego serca. I to daje mi ufność, że pewnego dnia moje uwolnienie będzie możliwe. Z pewnością, że Ojciec Święty pamięta o mnie w swoich modlitwach, pozdrawiam serdecznie.

Asia Bibi, Twoja córka w wierze”

Módlmy się za Asię Bibi i przekażmy jej zapewnienie o modlitwie i wsparciu.

Aby podpisać wiadomość, trzeba kliknąć na: http://www.citizengo.org/pl/2289-asia-bibi-skazana-na-smierc-okazmy-wsparcie.

Magdalena Korzekwa

Czternasty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’ Przybyłem aby usłyszeć krzyk wieków ‘’

Czternasty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’ Przybyłem aby usłyszeć krzyk wieków ‘’
Jedną z najdramatyczniejszych homilii pontyfikatu wygłosił Jan Paweł II na afrykańskiej wyspie Goree,

najpierw portugalskiej misji, potem centrum handlu żywym towarem, skąd ‘’ chrześcijańscy’’ Europejczycy wywozili Afrykańczyków na handel niewolnikami. ‘’ Przybyłem tutaj, aby złożyć hołd wszystkim ofiarom, nieznanym ofiarom; nie wiadomo dokładnie, ile ich było, nie wiadomo, kim byli ‘’ – mówił Papież.
12 - 21 października 1991 roku - Podróż do Brazylii (53 papieska podróż zagraniczna).
17 listopada 1991 roku - Kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego.

28 listopada - 14 grudnia 1991 roku - W Rzymie obraduje pierwsze Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone Europie.
8 grudnia 1991 roku - Ogłoszenie przez Rosję, Ukrainę i Białoruś upadku Związku Radzieckiego (formalne rozwiązanie 26 grudnia).
20 grudnia 1991 roku - Audiencja dla prezydenta Rosji Borysa Jelcyna.
1 stycznia 1992 roku - 25 Światowy Dzień Pokoju, orędzie "Wierzący zjednoczeni w budowaniu pokoju".
13 stycznia 1992 roku - Stolica Apostolska uznaje niepodległość Chorwacji i Słowenii.
8 lutego 1992 roku - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej z Chorwacją, Słowenią i Ukrainą.
19 - 26 lutego 1992 roku - Podróż do Afryki: Senegal, Gambia, Gwinea - wizyta w Domu Niewolników na wyspie Gorée (54 papieska podróż zagraniczna).
4 kwietnia 1992 roku - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej z Mongolią.
9 – 12 maja 1992 roku – Jan Paweł II uczestniczy w Światowym Dniu Młodzieży w Rzymie.
9 maja 1992 roku - Papież ogłasza, że dzień 11 lutego - święto Matki Boskiej z Lourdes - będzie corocznie obchodzony jako Światowy Dzień Chorego.
17 maja 1992 roku – beatyfikacja hiszpańskiego księdza Josemarii Escrivy

, założyciela Opus Dei, Józefiny Bakhita, sudańskiej niewolnicy.
4 - 10 czerwca 1992 roku - Podróż do Afryki: Angola, Wyspy Św. Tomasza i Książęca (55 papieska podróż zagraniczna).
25 czerwca 1992 roku - Zatwierdzenie nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego.
15 lipca 1992 roku - Jan Paweł II przechodzi operację usunięcia łagodnego guza jelita.
21 września 1992 roku - Stolica Apostolska nawiązuje stosunki dyplomatyczne z Meksykiem.
9 - 14 października 1992 roku - Wizyta w Dominikanie z okazji 500-lecia ewangelizacji Ameryki (56 papieska podróż zagraniczna); papież bierze udział w IV Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Santo Domingo.
11 października 1992 roku - Konstytucja apostolska "Fidei depositum"

z okazji publikacji Katechizmu Kościoła Katolickiego.
WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II

Józefina Bakhita - Urodziła się w roku 1868 w Olgossie, niedaleko góry Agilere, w prowincji Darfur, w Sudanie. Jako kilkuletnia dziewczynka została porwana przez arabskich handlarzy niewolników. To dramatyczne w życiu dziewczynki wydarzenie spowodowało, że zapomniała własnego imienia. Nazwano ją „Bakhita”, co znaczy mająca szczęście, szczęściara. Wielokrotnie sprzedawana doświadczyła licznych cierpień m.in. na jej skórze wykonywano nożem tatuaże, a rany zasypywano solą. Jako piętnastolatka została zakupiona przez włoskiego konsula, Callisto Legnaniego, który po kilkudziesięciu miesiącach zabrał ją ze sobą do Włoch. Tam została opiekunką w rodzinie Mariny Turiny Michieli. Ona to widząc dobroć i spokój w Bakhicie oddała ją „do przyuczenia” siostrom kanosjankom (Zgromadzenie Sióstr Córek Miłości Służebnic Ubogich św. Magdaleny z Canossy). Tam otrzymała zgodę na poznanie wiary katolickiej, z którą spotkała się już wcześniej. 9 stycznia 1890 roku przyjęła chrzest, bierzmowanie i pierwszą komunię. Otrzymała imię Józefina. Kilka lat później wstąpiła do zakonu. Zgodnie z prawem włoskim nie była już niewolnicą, dlatego też nie wyjechała do Afryki, gdy otrzymała taki nakaz od pani Michieli, jej poprzedniej właścicielki. Przez ponad 50 lat życia zakonnego była wierną, pełną miłości, ciepła i troski służebnicą. Do jej obowiązków należały przede wszystkim zadania fizyczne. Była kucharką, szwaczką, praczką czy furtianką. Ta ostatnia funkcja sprawiła, że o jej cieple przekonali się także świeccy spoza murów zakonnych. Wielokrotnie wystawiana na próbę, wyszydzana z powodu swojego pochodzenia okazała się pełną wiary chrześcijanką. Do końca życia pracowała i modliła się w domu zakonnym w Schio. Zmarła na skutek choroby w 1947 roku. Pochowana została trzy dni po swojej śmierci, 11 lutego 1947 roku. Życiorys Józefiny Bakhity Benedykt XVI przedstawił w encyklice Spe salvi jako przykład nierozerwalnej i determinującej relacji wiary i nadziei w życiu chrześcijan. Giacomo Campiotti zrealizował film biograficzny (2009) o życiu Józefiny Bakhity. Św. Józefina Bakhita patronuje chrześcijanom mieszkającym w Sudanie, zgromadzeniom sióstr kanosjanek i braci kanosjanów, a także wszystkim dziełom miłosierdzia, w szczególności nastawionym na ubogie dziewczęta i kobiety. Swoim wstawiennictwem wspiera także projekt „Sudan 2000”, prowadzony przez kanosjanki, którego zadaniem jest organizowanie ośrodków edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i kobiet afrykańskich z Sudanu. W Kościele katolickim wspominana jest w dzienną rocznicę śmierci (8 lutego).
Papieskie anegdoty
"...najprzystojniejszy Księże Kardynale"
Zabawne sytuacje nie peszyły Karola Wojtyłę także jeśli zdarzały się za sprawą kobiet. "Eminencyjo, najprzystojniejszy Księże Kardynale" - tak kiedyś powitała Karola Wojtyłę jedna z parafianek Podhala. "No, coś w tym jest" - odpowiedział niespeszony kardynał.