Udziel poparcia rodzicom w Sejmie i napisz do nich

Udziel poparcia rodzicom w Sejmie i napisz do nich
Dziś czternasty dzień protestu okupacyjnego rodziców dzieci niepełnosprawnych w Sejmie. Może to być dzień przełomowy, gdyż w południe zbiera się komisja sejmowa, która wyrazi swoje ostateczne stanowisko i prześle je do Sejmu. Natomiast głosowanie poselskie będzie miało miejsce w piątek.

Spotkanie komisji z pewnością będzie burzliwe, bo agresja, połączona ze zwykłym chamstwem, u wielu posłów PO jest ogromna.

Dlatego też osoby wspierające protest apelują do wszystkich ludzi Dobrej Woli, aby zdeterminowanym rodzicom udzieliły swego poparcia poprzez wpisy na oficjalnej stronie protestu

https://www.facebook.com/pages/Rodzice-niepe%C5%82nosprawnych-dzieci-w-Sejmie-Walka-trwa/537913416328187

Apelują też, aby owego poparcia udzielić także poprzez wpisy na forach dyskusyjnych i w komentarzach internetowych. Niewiele to kosztuje, ale dla ustawicznie atakowanych rodziców ma ogromne znaczenie.

Oświadczenie rodziców i opiekunów dzieci niepełnosprawnych protestujących w Sejmie Odebrane

Oświadczenie

W imieniu rodziców i opiekunów dzieci niepełnosprawnych w stopniu znacznym, informujemy, że nasz protest okupacyjny w Sejmie R.P. który trwa od 15 dni – będziemy prowadzili nadal.
Powodem naszej decyzji jest przebieg wczorajszego spotkania Sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w czasie którego wbrew naszym argumentom i opiniom podjęto decyzje które są sprzeczne z naszym podstawowym postulatem świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości najniższej krajowej wypłacanego od dnia 1 maja 2014 liczonej od średniej krajowej ustalonej w komunikacie Prezesa GUS w danym roku.
http://ksd.media.pl/aktualnosci/2022-oswiadczenie-rodzicow-i-opiekunow-dzieci-niepelnosprawnych-protestujacych-w-sejmie

VIII Konkurs gwary śląskiej 2014 w Bytomiu

VIII Konkurs gwary śląskiej 2014 w Bytomiu
We wtorek w Muzeum Górnośląskim w sali Gorczyckich odbył się VIII Regionalny Konkurs Gwary Śląskiej, organizowany przez Szkołę Podstawową nr 46 w Bytomiu i Muzeum Górnośląskie w Bytomiu. Występy uczniów klas I-III słuchało juri w 3 osobowym składzie od godziny 9, natomiast klasy IV-VI od godziny 10. Prezentowali się uczniowie szkół bytomskich, ale także z Piekar Śląskich, Rudy Śląskiej i Radzionkowa. Po zakończonych prezentacja dzieci ze szkoły podstawowej pokazały widowisko o śląskiej rodzinie w gwarze. Potem nastąpiła gala wręczenia nagród. A oto wyniki rywalizacji
- klasy IV-VI -I. Weronika Namysło, II Szymon Drewniok, III. Paulina Cwieląg
Wyróżnienie: Marek Tylikowski i Wojciech Janik
- klasy I-III -I. Marta Wikarek ,II. Jakub Matejczyk, III. Jakub Woźniak Wyróżnienie: Martyna Ball
-Nagrodę Specjalną Dyrektora Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu otrzymali: Marek Tylikowski i Martyna Ball
- Nagrodę Prezydenta Miasta Bytomia otrzymali: Martyna Wikarek , Jakub Matejczyk, Weronika Namysło, Szymon Drewniok ,Katarzyna Franik i Paulina Cwieląg

Rzeszowska podziemna trasa -piwnice

Podziemna trasa Rzeszowska
Jakie legendy kryje Rzeszowska podziemna trasa pod płytą rynku To ciekawy kompleksu podziemnych piwnic i korytarzy, tworzący jedną z największych atrakcji Rzeszowa to Podziemna Trasa Turystyczna „Rzeszowskie piwnice”. Ta ciekawa budowla tworzy sieć podziemnych korytarzy, budowana latami przez mieszkańców Rzeszowa, -służyła im jako sklepy, magazyny, zakłady produkcyjne, wreszcie – w czasie wojen i kataklizmów – jako schronienie. Pięknie odrestaurowane i wzbogacone o ekspozycję historyczną, piwnice świadczą o zaradności, pomysłowości i przedsiębiorczości dawnych obywateli miasta. Od przewodnika dowiemy się że głębokość: 0,5 – 10 m pod płytą Rynku i kamienicami, która jest podzielona na trzy kondygnacje ,długość to aż 369 m w tym 15 korytarzy, 25 piwnic tworzących komnaty ,czas powstawania piwnic: XIV-XVIII w. Zatrzymajmy się na chwilę wędrują w chłodnych korytarzach odszukując piwnice kamienic na rynku i ich nazwy .Idąc podziemną trasą odkryjemy relikty średniowiecznych murów, ślady pożarów, nadgryzione „zębem czasu” pozostałości żelaznych krat i zawiasów, kilkusetletnie cegły „palcówki”, ukryte przejścia. W piwnicach możemy odszukać ekspozycje historyczno-edukacyjna, między innymi repliki zbroi rycerskich,

broni białej i palnej, wystawa ceramiki użytkowej i obrazująca codzienne dawne życie mieszkańców Rzeszowa. Warto zatrzymać się w korytarzu herbowym to tam umieszczone zostały herby dawnych właścicieli Rzeszowa, herby ziem i województw, na terenie których położone było miasto, herby miasta Rzeszowa. W średniowiecznym Rzeszowie, lokowanym na prawie magdeburskim w 1354 roku przez króla Kazimierza Wielkiego, utrzymywał się handel i rzemiosło. Trakty handlowe i przywileje królewskie korzystnie wpływały na rozwój miasta. Niewątpliwą rolę w tamtym okresie pełniły magazyny handlowe oraz tzw. „sklepów ziemnych” pełniły piwnice, budowane pod kamienicami, placem rynkowym, tworząc nieregularną sieć komór i korytarzy na różnych głębokościach, do dziesięciu metrów. Piwnice drążone były w miękkim gruncie lessowym, następnie wzmacniane drewnem dębowym lub murowane kamieniem bądź cegłą. Podziemne magazyny zapewniały towarom odpowiednio niską temperaturę przechowywania, chroniły przed złodziejami i pożarami. A w czasie– wojen, najazdów tatarskich – piwnice zapewniały mieszkańcom miasta schronienie – korytarze prowadziły do znajdującej się na Rynku studni. Komory to pozostałości średniowiecznego domu mieszkalnego, w którym zachowały się relikty ceglanego sklepienia krzyżowo-żebrowego, kamienny portal, kamienne okno oraz część oryginalnej posadzki. Jest to najstarsza, zachowana część naszego miasta. System wodno –kanalizacyjny w latach sześćdziesiątych XX wieku powodował powolne niszczenie i wypłukiwanie skały lessowej i rynek tracił swoją stabilność przez zapadanie i osadzanie kamienic Wtedy to podjęto decyzję o ratowaniu cennej starówki. Prace zabezpieczeniowe i rewaloryzacyjne przebiegały od lat sześćdziesiątych XX wieku do końca 2007 roku. pod kierunkiem profesora Feliksa Zalewskiego z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Nadzór naukowy prowadzony był przez profesora Zbigniewa Strzeleckiego, również z krakowskiej AGH Zabezpieczone i odrestaurowane piwnice oraz korytarze posłużyły do utworzenia Podziemnej Trasy Turystycznej „Rzeszowskie piwnice”, którą udostępniono zwiedzającym w kwietniu 2001 roku. Trasa, o długości 213 metrów, składała się z 34 piwnic,
Jacek Źróbek

Dwudziesty czwarty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’ Totus Tuus, Maryjo‘’

Dwudziesty czwarty rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’ Totus Tuus, Maryjo‘’

Po raz ósmy Ojciec Święty odwiedza ojczyznę. W pamięci pozostanie nam wołanie o miłosierdzie z Łagiewnik, tłum wiernych szczelnie wypełniający krakowskie Błonia i wzruszająca modlitwa z Kalwarii Zebrzydowskiej: „ Tobie oddaję wszystkie owoce mojego życia i posługi; Tobie zawierzam losy Kościoła; Tobie polecam mój naród; Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję: Totus Tuus Maryjo! Totus Tuus. Amen’’.
4 listopada 2001 roku - Beatyfikacja dwóch słowackich męczenników z ręki komunistów: bpa Pawła Gojdiča o. Metodego Trčki.

22 listopada 2001 roku - Jan Paweł II podpisuje nową adhortację apostolską „Ecclesia in Oceania”

,



będącą owocem specjalnego Synodu Biskupów i przesyła ją adresatom pocztą elektroniczną. Ojciec Święty po raz pierwszy używa Internetu.

14 grudnia 2001 roku - Dzień postu w intencji pokoju na całym świecie.
16 grudnia 2001 roku - 300 wizyta w rzymskiej parafii (św. Marii Józefy od Serca Pana Jezusa).
1 stycznia 2002 roku - 35 Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia”.
24 stycznia 2002 roku - Papież bierze udział wraz z delegatami 32 Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich oraz 11 religii świata w Dniu Modlitwy o Pokój zorganizowanym w Asyżu.
24 stycznia 2002 roku – W dorocznym Orędziu na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu – obchodzonym po raz 36 – Jan Paweł II pisze o Internecie, jako nowym forum głoszenia Ewangelii.
11 lutego 2002 roku - Ustanowienie regularnych struktur diecezjalnych w Rosji; powstanie archidiecezji Matki Bożej w Moskwie (co spotkało się z protestem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego).
7 kwietnia 2002 roku - Dzień Modlitwy o Pokój w Ziemi Świętej (gdzie od 2 kwietnia trwało przez 6 tygodni oblężenie przez wojsko izraelskie Bazyliki Narodzenia Pańskiego, gdzie schroniło się ok. 200 uzbrojonych Palestyńczyków). List apostolski „Misericordia Dei” o sakramencie pokuty.
11 kwietnia 2002 roku - Jan Paweł II spotyka się z uczestnikami VIII Sesji Plenarnej Papieskiej Akademii Nauk Społecznych i przedstawia swoją refleksję na temat globalizacji.
22 – 26 maja 2002 roku - Jan Paweł II odwiedza w kolejnej pielgrzymce Azerbejdżan i Bułgarię (96 papieska podróż zagraniczna) – beatyfikacja trzech bułgarskich męczenników czasów komunistycznych, zakonników Jozafata Sziszkowa, Kamena Wiczewa i Pawła Dżidżowa.
10 czerwca 2002 roku - Jan Paweł II w Rzymie i ekumeniczny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I w Wenecji podpisują wspólną deklarację katolicko-prawosławną o obowiązku szanowania świata stworzonego przez Boga.

16 czerwca 2002 roku - Kanonizacja Ojca Pio z Pietrelciny

z udziałem ponad 300 tys. wiernych.
24 lipca – 2 sierpnia 2002 roku - Papieska pielgrzymka do Ameryki (97 papieska podróż zagraniczna): Kanady (XVII Światowy Dzień Młodzieży), Guatemali, Meksyku (kanonizacja bł. Juana Diego

, który miał objawienia maryjne w Guadalupe).
16 – 19 sierpnia 2002 roku - Krótka pielgrzymka do ojczyzny, ograniczona do Krakowa i okolic, ale swoim głównym przesłaniem o Miłosierdziu Bożym najbardziej uniwersalna z dotychczasowych. Papież poświęcił w Łagiewnikach świątynię głoszonego za pośrednictwem św. Faustyny Bożego Miłosierdzia, powierzając Mu świat. Na krakowskich Błoniach podczas mszy z 2,5 mln wiernych potępił "hałaśliwą propagandę liberalizmu, wolności bez prawdy i odpowiedzialności" oraz bardzo mocno wezwał wszystkich do czynienia miłosierdzia. W Kalwarii Zebrzydowskiej oddał w opiekę Maryi naród, Kościół i siebie samego. Poparcie dla integracji Europy znalazło się dopiero w przemówieniu pożegnalnym na lotnisku w Balicach, dopisane zresztą w ostatniej chwili. Atmosfera pielgrzymki była bardzo serdeczna. Papież był w wyjątkowo dobrej formie (dowcipkował na temat swego zdrowia, przepraszał, że siedzi, gdy inni stoją) i żegnając się, dał do zrozumienia, że może to nie ostatni raz.

Wrzesień 2002 roku - W czasie pobytu w Castel Gandolfo powstaje Tryptyk Rzymski: medytacje, opublikowany wiosną 2003 roku.
6 października 2002 roku - Kanonizacja José Marii Escrivy de Balaguera,

założyciela Opus Dei.















WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II

Paweł Piotr Gojdič - ur. 17 lipca 1888 roku w Lubóc, zm. 17 lipca 1960 roku w Leopoldovie – słowacki bazylianin, administrator apostolski, biskup tytularny eparchii preszowskiej Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowackiego, męczennik chrześcijański i błogosławiony Kościoła katolickiego, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Na chrzcie otrzymał imię Piotr. 20 lipca 1922 roku wstąpił do zakonu Bazylianów Świętego Jozafata, gdzie przyjął imię Paweł. 14 września 1926 roku objął urząd administratora apostolskiego eparchii preszowskiej, a 25 marca 1927 roku, w bazylice św. Klemensa w Rzymie, otrzymał nominację na biskupa tytularnego. 13 kwietnia 1939 roku został również administratorem apostolskim Mukaczewa. W kwietniu 1950 roku władze komunistyczne Czechosłowacji uznały działalność Kościoła greckokatolickiego za nielegalną (w przeciwieństwie do prawosławia) a biskup Gojdič został aresztowany i oskarżony o zdradę. Pozbawiono go praw publicznych i skazano najpierw na dożywotnie więzienie, następnie zamieniono mu karę na 25 lat pozbawienia wolności. Paweł Piotr Gojdič nie wyparłszy się wiary katolickiej zmarł w czechosłowackim więzieniu. Od 1990 roku jego relikwie spoczywają w sarkofagu w jednej z kaplic greckokatolickiej katedry św. Jana Chrzciciela w Preszowie. Tegoż samego roku władze państwowe zrehabilitowały biskupa Gojdiča. Paweł Piotr Gojdič został beatyfikowany w dniu 4 listopada 2001 roku przez papieża Jana Pawła II na Placu św. Piotra w Rzymie. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci. 27 stycznia 2008 roku bł. Paweł Piotr Gojdič został ogłoszony Sprawiedliwym wśród Narodów Świata. Jego imię zostało umieszczone na murze w Instytucie Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Jad Waszem w Jerozolimie.
Papieskie anegdoty
Papież był bardzo niezadowolony z tego, że obwozi się go w szklanej klatce. Pomysłu tego broniła pewna Polka, mając możliwość rozmowy z Janem Pawłem II w Krakowie.
- Ta klatka zmniejsza jednak ryzyko - tłumaczyła - Nic nie poradzimy, że się lękamy o Waszą Świątobliwość...
Papiez sie usmiechnal.
- Ja też niepokoję się o swoją świątobliwość.

Rzeszowski Kościół Świętego Krzyża

Kościół Św. Krzyża

Idąc głównym traktem ulicy 3 maja  możemy zobaczyć kompleks byłego klasztoru pijarów po dwóch stronach znajduje się muzeum okręgowe i liceum ogólnokształcącym. Środka część kompleksu zajmuje kościół Świętego Krzyża . Jest to nieduża, jednonawowa świątynia z węższym Prostokątnym prezbiterium i dwoma wieżami w fasadzie oraz kaplicą od strony północnej. Kościoł(nawa i prezbiterium) został wybudowany w latach 1644-1649 w stylu późnego renesansu. W latach 1705-1707

Tylman z Gameren gruntownie przekształcił fasadę kościoła, dobudował dwie wysokie wieże, nadając jej - podobnie jak pozostałym obiektom - wystrój późnobarokowy. Znajdujące się w fasadzie trzy portale zostały dodane w latach 1718-1730. Nad portalem głównym widnieje tablica inskrypcyjna Lubomirskich. W niszach, po obu stronach wejścia, stoją posągi rycerzy rzymskich będące przypuszczalnie dziełem Faustyna Carry. Kościół był poddany restauracji w latach 1920-1922, w 1977 r. dach pokryto miedzianą blachą, w 1983 r. ułożono wewnątrz marmurową posadzkę, w 1992 r. odnowiono elewację frontową. Wewnętrzny wystrój kościoła utrzymany jest w stylu rokoko. Sklepienia nawy i prezbiterium zdobi bogata dekoracja stiukowa, wykonana przypuszczalnie w latach 1656-1657 przez Jana Chrzciciela Falkoniego. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny dwukondygnacyjny, architektoniczny, rzeźbiony, drewniany, malowany na biało i złocony, rokokowy z pierwszej połowy XVIII wieku.W retabulum ołtarza umieszczony jest płaskorzeźbiony wizerunek ukrzyżowanego Chrystusa, późnobarokowy, z końca XVII w. Po bokach stoją duże posągi Matki Boskiej i św. Jana z tego samego okresu. W zwieńczeniu widnieje obraz św. Michała Archanioła, późnobarokowy, z pierwszej połowy XVIII w. Do północnej ściany nawy przylega ośmioboczna kaplica św. Józefa Kalasancjusza, patrona pijarów, wybudowana w latach 1759-1773, wewnątrz ozdobiona sztukaterią o motywach geometrycznych.  W kaplicy możemy zobaczyć obrazy błogosławionych i świętych kościoła  Warto zwrócić uwagę na kaplicę w której znajduje się ołtarz rokokowy z pierwszej połowy XVIII wieku, jednokondygnacyjny, architektoniczny z bogatym zwieńczeniem, będący prawdopodobnie dziełem Baltazara Fontany. Nad nawą główną widnieje herb. Oko pielgrzyma zatrzyma się na ambonie gdzie można zobaczyć sceny z życia Po kasacie konwentu kościół przeznaczono na potrzeby gimnazjum. Uwadze może przyciągnąć tablica poświęcona  wychowankowi świątyni i gimnazjum Generałowi broni

Władysławowi Sikorskiemu premierowi na emigracji.

Rzeszowskie Muzeum Okręgowe

Muzeum Okręgowe Rzeszowa

Muzeum Okręgowe Rzeszowa
Zatrzymując się obok kościoła pod wezwaniem świętego Krzyża na ulicy 3 maja możemy zobaczyć przylegający od południa klasztor. Obecnie znajduje się w budynku muzeum okręgowe Rzeszowa. Cały zespół klasztorny został wybudowany wg projektu Tylmana z Gameren architekta Lubomirskich w latach 1695-1708. W 1816 roku budynek klasztorny przeznaczono na pomieszczenie władz administracyjnych cyrkułu, a później starostwa. Dla jego potrzeb w XIX wieku dokonano częściowej przebudowy obiektu. Zespół klasztorny składa się dwukondygnacyjnej części, trójskrzydłową budowlą z dwoma ryzalitami od południa i dziedzińcem (wirydarzem) pośrodku, otoczonym krużgankami. Fundacja Zofii Pudencjany ,córki Mikołaja Spytka Ligęzy ufundowała klasztor który powstał w 1644-1649 roku. Po śmierci Zofii ,obiekt przeszedł na własność jej siostry Konstacjii ,żony Jerzego Sebastiana Lubomirskiego Pomieszczenia i krużganki klasztorne mają sklepienia krzyżowe i kolebkowe z lunetami. Na parterze, w krużgankach oraz sali aptecznej i w refektarzu możemy zobaczyć ciekawe malowidła wykonane techniką temperową w latach 1688-1697 przez ojca Łukasza od św. Pantaleona Ziemeckiego, a odkryte podczas restauracji budowli i odnowione w latach 1957-1959. Wczesnobarokowa polichromia przedstawia duże wartości artystyczne i historyczne, cechuje ją oryginalna kompozycja, bogata tematyka i ornamentyka. Malowidła w krużgankach tworzą elementy plastyczne w formie muszli i kartuszy o motywach alegorycznych. Umieszczone są na lunetach i spływach sklepień. W sali aptecznej, znajdującej się w ryzalicie od strony ul. 3 Maja, polichromia pokrywa w całości sklepienie i ściany. Budynek klasztorny w całości należy do Muzeum Okręgowe w którym można zobaczyć bogate zbiory z zakresu sztuki i rzemiosła artystycznego, historii, etnografii i archeologii.

Wśród ekspozycji wartej uwagi to niewątpliwe obrazy z malarstwa Włoskiego i Polskiego ze szkół i ośrodków artystycznych Włoch z XVII i XVIII wieku tworzących część galerii Dąbskich .Wśród Polskich malarzy możemy zobaczyć obrazy Malczewskiego Początki powstania muzeum sięgają 1935roku, kiedy to z inicjatywy Towarzystwa Regionalnego Rzeszowskiego zaczęto gromadzić zbiory. W 1944 roku utworzono Muzeum Miasta Rzeszowa, którego oficjalne otwarcie nastąpiło 24.06.1945 roku Muzeum miejskie zostało w 1951 roku przemianowane na Muzeum Okręgowe.
Jacek Źróbek

Wiosenne pozdrowienia

Wiosenne pozdrowienia

Kolorowe krokusy i białe przebiśniegi,
ciekawie wychyliły główki swoje,
spojrzały na świat.
chociaż jeszcze mróz wokoło,
kwiatom to nie przeszkadza.
nieśmiało wychyla się hiacent
czarując swoim wyglądem
i zapachem urzekając.
cebulica syberyjska ,ciemnym błękitem
nieśmiało czaruje urodą,
główkę drobną wychyla wysoko.
tam gdzie niebo błękitem,
dorównuje kolorem kwiatu.
gdzie słoneczko złote promienie śle.
jakże piękny jest czas,
gdy wiosna się budzi.
i choćbyś nie wiem ile miał lat,
to jeśli widzisz te cuda,
to czujesz się młody.
bo zawsze zadziwiać cię będzie,
czarodziejski świat przyrody.


Felicytas Sitko

Dwudziesty trzeci rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’Papa was lubyt ! ‘’

Dwudziesty trzeci rok pontyfikatu Jana Pawła II – ‘’Papa was lubyt ! ‘’
Najjaśniejszym wydarzeniem tego roku – także dla Polaków, gdyż działo się to tuż za naszymi granicami – była papieska wizyta na Ukrainie. Mimo wielu zgrzytów, między innymi protestów prawosławnych duchownych przeciwko Ojcu Świętemu, pielgrzymka była wielkim sukcesem, a entuzjazm, z jakim fetowano Jana Pawła II we Lwowie, przypominał ten, który znamy z wizyt w Polsce.
29 października 2000 roku – Jubileusz Sportowców obchodzony na Stadionie Olimpijskim w Rzymie. Zanim został rozegrany mecz piłki nożnej – reprezentacja Włoch a drużyna zawodników zagranicznych - została odprawiona Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem Ojca Świętego w obecności 70 tys. ludzi.
31 października 2000 roku - Jan Paweł II ogłasza św. Tomasza More'a

patronem polityków i rządzących.
1 listopada 2000 roku – W 50 rocznicę ogłoszenia dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny Jan Paweł II przewodniczy Mszy św. na pl. Św. Piotra.
4 listopada 2000 roku - Jubileusz Rządzących i Parlamentarzystów.
8 – 11 listopada 2000 roku - Wizyta w Rzymie patriarchy-katolikosa Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego, Karekina II.
26 listopada 2000 roku - Ogłoszenie nowej ustawy zasadniczej Państwa Watykańskiego (weszła w życie 22 lutego 2001 roku).
30 listopada 2000 roku - Przekazanie greckiej wspólnocie prawosławnej kościoła św. Teodora na Palatynie.
1 stycznia 2001 roku - 34 Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Dialog między kulturami drogą do cywilizacji miłości i pokoju”.
6 stycznia 2001 roku - Uroczyste zakończenie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000; Jan Paweł II ogłasza list apostolski „Novo millennio ineunte”.
8 stycznia 2001 roku - Wręczenie papieżowi Złotego Medalu Kongresu (najwyższe cywilne odznaczenie w USA).
13 lutego 2001 roku - Audiencja dla pracowników Radia Watykańskiego z okazji 70-lecia powstania rozgłośni (12 lutego 1931 roku).
21 lutego 2001 roku - Jan Paweł II na swoim ósmym konsystorzu mianuje 44 nowych kardynałów; wśród nich jest abp Zenon Grocholewski, a ponadto m.in. ukraińsko-bizantyjski arcybiskup większy Lubomyr Huzar; zostają ujawnione nazwiska mianowanych 21 lutego 1998 roku in pectore kardynałów Mariana Jaworskiego ze Lwowa i Janisa Pujatsa z Rygi.
11 marca 2001 roku - Najliczniejsza w dziejach beatyfikacja: wyniesienie na ołtarze 233 obrońców Kościoła zamordowanych podczas wojny domowej w Hiszpanii.
25 marca 2001 roku – Szkaplerz jako znak ‘’ przymierza’’ z Maryją jest tematem przesłania Ojca Świętego do zakonów karmelitańskich.
26 marca 2001 roku – Ojcu Świętemu wręczony zostaje doktorat honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
4 – 9 maja 2001 roku - Pielgrzymka szlakiem św. Pawła - do Grecji

(wspólna deklaracja papieża i prawosławnego arcybiskupa Aten Christodulosa na temat pokoju i poszanowania życia), Syrii (pierwsza wizyta papieża w meczecie) i na Maltę (93 papieska podróż zagraniczna).
23 -27 czerwca 2001 roku - Papieska pielgrzymka na Ukrainę (94 papieska podróż zagraniczna). Beatyfikacja m.in. 27 greckokatolickich męczenników ukraińskich (26 z ręki komunistów i ks. Emiliana Kowcza z ręki nazistów w obozie na Majdanku), abpa Józefa Bilczewskiego i ks. Zygmunta Gorazdowskiego.

1 sierpnia 2001 roku - 1000 audiencja ogólna Jana Pawła II (uczestniczyło w nich do tego czasu 16 mln pielgrzymów)
12 września 2001 roku - Na środowej audiencji generalnej potępia dokonane poprzedniego dnia zamachy terrorystyczne w Nowym Jorku i Waszyngtonie.

22 – 27 września 2001 roku - Papieska pielgrzymka do Kazachstanu i Armenii (95 papieska podróż zagraniczna) – nocleg w siedzibie patriarchy-katolikosa Ormian Karekina II, wspólna dekaracja na temat dialogu.
7 października 2001 roku - Beatyfikacja bpa Ignacego Malojana, męczennika tureckiej rzezi Ormian, i Mikołaja Grossa, niemieckiego męczennika z czasów II wojny światowej.
14 października 2001 roku – Po raz pierwszy obchodzono w Polsce Dzień Papieski.
WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II

Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi -Luigi ur. 12 stycznia 1880 roku w Katanii, zm. 9 listopada 1951 roku; Maria ur. 24 czerwca 1884 roku we Florencji, zm. 26 sierpnia 1965 roku – pierwsza w historii para małżeńska wspólnie wyniesiona na ołtarze.. Kościół zwraca uwagę na heroiczność cnót małżonków. Oboje zaangażowani byli nie tylko w chrześcijańskie wychowanie swoich dzieci, które zaowocowało powołaniami kapłańskimi, ale również w obowiązki rodzinne rozumiane jako wyraz pracy dla Boga oraz wspólny duchowy rozwój. Działalność Quattrocchich związana była z licznymi akcjami charytatywnymi, szczególnie z opieką Akcji Katolickiej nad chorymi; Maria wydała prócz tego szereg książek o tematyce religijnej, jak np. zbiór medytacji nad Modlitwą Pańską czy autobiograficzne wyznania na temat małżeńskiej drogi do świętości oraz nadziei na wieczną miłość po śmierci Luigiego. Od czasów beatyfikacji Quattrocchich przez Jana Pawła II, ich wspólne życie, określane jako "świętość dwojga", oficjalnie uznane zostało za nowy model świętości oraz przełom w duchowości chrześcijańskiej. Małżonkowie liturgicznie czczeni są 25 listopada, na pamiątkę zawarcia przez nich sakramentalnego związku małżeńskiego, w przeciwieństwie do świętych indywidualnych, których pamięć czczona jest w rocznicę ich śmierci. Kościół uzasadnia ten wybór przekonaniem, iż "narodziny dla nieba" Luigiego i Marii miały miejsce właśnie tego dnia, zaś drogą do świętości stała się dla nich zwykła codzienność rodzinna w duchu wartości chrześcijańskich. Luigi i Maria mieli ze sobą czwórkę dzieci. Po 20 latach małżeństwa, za namową ojca duchownego, złożyli ślub czystości, aby wspólnie jeszcze doskonalej przeżywać posłannictwo względem Królestwa Bożego oraz pogłębić wzajemną komunię, przedkładając – jak mówi tekst litanii do tych błogosławionych – "zjednoczenie duchowe" ponad "zjednoczenie cielesne". Małżeństwo beatyfikował Jan Paweł II 21 października 2001 roku, w Rzymie, celowo w dwudziestą rocznicę opublikowania adhortacji apostolskiej Familiaris Consortio. Cytując ten dokument, "wedle zamysłu Bożego rodzina (...) na mocy swego posłannictwa ma stawać się coraz bardziej tym, czym jest, czyli wspólnotą życia i miłości w dążeniu, które (...) znajdzie swoje ostateczne spełnienie w Królestwie Bożym", małżonkowie powołani są zaś do świętości dzięki łasce, która nie wyczerpuje się w samym sprawowaniu sakramentu, ale towarzyszy im przez całe życie". Małżeństwo Luigiego i Marii stanowi, zdaniem Jana Pawła II, doskonałe tego świadectwo. Symboliczne znaczenie ma również fakt, iż beatyfikacja Quattrocchich miała miejsce w pierwszym roku nowego stulecia, bowiem wyniesienie na ołtarze pary małżeńskiej stało się – zdaniem wielu – przełomem w duchowości chrześcijańskiej. Z powodu ulewy przeniesiono uroczystość z placu św. Piotra do bazyliki. Podczas beatyfikacji obecna była trójka dzieci przyszłych błogosławionych. W homilii wygłoszonej podczas mszy beatyfikacyjnej papież stwierdził, iż Luigi i Maria "przeżywali zwyczajne życie w sposób nadzwyczajny". W ich wspólnym życiu codziennym rozwinęła się niezwykła głębia ducha i wierność Ewangelii. Życie małżeńskie i rodzinne, wraz z obowiązkami rodzicielskimi i domowymi, stało się dla nich równocześnie sposobem wzajemnego uświęcenia i dojścia do heroicznych cnót. Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi byli pierwszą w historii Kościoła parą małżeńską wspólnie wyniesioną na ołtarze, stanowiąc jednocześnie realizację ideałów Soboru Watykańskiego II mówiącego o powołaniu do świętości wszystkich wiernych, w tym rodzin i małżeństw, które osiągają ten cel propriam viam sequentes ("idąc własną drogą"). Jak ogłosił Jan Paweł II, rozdzieleni przez śmierć, obecnie są jednością z Chrystusem w Niebie. Ich grób znajduje się w Rzymie w krypcie sanktuarium NMP Matki Bożej Miłości (Santuario della Madonna del Divino Amore) przy Via Ardeatina 1221.
Papieskie anegdoty

Pod koniec pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, w czerwcu 1979 roku, upływającej pod znakiem upałów, Papież oznajmił, że jej pierwszy efekt jest już widoczny - opalili się towarzyszący mu kardynałowie.